Εν αρχή ήσαν οι πράξεις: σταδιακή οικονομική ασφυξία, στοχοποίηση προσώπων σε συνδιασμό με διαίρει και βασίλευε (κακός ο Βαρουφάκης/καλός ο Τσίπρας) δήθεν καλλιέργεια κλίματος συμπάθειας και προσδοκίας για επίτευξη συμφωνίας, τράβηγμα του χαλιού την τελευταία στιγμή. Υστερα, ήρθε ο λόγος. Και τι λόγος! Κυνικός, ωμός, ξεδιάντροπος. Δια στόματος Ζαν Κλοντ Γιούνκερ, για παράδειγμα. «Έλληνες, μην αυτοκτονήσετε επειδή φοβάστε μην πεθάνετε», μας είπε ο απίστευτος πρόεδρος της Κομισιόν και εμπλεκόμενος στο κολοσσιαίο σκάνδαλο φοροδιαφυγής Luxleaks, θέτοντάς μας το δίλημμα αν προτιμάμε να πάμε από ξαφνικό ή από αργό θάνατο.
Ακολούθησε ο ισπανός πρωθυπουργός Μαριάνο Ραχόι σε ρόλο «τρελού του χωριού» θα έλεγε κανείς, αφού ήταν ο πρώτος πρωθυπουργός ή πρόεδρος κράτους-μέλους της ΕΕ που πήρε ανοιχτά θέση υπέρ του «ναι» στο δημοψήφισμα, παραβιάζοντας κάθε έννοια πολιτικής ορθότητας: «Έχω καταλήξει στο συμπέρασμα ότι αν γίνει το δημοψήφισμα και χάσει ο Τσίπρας, αυτό θα είναι καλό για την Ελλάδα γιατί οι Έλληνες θα έχουν πει ναι, θέλουμε να παραμείνουμε στο ευρώ και θα μπορούμε να διαπραγματευτούμε με μια άλλη κυβέρνηση.
Τώρα, αν κερδίσει το δημοψήφισμα, η Ελλάδα δεν έχει άλλη επιλογή από το να βγει από το ευρώ». Αυτά είπε ο Ραχόι, πρωθυπουργός εκλεγμένος με ένα κόμμα-μετεξέλιξη του φρανκισμού σε ένα (πολύ) δεξιό κανάλι, το Cope, το οποίο πρόσκειται στην Καθολική Εκκλησία. Δεν αρέσει στον Ραχόι η κυβέρνηση του Σύριζα. Όχι γιατί κόπτεται τόσο για την Ελλάδα, όσο γιατί στην αμφισβήτηση που εκφράζει ο Σύριζα και οι αδερφές δυνάμεις στην Ισπανία βλέπει το δικό του πιθανό τέλος στις εκλογές του Νοέμβρη. Δεν θα ήταν ποτέ δυνατό να αρέσει ο Σύριζα ή το Podemos στον Ραχόι που μέσα σε τέσσερα χρόνια με τις νεοφιλελεύθερες πολιτικές του έστειλε την ανεργία και τη φτώχεια στα ύψη, που παρακολουθεί ατάραχος δεκάδες ανθρώπους να εκδιώκονται καθημερινά από τα σπίτια τους, αλλά, παρόλα αυτά επιμένει ότι «η Ισπανία δεν είναι Ελλάδα» και η «ανάπτυξη έρχεται» (τούτο το μήνα, τον άλλο μήνα, τον από κάτω, τον παρακάτω).
Και μετά τον ισπανό μπάτλερ, μίλησε το πραγματικό αφεντικό: η Γερμανία. Το έδαφος προετοίμασε δημοσίευμα των Times που επικαλούνταν κορυφαίο συντηρητικό γερμανό πολιτικό και έλεγε ότι δεν θα πέσει ούτε ένα σεντ στην Ελλάδα αν δεν φύγει ο Τσίπρας. Έτσι ωμά και απροκάλυπτα. Εν συνεχεία, πήρε τον λόγο η επίσημη γερμανική κυβέρνηση δια στόματος Μέρκελ, η οποία άφησε να εννοηθεί το ίδιο πράγμα, αλλά στο πιο politically correct: Δημοκρατικό δικαίωμά σας μεν, αλλά… «περιμένουμε τι θα γίνει με το δημοψήφισμα, πριν από αυτό δεν μπορεί να γίνει συζήτηση για νέο πρόγραμμα βοήθειας. Απαιτείται επίσης η έγκριση της γερμανικής Βουλής».
Πριν τη Μέρκελ, τη δουλειά είχαν αναλάβει «λαγοί» όπως ο αντικαγκελάριος και υπουργός οικονομίας Ζίγκμαρ Γκάμπριελ (σοσιαλδημοκράτης αυτός) ο οποίος εντελώς αυθαίρετα εξίσωσε το όχι στο δημοψήφισμα με όχι στο ευρώ, καθώς και ο επίσης γερμανός, σοσιαλδημοκράτης και πρόεδρος του ευρωκοινοβουλίου Μάρτιν Σουλτς, ο οποίος υιοθέτησε την ίδια παράλογη εκδοχή.
