Ο Βαρουφάκης «ξαναγράφει» τη συμφωνία

Το κείμενο της συμφωνίας ανέβασε στην προσωπική του ιστοσελίδα ο Γιάνης Βαρουφάκης κάνοντας τις δικές του «δηλητηριώδεις» παρατηρήσεις.

Ο πρώην υπουργός Οικονομικών «ξαναγράφει» τη συμφωνία προσθέτοντας τις δικές του παρατηρήσεις με τον τρόπο με τον οποίο οι «θεσμοί» διόρθωναν τις δικές του προτάσεις.

Αναλυτικά:

H σύνοδος κορυφής για το ευρώ τονίζει την κρίσιμη ανάγκη να οικοδομηθεί εκ νέου σχέση εμπιστοσύνης με τις ελληνικές αρχές [δηλαδή η ελληνική κυβέρνηση θα πρέπει να επιβάλει νέα αυστηρή λιτότητα που θα κατευθύνεται στους πιο αδύναμους Έλληνες που έχουν ήδη υποφέρει πάρα πολύ] ως προαπαιτούμενο για πιθανή μελλοντική συμφωνία σχετικά με νέο πρόγραμμα του ΕΜΣ [δηλάδή ένα νέο δάνειο].  Στο πλαίσιο αυτό έχει βασική σημασία η ανάληψη ιδίας ευθύνης από τις ελληνικές αρχές [η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ θα πρέπει να υπογράψει διακήρυξη αυτομόλησης στη “λογική” της Τρόικα] , τις δε δεσμεύσεις πολιτικής πρέπει να ακολουθήσει η επιτυχής υλοποίησή τους.

Τα κράτη μέλη της ζώνης του ευρώ που ζητούν χρηματοπιστωτική συνδρομή από τον ΕΜΣ αναμένεται να απευθύνουν, εφόσον είναι δυνατόν, ανάλογο αίτημα και στο ΔΝΤ. Αυτό αποτελεί προϋπόθεση προκειμένου η Ευρωομάδα να συμφωνήσει σχετικά με νέο πρόγραμμα του ΕΜΣ.

Επομένως, η Ελλάδα θα ζητήσει τη συνέχιση της στήριξης του ΔΝΤ (παρακολούθηση και χρηματοδότηση) από τον Μάρτιο του 2016 [Το Βερολίνο εξακολουθεί να πιστεύει ότι δεν μπορεί να εμπιστευθεί την Κομισιόν για να “αστυνομεύσει” τα δικά της προγράμματα διάσωσης].

Με δεδομένη την ανάγκη να οικοδομηθεί εκ νέου σχέση εμπιστοσύνης με την Ελλάδα, η σύνοδος κορυφής για το ευρώ χαιρετίζει τις δεσμεύσεις των ελληνικών αρχών να θεσπίσουν χωρίς χρονοτριβή μια πρώτη δέσμη μέτρων [η Ελλάδα θα πρέπει να υποβάλει τον εαυτό της σε δημοσιονομικό εικονικό πνιγμό ακόμη και πριν της δοθεί χρηματοδότηση]. Στα μέτρα αυτά, τα οποία θα ληφθούν με πλήρη εκ των προτέρων συμφωνία με τους θεσμούς, θα περιλαμβάνονται:

έως 15 Ιουλίου 

• ο εξορθολογισμός του συστήματος ΦΠΑ και η διεύρυνση της φορολογικής βάσης για αύξηση των εσόδων [καταφέροντας ένα μεγάλο χτύπημα στην μοναδική βιομηχανία ανάπτυξης της Ελλάδας, τον τουρισμό]
• άμεσα μέτρα για τη βελτίωση της μακροπρόθεσμης βιωσιμότητας του συνταξιοδοτικού συστήματος ως μέρος συνολικού προγράμματος μεταρρύθμισης των συντάξεων [μειώνοντας την χαμηλότερη από τις χαμηλότερες των συντάξεων, αγνοώντας ότι η εξάντληση των κεφαλαίων για συντάξεις προήλθε από το PSI του 2012 που σχεδιάστηκε από την Τρόικα και τις επιπτώσεις της ανεργίας και της αδήλωτης εργασίας]
• η διασφάλιση της πλήρους νομικής ανεξαρτησίας της ΕΛ.ΣΤΑΤ [η τρόικα απαιτεί τον πλήρη έλεγχο του πως υπολογίζεται ο προϋπολογισμός της Ελλάδας με στόχο να ελέγχει απόλυτα το μέγεθος της λιτότητας που επιβάλει στην κυβέρνηση].
• η πλήρης εφαρμογή των σχετικών διατάξεων της Συνθήκης για τη σταθερότητα, τον συντονισμό και τη διακυβέρνηση στην Οικονομική και Νομισματική Ένωση, κυρίως με την έναρξη λειτουργίας του Δημοσιονομικού Συμβουλίου πριν από την οριστικοποίηση του Μνημονίου Συνεννόησης και με την εισαγωγή ημιαυτόματων περικοπών δαπανών σε περίπτωση παρεκκλίσεων από φιλόδοξους στόχους πρωτογενούς πλεονάσματος αφού ζητηθεί η γνώμη του Δημοσιονομικού Συμβουλίου και με την επιφύλαξη προηγούμενης έγκρισης από τους θεσμούς [η ελληνική κυβέρνηση, που ξέρει ότι οι επιβαλλόμενοι δημοσιονομικοί στόχοι δεν θα επιτευχθούν ποτέ με αυτή την λιτότητα, πρέπει να δεσμευθεί  για περισσότερη πιο αυτοματοποιημένη λιτότητα ως αποτέλεσμα των νέων αποτυχιών της Τρόικα].

έως τις 22 Ιουλίου 

• η θέσπιση του κώδικα πολιτικής δικονομίας, η οποία αποτελεί μείζονα αναδιάρθρωση των διαδικασιών και των ρυθμίσεων του συστήματος πολιτικής δικαιοσύνης και μπορεί να επιταχύνει σημαντικά τη δικαστική διαδικασία και να μειώσει τις δαπάνες [κατασχέσεις, εξώσεις και “ρευστοποίηση” χιλιάδων σπιτιών και εργασιακών χώρων που δεν είναι σε θέση να ανταπεξέλθουν σε υποθηκεύσεις/δάνεια]
• η μεταφορά στο εθνικό δίκαιο της οδηγίας για τη θέσπιση πλαισίου για την ανάκαμψη και την εξυγίανση πιστωτικών ιδρυμάτων και επιχειρήσεων επενδύσεων (BRRD)

Αμέσως μετά, και μόνον μετά τη νομική εφαρμογή των τεσσάρων πρώτων προαναφερόμενων μέτρων καθώς και την έγκριση όλων των δεσμεύσεων που περιέχονται στο παρόν έγγραφο από την Ελληνική Βουλή, κατόπιν επαλήθευσης από τους θεσμούς και την Ευρωομάδα, μπορεί να ληφθεί απόφαση προκειμένου να δοθεί στους θεσμούς η εντολή διαπραγμάτευσης μνημονίου συνεννόησης (ΜΣ) [η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να ταπεινωθεί σε τέτοιο βαθμό ώστε να της ζητηθεί να επιβάλει σκληρή λιτότητα ως πρώτο βήμα για να ζητήσει ένα ακόμη τοξικό δάνειο. Σαν εκείνο για το οποίο ο ΣΥΡΙΖΑ έγινε παγκοσμίως γνωστός επειδή ήταν αντίθετος]. Η απόφαση αυτή θα ληφθεί υπό την προϋπόθεση ότι έχουν ολοκληρωθεί οι εθνικές διαδικασίες και εφόσον πληρούνται οι προϋποθέσεις του άρθρου 13 της Συνθήκης για τον ΕΜΣ βάσει της εκτίμησης που μνημονεύεται στο άρθρο 13 παράγραφος 1.

Προκειμένου να αποτελέσει τη βάση για την επιτυχή σύναψη του μνημονίου συνεννόησης, η ελληνική πρόταση μεταρρυθμιστικών μέτρων πρέπει να ενισχυθεί σε σημαντικό βαθμό ώστε να ληφθεί υπόψη η σοβαρή επιδείνωση της οικονομικής και δημοσιονομικής θέσης της χώρας το τελευταίο έτος [η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να αποδεχθεί το ψέμα πως δεν ήταν οι τακτικές ασφυξίας των πιστωτών που προκάλεσαν την οικονομική επιδείνωση τους τελευταίους έξι μήνες, το θύμα αναγκάζεται να αναλάβει την ευθύνη εκ μέρους του δράστη].

Η ελληνική κυβέρνηση πρέπει να δεσμευθεί επισήμως να ενισχύσει τις προτάσεις της σε τομείς που έχουν προσδιορίσει οι θεσμοί, με ικανοποιητικό και σαφές χρονοδιάγραμμα για τη θέσπιση και την εφαρμογή νομοθεσίας, συμπεριλαμβανομένων των διαρθρωτικών κριτηρίων, των ορόσημων και των ποσοτικών κριτηρίων, ώστε να είναι σαφής η κατεύθυνση των πολιτικών μεσοπρόθεσμα. Πρέπει κυρίως, σε συμφωνία με τους θεσμούς:

• να πραγματοποιήσει φιλόδοξες μεταρρυθμίσεις στο συνταξιοδοτικό [περικοπές] και να προσδιορίσει πολιτικές ώστε να αντισταθμίσει πλήρως τον δημοσιονομικό αντίκτυπο της απόφασης του Συμβουλίου της Επικρατείας σχετικά με τη συνταξιοδοτική μεταρρύθμιση του 2012 [να ακυρώσει τις αποφάσεις του Ανώτατου δικαστηρίου υπέρ των συνταξιούχων], καθώς και να εφαρμόσει τη ρήτρα μηδενικού ελλείμματος ή εναλλακτικά μέτρα που θα συμφωνηθούν αμοιβαία ως τον Οκτώβριο του 2015 [περικοπές 85% των επικουρικών συντάξεων που ο ΣΥΡΙΖΑ πάλεψε με νύχια και με δόντια να διατηρήσει τους τελευταίους πέντε μήνες].
• να προχωρήσει σε πιο φιλόδοξες μεταρρυθμίσεις στην αγορά προϊόντων με σαφές χρονοδιάγραμμα για την υλοποίηση όλων των συστάσεων της εργαλειοθήκης του ΟΟΣΑ [οι προτάσεις που τώρα ο ΟΟΣΑ έχει αποκηρύξει αφού σχεδίασε ξανά αυτές τις μεταρρυθμίσεις σε συνεργασία με την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ] μεταξύ άλλων για τη λειτουργία των εμπορικών καταστημάτων την Κυριακή, τις περιόδους εκπτώσεων, το ιδιοκτησιακό καθεστώς των φαρμακείων, το γάλα και τα αρτοποιεία, εκτός από τις συστάσεις για τα μη υποχρεωτικώς συνταγογραφούμενα φαρμακευτικά προϊόντα, οι οποίες θα εφαρμοστούν σε επόμενο στάδιο, καθώς και για το άνοιγμα των μακροοικονομικώς κρίσιμων κλειστών επαγγελμάτων (π.χ. μεταφορές με οχηματαγωγά). Στο πλαίσιο των επακόλουθων ενεργειών σύμφωνα με την εργαλειοθήκη του ΟΟΣΑ ΙΙ, πρέπει να συμπεριληφθεί στις προαπαιτούμενες δράσεις η μεταποίηση· 
• σε ό,τι αφορά τις αγορές ενέργειας, να προχωρήσει στην ιδιωτικοποίηση του Ανεξάρτητου Διαχειριστή Μεταφοράς Ηλεκτρικής Ενέργειας (ΑΔΜΗΕ), εκτός αν μπορούν να βρεθούν μέτρα αντικατάστασης με ισοδύναμο αποτέλεσμα για τον ανταγωνισμό, βάσει συμφωνίας με τους θεσμούς [ο ΑΔΜΗΕ θα ξεπουληθεί σε συγκεκριμένα κατεστημένα συμφέροντα κατ΄εντολή των «θεσμών»]
• όσον αφορά τις αγορές εργασίας, να προχωρήσει σε αυστηρή επανεξέταση και εκσυγχρονισμό των συλλογικών διαπραγματεύσεων [να επιβεβαιώσει πως δεν θα επιτρέπονται συλλογικές διαπραγματεύσεις], των εργατικών κινητοποιήσεων [οι οποίες πρέπει να απαγορευθούν] και, σύμφωνα με την οικεία οδηγία και βέλτιστη πρακτική της ΕΕ, των ομαδικών απολύσεων [οι οποίες θα πρέπει να επιτρέπονται ανάλογα με τα καπρίτσια των εργοδοτών] βάσει του χρονοδιαγράμματος και της προσέγγισης που έχουν συμφωνηθεί με τους θεσμούς [αποφασίζει η Τρόικα]. Κατόπιν της επανεξέτασης αυτής, οι πολιτικές για την αγορά εργασίας πρέπει να ευθυγραμμιστούν με τις διεθνείς και ευρωπαϊκές βέλτιστες πρακτικές, θα πρέπει δε να μη συνεπάγονται την επιστροφή σε παλαιότερα πλαίσια πολιτικής ασύμβατα με τους στόχους της προώθησης βιώσιμης ανάπτυξης χωρίς αποκλεισμούς [δεν θα πρέπει να υπάρχουν μηχανισμοί που οι μισθωτοί εργάτες θα μπορούν να χρησιμοποιήσουν για να πετύχουν καλύτερους όρους από τους εργοδότες]
• να πραγματοποιήσει τα απαραίτητα βήματα για την ενίσχυση του χρηματοπιστωτικού τομέα, συμπεριλαμβανομένων τόσο αποφασιστικής δράσης για τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια [τσουνάμι κατασχέσεων προ των πυλών] όσο και μέτρων για την ενδυνάμωση της διακυβέρνησης του ΤΧΣ και των τραπεζών [οι Έλληνες που θα έχουν το ΤΧΣ και οι τράπεζες δεν θα έχουν κανέναν έλεγχο στο ΤΧΣ και τις τράπεζες] , ιδίως με την εξάλειψη κάθε πιθανότητας πολιτικών παρεμβάσεων [εκτός από την πολιτική ανάμειξη της Τρόικα], ιδιαίτερα στις διαδικασίες διορισμού.

