«Σκατοψυχιά» ή «Παλιοκομούνια, νοιάζεστε για τα προσφυγάκια κι όχι για τα ελληνάκια»

«Κωλοζωόφιλοι, νοιάζεστε τα σκυλιά κι όχι τους ανθρώπους» είπε ο σκατόψυχος και κλώτσησε το κουτάβι.

«Παλιοκομούνια, νοιάζεστε για τα προσφυγάκια κι όχι για τα ελληνάκια» είπε ο σκατόψυχος και πούλησε 5 ευρώ το ροδάκινο στο παιδάκι της Ειδομένης.

Σκατοψυχιά. Συγγνώμη αλλά ‘πολιτικώς ορθή’ χαρακτηρισμός δεν μου βγαίνει. Σκα-το-ψυ-χιά. Σκατόψυχοι άνθρωποι – με έμφαση στο ‘σκατόψυχοι’ κι όχι στο ‘άνθρωποι’. Αυτοί που φαντασιώνονται για τον συνάνθρωπό τους ‘κακό ψόφο’ και ‘καρκίνο’. Αυτοί που σε καταριούνται. Αυτοί που σε μισούν. Αυτοί που ζουν, τρέφονται κι αναπνέουν μέσα απ’ την δική σου απελπισία. Μέσα από τον δικό σου πόνο. Αυτοί που δεν περπατάνε: Έρπουν. Έρπουν μέσα στην βία, την σκληρότητα, στην κακοποίηση.

Οι σκατόψυχοι. Ζουν ανάμεσά μας. Καταπίνουν τον αέρα μας. Κουνάνε το δάχτυλο. Κι ανάθεμα αν οι ίδιοι ποτέ έχουνε κάνει μια καλή πράξη στη ζωή τους. Ανάθεμα αν οι ίδιοι έχουν δώσει ένα πακέτο μακαρόνια στον Έλληνα – εγώ σου λέω – άνεργο. Ανάθεμα αν οι ίδιοι ποτέ έχουν σκεπάσει με μια κουβέρτα τον Έλληνα – εγώ σου λέω – άστεγο. Ανάθεμα κι αν έχουν βάλει ένα τσουκάλι στη φωτιά για τον Έλληνα – εγώ σου λέω – γείτονα. Αν έχουν χαρίσει ένα παιχνίδι στο Ελληνάκι – εγώ σου λέω – του ισογείου.

Οι σκατόψυχοι. Κρίνουν τι κάνεις, πως το κάνεις, γιατί το κάνεις και κυρίως για ΠΟΙΟΝ το κάνεις. Γιατί η μόνη αποδεκτή ομάδα που χρήζει συνδρομής είναι οι Έλληνες Χριστιανοί Ορθόδοξοι. Κι αυτούς μόνον όταν τους βοηθάς εσύ. Εσύ, όχι εκείνοι. Ποτέ εκείνοι.

Σκατοψυχιά:

«Νοιάζεστε τα σκυλιά κι όχι τους ανθρώπους».

Λες και το ένα αποκλείει το άλλο. Λες κι εδώ δεν είναι απλά μαθηματικά: Ο άνθρωπος που θα αγκαλιάσει το αδέσποτακι, θα νοιαστεί και τον συνάνθρωπο. Ο άλλος που θα βασανίσει ένα κουτάβι, θα χτυπήσει και τον αδύναμο.

Γιατί όλοι αυτοί είναι ΚΑΙ θρασύδειλοι. Χέστηδες. Χτυπάνε παιδιά, χτυπάνε ηλικιωμένους, χτυπάνε άτομα με κινητικά ή νοητικά προβλήματα. Χτυπάνε, κακοποιούν, βιάζουν όποιον τους παίρνει και γλείφουν όποιον δεν τους παίρνει. Τον οποίον καταριούνται πίσω απ’ την πλάτη του. Να ψοφήσει από καρκίνο – κλασική διαχρονική αξία σαν το ταγιέρ Σανέλ.

Τελικά, όποιος ‘ρωτούσε για την ποιότητα’ αυτή η κρίση του έδωσε την απάντηση. Μια κρίση που ξεσκαρτάρισε συμπεριφορές και χαρακτήρες. Μια κρίση που έβγαλε προς τα έξω τον καλύτερο και τον χειρότερο εαυτό μας. Απ’ τη μια μεριά, άνθρωποι που τους χαίρεσαι, απ’ την άλλη, ανθρωπάκια και τα φτύνεις. Καθάρματα με σφιχτά χείλη, μάτια σχισμές, χέρια γροθιές και την κατάρα στην κωλότσεπη.

Επί προσωπικού: Αλλιώς μου τα ‘πανε κι άλλα μου τάξανε. Νόμιζα πως τα χρόνια θα με προικίσουν με τις αρετές της ανοχής, της υπομονής, της κατανόησης. Αντί γι’ αυτό, μου ‘κατσε το εντελώς αντίθετο: Θυμώνω πιο πολύ. Δεν έχω πια ούτε ανοχές, ούτε αντοχές με τον σκατόψυχο. Να διάολο να πάει και στα τσακίδια. Αλλά μέχρι εκεί. Δεν θα ασχοληθώ παραπάνω. Ούτε ψόφο θα του…ευχηθώ – ούτε με καρκίνο θα τον καταραστώ. Τόση τοξικότητα στη ζωή μου δεν την αντέχω, δεν την θέλω – και συνεπώς δεν την επιλέγω.

Άρα τι κάνουμε;

Άρα συνεχίζουμε, μάγκες. Συνεχίζουμε κανονικά και ψύχραιμα. Έτσι για να τους σπάσουμε τα νεύρα, ρε γαμώτο. Συνεχίζουμε να είμαστε εθελοντές. Συνεχίζουμε να στηρίζουμε όποιον μας έχει ανάγκη. Τον Έλληνα, τον ξένο, τον πρόσφυγα, τον μετανάστη, την κακοποιημένη γυναίκα, τον ανήμπορο ηλικιωμένο, το χτυπημένο παιδί, το βασανισμένο ζώο…

Είμαστε εδώ, είμαστε εκεί, είμαστε παντού, είμαστε όπου μπορούμε, είμαστε όσο αντέχουμε, είμαστε όσο μας βαστάν τα πόδια μας, τα κότσια μας, η τσέπη μας κι η καρδιά μας.

Είμαστε παρόντες. Και σε όποιον αρέσουμε, γατάκια.

Έλενα Ακρίτα

Ανοιχτή επιστολή προς τους ταγούς του Χριστιανισμού με αφορμή την αυριανή επίσκεψη στη Λέσβο - του Γιώργου Τυρίκου-Εργά

Ανοιχτή επιστολή προς τους ταγούς του Χριστιανισμού με αφορμή την αυριανή επίσκεψη στη Λέσβο.

Σεβασμιότατοι.

Η κίνησή σας έχει όντως συμβολική σημασία. 

Αν μη τι άλλο θα προβληθεί πως οι πρόσφυγες δεν είναι σκουπίδια ή κατσαρίδες όπως θέλουν να βλέπουν πολλοί - και αυτό είναι τρομερά σημαντικό. 

Πέρα όμως από το μήνυμα προς τον όχλο που ίσως σεβαστεί λιγάκι τη γενική σας στάση, υπάρχουν βαθύτερα και διαχρονικότερα προβλήματα τα οποία θα πρέπει κάποτε με θάρρος να αντιμετωπίσετε. 

Εσείς ή οι διάδοχοί σας, κάποιος τελοσπάντων προκειμένου οι Πάπες, οι Πατριάρχες και οι Αρχιεπίσκοποι να μην χύνουν τα ίδια δάκρυα πάνω από τα ίδια νεκρά παιδιά, πάνω από τα ίδια νεκρά όνειρα και τις σπαταλημένες ζωές προσφύγων στο μέλλον. 