Στη σκληρή γραμμή φυσικά και το Eurogroup, με πρώτο και καλύτερο τον Γερούν-Γερά Ντάισελμπλουμ. Θα περιμένει κι αυτός το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος και ξεκαθάρισε ότι όσο η ελληνική κυβέρνηση δηλώνει υπέρ του όχι, ο ίδιος θα επιμένει στο δικό του όχι.
Και, για να ολοκληρωθούν αυτές οι «δημοκρατικότατες» παρεμβάσεις στο εσωτερικό μιας κυρίαρχης χώρας, ήρθε και το Συμβούλιο της Ευρώπης το οποίο δια στόματος του γενικού γραμματέα του Τόριμπγιορν Γιάνγκλαντ απεφάνθη ότι το ελληνικό δημοψήφισμα δεν πληροί τις διεθνείς προδιαγραφές. Βρίσκει το διάστημα από την προκήρυξη ως την κάλπη πολύ σύντομο και το ερώτημα «όχι πολύ σαφές».
Ε, λοιπόν όχι κύριε Τόριμπγιορν Γιάνγκλαντ μου ή όπως αλλιώς σας λένε εσάς με το δυσκολοπρόφερτο όνομα. Το ερώτημα είναι πάρα μα πάρα πολύ σαφές:
Δέχεστε να σας κόψουν και άλλο τους μισθούς και τις συντάξεις;
Δέχεστε να εξοντωθείτε και άλλο φορολογικά για να μην πληρώσουν παραπάνω οι καημένοι οι πλούσιοι;
Δέχεστε να απολύεστε με συνοπτικές διαδικασίες και ο εργοδότης να σας δίνει ό,τι μισθό θέλει, όποτε και αν και όλα αυτά με τη σφραγίδα του νόμου;
Δέχεστε να το σκέφτεστε διπλά και τριπλά προτού αρρωστήσετε επειδή θα έχουν ακριβύνει και άλλο τα φάρμακά σας;
Δέχεστε να συνεχίσετε να παγώνετε το χειμώνα στα σπίτια σας;
Δέχεστε να φτάσει το ρεύμα σε τέτοια ύψη ώστε να το σκέφτεστε σοβαρά προτού πατήσετε τον διακόπτη;
Θέλετε να αρχίσουμε να σας διώχνουμε από τα σπίτια σας αβέρτα – κουβέρτα, όπως γίνεται στην Ισπανία;
Κοινώς, δέχεστε να πάτε να πεθάνετε παραπέρα γιατί μας χαλάτε τη θέα;
Ε, λοιπόν όχι κύριοι γενικέ γραμματέα του Συμβουλίου της Ευρώπης, Ντάισελμπλουμ, Μέρκελ, Σόιμπλε, Γκάμπριελ, Σουλτς, Ραχόι, Λαγκάρντ και λοιποί ευρωπαίοι συγγενείς. Σε όλα αυτά λέμε όχι.
Την τόσο «γενναιόδωρη» πρότασή σας κρατήστε τη για τίποτα άλλους, πιο βολικούς αποδέκτες.
Κατανοούμε ότι είχατε συνηθίσει στο «ναι σε όλα» και τώρα το «όχι» σας κακοπέφτει. Βλέπουμε ότι η δημοκρατία σας αρέσει μόνο α λα καρτ και είστε έτοιμοι να χρησιμοποιήσετε κάθε άλλο παρά δημοκρατικές μεθόδους όταν κάποιος σας ξεβολεύει. Κόπτεσθε όταν π.χ. η Ρωσία κλείνει τις στρόφιγγες του φυσικού αερίου προς την Ουκρανία. Αλλά, το να κλείνετε εσείς τις στρόφιγγες της χρηματοδότησης προς την Ελλάδα ελπίζοντας πως θα την τρομοκρατήσετε και θα τη γονατίσετε είναι άκρως «δημοκρατικό».
Ετοιμαστείτε λοιπόν να πάρετε την Κυριακή ένα μάθημα δημοκρατίας από τη χώρα που τη γέννησε. Ξέρετε, πέρα από τις ωραίες έννοιες στα βιβλία και τις καρτ-ποστάλ, υπάρχει και η πραγματική ζωή. Και σε αυτή, η δημοκρατία είναι έννοια ζωντανή. Που ξέρετε; Ίσως αυτό το μάθημα που τώρα σας τρομάζει ως προοπτική και μόνο, στο τέλος να σας βοηθήσει. Και εσάς και ολόκληρη την Ευρώπη.
Της Καλλιρρόης Παρρέν
-----------------
[πηγή]
Popular
Sites
Labels