Πέραν τούτου, οι ελληνικές αρχές οφείλουν να πραγματοποιήσουν τις ακόλουθες ενέργειες: 

• να αναπτύξουν ένα σημαντικά ενισχυμένο πρόγραμμα ιδιωτικοποιήσεων με βελτιωμένη διακυβέρνηση· ελληνικά περιουσιακά στοιχεία μεγάλης αξίας θα μεταφερθούν σε ανεξάρτητο ταμείο, το οποίο θα τα ρευστοποιήσει με ιδιωτικοποιήσεις και άλλους τρόπους. [ένα σχεδόν ανατολικογερμανικό τραστ προβλέπεται να ξεπουλήσει την δημόσια περιουσία, αλλά χωρίς τις αντίστοιχες μεγάλες επενδύσεις που έκανε η Δυτική Γερμανία στην ανατολική ως αποζημίωση από αυτή την καταστροφή]. Η ρευστοποίηση των περιουσιακών στοιχείων θα αποτελέσει μια πηγή για την πραγματοποίηση της προγραμματισμένης εξόφλησης του νέου δανείου του ΕΜΣ και θα αποφέρει κατά τη διάρκεια του νέου δανείου επιδιωκόμενο συνολικό ποσό 50 δισεκ. ευρώ, εκ των οποίων τα 25 δισ. ευρώ θα χρησιμοποιηθούν για την επιστροφή της ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών και άλλων περιουσιακών στοιχείων και το 50% κάθε εναπομένοντος ευρώ (τουτέστιν, 50% των 25 δισεκ. ευρώ) θα χρησιμοποιηθεί για τη μείωση της αναλογίας χρέους/ΑΕΠ, το δε υπόλοιπο 50% θα χρησιμοποιηθεί για επενδύσεις [η δημόσια περιουσία θα ξεπουληθεί και τα θλιβερά ποσά θα πάνε για την εξυπηρέτηση ενός χρέους που δεν εξυπηρετείται και τίποτα δεν θα μείνει για δημόσιες ή ιδιωτικές επιχειρήσεις]. Το ταμείο αυτό θα συσταθεί στην Ελλάδα υπό τη διαχείριση των ελληνικών αρχών και την εποπτεία των οικείων ευρωπαϊκών θεσμών. Σε συμφωνία με τους θεσμούς [θα είναι κατ' όνομα στην Ελλάδα, αλλά, όπως και το ΤΧΣ ή η Τράπεζα της Ελλάδας, θα ελέγχεται εντελώς από τους πιστωτές] και με βάση τις βέλτιστες διεθνείς πρακτικές, θα πρέπει να θεσπιστεί νομοθετικό πλαίσιο για να διασφαλιστούν διαφανείς διαδικασίες και κατάλληλος καθορισμός τιμών για την εκποίηση των περιουσιακών στοιχείων, σύμφωνα με τις αρχές και τα πρότυπα του ΟΟΣΑ για τη διαχείριση κρατικών επιχειρήσεων [η τρόικα θα κάνει ότι θέλει].
• σύμφωνα με τις φιλοδοξίες της ελληνικής κυβέρνησης, να εκσυγχρονίσουν και να ενισχύσουν σε σημαντικό βαθμό την ελληνική διοίκηση και να θέσουν σε εφαρμογή ένα πρόγραμμα, υπό την αιγίδα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, για τη δημιουργία ικανοτήτων και την αποπολιτικοποίηση της ελληνικής διοίκησης[μετατρέποντας την Ελλάδα σε μια ζώνη χωρίς δημοκρατία, σχεδιασμένη στις Βρυξέλλες, μια μορφή υποτιθέμενης τεχνοκρατικής κυβέρνησης, που θα είναι πολιτικά τοξική και άτοπη μακροοικονομικά]. Μια πρώτη πρόταση θα πρέπει να υποβληθεί μέχρι τις 20 Ιουλίου ύστερα από συζητήσεις με τους θεσμούς. Η ελληνική κυβέρνηση δεσμεύεται να μειώσει περαιτέρω το κόστος της ελληνικής διοίκησης [να μειώσει τους κατώτερους μισθούς αυξάνοντας λίγο τους μισθούς μερικών από τα ανώτατα στελέχη της Τρόικα], βάσει χρονοδιαγράμματος σε συμφωνία με τους θεσμούς 
• να εξομαλύνουν πλήρως τις μεθόδους εργασίας με τους θεσμούς, συμπεριλαμβανομένων των αναγκαίων επιτόπιων εργασιών στην Αθήνα, ώστε να βελτιωθούν η υλοποίηση και η παρακολούθηση του προγράμματος [η τρόικα χτυπάει ξανά και απαιτεί να την καλέσει η ελληνική κυβέρνηση στην Αθήνα σαν κατακτητή. Η Καρχηδόνια συμφωνία σε όλο της το μεγαλείο] Η κυβέρνηση οφείλει να διαβουλεύεται και να συμφωνεί με τους θεσμούς όσον αφορά όλα τα νομοσχέδια στους σχετικούς τομείς, αρκετό χρόνο πριν από την υποβολή τους σε δημόσια διαβούλευση ή στη Βουλή [το ελληνικό κοινοβούλιο πρέπει, ξανά, πέντε μήνες μετά από μια σύντομη ανεξαρτησία, να γίνει παράρτημα της Τρόικα, περνώντας μεταφρασμένη νομοθεσία μηχανικά]. Η σύνοδος κορυφής για το ευρώ τονίζει και πάλι ότι η υλοποίηση είναι βασικής σημασίας και στο πλαίσιο αυτό εκφράζει την ικανοποίησή της για την πρόθεση των ελληνικών αρχών να ζητήσουν, μέχρι τις 20 Ιουλίου, στήριξη από τους θεσμούς και τα κράτη μέλη για τεχνική βοήθεια, ζητά δε από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να συντονίσει αυτή την ευρωπαϊκή στήριξη 
• εξαιρουμένου του νόμου για την ανθρωπιστική κρίση, η ελληνική κυβέρνηση θα επανεξετάσει, με σκοπό να τις τροποποιήσει, τις θεσπισθείσες νομοθετικές πράξεις που δεν συνάδουν με τη συμφωνία της 20ής Φεβρουαρίου διότι συνιστούν υπαναχώρηση σε σχέση με δεσμεύσεις από προηγούμενα προγράμματα ή θα προσδιορίσει σαφή ισοδύναμα για την αντιστάθμιση των δικαιωμάτων που αποκτήθηκαν συνεπεία των ανωτέρω πράξεων [εκτός από την υπόσχεση να μην νομοθετεί πλέον αυτόνομα, η ελληνική κυβέρνηση πρέπει αναδρομικά να ακυρώσει όλα τα νομοσχέδια που πέρασε τους τελευταίους πέντε μήνες].

Οι αναφερόμενες ανωτέρω δεσμεύσεις αποτελούν ελάχιστες απαιτήσεις για την έναρξη των διαπραγματεύσεων με τις ελληνικές αρχές. Εντούτοις, η σύνοδος κορυφής για το ευρώ κατέστησε σαφές ότι η έναρξη διαπραγματεύσεων δεν προδικάζει οποιαδήποτε ενδεχόμενη τελική συμφωνία επί νέου προγράμματος του ΕΜΣ, η οποία θα πρέπει να βασίζεται σε απόφαση επί του συνολικού πακέτου (περιλαμβανομένων των χρηματοδοτικών αναγκών, της βιωσιμότητας του χρέους και της πιθανής ενδιάμεσης χρηματοδότησης). 

Η σύνοδος κορυφής για το ευρώ λαμβάνει υπόψη τις πιθανές χρηματοδοτικές ανάγκες του προγράμματος ύψους μεταξύ 82 και 86 δισ. ευρώ, όπως έχουν εκτιμηθεί από τους θεσμούς [το Eurogroup σκαρφίστηκε ένα τεράστιο νούμερο αρκετά παραπάνω από αυτό που είναι απαραίτητο, ώστε να αναγγείλει ότι η αναδιάρθρωση χρέους αποκλείεται και η αέναη δουλεία στο χρέος είναι το βασικό σενάριο]. Καλεί τους θεσμούς να διερευνήσουν τις δυνατότητες για τη μείωση του χρηματοδοτικού φακέλου, μέσω εναλλακτικής δημοσιονομικής πορείας ή μέσω υψηλότερων εσόδων από ιδιωτικοποιήσεις [και ναι ίσως να είναι πιθανό τα γουρούνια να πετάξουν]. Η αποκατάσταση της πρόσβασης στις αγορές, η οποία αποτελεί στόχο κάθε προγράμματος χρηματοδοτικής βοήθειας, μειώνει την ανάγκη χρησιμοποίησης του συνολικού χρηματοδοτικού φακέλου [κάτι που οι πιστωτές θα κάνουν τα πάντα για να αποφύγουν, για παράδειγμα εξασφαλίζοντας ότι η Ελλάδα όχι μόνο τα μπει στην ποσοτική χαλάρωση το 2018, όταν η ποσοτική χαλάρωση θα έχει... τελειώσει].

Η σύνοδος κορυφής για το ευρώ λαμβάνει υπόψη τις επείγουσες χρηματοδοτικές ανάγκες της Ελλάδας, οι οποίες καταδεικνύουν την ανάγκη ταχύτατης προόδου για τη λήψη απόφασης επί νέου μνημονίου συνεννόησης: Οι ανάγκες αυτές εκτιμάται ότι ανέρχονται σε 7 δισ. ευρώ έως τις 20 Ιουλίου και σε ακόμη 5 δισ. ευρώ μέχρι τα μέσα Αυγούστου.

Η σύνοδος κορυφής για το ευρώ αναγνωρίζει ότι είναι σημαντικό να διασφαλιστεί ότι το ελληνικό κράτος θα μπορέσει να αποπληρώσει τις καθυστερούμενες οφειλές του προς το ΔΝΤ και την Τράπεζα της Ελλάδος και να εκπληρώσει κατά τις ερχόμενες εβδομάδες τις υποχρεώσεις του που συνδέονται με το χρέος, ώστε να δημιουργηθούν οι συνθήκες που θα επιτρέψουν την ομαλή ολοκλήρωση των διαπραγματεύσεων. Οι κίνδυνοι της μη ταχείας ολοκλήρωσης των διαπραγματεύσεων βαρύνουν πλήρως την Ελλάδα [ακόμη μια φορά απαιτούν το θύμα να αναλάβει όλη την ευθύνη εκ μέρους του θύτη]. Η σύνοδος για το ευρώ καλεί την Ευρωομάδα να συζητήσει επειγόντως τα ζητήματα αυτά.