Τα προβλήματα αυτά, του φονταμενταλισμού, των αρπακτικών οικονομικών μοντέλων είναι δύσκολο να τα θίξετε μα δυστυχώς εκεί είναι η ουσία. Και είναι δύσκολο να τα θίξετε γιατί η οργανωμένη θρησκεία ήταν και είναι αναπόσπαστο κομμάτι τους. 

Αν τα θίξετε τότε θα πρέπει να είστε έτοιμοι να αποποιηθείτε ακόμα και την εξουσία σας. Το συλλογικό κέρδος θα είναι τεράστιο. Όμως αλήθεια : είναι ικανός ένας άνθρωπος που ανέβηκε τόσο ψηλά στην ιεραρχία να δράσει έτσι και να αποτελέσει τέτοιο παράδειγμα; 

Ο Ιησούς που ίδρυσε τον χριστιανισμό συγκρούστηκε με τις τότε δομές εξουσίας ολοκληρωτικά. 

Επειδή είπε την αλήθεια, τον αφάνισαν. 

Ήταν όμως ένας από τους τελευταίους. 

Γιος ξυλουργού, αφανής, ταπεινής γενιάς, ένας δίχως αξιώματα. 

Ένας ολοκληρωμένος χριστιανισμός πραγματικά κατά μίμηση του Ιησού θα είναι, καταρχήν, ενιαίος και κατά δεύτερον απέναντι και όχι μαζί με την εξουσία εκείνη -κάθε μορφής- που προκαλεί φτώχεια και πολέμους για τον Μαμωνά. Δεν αρκούν οι συμβολισμοί. 

Πρέπει κάποτε να ειπωθούν τα πράγματα με το όνομά τους. 

Γνωρίζω πως ως ταγοί καλείστε να παίξετε ακόμα και όταν έχετε τις ευγενέστερες των προθέσεων ένα λεπτό παιχνίδι ισορροπιών. 

Σε αυτό το παιχνίδι, θέλω να πιστέψω μπορεί και να θεωρείτε πως τελικά κάνετε όσο περισσότερο καλό μπορείτε. 

Παρακαλώ όμως θυμηθείτε πως λατρεύετε τον Εσταυρωμένο Ιησού. 

Πότε μάσησε εκείνος τα λόγια του; 

Αν τα μασούσε θα πέθαινε γέρος σε ένα σπίτι κάπου στη Γαλιλαία. 

Μπορείτε πολλά παραπάνω από συμβολισμούς - αυτό όμως θα σημαίνει μια imitatio Christi δίχως προηγούμενο...

Μέχρι τότε οι συμβολικές σας πράξεις απλά προσπαθούν -δίχως επιτυχία κατά τη γνώμη μου- απλά να ισοφαρίσουν τη συνενοχή σας. 

Ήρθατε στο νησί του παπα-Στρατή που είχε μόνο ένα ράσο και δεν ησύχαζε το βράδυ αν δεν είχε βοηθήσει όσους περισσότερους μπορούσε μέσα στη μέρα. 

Ήρθατε στο νησί της Λέσβου όπου η συντριπτική πλειοψηφία των ανθρώπων παρόλη την ανέχεια, έστερξε τον πρόσφυγα. 

Ήρθατε στο νησί όπου εκατοντάδες αλληλέγγυοι ξεπέρασαν τα όρια τους ακόμα και αρρωσταίνοντας ψυχικά και σωματικά στην πορεία να αντέξουν στους ώμους τους και με περιορισμένα μέσα μια άνευ προηγουμένου μετακίνηση ανθρώπων που έφευγαν από τον πόλεμο. 

Αν πίστευα σε Θεό θα προσευχόμουν σήμερα να σας φωτίσει να διδαχθείτε από το παράδειγμά τους, θα προσευχόμουν στο μέλλον αν όχι εσείς τότε κάποιοι άλλοι στο πόστο σας, να κάνουν την υπέρβαση, να πουν, "αρκετά" και πραγματικά να κάνουν την θυσία που απαιτείται...

του Γιώργου Τυρίκου-Εργά

(Προσυπογράφω)

Πλεύση Ελευθερίας

Συμφωνώντας πλήρως με τα παρακάτω λόγια του πιτσιρίκου, εύχομαι από καρδιάς το νέο αυτό κόμμα να μην γίνει ένα κόμμα της Ζωής Κωνσταντοπούλου, αλλά των πολιτών και της Ζωής μαζί, διαφορετικά θα αποτύχει, όπως τόσα άλλα: καλή αρχή Ζωή!

***

Η Ζωή Κωνσταντοπούλου κάνει την κίνηση και προχωράει στη δημιουργία κόμματος, που ονομάζεται Πλεύση Ελευθερίας. Η αρχή θα γίνει με μια ανοιχτή εκδήλωση την Τρίτη, 19 Απριλίου, 2016 στις 7μμ, στο Θέατρο Χυτήριο.

Έχει κάποια σημασία η δημιουργία ενός νέου κόμματος στην Ελλάδα το 2016;

Η Ελλάδα είναι και επίσημα προτεκτοράτο, το Σύνταγμα, οι εκλογές, η Βουλή -ακόμα και το δημοψήφισμα- μοιάζουν περισσότερο με άλλοθι εθνικής κυριαρχίας και δημοκρατικότητας, και οι αποφάσεις για την Ελλάδα παίρνονται από άλλους εκτός Ελλάδας.

Τεράστια ευθύνη για αυτό έχουν οι Έλληνες πολίτες.

Η Ελλάδα βρίσκεται στην κατάσταση που βρίσκεται σήμερα, επειδή οι Έλληνες έκαναν τη μια ανάθεση μετά την άλλη σε απατεώνες πολιτικούς και ξεπουλημένες κυβερνήσεις.

Όταν ψάχνεις την ελπίδα σε εμπόρους της ελπίδας, καταλήγεις στην απελπισία.

Το κόμμα που ξεκινάει η Ζωή Κωνσταντοπούλου θα έχει νόημα αν γίνει κίνημα.

Αυτή μοιάζει να είναι η φιλοδοξία του και η πρόθεσή του:

«Φιλοδοξούμε να είμαστε κόμμα-κίνημα, μέσα απ’ την κοινωνία, μέσα από τις ζωντανές κοινωνικές δυνάμεις και τους ζωντανούς ανθρώπους, που δεν σκύβουν το κεφάλι, δεν υποτάσσονται, αντιστέκονται, διεκδικούν, νικούν.»

Βέβαια, τα ίδια έλεγε και ο ΣΥΡΙΖΑ, του οποίου πρωτοκλασάτο στέλεχος ήταν η Ζωή Κωνσταντοπούλου.

Έχω ακούσει με τα ίδια μου τα αυτιά, τον Αλέξη Τσίπρα, σε απόσταση ενός μέτρου από εμένα, να μου λέει πως, αν μας γίνει ανάθεση και δεν συμμετέχουν οι πολίτες, θα αποτύχουμε.

Όταν ο ΣΥΡΙΖΑ έγινε κυβέρνηση, ο Αλέξης Τσίπρας δεν απέκλεισε μόνο τους πολίτες αλλά και τα περισσότερα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, και κυβερνάει -ή κάνει πως κυβερνάει- με μια παρεούλα.

Και φυσικά, έχει αποτύχει, με άσχημες συνέπειες για τη χώρα και τους πολίτες. Αλλά αυτό δεν μοιάζει να τον ενδιαφέρει. Αυτός έγινε πρωθυπουργός, αυτό ήθελε.

Η μόνη περίπτωση να καταφέρει κάτι θετικό το κόμμα-κίνημα που ξεκινάει η Ζωή Κωνσταντοπούλου είναι να εμπλακούν μαζικά οι πολίτες.

Αν το νέο κόμμα γίνει ένα κόμμα της Ζωής Κωνσταντοπούλου ή ένα κόμμα προσωπικοτήτων, θα απογοητεύσει και τους πολίτες και την ίδια.

Εδώ υπάρχει ένα πρόβλημα:

Ακόμα κι αν η Ζωή Κωνσταντοπούλου δεν επιθυμεί να το παίξει σωτήρας, οι περισσότεροι πολίτες ψάχνουν ακόμα για σωτήρες και πατερούληδες.

