«Να σου απαγγέλλει νεαρός Αφγανός στίχους της Σαπφούς και να σου λέει πως λυπάται που ήρθε βρώμικος πρόσφυγας στο νησί της» - Του Γιώργου Τυρίκου-Εργάς

Nα βάζεις στο χέρι Σύρου πρόσφυγα πενήντα ευρώ και εκείνος να μη τα δέχεται με τίποτα λέγοντας "εγώ είμαι ένας, θα τα καταφέρω, δώσε τα σε μια οικογένεια".

Να συζητάς νύχτα στην Αγκαλιά που δεν έχει ρεύμα για την "Καρδιά του Σκότους" του Κόνραντ παρέα με Πακιστανό καθηγητή Αγγλικής Φιλολογίας από το Πανεπιστήμιο της Λαχώρης. 

Να σου απαγγέλλει νεαρός Αφγανός στίχους της Σαπφούς και να σου λέει πως λυπάται που ήρθε βρώμικος πρόσφυγας στο νησί της. 

Να στέκεσαι σαν μαλάκας ακούγοντας από νεαρό Παλαιστίνιο μηχανικό-μηχανολόγο για τον Ηρόστρατο και τις υδραυλικές του μελέτες. 

Να τρως χοντρή ήττα στο σκάκι (τέσσερις φορές απανωτά) από δεκαπεντάχρονο από τη Σρι Λάνκα....

Να λαμβάνεις με το ταχυδρομείο δεκάδες δέματα με τακτοποιημένα ρουχαλάκια από όλο τον πλανήτη και με σημειώματα "Υπομονή". "Βαστάτε". "Σταγόνα στον ωκεανό, μα σταγόνα". 

Να έρχεται ο μεροκαματιάρης, στην ηλικία σου και να σου δίνει μια τσάντα αναλγητικά που αγόρασε κάνοντας έρανο στη δουλειά του και να έχουν τσοντάρει όλοι. 

Να σχολάει dj από το νυχτερινό του μεροκάματο σε μπαρ, να τον πετυχαίνεις εφτά η ώρα το πρωί ξενύχτη και να σου δίνει εβδομήντα ευρώ, ο,τι έβγαλε ολόκληρο το βράδυ "για να βοηθήσω τους ανθρώπους" και να φεύγει χαμογελώντας κάνοντας και μια σούζα. 

Να μην ξέρεις να εξηγήσεις στον παππού από το Χαλέπι πως αυτό που πάτησε βγαίνοντας από τη βάρκα είναι αχινός, να μη ξέρεις τη λέξη στα αγγλικά και να πετάγεται μια στρουμπουλή κοπελίτσα και να σε ταπώνει με προφορά χαμογελώντας "sea urchin!" 

Να έρχεται Έλληνας μετανάστης από Γερμανία και να σου λέει πεταχτά ενώ χάνεσαι πως θα πάει να προπληρώσει φρούτα και να καταλαβαίνεις πως σου πλήρωσε τα φρούτα όλου του επόμενου μήνα και βάλε και να μην ξέρεις καν το όνομά του να πεις ευχαριστώ. 

Να σου στέλνει μήνυμα ο Σύριος με την υπέροχη οικογένεια που πέρασε από την Αγκαλιά πριν ένα μήνα και να σου λέει "είμαστε Γερμανία, τα καταφέραμε, είμαστε ζωντανοί". 

Είπα να μην κάνω άλλη ανάρτηση για αυτήν την εβδομάδα, μα τέτοια πράγματα αν δεν τα μοιραστώ θα σκάσω...Καταστάσεις που δεν είχαμε τη δύναμη να φανταστούμε. Αλήθεια δεν έχω δικαίωμα να μην πω τι ζούμε, τα καλά και τα κακά, δεν έχω το δικαίωμα.

Γιώργος Τυρίκος-Εργάς

♦♦♦♦♦♦

(Τύχη αγαθή με βοήθησε να γνωρίσω τον Γιώργο, μέσω μιας ανάρτησης του Χρήστου Αγγελάκου, τον οποίο κι ευγνωμονώ γι' αυτό.Περιττό να πω, πως αμέσως έγινα "φίλος" με τον Γιώργο και άρχισα έτσι σιγά-σιγά να γνωρίζω το φοβερό εθελοντικό έργο που με αυταπάρνηση παρέχει στους πρόσφυγες στη Λέσβο!. Το παραπάνω κείμενο μ' έχει καθηλώσει. Είναι ένα απαύγασμα ανθρωπιάς, αληθινής και άδολης αγάπης για τον συνάνθρωπο, τον κυνηγημένο πρόσφυγα, που μόνο όσοι το έχουν στη πράξη ζήσει  μπορούν να αισθανθούν. Μια μικρή έστω προσωπική γεύση νοιώθω κι εγώ, με την συμμετοχή μου στην  εθελοντική δουλειά στην  ΆΝΩΣΗ στο Βόλο, μα αυτό που κάνει ο Γιώργος και οι άλλοι εθελοντές εκεί στα νησιά μας, όπως στη Λέσβο και αλλού, είναι ασύγκριτα ανώτερο και θαυμαστό.
AMOR 24/8/2015)