Λόγω των σοβαρότατων προκλήσεων που αντιμετωπίζει ο ελληνικός χρηματοπιστωτικός τομέας, ο συνολικός φάκελος του πιθανού νέου προγράμματος του ΕΜΣ θα πρέπει να περιλάβει τη δημιουργία αποθεματικού ασφάλειας ύψους 10 έως 25 δισ. για τον τραπεζικό τομέα, ώστε να αντιμετωπιστούν οι πιθανές ανάγκες για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών και το κόστος εξυγίανσης, εκ του οποίου αναμένεται να είναι άμεσα διαθέσιμο ποσό ύψους 10 δισ. ευρώ σε διαχωρισμένο λογαριασμό στον ΕΜΣ [η τρόικα παραδέχεται ότι η ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών του 2013-14, που θα χρειαζόταν μόνο 10 δισ. ευρώ, ήταν ανεπαρκές, αλλά, βέβαια, ρίχνει την ευθύνη στην κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ].

Η σύνοδος κορυφής για το ευρώ έχει επίγνωση ότι η ταχεία λήψη απόφασης επί νέου προγράμματος αποτελεί προϋπόθεση για να ανοίξουν πάλι οι τράπεζες, ώστε να αποφευχθεί με τον τρόπο αυτό η αύξηση του συνολικού χρηματοδοτικού φακέλου [η τρόικα έκλεισε τις τράπεζες της Ελλάδας για να αναγκάσει την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ να συνθηκολογήσει και τώρα φωνάζει για να ανοίξουν ξανά]. Η ΕΚΤ και ο ΕΕΜ θα διενεργήσουν συνολική αξιολόγηση μετά το καλοκαίρι. Το συνολικό αποθεματικό ασφάλειας θα καλύψει τις πιθανές κεφαλαιακές ελλείψεις μετά τη συνολική αξιολόγηση αφού εφαρμοστεί το νομοθετικό πλαίσιο.

Υπάρχουν σοβαρές ανησυχίες σχετικά με τη βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους [αλήθεια; απίστευτο]. Αυτό οφείλεται στη χαλάρωση των πολιτικών που ακολουθήθηκαν κατά τη διάρκεια των τελευταίων δώδεκα μηνών, η οποία είχε ως αποτέλεσμα την πρόσφατη επιδείνωση του εσωτερικού μακροοικονομικού και χρηματοοικονομικού περιβάλλοντος [δεν είναι τα ψεύτικα δάνεια του 2010 και του 2012 που, σε συνδυασμό με την λιτότητα που άρπαξε το ΑΕΠ, που προκάλεσαν την διόγκωση του χρέους. Ήταν η προοπτική και δυνατότητα μιας κυβέρνηση που άσκησε κριτική στα δάνεια που προκάλεσε... τη μη βιωσιμότητα του χρέους].

Η σύνοδος κορυφής για το ευρώ υπενθυμίζει ότι τα κράτη μέλη της ευρωζώνης έχουν θεσπίσει κατά τη διάρκεια των τελευταίων ετών μία αξιοσημείωτη δέσμη μέτρων προς υποστήριξη της βιωσιμότητας του χρέους της Ελλάδας, η οποία εξομάλυνε την πορεία εξυπηρέτησης του χρέους της Ελλάδας και μείωσε το κόστος σημαντικά [το πρώτο και δεύτερο πρόγραμμα διάσωσης απέτυχε, το χρέος εκτοξεύθηκε καθώς αυτό θα συνέβαινε, καθώς, ο πραγματικός σκοπός των προγραμμάτων ήταν να μεταφέρει τις απώλειες των τραπεζών στους φορολογούμενους της Ευρώπης].

Με αυτά τα δεδομένα και στο πλαίσιο του πιθανού μελλοντικού προγράμματος του ΕΜΣ, καθώς και σύμφωνα με το πνεύμα της δήλωσης της Ευρωομάδας του Νοεμβρίου του 2012, η Ευρωομάδα παραμένει έτοιμη να εξετάσει, εάν χρειαστεί, πιθανά πρόσθετα μέτρα (πιθανή παράταση των περιόδων χάριτος και αποπληρωμής), για να εξασφαλιστεί ότι οι ακαθάριστες χρηματοδοτικές ανάγκες παραμένουν σε βιώσιμο επίπεδο [η υπόσχεση μιας αναδιάρθρωσης χρέους σε προηγούμενη ελληνική κυβέρνηση που δεν τηρήθηκε ποτέ από τους πιστωτές].

Τα μέτρα αυτά θα εξαρτώνται από την πλήρη υλοποίηση των μέτρων τα οποία πρόκειται να συμφωνηθούν σε πιθανό νέο πρόγραμμα και θα εξεταστούν μετά την πρώτη θετική ολοκλήρωση επανεξέτασης [για ακόμη μια φορά, η Τρόικα θα αφήσει την ελληνική κυβέρνηση να εργαστεί για ένα χρέος που δεν μπορεί να πληρωθεί και όταν, ως αποτέλεσμα, το πρόγραμμα αποτύχει, η φτώχεια αυξηθεί περισσότερο και τα εισοδήματα καταρρεύσουν μπορεί να υπάρξει ένα κούρεμα χρέους, όπως έκανε η Τρόικα το 2012].
Η σύνοδος κορυφής για το ευρώ τονίζει ότι δεν μπορούν να αναληφθούν απομειώσεις της ονομαστικής αξίας του χρέους [η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ έχει προτείνει από τον Ιανουάριο μια μετριοπαθή αναδιάρθρωση χρέους, χωρίς κουρέματα, μεγιστοποιώντας την αναμενόμενη καθαρή αξία των αποπληρωμών της Ελλάδας προς τους πιστωτές, οι οποίες απορρίφθηκαν από την Τρόικα επειδή ο στόχος τους ήταν, απλά, να ταπεινώσουν τον ΣΥΡΙΖΑ].
Οι ελληνικές αρχές επαναλαμβάνουν την κατηγορηματική δέσμευσή τους να τηρήσουν πλήρως και εγκαίρως τις χρηματοοικονομικές τους υποχρεώσεις προς όλους τους πιστωτές τους [κάτι που μπορεί να συμβεί μόνο μέσω σημαντικής αναδιάρθρωσης χρέους]. 

Υπό την προϋπόθεση ότι πληρούνται όλες οι αναγκαίες προϋποθέσεις που περιέχονται στο παρόν έγγραφο, η Ευρωομάδα και το διοικητικό συμβούλιο του ΕΜΣ δύνανται, σύμφωνα με το άρθρο 13 παράγραφος 2 της Συνθήκης ΕΜΣ, να δώσουν εντολή στους θεσμούς να διαπραγματευτούν νέο πρόγραμμα του ΕΜΣ, εφόσον πληρούνται οι προϋποθέσεις του άρθρου 13 της Συνθήκης ΕΜΣ, βάσει της εκτίμησης που αναφέρεται στο άρθρο 13 παράγραφος 1.

Για να ενισχυθούν η ανάπτυξη και η δημιουργία θέσεων απασχόλησης στην Ελλάδα (εντός των προσεχών 3-5 ετών) [έχοντας ήδη καταστρέψει την ανάπτυξη και τις δουλειές για τα προηγούμενα πέντε χρόνια], η Επιτροπή θα συνεργαστεί στενά με τις ελληνικές αρχές για την κινητοποίηση ποσού έως 35 δισ. ευρώ (από διάφορα ενωσιακά προγράμματα) για τη χρηματοδότηση της επενδυτικής και οικονομικής δραστηριότητας, μεταξύ άλλων σε επίπεδο ΜΜΕ [θα χρησιμοποιηθεί την ίδια τάξη μεγέθους των διαρθρωτικών ταμείων, συν κάποια χρήματα φαντασίας, όπως ήταν διαθέσιμα 2010-2014]. Ως έκτακτο μέτρο και δεδομένων των ιδιαίτερων συνθηκών της Ελλάδας, η Επιτροπή θα προτείνει την αύξηση του επιπέδου προχρηματοδότησης κατά 1 δισ. ευρώ για την άμεση τόνωση των επενδύσεων, πράγμα που θα ρυθμιστεί από τους συννομοθέτες της ΕΕ [Από τα 35 δισ. ευρώ υπολογίστε το 1 δισ. ως πραγματικά χρήματα]. Το Επενδυτικό Σχέδιο για την Ευρώπη θα παράσχει επίσης χρηματοδοτικές ευκαιρίες για την Ελλάδα [το ίδιο σχέδιο που οι περισσότεροι από τους υπουργούς οικονομικών της Ευρωζώνης αναφέρουν ως πρόγραμμα-φάντασμα].

**********************
Ολόκληρο το κείμενο της συμφωνίας: Μέτρα, προαπαιτούμενα και σκληρές αλλαγές

**********************

-----------------
[πηγή]

Η Επιστολή παραίτησης της Νάντιας Βαλαβάνη

Προς τον Πρωθυπουργό της Ελλάδας 

Αλέξη,

Στήριξα την ομάδα διαπραγμάτευσης τη νύχτα της Παρασκευής όντας σίγουρη ότι δεν υπάρχει περίπτωση να υπάρξει συμφωνία. Ότι τελικά θα γυρίσετε πίσω για να στηριχτούμε  στο λαό - όπως το έκανες και την προηγούμενη φορά.  Ότι η ανάγνωση της μάχης που δίνατε εκεί θα βοηθήσει ν’  αποκαλυφθεί στα μάτια και των πιο ανυποψίαστων συμπατριωτών μας, μετά και τ’ αποτελέσματα του δημοψηφίσματος της προηγούμενης Κυριακής, πώς επιχειρούν να χρησιμοποιήσουν την Ελλάδα ως εργαλείο για να μετασχηματίσουν βίαια στο ακόμα φρικαλεότερο συνολικότερα την Ευρώπη. Επειδή δεν πιστεύω ότι η κατάσταση για την εργαζόμενη πλειοψηφία της ελληνικής κοινωνίας μπορεί ποτέ ν’ αλλάξει ριζικά προς το καλύτερο χωρίς τη δική της συνειδητοποίηση και θέληση για δράση προς τα εκεί.

Ακόμα και τώρα, Δευτέρα πρωί, εξακολουθώ να πιστεύω ότι δεν πρόκειται να υπάρξει συμφωνία. Ότι η τακτική των γνωστών κυρίαρχων κύκλων στη Γερμανία είναι ο πλήρης εξευτελισμός της κυβέρνησης και της χώρας. Να ψηφίσει η Βουλή αύριο-μεθαύριο ό,τι μέχρι σήμερα έχει – ας πούμε - «συμφωνηθεί», και πάλι να μην υπάρξει συμφωνία. Μέχρι να καταρρεύσει αυτή η κυβέρνηση και ν’  αναλάβει κυβέρνηση «δοτών» και «προθύμων».  Αυτοί που έφεραν τη χώρα μέχρι εδώ. Αυτοί που, μαζί με τους «έξω», πίστεψαν ότι  οι κλειστές τράπεζες θα συνέτριβαν το πρώτο πείραμα ελπίδας στην ευρωπαϊκή ήπειρο τον καινούργιο  αιώνα. Αυτοί που ήδη σηκώνουν κεφάλι και απευθύνονται με μια ύβρι που δε θα μπορέσει να εξαλείψει οποιαδήποτε κάθαρση.

Αλέξη,

ξέρεις πολύ καλύτερα από μένα ότι σ’ ένα πόλεμο, όταν οι δυνάμεις του αντίπαλου αποδειχθούν συντριπτικά υπέρτερες, επιτρέπεται η συνθηκολόγηση – με μοναδικό στόχο την ανασύνταξη  των δικών σου δυνάμεων και την οργάνωση, ξανά, της αντίστασης που θα επιτρέψει να μεταβάλλεις πλέον τις ίδιες εκείνες τις συνθήκες που οδήγησαν στην ήττα. Αυτή η «συνθηκολόγηση», όμως, είναι τόσο συντριπτική, που δε θα επιτρέψει ανασύνταξη δυνάμεων. Και η επιδείνωση, με δική μας υπογραφή, της κατάστασης ενός εξαντλημένου λαού εκεί που πήγαινε να σηκώσει κεφάλι, θα αποτελέσει «ταφόπλακα», για πολλά χρόνια, οποιωνδήποτε δυνατοτήτων χειραφέτησης του.