Δηλαδή και η Ζωή Κωνσταντοπούλου να μην το επιθυμεί, πολλοί είναι πρόθυμοι να την βαφτίσουν σωτήρα.

Οι Έλληνες συνεχίζουν να ψάχνουν για «ηγετικές φυσιογνωμίες», για να τους κάνουν μια νέα ανάθεση.

Δυστυχώς, οι Έλληνες δεν μαθαίνουν με τίποτα.

Οι θαυμαστές της Ζωής Κωνσταντοπούλου της κάνουν κακό. Και κάνουν κακό και στους εαυτούς τους.

Η Ζωή Κωνσταντοπούλου πρέπει να είναι ένα από τα στελέχη του νέου κόμματος, όχι ο σωτήρας.

Στα πρώτα λόγια για το νέο κόμμα, υπάρχει η λέξη «απελευθέρωση».

Αυτή είναι η λέξη που θα έπρεπε να είναι στα χείλη των Ελλήνων εδώ και πολλά χρόνια.

Την ελευθερία δεν σου την χαρίζει κανείς. Πρέπει να την επιθυμείς εσύ. Και να την κατακτήσεις.

Θέλουν οι Έλληνες τη χώρα τους ελεύθερη; Ας το αποδείξουν.

Ναι, καλά κάνει η Ζωή Κωνσταντοπούλου και προχωράει στην δημιουργία κόμματος-κινήματος.

Αυτό το κόμμα-κίνημα θα πρέπει να συναντηθεί στους δρόμους, στην κοινωνία, στο διαδίκτυο, παντού, με άλλα κόμματα και κινήματα.

Κυρίως, θα πρέπει να συναντηθεί με τους πολίτες.

Οι Έλληνες θα πρέπει να αντιληφθούν πως πρέπει να απελευθερώσουν την χώρα τους.

Οι Έλληνες θα πρέπει να αντιληφθούν πως πρέπει να πάρουν τη χώρα τους πίσω.

Κι αυτό δεν γίνεται μέσα από κόμματα που διχάζουν.

Οι Ισλανδοί δεν κατέβηκαν στους δρόμους με κομματικές σημαίες, ούτε με προσωπικές ατζέντες.

Οι Ισλανδοί κατέβηκαν στους δρόμους ως ένας λαός.

Οι Ισλανδοί δεν περίμεναν έναν «ηγέτη» ή μια «προσωπικότητα», για να βγουν στους δρόμους.

Είναι πολύ άσχημο να περιμένεις την ελπίδα και την ελευθερία από άλλους.

Οι Έλληνες πρέπει να γίνουν οι ίδιοι η ελπίδα για τους εαυτούς τους και τη χώρα τους.

Καλό ξεκίνημα στη Ζωή Κωνσταντοπούλου και στους Έλληνες πολίτες που θα περπατήσουν ισότιμα μαζί της και δίπλα της.

Δίπλα στη Ζωή, όχι πέντε μέτρα πίσω.

pitsirikos

Για την Σοφία Λαμπίκη και τον Γιάννη Μακριδάκη - ηττηθήκαμε μεν αλλά δεν το βάζουμε κάτω, συνεχίζουμε...

Όταν μπαίνω στο φ/β, αυτόματα, το πρώτο που προσπαθώ είναι να βρω αναρτήσεις συγκεκριμένων ανθρώπων -λιγότερων των δακτύλων του ενός χεριού- και συγκεκριμένα τη Σοφία Λαμπίκη, τον Γιώργο Τυρίκο-Εργά, τον Μακριδάκη -που εδώ και καιρό έχει δυστυχώς σιωπήσει-, τον Χρήστο Αγγελάκο, την Κρυσταλία Πατούλη και τα ποιήματα του φίλου μου Γιάννη Τσίγκρα.

Χθες βράδυ κάθισα πάλι και περιδιάβαινα -τι άλλο-, τις αναρτήσεις της Σοφίας:
ήταν όπως πάντα μια και μία, έσταζαν αλήθεια και πικρία! Μα το σημαντικότερο είναι ότι όλες οι αναρτήσεις της είναι πρωτότυπες, τολμηρές, αθυρόστομες μα προπάντων παρέχουν και πρωτογενή πληροφόρηση, ακόμα κι όταν μιλάνε για τις γάτες ή τον σκύλο της!

Διαβάζοντας την πάλι εκείνη τη στιγμή, ήμουν τόσο εντυπωσιασμένος από την οξυδέρκεια, την πικράδα όσο και την δύναμη αυτής της γυναίκας, που ήθελα να το μοιραστώ με την γυναίκα και σύντροφό μου Αριστέα:
Της λέω λοιπόν -για πολλοστή φορά- αν ποτέ μπορέσουμε να πάμε Χίο, εκτός απ' τον Μακριδάκη θα προσπαθήσουμε να συναντήσουμε από κοντά και την Λαμπίκη.

Έπειτα της διαβάζω δυνατά μια ανάρτησή της, που μόλις είχα διαβάσει, και συμπληρώνω:

το 80-90% που παίρνω απ' το φ/β είναι σχεδόν πάντα Σοφία Λαμπίκη...!

Χαρά στα παιδιά που την έχουν Καθηγήτρια!

Γιατί τα γράφω όλ' αυτά: σήμερα, μόλις πριν λίγο διάβασα αυτό απ' την Σοφία στο φ/β:

"Για να καταλάβετε τί ματαίωση υπάρχει,σιώπησε κι ο Μακριδάκης.
Δεν μπορώ να γράψω τίποτε,μου είπε στο τηλ,ηττηθήκαμε.Ναι Γιάννη,εγώ είμαι η πρώτη ηττημένη αλλά για να το βουλώσω πρέπει να με θάψουνε σε μνήμα."

Εδώ και καιρό την είχα ρωτήσει γιατί σιώπησε ο Μακριδάκης και μου απάντησε ότι αυτό το κάνει συνήθως όταν συγκεντρώνεται να γράψει καινούργιο βιβλίο, κι έτσι ησύχασα.
Τώρα μαθαίνω ότι αισθάνεται ηττημένος.

Επειδή είμαι κι εγώ ένας απ' τους ηττημένους, -που αν και μια ζωή ανένταχτος αριστερός ψήφισα Συριζα τον γενάρη του 2015 και το φέρνω βαρέως-, τους θερμοπαρακαλώ να μην το βάλουν κάτω και να συνεχίσουν, καθένας απ' το μετερίζι του, τους χρειαζόμαστε όλοι.

Όσο ζούμε προσπαθούμε να διορθώσουμε τα λάθη μας, να πάμε μπροστά, όχι ο καθένας για την πάρτη του αλλά για την κοινωνία ολόκληρη.

Τα προβλήματα μεγαλώνουν και προπάντων το πελώριο θέμα των προσφύγων μεταναστών στην χώρα μας και στην Ευρώπη θα μας συγκλονίσει συθέμελα για δεκάδες χρόνια ακόμη: ήδη εμμέσως και υπογείως στρώνεται παντού το χαλί του ρατσισμού και του ανοικτού φασισμού.

Πρέπει να αντιδράσουμε πριν είναι πολύ αργά. Για τα παιδιά μας. Για τα εγγόνια μας.

Πες μου πού επιλέγεις να κοιτάς, να σου πω ποιος είσαι

Εξαιρετική είναι η κατάσταση για την Ελλάδα και τους Έλληνες, αφού η αριστερή -σχεδόν κομμουνιστική- κυβέρνηση του προτεκτοράτου κλείνει τη συμφωνία με τους «θεσμούς» για το Ασφαλιστικό και ετοιμάζεται να επιβάλει νέους φόρους.

Ο κομμουνιστής -κατά δήλωσή του- Κατρούγκαλος και ο μαρξιστής Τσακαλώτος με αρχηγό τον Τσε Γκεβάρα Τσίπρα κάνουν πράξη τις αρχές του σοσιαλισμού και του μαρξισμού, που προβλέπουν συντάξεις πείνας, κατάργηση των δικαιωμάτων των εργαζομένων, φόρους σε ό,τι υπάρχει και άλλα τέτοια κομμουνιστικά.