Χρωστάμε πριν απ’  όλα στα νέα παιδιά, αυτά που καθόρισαν το αποτέλεσμα της προηγούμενης Κυριακής, αυτά που είναι το μέλλον τους που καθορίζεται σήμερα, να γυρίσει η αντιπροσωπεία μας χωρίς αφόρητες δεσμεύσεις. Ν’  απευθυνθείς ξανά σε αυτά τα παιδιά και σ’ όλους τους εργαζόμενους, ανεξάρτητα αν ψήφισαν όχι ή ναι. Να τους εξηγήσεις πώς ακριβώς έχει η κατάσταση, τι θα έχει ν’  αντιμετωπίσει ο λαός μας, αν πάρει σάρκα και οστά, στις συνθήκες που επιβλήθηκαν στη χώρα, το πλειοψηφικό όχι. Που δόθηκε με την πλειοψηφία να θέλει αυτό που λέγαμε, λύση εντός της Ευρώπης. Αυτή η συγκεκριμένη λύση, όμως, που επιβάλλεται σήμερα με τόσο καταθλιπτικό τρόπο, δεν είναι λύση βιώσιμη. Για τους ίδιους, για το λαό, για τη χώρα. Για την άλλη Ευρώπη, που βρίσκεται σε κατάσταση τοκετού. Είναι άλλο πράγμα να βρεθείς σε μια πραγματικότητα εξαιρετικά δύσκολη, ν΄ αντιμετωπίζεις μια καταστροφή, μ’  ελπίδα ωστόσο σ’ ένα μέλλον αξιοπρέπειας, κυριαρχίας  κι ανεξαρτησίας. Κι άλλο ν’  αντιμετωπίζεις μια καταστροφή που θα ολοκληρωθεί με ό,τι εθνικό εισόδημα έχει απομείνει να κατευθύνεται στους «έξω», για την αποπληρωμή ενός χρέους που δεν αποπληρώνεται στους αιώνες των αιώνων και κάνει την ίδια την κοινωνία μη βιώσιμη, και στους «πάνω». 

Αλέξη,

Σ’  ένα τέτοιο προσκλητήριο θα είμαι παρούσα και θα το υπηρετήσω απ’ όποια θέση θέλεις μέχρι τέλους. Σε περίπτωση όμως που η αντιπροσωπεία μας επιστρέψει με τις δεσμεύσεις που απευχόμαστε  - μέτρα θνησιγενή, που σε κάθε αξιολόγηση θα ξαναθέτουν τα ίδια  διλήμματα, υποχώρηση ή GREXIT –, είναι αδύνατο να συνεχίσω να είμαι μέλος της κυβέρνησης. Σε ευχαριστώ για την εμπιστοσύνη με την οποία με τίμησες. Με τη σειρά μου, σ’  ένα υπουργείο που όπως ξέρεις βρέθηκα μόνο για λόγους κομματικότητας, έκανα ότι μπορούσα για ν’  ανακουφιστούν λαϊκά στρώματα και για να προετοιμάσω ένα δικαιότερο φορολογικό σύστημα.  Το ίδιο και σε ό,τι αφορά το άλλο μεγάλο μέτωπο, της διαφύλαξης και μιας πραγματικής  αξιοποίησης προς όφελος των λαϊκών συμφερόντων και του τόπου, της δημόσιας περιουσίας. Σ’  ευχαριστώ που έστω για αυτό το σύντομο χρονικό διάστημα μου έδωσες τη δυνατότητα να υπηρετήσω απ’  αυτή τη θέση το απελευθερωτικό μας εγχείρημα. 

Ο αγώνας, θέλω να πιστεύω, συνεχίζεται. 

Μ’  εκτίμηση

Νάντια Βαλαβάνη

---------
[πηγή]

Αυτή είναι η λίστα με τους δημοσιογράφους που φέρονται να πήραν χρήματα από το ΚΕΕΛΠΝΟ

Το koutipandoras.gr αποκαλύπτει τη λίστα που κατέθεσε στο πειθαρχικό συμβούλιο της ΕΣΗΕΑ ο Πάνος Καμμένος με τα media shops, τα ΜΜΕ και τους δημοσιογράφους που φέρονται να έλαβαν συνολικά 21 εκατ. ευρώ στο πλαίσιο της διαφημιστικής καμπάνιας του ΚΕΕΛΠΝΟ. Στη λίστα υπάρχουν ποσά που δημιουργούν ερωτήματα, ποσά με άγνωστους παραλήπτες ενώ σύμφωνα με δημοσιογραφικές πληροφορίες, σε ορισμένες περιπτώσεις κάποια ποσά δεν έχουν καταλήξει στο σύνολό τους στους αναγραφόμενους παραλήπτες.

Σε αρκετές περιπτώσεις το μέγεθος κι η ακροαματικότητα των Μέσων δε δικαιολογογούν τα ποσά. Για παράδειγμα, είναι απορίας άξιο πώς τα ΜΜΕ του Νίκου Χατζηνικολάου που κατέχει το μεγαλύτερο ραδιόφωνο της χώρας, ιστοσελίδες με μεγάλη αναγνωσιμότητα και δύο εφημερίδες, έλαβε 398.000 ευρώ ενώ μεμονωμένοι δημοσιογράφοι που κατέχουν ενδεχομένως μια ιστοσελίδα μικρότερης αναγνωσιμότητας έλαβαν πολύ περισσότερα χρήματα. Με ποιό σκεπτικό το ΚΕΕΛΠΝΟ αποφάσισε ποια ποσά θα πάνε πού;

Δημοσιογραφικές πληροφορίες εμφανίζουν ορισμένους από τους παραλήπτες των ποσών αυτών να λειτουργούν ως μεσάζοντες ώστε να μεταφερθεί χρήμα προς συγκεκριμένους πολιτικούς. Η αναντιστοιχία ποσών και Μέσων που παρατηρείται συνάδει με αυτές τις πληροφορίες.

Ο πρόεδρος των Ανεξαρτήτων Ελλήνων έδωσε με επιφύλαξη τη λίστα αυτή στο πειθαρχικό συμβούλιο της ΕΣΗΕΑ μαζί με 153 δημοσιογράφους που εμφανίζονται να είναι στο μισθολόγιο του ΚΕΕΛΠΝΟ αλλά το θέμα δεν μπορεί να αφορά μόνο στη δημοσιογραφική δεοντολογία. Το ΚΕΕΛΠΝΟ είναι δημόσιος φορέας κι ως εκ τούτου τα 21 εκατομμύρια της λίστας είναι δημόσιο χρήμα του οποίου η χρήση πρέπει να δημοσιεύεται και σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να υπόκειται στο καθεστώς των προσωπικών δεδομένων.

Του θέματος πρέπει να επιληφθεί εισαγγελέας ο οποίος θα εξετάσει αν τα χρήματα αυτά πήγαν όντως για την καμπάνια του ΚΕΕΛΠΝΟ ή αν πρόκειται πρακτικά για χρηματισμό δημοσιογράφων από την κυβέρνηση Σαμαρά μέσω του ανεξέλεγκτου κι αμαρτωλού, όπως έχει αποκαλύψει το HOT DOC, ΚΕΕΛΠΝΟ. Καθώς πρόκειται για δημοσιογράφους και ΜΜΕ σε συνθήκες μνημονίου όπου συγκεκριμένες γνώμες και στάσεις έπρεπε να ακούγονται, δημιουργούνται υποψίες πως τα χρήματα αυτά εξυπηρετούσαν κι άλλους από το δηλωμένο σκοπό.

Ιδού η λίστα:

Για χρήμα που δεν πήγαινε... για τη γρίπη μίλησε ο Πάνος Καμμένος

Η λίστα που δημοσιεύει το koutipandoras.gr κατέθεσε λίγο πριν τη 1 το μεσημέρι στο πειθαρχικό της ΕΣΗΕΑ. Ο υπουργός Εθνικής Άμυνας έκανε λόγο για χρήματα που μοιράστηκαν προκειμένου να προωθήσουν συγκεκριμένες καμπάνιες κάνοντας την ίδια στιγμή επιθέσεις στο κυβερνητικό έργο.

Ο πρόεδρος των ΑΝΕΛ έπραξε αυτό που δήλωσε αμέσως μετά τη λήξη της Κοινοβουλευτικής Ομάδας και της Εκτελεστικής Επιτροπής του κόμματος για κατάθεση της «χρυσής» λίστας δημοσιογράφων.

Σύμφωνα με τα όσα είπε ο κ. Καμμένος εξερχόμενος του κτηρίου της ΕΣΗΕΑ, στον κατάλογο συμπεριλαμβάνονται περισσότερα από 150 μισθολόγια, πολλά sites και ΜΜΕ καθώς και 37 δημοσιογράφοι.

Ο κ. Καμμένος ζήτησε από το πειθαρχικό της ΕΣΗΕΑ να γίνει διασταύρωση των στοιχείων με τις τραπεζικές καταθέσεις, να ερευνηθούν ποια κονδύλια ήταν αυτά που έλαβαν δημοσιογράφοι και ΜΜΕ, τί διαφήμιζαν και πώς πήραν τα εν λόγω χρήματα.

Η ΕΣΗΕΑ καλείται τώρα να ερευνήσει την τεράστια αυτή υπόθεση και κατά πόσο ΜΜΕ και δημοσιογράφοι έπαιρναν χιλιάδες ευρώ διαφήμιση με αντάλλαγμα να επιτίθενται ανελλιπώς στην κυβέρνηση και το έργο της με στημένα ρεπορτάζ.


----------------
[πηγή]

Σημείο καμπής - Του Στάθη

Με την άκρη του ματιού. Κι εν αναμονή εξελίξεων. Η κυβέρνηση δεν έπρεπε να είχε φθάσει ως εδώ. Διαπραγματεύθηκε σαν να είχε άγνοια κινδύνου και με πατέντες ερασιτεχνών εντός ενός στενού αρχηγικού κύκλου. Ο ορισμός του μεζέ των θηρίων. Ταυτοχρόνως, ως τώρα και πλην ολίγων εξαιρέσεων η κυβέρνηση κυβέρνησε υποτυπωδώς. Και βρεθήκαμε με την πλάτη στον τοίχο. Οι Έλληνες. Η χώρα. Παρά ταύτα

και παρά τη θηριώδη προπαγάνδα εναντίον του, ο ελληνικός λαός όρθωσε το ανάστημά του και έδωσε όπλο το 62%  στην κυβέρνηση. Τη φιλολαϊκή κυβέρνηση. Η οποία όμως δεν μπορούσε να το χρησιμοποιήσει, διότι είχε ήδη φθάσει στο απροχώρητο. Δεν είχε

πιά παρά μόνον ένα δρόμο, τον δρόμο που είχαν ακολουθήσει και οι άλλοι, ο δικομματικός μονοκομματισμός. Και ακολούθησε αυτόν τον δρόμο, απλώς χρησιμοποιώντας μια άλλη ρητορική. Που όμως κι αυτή με τη ρητορική των προγενέστερων άρχισε να μοιάζει. Το «όχι» έπρεπε να γίνει «ναι». Κι έγινε. Και στις διαπραγματεύσεις και στη Βουλή. ‘Ένα «ναι» που πίσω του στοιχήθηκαν όλες οι δυνάμεις που οδήγησαν τη χώρα στα μνημόνια και τον λαό στη δυστυχία.

Μπορούσε να γίνει αλλιώς; Όχι! Κι αυτό είναι η μεγάλη ευθύνη της κυβέρνησης. Έφερε την Αριστερά σε αντίθεση με τον εαυτόν της. Μοιραίο κατόρθωμα-διότι πλέον ο ΣΥΡΙΖΑ μπήκε σε τροχιά καμπής. Τι θα βγει απ΄αυτό; άγνωστον ακόμα (μόνο σενάρια κι εικασίες τρέχουν). Η πραγματικότητα όμως έχει διαμορφωθεί.  Η χώρα παραμένει σταθερά σε καθεστώς υποτέλειας (που μάλιστα βαθαίνει) και η κυβέρνηση

φαίνεται ότι θα αποσπάσει μια συμφωνία πολύ σκληρή για τον λαό με μια-δύο πλευρές που θα χρυσώνουν το χάπι (εν πρώτοις με τη «γενναιόδωρη» πλέον αποκατάσταση εκ μέρους  των δυναστών του τραπεζικού τομέα). Στην κοινωνία τα ερχόμενα θα λειτουργήσουν κατά το σύνδρομο του σπιτιού του Χότζα. Με τα σπίτια μας τίγκα στις ύαινες και τους κροκόδειλους, αν μας απαλλάξουν απ΄τη γάτα, θα αισθανθούμε μια κάποια ανακούφιση. Διότι ο λαός

είδε τον χάρο (μιας ανοργάνωτης εξόδου απ΄το ευρώ) με τα μάτια του. Η παραμονή λοιπόν σε ένα νόμισμα φυλακή, σε μια χώρα Ειδική Οικονομική Ζώνη και σε μια Ένωση Θηρίων συνοδεύεται από στεναγμούς ανακούφισης της μεγάλης πλειοψηφίας, και πάντως όλων εκείνων που δεν ήταν προετοιμασμένοι για κινδυνώδεις περιπέτειες σε «αχαρτογράφητα νερά».

Χθες στη Βουλή η εως τώρα επιτυχημένη διαχείριση των εσωτερικών αντιθέσεων στον ΣΥΡΙΖΑ και η απολύτως αποτυχημένη διαχείριση του ρόλου της Αριστεράς ως κυβέρνηση έφθασαν στο όριό τους. Και ο κόμπος έσπασε το χτένι: προ του Γορδίου Δεσμού (ο οποίος θα παραμείνει άλυτος για πολλά χρόνια πλέον) οι αστικές δυνάμεις «πήγαν» με την Αριστερά (για να τη φάνε στη συνέχεια) και η Αριστερά, πλην ολίγων, πήγε μαζί τους. Όπως πήγε και τη χώρα εκεί που ως τώρα την πήγαιναν, περιορίζοντας τη διαφορετικότητά της  σε υποσχέσεις για το μέλλον.

Με έναν λόγο ο ΣΥΡΙΖΑ υποχώρησε ακόμα και από τα αστικοδημοκρατικά του καθήκοντα και υποτάχθηκε όχι τοις κείνων ρήμασι, αλλά στις υπαγορεύσεις των δικτατόρων της οικονομικής φρίκης και του πολιτικού εκφασισμού που τη συνοδεύει. Η απώλεια της δεδηλωμένης (η οποία μάλλον θα διευρυνθεί όταν έλθει η συμφωνία προς ψήφισιν στη Βουλή) υποχρεώνει

τον κ. Τσίπρα (εκτός απ΄τον ανασχηματισμό που θα πρέπει να κάνει αμέσως) σε δύο λύσεις: ή στην ανασύνθεση της κυβερνητικής πλειοψηφίας στο πλαίσιο του υπάρχοντος κοινοβουλίου-πράγμα που θα ήταν ένα «υψηλό πραξικόπημα»-ή στην προσφυγή σε εκλογές.

Ό,τι απ΄τα δύο κι αν κάνει, το κόμμα του το έχει διαλύσει. Αν ο ίδιος μετακινηθεί προς την κεντροαριστερά, όπως με τόση επιμονή τον καλεί να κάνει το σύστημα που θα πολεμούσε, στις επόμενες εκλογές θα έχει βγάλει ο ίδιος την Αριστερά απ΄το προσκήνιο, επιτυγχάνοντας άθλο που ουδείς άλλος ηγέτης της έως τώρα έχει επιτύχει.

Όμως, ας μείνουμε στα τρέχοντα, άλλωστε εις ό,τι με αφορά για την ερμηνεία της βοής των επερχομένων ελάχιστη ικανότητα έχω, σθένος δε τρωθέν και βαρύθυμο.

Άλλωστε χόρτασα, κορέσθηκα απ΄το γελοίον του πράγματος. Είδα τον πρώην Υπουργό Οικονομικών κ. Βαρουφάκη να φεύγει στην Αίγινα σαν τον τελευταίο νάρκισσο και τον πρώτο ρίψασπιν. Είδα την Αριστερά να αποκτά τον δικό της Τζαμτζή στο πρόσωπο του κ. Μιχελογιαννάκη, είδα και τον «γουναρά» να ΄χει ράμματα για τη γούνα του ο ίδιος. Όμως

αυτά ήταν της πλάκας. Τα σοβαρά είναι μ΄ανθρώπους σαν και μένα. Σε ποια διαδήλωση είχα δει εγώ τον κ. Σαγιά και σε ποιόν αγώνα; Ως φαίνεται, όποιος κάνει τα στραβά μάτια για κάποια πράγματα, ένεκεν υπέρτερων λόγων, στο τέλος στραβώνεται. Ή του ανοίγουν τα μάτια, χωρίς δόξα και με ακόμα λιγότερες ελπίδες.

Σε όσους από σας συνταξιδεύουμε χρόνια μαζί, αλλά και σε πολλούς νεότερους που ανταμωθήκαμε καθ΄οδόν, πάντοτε έλεγα να αμφιβάλλετε για όσα γράφω, όχι επειδή έχω περισσότερες από μία γλώσσες, ούτε επειδή σας γέλασα ποτέ, αλλά διότι έτσι έχουν τα πράγματα. Πάντα προσπαθούσα να σας λέω την αλήθεια δια της αποδείξεώς της, όπως και τη γνώμη μου χωρίς περιστροφές.



Κι έτσι θα συνεχίσω: αμφιβάλλοντας, επαληθεύοντας, ψάχνοντας…

               Ες αύριον πάλι…

-----------------------
[πηγή]

Δεν τους ενδιαφέρει καμία συμφωνία - Την κεφαλή του Τσίπρα επί πίνακι θέλουν οι Γερμανοί

Δεν τους ενδιαφέρει καμία συμφωνία. Δεν τους ενδιαφέρει καμία Ενωμένη Ευρώπη και κυρίως δεν τους ενδιαφέρει καμιά Δημοκρατία. Τους ενδιαφέρει μόνο το κεφάλι του Τσίπρα. Να σερβιριστεί στο πιάτο σε ένα από τα δείπνα τους για να το απολαύσουν ακούγοντας τη «Λιλή Μαρλέν» , που αλλοίμονο, δεν θα σημαίνει τίποτα από το αυταρχικό παρελθόν της Γερμανίας. Η Γερμανία έχει βλέπετε τη μεγάλη ικανότητα να απενοχοποιεί το παρελθόν της και να ενοχοποιεί το μέλλον των άλλων.

Αυτό που διαδραματίζεται το τελευταίο 48ωρο είναι άκρως αποκαλυπτικό. Η Γερμανία έχει βάλει τους παλιούς ιππποκόμους της γερμανικής κυριαρχίας και νυν μέλη της Ευρωπαικής Ένωσης, να σπάσουν τα μούτρα της Ελλάδας με τις συνεχείς και προσβλητικές αναφορές στην αναξιοπιστία της ελληνικής πλευράς. Ο διεθνής τύπος γεμίζει  με δημοσιεύματα δηλώσεων της επικριτικής Φινλαδίας και της αγανακτισμένης Λετονίας για τους απαράδεκτους Ελληνες που θέλουν λεφτά χωρίς να εγγυώνται τίποτα. Αυτή τη φορά μέχρι και ο Ντράγκι αγανάκτησε, ενώ η Γαλλία και η Ιταλία έτρεξαν αμέσως μετά την απόφαση της ελληνικής Βουλής για το νέο πρόγραμμα να δηλώσουν πως είναι ικανοποιητικό για να προλάβουν την αρνητική τοποθέτηση του Σόιμπλε. Η Ευρωπαϊκή Ένωση φτάνει στα όρια της, όσο και αν αυτό δεν φαίνεται. Ζει τη νέα  γερμανική κυριαρχία η οποία, όπως συμβαίνει με κάθε κυριαρχία, λίγο ενδιαφέρεται για τη Δημοκρατία.

Στη διάρκεια πριν το δημοψήφισμα, η παρέμβαση των ευρωπαικών παραγόντων, όπως συνέβη και με τις εκλογές του Ιανουαρίου, ήταν προσβλητικά χειραγωγητική. Περιέγραψαν ως πρόβλημα της Ελλάδας τον Τσίπρα αφού εκβίασαν με όσα μέτρα μπορούσαν. Ζητούσαν ανοιχτά μια άλλη κυβέρνηση. Πιστός σε αυτό το ευρωπαϊκό «ιδεώδες» ο εκφραστής της Δημοκρατίας του τρικάμερου, Σταύρος Θεοδωράκης, τελειώνοντας με τις συναντήσεις του με τους ευρωπαίους και μια ακόμη πρόβα στον καθρέφτη, αναφώνησε πως η Ελλάδα χρειάζεται μια άλλη κυβέρνηση από την εκλεγμένη. Λίγη σημασία έχει αν ο Θεοδωράκης έχει ως αφετηρία όσα του τάζουν ο Σούλτς και ο Γιούνγκερ ή να απλώς φαντασιώνεται τον εαυτό του ρυθμιστικό παράγοντα όπως διαφήμιζε και το Γενάρη πριν τις εκλογές. Σημασία έχει πως σύσσωμη η τρόικα εσωτερικού, χαιρέκακα παρακολουθεί κάτι εκπροσώπους μαφίας που έχουν αναλάβει ρόλο υπουργού στις βαλτικές χώρες να βρίζουν την Ελλάδα και να απαιτούν τους δικούς τους μισθούς των 200 ευρώ για την Ελλάδα , δηλώνοντας έτοιμη  να κάνει ακόμη και δηλώσεις στα Φιλανδικά για να δείξει πόσο γρήγορα ευθυγραμμίζεται στις νέες απαιτήσεις.

Η Δημοκρατία καταλύεται μέσα από τις απαιτήσεις αυτών που φαντάζουν οραματιστές της Ενωμένης Ευρώπης. Στα τραπέζεια των διαπραγματεύσεων βάζουν κυνικά απαιτήσεις που αφορούν τα συμφέροντά τους αλλά κυρίως την απάντηση σε ένα βασικό ερώτημα. Ή ο Τσίπρας θα συρθεί στα πόδια τους, ή θα προχωρήσουν σε ένα σύγχρονο πραξικόπημα προτάσσοντας τα ευρώ τους. Σε καμιά περίπτωση δεν θα τον αφήσουν να αλλάξει την Ευρώπη με τη δύναμη του παραδείγματος της Ελλάδας.

Δεν σκοπεύουν να χρησιμοποιήσουν τανκς. Τι να τα κάνεις τα τανκς όταν έχεις την τηλεόραση. Θα ήταν ωστόσο καλό να γνωρίζουν, είτε χρησιμοποιήσουν τανκς είτε τον εναλλακτικό Θεοδωράκη καβάλα σε ποδήλατο που θα τον καταγράφουν δέκα κάμερες, πως το να παίζεις με τους λαούς έχει ένα μεγάλο ρίσκο στον οποίο δεν μπορεί να ανταποκριθεί η κάθε Σαλώμη.

Του Κώστα Βαξεβάνη (πρωτότυπος τίτλος:"Την κεφαλή του Τσίπρα επί πίνακι θέλουν")

--------------
[πηγή]

Δεν είναι όλοι ίδιοι (μια καταγραφή για την Ιστορία)

Παρακολουθώντας χτες το βράδυ την συνεδρίαση και τη ψηφοφορία της Βουλής για το νομοσχέδιο -το νέο Μνημόνιο δηλαδή-, δεν πίστευα στα μάτια μου και στα αυτιά μου. Όταν ξεκίνησε να μιλάει ο Ευκλείδης Τσακαλώτος -τον οποίο συμπαθούσα κάποτε- και άκουσα τι έλεγε, νόμιζα ότι κάποιος μου κάνει πλάκα. Το πήρα και προσωπικά, δηλαδή.

Όταν μίλησε ο Αλέξης Τσίπρας, ας μην γράψω καλύτερα τι σκέφτηκα.

Η μόνη στιγμή που αναθάρρησα κάπως ήταν όταν μίλησε η Ζωή Κωνσταντοπούλου. Δεν σχολιάζω, δείτε το βίντεο.

Επειδή ξέρω τους τραμπουκισμούς που υφίστανται οι βουλευτές για να υποκύψουν και να ευθυγραμμιστούν με την γραμμή της ηγεσίας -ειδικά όταν η ηγεσία έχει κάνει τη μεγαλύτερη κωλοτούμπα της ζωής της-, θέλω να δηλώσω τη συμπαράστασή μου στους βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ που άκουσαν τη συνείδησή τους, σεβάστηκαν τους πολίτες, σεβάστηκαν τη χώρα, και δεν ψήφισαν την πρόταση για το νέο Μνημόνιο.

Μετά το 61,3% του ΟΧΙ των πολιτών στο δημοψήφισμα της περασμένης Κυριακής, βρέθηκαν μόνο δυο βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ που ψήφισαν ΟΧΙ.

Είναι η Ιωάννα Γαϊτάνη και η Ελένη Ψαρρέα.
Το μόνο που κρατώ, παρακαταθήκη για το μέλλον,τα παιδιά κι εγγόνια μου είναι η ομιλία της Ζωής Κωνσταντοπούλου!!!
Όλα τα υπόλοιπα, πετάω στα σκουπίδια της Ιστορίας.
Παρών δήλωσαν οι: Ζωή Κωνσταντοπούλου, Παναγιώτης Λαφαζάνης. Δημήτρης Στρατούλης, Κώστας Λαπαβίτσας, Στάθης Λεουτσάκος Αγλαϊα Κυρίτση, Γιάννης Σταθάς, Θανάσης Σκούμας.

Απόντες ήταν οι: Γιάνης Βαρουφάκης, Ελένη Αυλωνίτου, Δημήτρης Κοδέλας, Ελένη Σωτηρίου, Βασίλης Χατζηλάμπρου, Ραχήλ Μακρή και Βασίλης Κυριακάκης.