Οι Έλληνες αντιδρούν σε όλα αυτά με 24ωρη απεργία για να συζητήσουν με την ησυχία τους την ηλίθια διαφήμιση του Jumbo με την Άντζελα Δημητρίου, αποδεικνύοντας πως η ελληνική κοινωνία έχει πια νοοτροπία χαζής αδερφής.

Παράλληλα, οι Έλληνες ασκούν κριτική στους πρόσφυγες που δεν κάθονται ήσυχοι να τους πηγαίνουν η κυβέρνηση και οι μπάτσοι όπου θέλουν αλλά επιμένουν να φύγουν από την Ελλάδα.

Επιτέλους, οι Έλληνες βρήκαν κάποιους που τους κάνουν να αισθάνονται πως είναι ανώτεροι από αυτούς.

Αυτό είναι το θέμα του Έλληνα: να αισθάνεται ανώτερος από τους άλλους.

Τώρα βέβαια, το να αισθάνεσαι ανώτερος από τους πρόσφυγες δεν σε τιμά ιδιαίτερα, αφού είναι άνθρωποι που βρίσκονται εκατοντάδες χιλιάδες μακριά από τα σπίτια τους, είναι άνθρωποι χωρίς δικαιώματα, πολλοί από αυτούς δεν έχουν χρήματα, δεν έχουν δουλειά, δεν μπορούν να πάνε ούτε μπροστά ούτε πίσω γιατί τους έχουν εγκλωβίσει, κοιμούνται για μήνες στους δρόμους και είναι απελπισμένοι.

Οι Έλληνες, ως πειραματόζωα, κοιτούν τους πρόσφυγες -που είναι τα νέα πειραματόζωα- και αισθάνονται πολύ καλά που δεν είναι σαν αυτούς τους λεχρίτες. Βέβαια, οι Έλληνες ξεχνούν πως στο πείραμα με τους πρόσφυγες -το οποίο είχε προαναγγελθεί- συμμετέχουν και οι ίδιοι.

Η απανθρωπιά έρχεται ως συνέπεια της χαμηλής αυτοεκτίμησης και του ραγιαδισμού που δεν επέτρεψαν στους Έλληνες να αντιδράσουν στην επίσημη ανακήρυξη της Ελλάδας σε προτεκτοράτο, μετά την χρεοκοπία.

Η δική μας ανεπάρκεια απαλύνεται από την κατάσταση των προσφύγων που δεν έχουν στον ήλιο μοίρα.

Ενώ οι Έλληνες κοιτούν αφ’ υψηλού τους πρόσφυγες, οι Ισλανδοί βγήκαν μαζικά στους δρόμους μέσα στην παγωνιά και ανέτρεψαν ξανά τον πρωθυπουργό της χώρας τους.

Φυσικά, Έλληνες και ελληνικά ΜΜΕ έχουν εστιάσει στους πρόσφυγες και όχι στους Ισλανδούς που δείχνουν για μια ακόμα φορά τον δρόμο της αξιοπρέπειας και της δημοκρατίας.

Αντί οι Έλληνες να κοιτούν τους περήφανους Ισλανδούς -και να τους μιμηθούν-, παίρνουν χαρά και επιβεβαίωση από το δράμα των τσακισμένων προσφύγων.

Πες μου πού επιλέγεις να κοιτάς, να σου πω ποιος είσαι

pitsirikos.net

(Υ.Γ.4τη μέρα στους δρόμους!
Ζηλεύω τους Ισλανδούς...
Μακάρι στα επόμενα 100 χρόνια να τους μοιάσουμε.

Αφού διώξανε τον Πρωθυπουργό θέλουνε να διώξουνε και τους 2 Υπουργούς που ήταν ‪#‎Panamapapers‬)

Φίλε "νταλικέρη", σου έχω νέα

Σχεδόν όλοι φαντάζομαι έχουμε δει, είτε στον τηλεοπτικό σταθμό που έχει πάρει εργολαβικά την προετοιμασία κλίματος εκτροπής, με την προσφυγοφοβία και το ζουμάρισμα στους «μαυριδερούς εισβολείς», είτε στο youtube ανεβασμένο από πολλούς, μεταξύ των οποίων χρυσαυγίτες και άλλοι "καθαρόαιμοι" Έλληνες, είτε έχει ξεπηδήσει στις ενημερώσεις του Facebook από αναρτήσεις φίλων που σε βάζει σε περίσκεψη, τον αγανακτισμένο νταλικέρη στο μπλόκο των προσφύγων του Πολυκάστρου, που ζητούν, να ανοίξουν τα σύνορα για να φύγουν από την χώρα.

Ο συμπαθής κατά τα άλλα οδηγός, αφού δεν κατάφερε να τρομάξει τους πρόσφυγες οδηγώντας την νταλίκα κατά πάνω τους, (ας ελπίσουμε πως δεν ήταν ο φόβος της τιμωρίας που τον σταμάτησε απ' το να περάσει χαλαρά από πάνω τους), άρχισε να αναφωνεί προς την κάμερα και τους αστυνομικούς που τον συγκρατούσαν:

«Είμαι Έλληνας ρεεε»

«Στη χώρα μου είμαι ρε γαμώ τους μαύρους»!

Αγαπητέ φίλε νταλικέρη* σου έχω νέα!

Δεν είσαι στη χώρα σου!

Ναι! Όπως στο λέω. Δεν είσαι στην χώρα σου.

Τι κι αν φωνάζεις ότι είσαι Έλληνας. Αυτή η χώρα μόνο κατ’ όνομα λέγεται Ελλάδα.

Την χώρα σου, την έχεις παραδώσει οριστικά και αμετάκλητα εδώ και έξι χρόνια.

Όχι στους πρόσφυγες, που δεν θέλουν να μείνουν ούτε λεπτό, ούτε στους παράτυπους οικονομικούς μετανάστες, που με δέκα ευρώ θα σου ξεχορταριάσουν το χωράφι.

Όχι φίλε μου. Την χώρα σου και την οικογένεια σου την έχουν σκλαβώσει με την συναίνεση σου, κάποιοι βάρβαροι με λευκό λευκότατο χρώμα, χωρίς μαντήλα και μωρά στην αγκαλιά τους, κάποιοι λευκοί βάρβαροι, που γι αυτούς, ΕΣΥ είσαι ο «μαύρος»!

Έρχεσαι τώρα εσύ και ο κάθε «εσύ», και αντί να συνειδητοποιήσεις έστω και αργά ότι αυτοί οι ξεσπιτωμένοι άνθρωποι που οι «Δημοκράτες» νεοβάρβαροι της Ευροαμερικής, αφού τους έσφαξαν σαν κοτόπουλα με τους φτιαγμένους, εκπαιδευμένους, εξοπλισμένους και πληρωμένους από αυτούς, συμμορίτες τζιχαδιστές, αλκάιντα και άλλους μισθοφόρους και υποκινούμενους, φαντάζεσαι ότι είναι οι εχθροί σου και θέλουν να σου πάρουν την πατρίδα!

Ας βάλουμε λίγο το μυαλό μας, που μας το έχει κάψει η τηλεόραση και τα μεγάλα κανάλια, να δουλέψει.

Άκου τα μαντάτα λοιπόν φίλε νταλικέρη.

1. Την εθνική μας κυριαρχία όπως είπαμε την έχουμε εκχωρήσει οριστικά και αμετάκλητα στους δανειστές. Οι δανειστές δεν είναι οι πρόσφυγες.

2. Τα μνημόνια με τις εγκληματικές ενάντια στα ανθρώπινα δικαιώματα διατάξεις, μας τα έχουν επιβάλει οι δωσίλογοι που μας κυβερνούν, υπακούοντας στο ΔΝΤ, την Ευρωπαϊκή Ένωση και την Ευρωπαϊκή κεντρική Τράπεζα. Όλοι αυτοί δεν είναι οι πρόσφυγες.

3. Οι χιλιάδες αυτόχειρες που αυξάνονται κάθε μέρα, αλλά ούτε που νοιάζεσαι, έχουν οδηγηθεί στο θάνατο, από τις κυβερνήσεις που ψήφιζες όλα αυτά τα χρόνια και οδήγησαν τον λαό στην ανεργία και την κοινωνική εξαθλίωση. Ούτε γι αυτό φταίνε οι πρόσφυγες.

4. Το κλείσιμο των συνόρων, παρά και ενάντια στις διεθνείς συνθήκες και την κοινοτική αλληλεγγύη, δεν το έκαναν οι πρόσφυγες και οι παράτυποι μετανάστες.

Τελικά οι πρόσφυγες αν το καλοσκεφτείς, ζητούν ότι ζητάς και εσύ, να φύγουν από την Ελλάδα και να πάνε σε άλλες χώρες.

Οι πραγματικοί εισβολείς αυτής της χώρας είναι τα κοράκια των αγορών που χάρη στην ΕΕ και την ΕΚΤ, μας έχουν επιβάλει καθεστώς βάρβαρης κατοχής. 

Αυτοί είναι ο εχθρός σου φίλε νταλικέρη και οι συνεργάτες του Ευρωλιγούρηδες πολιτικοί. 

Και αν θες την χώρα σου πίσω, δεν θα την πάρεις σκοτώνοντας τους πρόσφυγες και τους μετανάστες, διότι αυτό θέλουν να κάνεις οι επικυρίαρχοι τόσα χρόνια. Θέλουν να κοιτάς αλλού όσο αυτοί πίσω από την πλάτη σου, θα κόβουν κομμάτια και θα ξεπουλάνε εσένα και την πατρίδα σου.

Κι αν έχεις δουλειά ακόμα, μην φαντάζεσαι ότι θα την έχεις για πολύ, μην φαντάζεσαι ότι εσύ είσαι ο ικανός που θα την βγάλεις καθαρή όταν οι υπόλοιποι Έλληνες θα λιμοκτονούν.

Αυτά ήταν τα νέα φίλε νταλικέρη, που από το 2010 δεν τα έχεις πάρει είδηση.

Γνωρίζω πως αυτή την ώρα, τα δεκανίκια των εξουσιαστών αυτής της πατρίδας (ξένοι και ντόπιοι πράκτορες), έχουν έτοιμα τα όπλα και προσπαθούν με παραποιημένες ειδήσεις και φήμες να διαμορφώσουν κλίμα στην κοινή γνώμη που θα τους δώσει την ευκαιρία να μετατρέψουν την χώρα σε σφαγείο.

Όσο ενδίδουμε στην ξενοφοβική προπαγάνδα τόσο αφήνουμε έδαφος στο μαύρο μέτωπο να ολοκληρώσει την καταστροφή της πατρίδας μας.

Ο λαός μας έχει αποδείξει αν και όχι στο σύνολο του, αλλά στην πλειοψηφία του, ότι μπορεί να πιάνεται κορόιδο από τους πολιτικούς αλλά δεν έχει χάσει την ανθρωπιά του. Κάτι που ενοχλεί τους βάρβαρους λευκούς, υπηρέτες του Μολώχ.



*Είναι κατανοητό ότι το άρθρο δεν απευθύνεται προσωπικά σε κανένα, αλλά χρησιμοποιεί ως αφορμή το συγκεκριμένο περιστατικό.

Γιάννης Αθανασιάδης  

Μπράβο Φαμπρ, γίνατε αφορμή να ξυπνήσετε τους "πνευματικούς ταγούς" μας

Καιρό είχα να βρω κάτι θετικό, μια κάπως σωστή έστω κίνηση για την οποία πρέπει να επαινέσω τον Σύριζα. Από χθες έχω μια: την επιλογή κάποιου Βέλγου, άγνωστου έως τώρα σε μένα τουλάχιστον, κάποιου ονόματι Γιαν Φαμπρ ως νέου καλλιτεχνικού διευθυντή του Φεστιβάλ Αθηνών.

Μπράβο Σύριζα: αυτή ήταν μια κίνηση ματ!

Καταφέρατε σε χρόνο dt να ξυπνήσετε όλο τον πνευματικό κόσμο της Ελλάδας!

Όλοι οι καλλιτέχνες που χρόνια τώρα κοιμόντουσαν τον ύπνο του δικαίου -πλην ελαχίστων εξαιρέσεων βεβαίως- ξαφνικά ξύπνησαν, εξεγέρθηκαν, έβγαλαν φωνή και γραφή, έγιναν ξαφνικά μαχητικοί, όπως 6 χρόνια τώρα κάποιοι από εμάς μάταια περιμέναμε...

Βέβαια το ότι χρόνια τώρα, γίνονται σημεία και τέρατα σ αυτή τη χώρα, -αλλά οι "διανοούμενοι" και "πνευματικοί ανθρώποι" του τόπου μας κάνανε τη μούγκα-, με ξάφνιασε που με μια κίνηση -μπράβο γίγαντα Μπαλτά- ξαφνικά ξύπνησαν απ' το λήθαργο, μα πάλι το μόνο που βρήκαν να ασχοληθούν και να καταδικάσουν δεν ήταν τίποτε άλλο παρά τα παλλόμενα τσουτσούνια του Φαμπρ...

Αυτό έγινε το μέγα θέμα της ημέρας και και της χώρας...

Δεν έγινε θέμα βέβαια θέμα ούτε η πολιτική και πολιτισμική κατάντια της χώρας...

Το ότι η ανεργία εξακολουθεί να βρίσκεται στα ύψη ή το ότι οι συντάξεις θα μειωθούν για 13τη φορά ουδόλως τους αφορά.

Το ότι η χώρα μας έγινε κανονικό προτεκτοράτο δεν τους προξένησε την παραμικρή εντύπωση: άλλωστε απ΄ότι θυμάμαι οι περισσότεροι ήταν μαζί με τους ΜένουμεΕυρώπη αν δεν απατώμαι.

Το ότι γύρω τους υπάρχουν πάνω από 50000 πρόσφυγες και μετανάστες που μέρες κι εβδομάδες τώρα ζουν εγκλωβισμένοι σαν τους σκλάβους μέσ' στις λάσπες και στην κακομοιριά που τους κατάντησε η αγαπημένη τους Ευρώπη (και η Ελλάδα του Τσίπρα), τους αφήνει επίσης αδιάφορους: ούτε ένα κείμενο συμπαράστασης, μια ανακοίνωση έστω, για τα μάτια του κόσμου. Τίποτα. Σιωπή.

Μόνο ο Φάμπρ τους πείραξε γιατί αγγίζει το "δικό τους" χώρο, τις αργομισθίες τους. Αν αφορούσε άλλους, θα κυριαρχούσε η ξενομανία τους ή σιωπή.

Κατά τα λοιπά, τα λέει καλύτερα παρακάτω ο πιτσιρίκος:

Αρχικά, ας ενημερώσει κάποιος αυτούς τους καλλιτέχνες πως ο Γιαν Φαμπρ δεν ήρθε μόνος του. Του έγινε πρόταση από το υπουργείο Πολιτισμού και την αποδέχτηκε.

Αλήθεια, όμως, πού ήρθε ο Γιαν Φαμπρ;

Θα του πω εγώ πού ήρθε, γιατί μπορεί να μην ξέρει ο άνθρωπος.

Κύριε Φαμπρ, ήρθατε σε μια χώρα που χρεοκόπησε το 2010 και κανείς δεν οδηγήθηκε στην Δικαιοσύνη για την χρεοκοπία.

Κύριε Φαμπρ, ήρθατε σε μια χώρα που τα τελευταία έξι χρόνια την κυβερνάει η Τρόικα, αλλά οι περισσότεροι καλλιτέχνες της χώρας αυτής το συνειδητοποίησαν μόλις τώρα που γίνατε εσείς καλλιτεχνικός διευθυντής του Φεστιβάλ. Χαμπάρι δεν είχαν πάρει μέχρι τώρα. Τους απασχολούσε η …Τέχνη.