Ξέρω πως όλοι αυτοί οι βουλευτές -και όσοι σκέφτονται να τους ακολουθήσουν- θα υποστούν bullying. Ήδη συμβαίνει αυτό.

Εγώ θέλω να ξέρουν πως στη δική μου συνείδηση είναι καθαροί.

Ίσως και στις συνειδήσεις άλλων ανθρώπων. Ο καθένας εκφράζει τον εαυτό του.

Αυτοί οι βουλευτές έδειξαν πως δεν είναι όλοι οι βουλευτές ίδιοι.

Εμείς να μην το ξεχάσουμε.

(Στο τέλος του βίντεο, προσέξτε τη λύσσα νεοδημοκρατών και πασόκων βουλευτών κατά της Ζωής Κωνσταντοπούλου. Είναι το λυσσασμένο μίσος του προσκυνημένου για αυτόν που δεν υπέκυψε.)

Του Pitsirikos

***** 

(Σχόλιά μου σχετικά στα social media :

• Το μόνο που κρατώ, παρακαταθήκη για το μέλλον,τα παιδιά κι εγγόνια μου είναι η ομιλία της Ζωής Κωνσταντοπούλου!!!
  Όλα τα υπόλοιπα, πετάω στα σκουπίδια της Ιστορίας.
• Τότε μπορεί κάποιος να μου εξηγήσει για ποιο λόγο έγινε το δημοψήφισμα, για να προσγειώσουμε το λαό πάλι σε ένα λίγο πιο λαιτ μνημόνιο; λυπάμαι αλλά δεν τα καταλαβαίνω όλ' αυτά... εκτός ίσως για να κερδίσει χρόνο δλδ να προετοιμαστεί για μια επόμενη κίνηση...
• Τι είχαν ν' ακούσουν τ' αφτιά μας σήμερα:
  Μειμαράκης προς ΣΥΡΙΖαίους
  "Σας συμπονούμε και σας καταλαβαίνουμε"
  
  
• Τέτοια κατάντια δεν θα μπορούσα ποτέ να φανταστώ: μετά από ένα ιστορικό ΟΧΙ ενός ξεφοβισμένου και συνάμα κατατρεγμένου λαού, αντί η Κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ να συντονιστεί μαζί του και να κάνει ενδεχομένως ακόμη ένα βήμα μπροστά, να κάνει τη ΡΗΞΗ, φέρνει ουσιαστικά ένα ‪#‎mnimonio3‬ στη Βουλή, ζητάει στήριξη, η αντιπολίτευση μετά χαράς τη δίνει απλόχερα, και βγαίνουν μόνο κάποιοι τολμηροί βουλευτές του και κάνουν κριτική!

#AMOR 11/7/2015 )

***** 

------------------

[πηγή]

Βάρκιζα τέλος ή Βάρκιζα 2.0; Του Άρη Χατζηστεφάνου

Οι περισσότεροι πολιτικοί αρχηγοί, μιλώντας την Παρασκευή στη Βουλή, υποστήριξαν ότι είχαν ραντεβού με την ιστορία. Πρέπει, όπως έλεγε και Θ.Μικρούτσικος, να είναι πολύ τσούλα αυτή η ιστορία, που βγαίνει ραντεβού με τόσο κόσμο.

Το πραγματικό πρόβλημα, όμως, στη σχέση μαζί της είναι ότι σε καλεί σε ιστορικές συγκρίσεις. Και η συμφωνία, την οποία προσφέρει η κυβέρνηση στους δανειστές, παραπέμπει άμεσα στη Βάρκιζα.

Κάθε κείμενο συνθηκολόγησης αποτυπώνει τους όρους υποταγής του ηττημένου. Η ιδιαιτερότητα της Βάρκιζας είναι ότι αποτύπωνε τους όρους υποταγής μιας Ελλάδας που δεν είχε χάσει τη μάχη και δήλωνε έτοιμη να πολεμήσει.

Τηρουμένων όμως των αναλογιών αυτό δεν έκανε και ο ΣΥΡΙΖΑ; Είχε στα χέρια του αποδείξεις ότι δεν οφείλει να πληρώσει ένα παράνομο και απεχθές χρέος και κουβαλούσε στις αποσκευές του την πανίσχυρη λαϊκή εντολή ενός δημοψηφίσματος – αποφάσισε όμως να μη δώσει τη μάχη.

Η απάντηση που δίνουν κορυφαία στελέχη γύρω από τον πρωθυπουργό είναι ότι ο κρατικός μηχανισμός και ο λαός δεν ήταν έτοιμοι για τη ρήξη, η οποία θα οδηγούσε με σχετική βεβαιότητα σε Grexit. Ας εξετάσουμε λοιπόν αυτό το επιχείρημα με προσοχή.

Η κυβέρνηση οφείλει να απαντήσει άμεσα στο δημοσίευμα του mediapart.fr, στο οποίο ανώτατος σύμβουλος του Τσίπρα, υποστηρίζει ότι ο Σόιμπλε προσφέρθηκε να βοηθήσει την Ελλάδα να βγει από τη ζώνη του ευρώ. Το κείμενο του Βαρουφάκη στον Guardian φαίνεται να επιβεβαιώνει ότι υπήρχε πίεση προ αυτή την κατεύθυνση.

Αν όμως η Ελλάδα μπορούσε να εγκαταλείψει τον «ζουρλομανδύα του ευρώ» έχοντας εξασφαλίσει τις «πλάτες» της τρίτης μεγαλύτερης οικονομίας του πλανήτη, για ποιο λόγο έχασε την ιστορική ευκαιρία; Το παλιό πολιτικό κατεστημένο είχε κάθε λόγο να το κάνει γιατί είναι εξαρτημένο από τα χρηματοπιστωτικά κέντρα της ευρωζώνης. Ο «φρέσκος» ΣΥΡΙΖΑ γιατί; Μόνο οι ιδεοληψίες του ευρωλιγούρη μπορεί να εξηγήσουν τη στάση του πρωθυπουργικού περιβάλλοντος.

Οι μεγαλύτεροι οικονομικοί αναλυτές του πλανήτη απορούν γιατί η κυβέρνηση μπήκε σε μια περιπέτεια που έφερε όλα τα αρνητικά χαρακτηριστικά ενός Grexit αλλά δεν θέλησε να απολαύσει κανένα από τα πλεονεκτήματα. «Ο Μεγαλύτερος λογαριασμός του Grexit πληρώθηκε ήδη» έλεγε ο Κρούγκμαν. «Ο ΣΥΡΙΖΑ υπέστη τη ζημιά της εξόδου αλλά και τη ζημιά της παραμονής στην ευρωζώνη» συμπλήρωνε και η Washington Post.

Ως προς το δεύτερο επιχείρημα, ότι ο λαός δεν είναι έτοιμος, παραπέμπει στις μεσσιανικές δοξασίες του ΚΚΕ για την έλευση της επανάστασης στο απώτερο μέλλον.

Οι πρωτόγνωρα πολιτισμένες ουρές στα ΑΤΜ («so ungreek», όπως έλεγαν ξένοι ανταποκριτές) δεν ήταν δείγμα πραότητας αλλά της εσωτερικής δύναμης ενός λαού που μπορεί να υποστεί τα πάντα για να διαφυλάξει την αξιοπρέπειά του και να σχεδιάσει ένα καλύτερο μέλλον. Το 61.3% που έδωσε στις κάλπες, όταν σύσσωμη η Ε.Ε, τα ΜΜΕ και η αντιπολίτευση εξίσωναν το ΟΧΙ με την έξοδο από το ευρώ, είναι μήνυμα ρήξης και όχι υποταγής.

Σε αυτή τη μάχη οι μόνοι που δεν ήταν έτοιμοι ήταν τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ που περιστοιχίζουν τον πρωθυπουργό. Το να διαφημίζουν όμως την ανικανότητά τους επιρρίπτοντας την ευθύνη στους ψηφοφόρους τους αποτελεί προσβολή σε κάθε έννοια δημοκρατίας.

Δυσκολευόμαστε να θυμηθούμε μια κυβέρνηση στην ιστορία της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας που να έχει προδώσει τη λαϊκή εντολή σε διάστημα μικρότερο της μιας εβδομάδας. Έτσι όμως απελευθερώνει δυνάμεις τις οποίες ο μηχανισμός του ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορεί να διαχειριστεί. Πιστεύουμε ότι θα είναι δυνάμεις της προόδου και όχι του φασισμού γιατί τότε η πρώτη αριστερή κυβέρνηση θα έχει επιβεβαιώσει τη ρήση του Βάλτερ Μπένγιαμιν ότι κάθε φασισμός είναι μια χαμένη επανάσταση.

Σημαίνουν μήπως όλα αυτά ότι είναι καιρός για πεσιμισμό και ηττοπάθεια; Κάθε άλλο. Είμαστε ακόμη μεθυσμένοι από τη θριαμβευτική γιορτή του ΟΧΙ στο δημοψήφισμα. Ένα ΟΧΙ με αδιαμφισβήτητα ταξικά χαρακτηριστικά. Ένα ΟΧΙ στο οποίο κυριάρχησε η νέα γενιά που επαναπροσδιορίζει τον ευρωπαϊσμό της σε υγιή βάση.

Αν η κυβέρνηση δεν θέλει να συμμετέχει στη χαρά μας είναι δικό της πρόβλημα. Ούτως η άλλως ποτέ δεν θέλαμε θλιμμένους στη γιορτή μας.

Άρης Χατζηστεφάνου

-------------

[πηγή] 

Είμαι Έλληνας δημοσιογράφος… -Του Άρη Χατζηστεφάνου

Ήμουν Έλληνας δημοσιογράφος όταν η αστυνομία έστειλε στην εντατική τον φωτορεπόρτερ Μάριο Λώλο και τον δημοσιογράφο Μανώλη Κυπραίο. Αλλά δεν σε θυμάμαι εκεί.

Ήμουν Έλληνας δημοσιογράφος όταν συνέλαβαν τον Κώστας Βαξεβάνη γιατί αποκάλυψε τη λίστα Λαγκάρντ. Εσύ συνομιλούσες με τα μέλη της λίστας – αν δεν ήσουν και εσύ ένα από αυτά.

Ήμουν Έλληνας δημοσιογράφος όταν κάποιος που παρουσιάστηκε ως ο Μελισσανίδης (και δεν έχουμε καμία απόδειξη ότι δεν ήταν) τηλεφώνησε στον Λευτέρη Χαραλαμπόπουλο στο Unfollow και απείλησε να σκοτώσει αυτόν και όποιον βρισκόταν γύρω του. Ο Μελισσανίδης όμως ήταν φίλος του Σαμαρά και εσύ μιλούσες με τον δικηγόρο του, τον Φαήλο Κρανιδιώτη.

Ήμουν Έλληνας δημοσιογράφος όταν εκατοντάδες συνάδελφοί μου και εγώ απολυθήκαμε, γιατί τολμήσαμε να παρουσιάσουμε εναλλακτικές προτάσεις στα μνημόνια τα οποία προωθούσαν οι τράπεζες που πληρώνουν το μισθό σου.

Ήμουν Έλληνας δημοσιογράφος όταν το ισραηλινό κράτος έστειλε στη φυλακή τρεις Έλληνες δημοσιογράφους που κάλυπταν τον στόλο της Ελευθερίας. Εσύ όμως έδινες το λόγο σε σκοτεινούς κύκλους των μυστικών υπηρεσιών που επιχειρούσαν να παρουσιάσουν την ανθρωπιστική αποστολή σαν τρομοκρατική ενέργεια.

Ήμουν Έλληνας δημοσιογράφος όταν το Reuters υποστήριζε ότι υπάρχει ένα γιγαντιαίο σκάνδαλο της Τράπεζας Πειραιώς αλλά εσύ δεν το έκανες ούτε μονόστηλο. Μόνο την επόμενη ημέρα διαλαλούσες την απάντηση του Σάλα.

Ήμουν Έλληνας δημοσιογράφος στα χρόνια του μνημονίου, όταν η ελευθερία του Τύπου κατρακύλησε κατά 50 θέσεις, σύμφωνα με εκθέσεις των ρεπόρτερ χωρίς σύνορα, και η Ελλάδα βρέθηκε σε χειρότερη θέση από μοναρχίες και δικτατορίες του Περσικού Κόλπου. Εσύ τότε απέκρυπτες πληροφορίες για τη μη βιωσιμότητα τους χρέους, εκπαιδευόσουν από το ΔΝΤ σε τεχνικές προπαγάνδας για να παραπληροφορείς του πολίτες και χειροκροτούσες την τοποθέτηση ενός μη εκλεγμένου πρωθυπουργού για πρώτη φορά από το τέλος της δικτατορίας.