Κύριε Φαμπρ, ήρθατε σε μια χώρα για την οποία αποφασίζει η Μέρκελ αλλά το μόνο που ενοχλεί κάποιους καλλιτέχνες της είναι ότι είναι Βέλγος -δηλαδή μη Έλληνας- ο καλλιτεχνικός διευθυντής του Φεστιβάλ.

Κύριε Φαμπρ, ήρθατε σε μια χώρα που πριν από οκτώ μήνες έγινε δημοψήφισμα, όπου υπερίσχυσε το ΟΧΙ με 61,3% αλλά αγνοήθηκε και έγινε ΝΑΙ, χωρίς να αντιδράσουν οι λαλίστατοι σήμερα καλλιτέχνες της χώρας. Ήταν καλοκαίρι και ήταν απασχολημένοι με το Φεστιβάλ -και τα μπάνια-, οπότε δεν πήραν χαμπάρι πως με το να αγνοηθεί το δημοψήφισμα καταλύθηκε και η τελευταία έννοια δημοκρατίας στη χώρα που ήρθατε.

Κύριε Φαμπρ, η Ελλάδα έχει παραδοθεί στις αγορές και στην Γερμανία αλλά οι περισσότεροι καλλιτέχνες της δεν είχαν πάρει είδηση τίποτα. Τι καλλιτέχνες είναι αυτοί;

Κύριε Φαμπρ, ήρθατε σε ένα προτεκτοράτο. Και το ξέρετε. Όπως το ξέρουν και εκείνοι οι καλλιτέχνες του προτεκτοράτου που ξαφνικά θυμήθηκαν έξι χρόνια μετά να κάνουν λόγο για αποικιοκρατία. Μα «αποικία χρέους» είναι η Ελλάδα από το 2010. Και όλοι την αποκαλούν «αποικία χρέους». Κουφοί ήταν οι Έλληνες καλλιτέχνες; Δεν διάβαζαν; Δεν άκουγαν; Όλα για την Τέχνη πια;

Κύριε Φαμπρ, θεωρώ μεγαλοφυές εκ μέρους σας το ότι την πρώτη χρονιά σας ως καλλιτεχνικός διεθυντής του Ελληνικού Φεστιβάλ θα αφιερώσετε το Ελληνικό Φεστιβάλ στο Βέλγιο.

Ως αιρετικός και εικαστικός καλλιτέχνης που είστε, γνωρίζετε ότι ένα προτεκτοράτο δεν μπορεί να έχει δικό του πολιτισμό.
Τα προτεκτοράτα δεν έχουν πολιτισμό. Οι δούλοι δεν έχουν πολιτισμό.

Οι Ευρωπαίοι πολίτες πληρώνουν τις επιλογές της Ευρώπης

Μετά και το νέο χτύπημα του ISIS στις Βρυξέλλες, αποδεικνύεται για μια ακόμα φορά -μετά και την προσφυγική κρίση- πως η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν έχει κανένα απολύτως σχέδιο σε οτιδήποτε δεν αφορά τράπεζες και αγορές.

Αντιμετωπίζουμε την Ευρωπαϊκή Ένωση ως μια πολιτική οντότητα αλλά είναι μόνο οικονομική οντότητα. Και τα οικονομικά της δεν πάνε και πάρα πολύ καλά τώρα τελευταία.

Μετά το χτύπημα στις Βρυξέλλες, οι ευρωπαϊκές χώρες αποφασίζουν να αντιδράσουν και κλείνουν πάλι τα σύνορά τους.

Ατυχώς για αυτές, ο εχθρός είναι μέσα στα σύνορα.

Οι δράστες των επιθέσεων στις Βρυξέλλες ήταν Βέλγοι πολίτες.

Οι δράστες των επιθέσεων στο Παρίσι ήταν Γάλλοι και Βέλγοι πολίτες, ενώ οι δράστες των παλαιότερων επιθέσεων στο μετρό του Λονδίνου ήταν Βρετανοί πολίτες.

Γιατί οι Βρυξέλλες έγιναν στόχος; Οι Βέλγοι είναι φιλήσυχοι πολίτες, δεν πειράζουν κανέναν και δεν έχουν σχέση με τους παλιούς αποικιοκράτες Βέλγους.

Χελόουυυυυ, οι Βρυξέλλες είναι η έδρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης και η έδρα του ΝΑΤΟ.

Μα γιατί οι αθώοι πολίτες και όχι ένας πολιτικός και στρατιωτικός στόχος;

Δεν έχω καμία αμφιβολία πως, αν το ISIS μπορούσε να βομβαρδίσει με αεροπλάνα τους στόχους του στην Ευρώπη, θα το έκανε. Αλλά δεν έχει την δυνατότητα.

Και είναι προφανές πως οι βομβιστές-καμικάζι δεν μπορούν να πλησιάσουν τους καλά φυλαγμένους στόχους. Τα αεροδρόμια, τα μετρό, τα γήπεδα και οι καφετέριες είναι πολύ πιο εύκολοι στόχοι.

Και πάλι, γιατί οι αθώοι πολίτες να γίνονται στόχος;

Οι πολίτες -στην Ευρώπη και αλλού- απλά βρίσκονται στη μέση. Είναι εύκολος στόχος και είναι αναλώσιμοι.

Ρίξε μια ματιά στην Ειδομένη. Οι πρόσφυγες που βρίσκονται εκεί βρέθηκαν στη μέση στο μακελειό που γίνεται -εδώ και πολλά χρόνια- στη Συρία και σε άλλες χώρες.

Και σε αυτό το μακελειό συμμετέχουν πολλές ευρωπαϊκές χώρες και ο σύμμαχός τους, οι ΗΠΑ.

Και πάλι, οι Ευρωπαίοι πολίτες δεν έχουν ευθύνη.

Η αλήθεια είναι πως οι πολίτες έχουν ευθύνη αλλά και δεν έχουν ευθύνη.

Δεν ρώτησε ποτέ κανείς τους Βρετανούς πολίτες αν ήταν υπέρ του η χώρα τους να επιτεθεί στο Ιράκ.

Από την άλλη, την δεύτερη φορά που εξέλεξαν τον Τόνι Μπλερ, έβαψαν τα χέρια τους με αίμα. Γιατί πια ήξεραν.

Και οι άμαχοι νεκροί στο Ιράκ είναι πάνω από ένα εκατομμύριο. Και αυτοί δεν είχαν ευθύνη.

Είναι πιο σοκαριστικό όταν οι νεκροί είναι στη δική σου πόλη, στη δική σου χώρα, στη δική σου ήπειρο.

Πολλές ευρωπαϊκές κυβερνήσεις πίστεψαν πως θα μπορούσαν να βομβαρδίζουν τη Συρία, το Ιράκ, το Αφγανιστάν, τη Λιβύη και άλλες χώρες -και να βγάζουν δισεκατομμύρια-, και παράλληλα να κρατάνε αυτό τον πόλεμο μακριά από την Ευρώπη και τις πόλεις της Ευρώπης.

Τώρα διαπιστώνουν πως έκαναν λάθος υπολογισμό.

Τώρα διαπιστώνουν πως ο πόλεμος είναι στην Ευρώπη.

Δεν υπάρχουν και πολλά πράγματα που μπορούν να κάνουν οι Ευρωπαίοι πολίτες.

Οι Ευρωπαίοι πολίτες δεν μπορούν να σταματήσουν τους πολέμους στους οποίους συμμετέχουν οι χώρες τους.

Θα μπορούσαν, αν οι ευρωπαϊκές χώρες ήταν δημοκρατίες.

Δεν είναι.

Οι ευρωπαϊκές χώρες είναι ολιγαρχικές.

Και η οικονομική ολιγαρχία έχει ανάγκη τον πόλεμο γιατί υπηρετεί τα συμφέροντά της.

Δηλαδή, η οικονομική ολιγαρχία της Ευρώπης κάνει πολέμους σε άλλες χώρες και οι Ευρωπαίοι πολίτες είναι τα θύματα των αντιποίνων.

Αυτό συμβαίνει.

Δικαιολογείς το ISIS;

Καθόλου, μου προκαλεί απέχθεια. Αλλά προσπαθώ να καταλάβω τι συμβαίνει, γιατί οι καρδούλες στο Facebook και τα «Είμαστε όλοι Βρυξελλιώτες» αφενός είναι μόνο για τις χαζογκόμενες και τον Σάκη Ρουβά και αφετέρου δεν λύνουν κανένα πρόβλημα.

Αλήθεια, το ISIS ποιος το δημιούργησε; Ποιος δημιούργησε την Αλ Κάιντα.

Ποιος τόνωσε τον ισλαμικό φανατισμό -αρχικά για να αντιμετωπίσει την Σοβιετική Ένωση-, προκαλώντας εκατοντάδες χιλιάδες θύματα στις αραβικές χώρες -κυρίως- αλλά και στις ΗΠΑ και στην Ευρώπη;

Το ISIS το δημιούργησαν οι ΗΠΑ, πολλές ευρωπαϊκές χώρες και οι σύμμαχοί τους στη Μέση Ανατολή, ενώ δεν είναι κανένα μυστικό πως το ISIS εφοδιάζεται με όπλα από την Τουρκία και την Σαουδική Αραβία.

Όταν λες την ιστορία, να την λες από την αρχή.

Επίσης, ωραία είναι αυτά τα «ό,τι έγινε στο παρελθόν έγινε και δεν μπορούν να πληρώνουν σήμερα οι Ευρωπαίοι πολίτες την αποικιοκρατία και τους πολέμους που έκαναν οι κυβερνήσεις τους στο παρελθόν » αλλά δεν είναι αυτή η αλήθεια.

Αφενός οι πόλεμοι που έγιναν στο παρελθόν άφησαν πίσω τους εκατομμύρια θύματα, κατεστραμμένες χώρες και εξαθλιωμένους ανθρώπους· κι αν εσύ λες «έλα μωρέ δεν έγινε και τίποτα» επειδή δεν είναι η δική σου χώρα και η δική σου ζωή που καταστράφηκε, αυτοί δεν είναι υποχρεωμένοι να σκέφτονται σαν εσένα.

Αφετέρου οι πόλεμοι δεν έχουν σταματήσει ούτε λεπτό. Συνεχίζονται και σήμερα.

Μπορεί οι Ευρωπαίοι πολίτες να περνούν τη ζωή τους σε ειρήνη αλλά -εξαιτίας και των κυβερνήσεών τους- εκατομμύρια άλλοι άνθρωποι ζουν μια κόλαση για πάρα πολλά χρόνια.

Το ακόμα καλύτερο είναι ότι η Ευρώπη κλείνει τα σύνορά της στους πρόσφυγες, οι οποίοι έφυγαν για να μην πέσουν θύματα των φανατικών ισλαμιστών.

Μα είναι μουσουλμάνοι.

Αφενός δεν είναι όλοι μουσουλμάνοι και αφετέρου το μεγαλύτερο λάθος που κάνει σήμερα η Δύση είναι ότι προσπαθεί να ταυτίσει τους μουσουλμάνους με το ISIS, αν και οι πάντες ξέρουν πως μόνο το 1% των μουσουλμάνων βλέπει θετικά το ISIS, ενώ είναι επίσης γνωστό πως οι μουσουλμάνοι τρέμουν το ISIS και χιλιάδες μουσουλμάνοι είναι θύματά του ή όμηροί του.

Είναι οι ενοχές των Ευρωπαίων ηγετών που τους κάνουν να κλείνουν τα σύνορα στους πρόσφυγες. Οι Ευρωπαίοι ηγέτες ξέρουν πως έχουν ευθύνη για το γεγονός ότι αυτοί οι άνθρωποι είναι πρόσφυγες.

Σκέφτονται πως αν κάποιος είχε κάνει στις δικές τους χώρες αυτό που έκαναν οι ίδιοι για δεκαετίες στις χώρες των προσφύγων – με πολεμικές επεμβάσεις και στηρίζοντας σάπια και απολυταρχικά καθεστώτα για να κάνουν τις δουλίτσες τους-, θα είχαν πολύ εκδικητικές διαθέσεις.

Πραγματικά, είναι αξιοσημείωτη η ειρηνική διάθεση των προσφύγων.

Αν κάποιος είχε κάνει στην πατρίδα μου αυτό που έκαναν οι δυτικές χώρες στις δικές τους πατρίδες, δεν ξέρω αν θα ήμουν τόσο ειρηνικός.

Αν κάποιος είχε καταστρέψει την Ελλάδα και είχε σκοτώσει τον λαό μου, την οικογένειά μου και τους φίλους μου, νομίζω πως θα ήθελα να πάρω εκδίκηση.

Εκδίκηση παίρνουν και οι βομβιστές-καμικάζι που ανατινάζονται στις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες.

Είναι μια χαζή εκδίκηση γιατί δεν στρέφονται κατά αυτών που διέλυσαν τις αραβικές χώρες αλλά κατά ανύποπτων πολιτών.

Αλλά μόνο αυτούς μπορούν να πλησιάσουν. Οι μεγάλοι στόχοι φυλάσσονται πολύ καλά.

Δεν μπορείς να σταματήσεις αυτόν που είναι διατεθειμένος να πεθάνει για να σκοτώσει.

Δεν μπορείς να τον σταματήσεις με κανέναν τρόπο.

Το μέλλον ανήκει σε αυτούς που είναι πρόθυμοι να δώσουν και τη ζωή τους.

Πάντα σε αυτούς ανήκε. Θυμηθείτε τους αγωνιστές του 1821.

Έμαθα στη ζωή να φοβάμαι αυτόν που δεν έχει τίποτα να χάσει. Αυτός που δεν έχει τίποτα να χάσει, μπορεί να σε καταστρέψει.

Γι’ αυτό δεν είναι καθόλου έξυπνο να δημιουργείς με την πολιτική σου -εντός και εκτός της χώρας σου- ανθρώπους που δεν έχουν τίποτα να χάσουν. Θα τους βρεις μπροστά σου.

Όταν οι Ευρωπαίοι πολίτες συνειδητοποιήσουν τον όλεθρο που έσπειραν -και συνεχίζουν να σπέρνουν- σε άλλες χώρες και άλλους λαούς οι κυβερνήσεις και οι ολιγαρχίες των χωρών τους, όταν οι Ευρωπαίοι πολίτες αντιληφθούν πως είναι εντελώς αναλώσιμοι και χρησιμεύουν ως ασπίδες για την ολιγαρχία των χωρών τους, ίσως να αντιδράσουν.

Δυστυχώς, για την ώρα, ανύποπτοι Ευρωπαίοι πολίτες πληρώνουν τις τραγικές επιλογές των ευρωπαϊκών κυβερνήσεων.

Και μάλιστα, το πιο αστείο είναι πως αυτές οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις -αφού διέλυσαν με πολέμους τις κοινωνίες πολλών αραβικών χωρών- θα επικαλεστούν λόγους ασφαλείας των Ευρωπαίων πολιτών για να μειώσουν ακόμα περισσότερο τα δικαιώματα των Ευρωπαίων πολιτών.

Τα χτυπήματα στις Βρυξέλλες και στο Παρίσι έχουν αιτία.

Η αιτία είναι οι πολεμικές επεμβάσεις και η διάλυση ολόκληρων χωρών από ευρωπαϊκές κυβερνήσεις και τους συμμάχους τους.

Πρόσθεσε και τα εκατομμύρια απελπισμένους και αποκλεισμένους των ευρωπαϊκών κοινωνιών -άνθρωποι που δεν έχουν τίποτα να χάσουν-, και έχεις την πλήρη εικόνα.