Ήμουν Έλληνας δημοσιογράφος όταν έκλειναν την ΕΡΤ. Αλά εσύ με τις πλάτες της Digea ετοιμαζόσουν να μοιραστείς την ψηφιακή πίτα και να συνεχίσει ανενόχλητος την προπαγάνδα σου γνωρίζοντας ότι δεν θα έχεις πλέον κανένα τηλεοπτικό σταθμό να αμφισβητεί την απόλυτη αλήθεια σου.

Ήμουν Έλληνας Δημοσιογράφος όταν η Θεσσαλονίκη βυθιζόταν από το συλλαλητήριο για τις σκουριές αλλά εσύ παρουσίαζες σαν τρομοκράτες του κατοίκους της Χαλκιδικής που αμφισβητούσαν τα σχέδια του Μπόμπολα και της El Dorado.

Εσύ λοιπόν «συνάδελφε» δεν είσαι δημοσιογράφος. Είσαι μεγαλοστέλεχος μιας μεγάλης ιδιωτικής επιχείρησης που ελέγχει με πειρατικό τρόπο δημόσιες συχνότητες. Την προηγούμενη εβδομάδα με τη συνεργασία του ΣΕΒ και της ΕΚΤ επιχείρησες να ανατρέψεις μια δημοκρατικά εκλεγμένη κυβέρνηση προκαλώντας τραπεζικό πανικό, διαδίδοντας ψευδείς ειδήσεις, παραποιώντας φωτογραφίες και δημοσκοπήσεις και κόβοντας στον αέρα όποιον τολμούσε να σου αντιμιλήσει.

Αν σε ενοχλούν οι πειθαρχικές διώξεις και κυρίως αν θεωρείς ότι πραγματοποιείται συλλογική επίθεση στην ελευθερία του Τύπου, σου έχω μια πρόταση: Έλα να περπατήσεις μαζί με αληθινούς δημοσιογράφους και φωτορεπόρτερ στο κέντρο της Αθήνας και εκεί θα καταλάβεις ποιο είναι το κοινό περί δικαίου αίσθημα. Θα καταλάβεις πως όταν 100.000 άτομα φωνάζουν «Αλήτες Ρουφιάνοι Δημοσιογράφοι», ξέρουν πολύ καλά σε ποιους αναφέρονται.

Διαφορετικά κάτσε με τους σωματοφύλακές σου στο μαγαζάκι σου και υπό την προστασία των ΜΑΤ συνέχισε να παπαγαλίζεις τις εντολές που λαμβάνεις. Μην απορείς όμως αν κάποιοι ζητούν να αφαιρεθούν οι άδειες λειτουργίας του σταθμού σου και να επιστραφούν σε αυτούς που τις πληρώνουν εδώ και δεκαετίες – δηλαδή στους πολίτες.

Άρης Χατζηστεφάνου

-------------------

[πηγή]

Κρούγκμαν: Ο μεγαλύτερος λογαριασμός του Grexit πληρώθηκε ήδη!

Το μεγαλύτερο κόστος από ένα Grexit έχει ήδη πληρωθεί με τα capital controls και την τραπεζική αργία. Η Ελλάδα θα πρέπει να εισπράξει και τα οφέλη κι αυτά δεν είναι άλλα από μια υποτίμηση του νομίσματος που θα έρθει με τη δραχμή.

H Ευρώπη γλίτωσε τα χειρότερα την Κυριακή. Οι Έλληνες ψηφοφόροι υποστήριξαν σθεναρά την απόρριψη των απαιτήσεων των δανειστών εκ μέρους της ελληνικής κυβέρνησης. Κι ακόμα και οι πιο ένθερμοι υποστηρικτές της Ευρωπαϊκής Ένωσης θα έπρεπε να αισθάνονται ανακουφισμένοι από αυτό το αποτέλεσμα.

Φυσικά οι πιστωτές δε θα ήθελαν να το δείτε έτσι. Η αφήγησή τους, την οποία αναμεταδίδει εν πολλοίς και ο οικονομικός τύπος, είναι ότι η αποτυχία τους να εκφοβίσουν την Ελλάδα να συναινέσει ήταν ένας θρίαμβος τουανορθολογισμού και της ανευθυνότητας έναντι ορθών τεχνοκρατικών συμβουλών.

Όμως η εκστρατεία του εκφοβισμού - η προσπάθεια να τρομοκρατήσουν τους Έλληνες με το να αποκόψουν τη χρηματοδότηση των τραπεζών και να απειλήσουν με γενικό χάος -, όλα με σχεδόν απροκάλυπτο στόχο να εξωθήσουν την κυβέρνηση στην πτώση της – ήταν μια ντροπιαστική στιγμή για την Ευρώπη, η οποία ισχυρίζεται ότι πιστεύει στις αρχές της δημοκρατίας. Θα ήταν ένα φρικτό προηγούμενο, αν αυτή η εκστρατεία είχε πετύχει το στόχο της, ακόμα κι αν αυτά που έλεγαν οι δανειστές έβγαζαν νόημα.

Πόσο μάλλον τώρα που δεν έβγαζαν. Η αλήθεια είναι ότι οι αυτοαποκαλούμενοι τεχνοκράτες της Ευρώπης, είναι σαν τους μεσαιωνικούς γιατρούς που επέμεναν να συνιστούν την αφαίμαξη των ασθενών – κι όταν η θεραπεία έκανε τους ασθενείς πιο άρρωστους, τότε ζητούσαν περισσότερη αφαίμαξη.

Μία ψήφος της χώρας στο «ναι» θα την είχε καταδικάσει σε χρόνια με περισσότερα δεινά, κάτω από πολιτικές που δε λειτουργούν και οι οποίες, μόνο και μόνο βάσει απλής αριθμητικής, δεν μπορούν να λειτουργήσουν. Η λιτότητα φέρνει πιθανότατα μεγαλύτερη ύφεση απ' ό,τι αντίστοιχη μείωση στο χρέος κι έτσι όλα τα βάσανα που περνά κανείς είναι τελείως άσκοπα. Η σαρωτική και ολοκληρωτική νίκη του όχι δίνει τουλάχιστον τη δυνατότηταστη η χώρα να διαφύγει από αυτήν την παγίδα.

Αλλά πώς θα μπορούσε κανείς να διαχειριστεί αυτήν τη διαφυγή; Υπάρχει κάποιος τρόπος για την Ελλάδα να παραμείνει στο ευρώ; Και είναι κάτι τέτοιο σε οποιαδήποτε των περιπτώσεων επιθυμητό αποτέλεσμα; Το πιο άμεσο ζήτημα αφορά στις ελληνικές τράπεζες.

Σε αναμονή του δημοψηφίσματος, η ΕΚΤ απέκοψε την πρόσβασή τους σε επιπρόσθετα κεφάλαια, ελπίζοντας ότι θα επιταχύνει τον πανικό και θα εξαναγκάσει την κυβέρνηση να επιβάλει capital controls και τραπεζική αργία. Η ΕΚΤ τώρα έχει να κάνει μια περίεργη επιλογή: αν επαναφέρει την κανονική ροή χρήματος θα είναι σαν να παραδέχεται ότι το πάγωμα ήταν πολιτική επιλογή, αλλά αν δεν το κάνει θα έχει εξωθήσει ουσιαστικά την Ελλάδα στην έκδοση νέου νομίσματος.

Ειδικότερα, αν το χρήμα δεν αρχίσει να ρέει από τη Φρανκφούρτη (όπου εδρεύει η ΕΚΤ), η Ελλάδα δε θα έχει άλλη επιλογή από το να αρχίσει να πληρώνει μισθούς και συντάξεις με IOUs, τα οποία de facto θα είναι ένα παράλληλο νόμισμα – και τα οποία θα μπορούσαν σύντομα να μετατραπούν σε νέα δραχμή.

Υποθέστε από την άλλη μεριά ότι η ΕΚΤ θα επαναφέρει τον κανονικό δανεισμό κι ότι η τραπεζική κρίση αποσοβείται. Αυτό αφήνει και πάλι ανοικτό το ερώτημα πώς θα αποκατασταθεί η οικονομική ανάπτυξη.

Στις αποτυχημένες διαπραγματεύσεις που οδήγησαν στο δημοψήφισμα της Κυριακής, το βασικό σημείο τριβής ήταν η απαίτηση της Ελλάδας για μία μόνιμη ελάφρυνση χρέους, ώστε να απομακρυνθεί αυτό το σύννεφο που σκιάζει όλη την οικονομία της.

Η τρόικα – οι θεσμοί που αντιπροσωπεύουν τα συμφέροντα των δανειστών – αρνήθηκε, ακόμα κι αν τώρα πια γνωρίζουμε ότι ένα μέλος της, το ΔΝΤ, είχε ανεξάρτητα συμπεράνει ότι το ελληνικό χρέος δεν μπορεί να πληρωθεί. Αλλά θα συνειδητοποιήσουν τώρα ότι η προσπάθειά τους να ρίξουν την αριστερή ελληνική κυβέρνηση συνασπισμού απέτυχε;

Δεν έχω ιδέα – και σε κάθε περίπτωση τώρα πια υπάρχει ένα ισχυρό επιχείρημα ότι μια ελληνική έξοδος από το ευρώ θα είναι η καλύτερη από πολλές κακές επιλογές. Φανταστείτε για ένα λεπτό ότι η Ελλάδα δεν είχε ποτέ υιοθετήσει το ευρώ και είχε απλώς συνδέσει την αξία της δραχμής με αυτό. Τι θα μας συνιστούσε η βασική οικονομική ανάλυση ότι θα έπρεπε να γίνει τώρα; Η απάντηση θα ήταν, το δίχως άλλο, ότι θα έπρεπε ναυποτιμήσει τη δραχμή: κάντε την αξία της δραχμής να πέσει, τόσο για να ενθαρρύνετε τις εξαγωγές όσο και για να ξεφύγετε από τον κύκλο του αποπληθωρισμού!

Βέβαια η Ελλάδα δεν έχει πια το δικό της νόμισμα, και πολλοί αναλυτές λένε ότι η υιοθέτηση του ευρώ ήταν μια ενέργεια χωρίς γυρισμό – άλλωστε, η παραμικρή υπόνοια εξόδου από το ευρώ θα ξεκινούσε ένα bank run και μία χρηματοπιστωτική κρίση. Αλλά αυτό το σκέλος της χρηματοπιστωτικής κρίσης έχει ήδη συμβεί, ώστε το μεγαλύτερο κόστος εξόδου από το ευρώ έχει ήδη πληρωθεί. Γιατί τότε λοιπόν να μην εισπράξει κανείς και τα πλεονεκτήματα;

Θα λειτουργήσει μια ελληνική έξοδος τόσο καλά όσο η σημαντικά επιτυχημένη υποτίμηση της Ισλανδίας το 2008-2009 ή η εγκατάλειψη της πολιτικής της Αργεντινής για 1 πέσο-1 δολάριο το 2001-2002; Ίσως και όχι – αλλά σκεφτείτε τις εναλλακτικές. Εκτός κι αν η Ελλάδα πάρει μία μεγάλη ελάφρυνση χρέους, ή ίσως ακόμα και τότε, ηεγκατάλειψη του ευρώ προσφέρει το μόνο ικανό δρόμο διαφυγής από τον ατελείωτο οικονομικό της εφιάλτη.

Κι ας είμαστε ξεκάθαροι: Αν η Ελλάδα φτάσει να εγκαταλείψει το ευρώ, αυτό δε σημαίνει ότι οι Έλληνες είναι κακοί Ευρωπαίοι. Το πρόβλημα του χρέους αντανακλά έναν ανεύθυνο δανεισμό τόσο από την πλευρά του δανειολήπτη, όσο και από αυτήν του πιστωτή. Και στην περίπτωση της Ελλάδας οι Έλληνες έχουν πληρώσει τα αμαρτήματα των κυβερνήσεών τους στο πολλαπλάσιο. Εάν δεν μπορούν να τα βγάλουν πέρα με το κοινό νόμισμα της Ευρώπης, είναι γιατί το κοινό νόμισμα δεν προσφέρει καμία ανακούφιση για τις χώρες που αντιμετωπίζουν πρόβλημα.

Το σημαντικότερο τώρα είναι να γίνει ό,τι μπορεί να γίνει για να σταματήσει η αιμορραγία...