Βέβαια, αν κάποιος θέλει να πιστεύει πως άνθρωποι ανατινάζονται στις ευρωπαϊκές πόλεις μόνο και μόνο επειδή τον ζηλεύουν γιατί είναι πάρα πολύ γαμάτος και πολιτισμένος -σε σχέση με αυτούς-, ας συνεχίσει να το πιστεύει.

Να ξέρει, όμως, πως αυτό δεν πρόκειται να τον βοηθήσει σε τίποτα.

του Pitsirikos

---------------------------------------

[Πηγή]

(Σπάνια βρίσκω κείμενο με το οποίο συμφωνώ απόλυτα. Το άρθρο αυτό το πιτσιρίκου είναι ένα απ'αυτά: περιεκτικό, αναλυτικό, αληθινό σε βαθμό που σπάει κόκαλα με τις διαπιστώσεις που κάνει, με λίγα λόγια απλά εξαιρετικό!)

Εγώ είμαι με τους πρόσφυγες - Pitsirikos

[Κείμενα του πιτσιρίκου διαβάζω σχεδόν κάθε μέρα και πολλές φορές τα αναδημοσιεύω, γιατί σε μεγάλο βαθμό συμφωνώ με το περιεχόμενό τους. Με το παρακάτω κείμενο -που βέβαια τόσο όμορφα όπως αυτός δεν θα μπορούσα ποτέ να είχα γράψει εγώ- συμφωνώ απόλυτα.]

Αν και είναι πια ολοφάνερο πως η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν έχει σχέδιο για την προσφυγική κρίση, στην Ελλάδα -και όχι μόνο- υπάρχουν ακόμα άνθρωποι που δεν το έχουν αντιληφθεί.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση είχε σχέδιο μόνο για τις τράπεζες και τις αγορές. Πολιτική δεν έχει.

Όταν χρειάστηκαν πολιτικές αποφάσεις, η Ευρωπαϊκή Ένωση έφερε το ΝΑΤΟ στο Αιγαίο -στο ΝΑΤΟ διοικούν οι Αμερικανοί όχι οι Ευρωπαίοι- έκλεισε τα σύνορα, παραβιάζοντας τη Συνθήκη της Γενεύης, και ερωτεύτηκε την Τουρκία, ένα κράτος-τρομοκράτη.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση ξεβρακώθηκε.

Διαβάζω τα όσα λέγονται στην Ελλάδα ανάμεσα στους πολιτικούς και σκέφτομαι πως δεν αλλάζουν με τίποτα.

Πρέπει να είσαι φανατικός, τυφλός και υστερικός, για να κατηγορείς την ελληνική κυβέρνηση για την προσφυγική κρίση. Ή πληρωμένος.

Και είναι χυδαίο να κάνεις πολιτικό παιχνίδι, χρησιμοποιώντας τους πρόσφυγες που εγκλωβίστηκαν στην Ελλάδα, μετά το κλείσιμο των συνόρων.

Δεν έκανε η Ελλάδα τον πόλεμο στη Συρία, δεν βομβάρδισε η Ελλάδα την Συρία, δεν στηρίζει με κανέναν τρόπο η Ελλάδα τον πόλεμο στη Συρία.

Επίσης, δεν ήταν η Ελλάδα που είπε πως η Γερμανία μπορεί να δεχτεί ένα εκατομμύριο πρόσφυγες.
Αυτό το είπε η Άνγκελα Μέρκελ. Και μετά -βλέποντας την ραγδαία πτώση της δημοτικότητάς της- το μετάνιωσε.

Εν τω μεταξύ, όμως, οι πρόσφυγες είχαν ξεκινήσει.

Μπορείς να κατηγορήσεις την ελληνική κυβέρνηση για πάρα πολλά πράγματα αλλά είναι εντελώς ηλίθιο να προσπαθείς να της καταλογίσεις και το κλείσιμο των συνόρων.

Τα σύνορα τα έκλεισε η Ευρωπαϊκή Ένωση.

Μπορεί αυτό να μην αρέσει στους Μένουμε Ευρώπη αλλά η αγαπημένη τους Ευρώπη έκλεισε τα σύνορα. Της Ελλάδας δεν της πέφτει λόγος. Για τίποτα πια.

Η Ευρώπη κατηγορεί τον Ντόναλντ Τραμπ που θέλει να σηκώσει τείχος στα σύνορα των ΗΠΑ με το Μεξικό αλλά σήκωσε τα δικά της τείχη και αφήνει έξω όχι Μεξικάνους αλλά πρόσφυγες.

Οι ευρωπαϊκές χώρες καταπατούν την συνθήκη της Γενεύης -που έχουν υπογράψει όλες- αλλά οι Ευρωπαίοι πολίτες, με κάποιες εξαιρέσεις, κοιμούνται ύπνο βαθύ.

Ο φασισμός και ο ρατσισμός φουντώνουν στην Ευρώπη, και αυτό δεν γίνεται από ακροδεξιές κυβερνήσεις· γίνεται από κυβερνήσεις κεντροδεξιών και σοσιαλδημοκρατών.

Κάποιες ευρωπαϊκές κυβερνήσεις γίνονται ακροδεξιές και υιοθετούν φασιστικές απόψεις, για να μην έρθουν οι φασίστες.

Αν γίνεις εσύ φασίστας, θα έχουν έρθει οι φασίστες.

Δεν είναι και πολύ δύσκολο να το καταλάβει κάποιος αυτό. Αν και για πολλούς Ευρωπαίους ηγέτες αποδεικνύεται πολύ δύσκολο.

Πάντως, όποιος αγαπάει πραγματικά την Ευρώπη, ας φωνάξει πως η Ευρώπη γίνεται φασιστική. Τώρα, μετά θα είναι αργά.

Δεν ξέρω τι μπορεί να κάνει η χρεοκοπημένη Ελλάδα που ούτε το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματός της δεν μετράει.

Οι ελληνικές κυβερνήσεις και οι Έλληνες πολίτες δεν έχουν καταφέρει έξι χρόνια να βρουν μια εναλλακτική λύση στην χρεοκοπία της χώρας και στα Μνημόνια, και θα αντιμετωπίσουν το προσφυγικό;

Λίγη σοβαρότητα δεν βλάπτει.

Από την άλλη, σκέφτομαι πως και η πλούσια και οργανωμένη Γερμανία να ήταν στην θέση της Ελλάδας δεν θα μπορούσε να αντιμετωπίσει το θέμα με τους πρόσφυγες.

Η λύση δεν είναι να φυλακιστούν οι πρόσφυγες σε στρατόπεδα συγκέντρωσης.

Οι πρόσφυγες είναι ξεριζωμένοι άνθρωποι, δεν είναι εγκληματίες.

Η μόνη πραγματική λύση είναι να σταματήσει ο πόλεμος στη Συρία. Αυτό μπορούν να το πετύχουν μόνο όσοι συμμετέχουν σε αυτόν τον πόλεμο.

Μέχρι τότε, είναι έγκλημα και παραβίαση των διεθνών κανόνων νομιμότητας το κλείσιμο των συνόρων.

Οι πρόσφυγες δεν μπορούν να επιστρέψουν στη χώρα τους και απαγορεύεται να πάνε στις χώρες που θέλουν να πάνε.

Δεν με ενδιαφέρει ούτε η Ελλάδα, ούτε η Ευρωπαϊκή Ένωση, ούτε οι «αρχές και οι αξίες» της Ευρώπης.

Είμαι άνθρωπος και είμαι περαστικός από αυτή τη ζωή και από αυτόν τον πλανήτη. Όπως όλοι μας.

Ως εκ τούτου, δεν μπορώ παρά να είμαι με τους ανθρώπους που είναι σε ανάγκη.

Οι πρόσφυγες είναι σε ανάγκη και δεν μπορώ παρά να είμαι μαζί τους.

Απλό είναι.

Οι περισσότεροι Έλληνες το έχουν καταλάβει. Και το δείχνουν με τον τρόπο τους.



----------------------------
[Πηγή]