-----------------------
[πηγή]

ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ ΠΟΛΙΟΡΚΗΜΕΝΟΙ - Του Πέτρου Παπακωνσταντίνου

1. Ό,τι και να συμβεί τις αμέσως επόμενες, εξαιρετικά κρίσιμες ημέρες, η 5η Ιουλίου θα περάσει στην ιστορία σαν μια εκπληκτική νίκη του ελληνικού λαού, μεγαλύτερη κι απ' την 25η Ιανουαρίου. Ένας μικρός λαός υπέστη πρωτοφανή οικονομική και ψυχολογική βία- κάτι σαν εικονικές εκτελέσεις και εικονικούς πνιγμούς ενός ολόκληρου έθνους- από το ενιαίο μέτωπο όλων των μεγάλων ιμπεριαλιστικών δυνάμεων αυτού του πλανήτη.

Βρέθηκε αντιμέτωπος με μια εκστρατεία οργανωμένης τρομοκρατίας των Ελλήνων ολιγαρχών και των συστημικών καναλιών τους, που ποντάρισαν στην προσχεδιασμένη χρεοκοπία της χώρας για να διασώσουν τα προνόμιά τους- και πρέπει να λογοδοτήσουν γι αυτό, μόλις βγούμε από το τούνελ.

Παρόλα αυτά, οι ελεύθεροι πολιορκημένοι της εποχής μας έμειναν όρθιοι και προκάλεσαν έναν πολιτικό σεισμό που ακούστηκε από τη μια άκρη του κόσμου μέχρι την άλλη. Αυτοί που περίμεναν ότι μέχρι σήμερα θα είχαν κλείσει την «αριστερή παρένθεση», βρίσκονται ήδη στην πολιτική συνταξιοδότηση, σαν τον Σαμαρά, ή ετοιμάζονται να τον ακολουθήσουν.

2. Περισσότερο κι από την απροσδόκητη, ακόμη και για τους πιο αισιόδοξους, έκτασή της (23 μονάδες διαφορά!), η θριαμβευτική νίκη του ΟΧΙ διακρίνεται για τα ποιοτικά της χαρακτηριστικά. Η Ελλάδα πολώθηκε ταξικά όσο ποτέ άλλοτε μετά τον εμφύλιο. Το ΟΧΙ θριάμβευσε χάρη στη συντριπτική υποστήριξη της εργατικής τάξης (73% στην πιο εργατική περιφέρεια της Ελλάδας, τη Β' Πειραιά!), των αγροτών και της νεολαίας. Όσοι διεκτραγωδούσαν την υποτιθέμενη πολιτική «απάθεια» των νέων ανθρώπων, ξύπνησαν σε έναν άλλο κόσμο την Παρασκευή και την Κυριακή το βράδυ στο Σύνταγμα. Η πλατεία κατακλύστηκε- σε πολύ μεγαλύτερη κλίμακα από την εποχή των Αγανακτισμένων- από νέα παιδιά, που τραγουδούσαν Θεοδωράκη, Μικρούτσικο και αντάρτικα, ανακαλύποντας τη μυθολογία της δικής μας γενιάς, όπως εμείς ανακαλύπταμε στη μεταπολίτευση τη μυθολογία της γενιάς της Αντίστασης. Είναι αυτή η γενιά που γράφει τώρα τη δική της ιστορία, στη δική της, νέα, εργατική- λαϊκή- νεανική «μεταπολίτευση».

3. Αποτελεί εκπληκτικό, συμβολικά και ουσιαστικά, στοιχείο η νίκη του ΟΧΙ σε όλους, χωρίς εξαίρεση, τους νομούς της χώρας. Η προσπάθεια των κυρίαρχων να διαμορφώσουν εμφυλιοπολεμικό κλίμα για να διχάσουν το λαό απέτυχε οικτρά. Η ευρεία λαϊκή ενότητα έγινε γεγονός, όχι βέβαια στο έδαφος της «συναίνεσης», δηλαδή του ενουχισμού του κινήματος, αλλά πάνω στο αμόνι της σκληρότατης ρήξης. Ο χτυπημένος από την κρίση και την τρομοκρατία, αλλά ψύχραιμος, αποφασισμένος και περήφανος λαός ήταν αυτός που έδωσε και κέρδισε τη μάχη, ξεπερνώντας κατά πολύ ΟΛΑ τα κομματικά επιτελεία της Αριστεράς, κυβερνώσας και εξωκοινοβουλευτικής. Τράβηξε τα επιτελεία από το μανίκι, επιβάλλοντάς τους αυτό που του υπαγόρευε η ανάγκη της λαϊκής και της εθνικής επιβίωσης, σηκώνοντας τις ηγεσίες πολύ ψηλότερα από το μπόι τους. Αυτός ο λαός εξουδετέρωσε τους λιπόψυχους, τους σαμποτέρ και τους γραφειοκράτες που δεν έλειψαν και δεν λείπουν στους κόλπους των αριστερών ηγεσιών, αποτρέποντας και την καταστροφική συνθηκολόγηση και την παραλυτική πολυδιάσπαση. Κι αυτή είναι η μεγαλύτερη υποθήκη για το μέλλον.

4. Μια πολύ μεγάλη μάχη κερδήθηκε, αλλά ένας πολύ μεγάλος πόλεμος βρίσκεται μπροστά μας. Αυτό που διαδραματίστηκε στο δραματικό οκταήμερο (πυκνό σαν μια δεκαετία!) ανάμεσα στη θαρραλέα απόφαση του Αλέξη Τσίπρα για δημοψήφισμα και στη νίκη της 5ης Ιουλίου, ήταν η εκρηκτική ωρίμανση της βασικής αντίθεσης που μας ακολουθεί από τις 25 Ιανουαρίου: της αντίθεσης ανάμεσα στην πολιτική δύναμη της ελληνικής Αριστεράς, επικεφαλής ενός κυρίαρχου λαού, και την οικονομική δύναμη των επίδοξων στραγγαλιστών μας. Και οι δύο πόλοι της αντίθεσης γιγαντώθηκαν το οκταήμερο που πέρασε: ποτέ η πολιτική μας δύναμη δεν ήταν πιο κραταιά και ποτέ η οικονομική μας κατάσταση τόσο δεινή. Αυτή η δραματική αντίθεση θα λυθεί με τον τρόπο που λύνονται όλες οι πραγματικές αντιθέσεις: με το να οξυνθεί μέχρι το έπακρο. Η στιγμή της αλήθειας έρχεται, πιθανόν μέσα σε λίγες μόνο μέρες. Σ' αυτές τις συνθήκε δεν υπάρχει η πολυτέλεια για ανάπαυλα και για το μεθύσι της νίκης. Ο παράγοντας χρόνος είναι ζήτημα ζωής ή θανάτου.

5. Τις αμέσως επόμενες ώρες θα μάθουμε αν κυριαρχήσει στους κόλπους της ΕΕ η σκληρή γραμμή στραγγαλισμού της Ελλάδας με «εκτέλεση» των τραπεζών, πράγμα πιθανό ή αν, υπό την πίεση των εσωτερικών τους αντιθέσεων, επιχειρήσουν μια νέα παγίδευση της κυβέρνησης για να κερδήσουν χρόνο και να μας αποδιοργανώσουν, προτού μας φέρουν ξανά αντιμέτωπους με έναν νέο, ακόμη πιο ασφυκτικό εκβιασμό. Σε κάθε περίπτωση, ο «ασύμμετρος πόλεμος» που βρίσκεται εδώ και πέντε μήνες σε εξέλιξη, θα κλιμακωθεί. Η κυβέρνηση οφείλει να κινηθεί με κεραυνοβόλο τρόπο, στο «γήπεδο» όπου εκείνη είναι ισχυρή, το πολιτικό πεδίο, όσο ακόμη οι εσωτερικοί αντίπαλοί της είναι εκμηδενισμένοι, ζαλισμένοι, με το ηθικό στο πάτωμα.


Το πρώτο, απολύτως αναγκαίο μέτρο είναι η με συνοπτικές διαδικασίες κρατικοποίηση των συστημικών τραπεζών- ο μοναδικός τρόπος για να αποκτήσει η κυβέρνηση ζωτικό οικονομικό χώρο, να ελέγξει τα στρατηγικά υψώματα της οικονομίας, να σώσει τις λαικές καταθέσεις και να αποτρέψει την απαλλοτρίωση των τραπεζών από το ευρωπαϊκό (κυρίως γερμανογαλλικό) κεφάλαιο.

Εξίσου αναγκαία είναι η υπερώριμη πια κάθαρση στο ραδιοτηλεοπτικό τοπίο, με την εφαρμογή της δημοκρατικής νομιμότητας. Ο εξευτελισμός πολλών συστημικών- και καταχρεωμένων- μίντια, ειδικά το τελευταίο δεκαήμερο, προσφέρει τεράστια λαϊκή νομιμοποίηση σ'αυτή τη στοιχειώδη και υπερώριμη από καιρό κίνηση.

Παράλληλα, ο πρωθυπουργός οφείλει από σήμερα κιόλας να κηρύξει αναστολή πληρωμών στην ΕΚΤ, το EFSF και τα ευρωπαϊκά κράτη- μέλη μέχρι να κουρευτεί δραστικά το χρέος, κάτι ακόμη και το ΔΝΤ αναγνωρίζει ως αναπόφευκτο. Είναι βέβαιο ότι το μήνυμα θα το πάρουν πολύ σοβαρά υπόψιν, αν όχι από την πρώτη στιγμή οι ευρωπαϊκές ηγεσίες, τουλάχιστον οι ευρωπαϊκές αγορές, το «δημοψήφισμα» των οποίων δεν τολμούν να αγνοήσουν τα πολιτικά τους ενεργούμενα.

6. Δεν μπορούμε να γνωρίζουμε αν οι κυρίαρχοι της Ευρώπης θα υποχωρήσουν μπροστά σε μια τέτοια επίδειξη αποφασιστικότητας. Είναι όμως απολύτως βέβαιο ότι θα ξεσηκώσουν κύμα αποστροφής και οργής στις ίδιες τις χώρες τους και σε όλο τον κόσμο αν επιχειρήσουν, παρόλα αυτά, να μας στραγγαλίσουν ακόμη κι ύστερα από το δημοψήφισμα. Γιατί τώρα και οι Ευρωπαίοι επικυρίαρχοι και η Πέμπτη φάλαγγα στην Ελλάδα, θα είναι φως φανάρι ότι επιχειρούν να βιάσουν όχι μόνο μια κυβέρνηση, αλλά και έναν ολόκληρο λαό. Η Ε.Ε. θα αποκαλυφτεί μπροστά σε όλο τον κόσμο ως νέα Ιερή Συμμαχία, φυλακή των λαών, μια μεταμοντέρνα μορφή οικονομικού και πολιτικού ολοκληρωτισμού.

Εάν όμως αναλάβουν αυτό το τεράστιο οικονομικό και πολιτικό ρίσκο, θα φέρουν την ελληνική κυβέρνηση, παρά τη θέλησή της, αντιμέτωπη με το Γόρδιο Δεσμό του ευρώ. Σ'αυτή την περίπτωση, η κυβέρνηση θα πρέπει, επί ποινή ακύρωσης και προδοσίας της λαϊκής νίκης, να απεμπλακεί από την «τριάδα του αδύνατου»: τέλος στη λιτότητα- διάσωση των καταθέσεων και ξανάνοιγμα των τραπεζών- παραμονή στο ευρώ. Ένα από τα τρία πρέπει να θυσιαστεί, για να διασωθούν, έστω με προσωρινό κόστος, τα άλλα δύο. Ο λαός το έδειξε πολύ καθαρά την Κυριακή: ανάμεσα στο να «πεθάνει» κοινωνικά, αγκαλιά με το ευρώ και το να ζήσει χωρίς αυτό, διαλέγει ξεκάθαρα, έστω και σαν το λιγότερο κακό, το δεύτερο. Οι εχθροί μας, ξένοι και εγχώριοι, μας γάνωσαν τ' αυτιά επί οκτώ μέρες ότι θα ψηφίζαμε ναι ή όχι στο ευρώ. Ας το λουστούν τώρα! Οι ίδιοι προσέφεραν ευρεία λαϊκή νομιμοποίηση σε ενδεχόμενη ρήξη με την ευρωζώνη. Μια φασιστική απόπειρα στραγγαλισμού της ελληνικής Δημοκρατίας θα γιγαντώσει αυτή τη νομιμοποίηση.

Η στρατηγική της «σύνεσης» και της «δημιουργικής ασάφειας» έδειξε τα αδιέξοδά της. Η κορύφωση της δραματικής σύγκρουσης που βρίσκεται μπροστά μας απαιτεί τρία μόνο πράγματα: Τόλμη, τόλμη και πάλι τόλμη! Μήπως μ'αυτά δεν κερδίσαμε ό,τι κερδίσαμε ως τώρα;

Του Πέτρου Παπακωνσταντίνου

-----------------------

[πηγή]