Υπήρχε και άλλος δρόμος - Του Πιτσιρίκου

Από την προσφυγή της Ελλάδας στο μηχανισμό στήριξης στις 23 Απριλίου του 2010, μέχρι τις εκλογές της 25ης Ιανουαρίου του 2015, η κυρίαρχη -αν όχι και μοναδική- άποψη ήταν πως η Ελλάδα δεν έχει καμία άλλη επιλογή από το να σκύψει το κεφάλι, να εφαρμόσει τα Μνημόνια και να υπακούσει τυφλά στις εντολές των εταίρων και της Τρόικας.

Ένα ολόκληρο σύστημα πολιτικών, ολιγαρχών, καναλαρχών -και των δούλων τους- τα έδωσε όλα, για να πείσει τους Έλληνες πολίτες πως δεν υπάρχει καμία άλλη επιλογή.

Τους Έλληνες που δεν πείστηκαν και κατέβηκαν μαζικά στους δρόμους, ανέλαβαν να τους πείσουν με απίστευτη βία οι δυνάμεις καταστολής.

Τα αποτελέσματα της επιβολής της κυρίαρχης άποψης ήταν -μεταξύ άλλων- να φτωχοποιηθεί η ελληνική κοινωνία, να αυξηθούν οι αυτοκτονίες, να μεταναστεύουν μαζικά οι Έλληνες, να διαλυθεί ο τομέας της Υγείας, και να αυξηθεί το δημόσιο χρέος.

Η μία και μοναδική λύση οδηγούσε στην απόλυτη καταστροφή από την οποία υποτίθεται πως θα μας έσωζε.

Μετά από όλα αυτά -και αφού πέρασαν πέντε ολόκληρα χρόνια-, οι Έλληνες έκαναν κυβέρνηση τον ΣΥΡΙΖΑ και τους Ανεξάρτητους Έλληνες.

Η νίκη του ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές της 25ης Ιανουαρίου σημαίνει πως οι Έλληνες δεν είναι πια ικανοποιημένοι από την άποψη που προσπάθησε να επιβάλει επί πέντε χρόνια το πολιτικό και ολιγαρχικό σύστημα.

Κι ενώ μεγάλο ποσοστό των Ελλήνων είχε πειστεί τα προηγούμενα χρόνια πως δεν υπήρχε άλλος δρόμος από αυτόν που προπαγάνδιζαν καθημερινά οι Πρετεντέρηδες, οι Μπάμπηδες -και άλλοι καμμένοι-, ξαφνικά βλέπουμε πως η νέα κυβέρνηση διαπραγματεύεται σκληρά, ενώ αναζητεί και άλλους τρόπους, για να βγάλει τη χώρα και τους πολίτες από την δύσκολη θέση που τους έφεραν οι κυβερνήσεις της Νέας Δημοκρατίας και του ΠΑΣΟΚ.

Σκληρή διαπραγμάτευση στις Βρυξέλλες, επιτροπή της Βουλής για τις γερμανικές επανορθώσεις, επιτροπή της Βουλής για τον λογιστικό έλεγχο του δημοσίου χρέους, επιτροπή για τα Μνημόνια, «άνοιγμα» της εξωτερικής πολιτικής μέχρι και τη Ρωσία του Πούτιν.

Αν μη τι άλλο, αυτή η κυβέρνηση προσπαθεί να δώσει ζωή και αξιοπρέπεια στους πολίτες, αν και δεν είναι η ίδια υπεύθυνη για το κακό που συνέβη στη χώρα μας.

Δηλαδή, υπήρχε άλλος δρόμος όλα αυτά τα χρόνια αλλά οι πολιτικοί που κυβερνούσαν ήταν δεμένοι από τους «εταίρους» και από τους Έλληνες ολιγάρχες, οπότε ξεπούλησαν τη χώρα και τους πολίτες, για να επιβιώσουν πολιτικά οι ίδιοι.

Φυσικά, η επίθεση που δέχεται η κυβέρνηση από τους ολιγάρχες μέσα από τα χρεοκοπημένα ΜΜΕ τους, είναι λυσσαλέα.

Προσέξτε τη λύσσα των ιδιωτικών ΜΜΕ εναντίον της Ζωής Κωνσταντοπούλου και της Επιτροπής Αλήθειας για τον Λογιστικό Έλεγχο του Δημοσίου Χρέους.

Βέβαια, η κυβέρνηση δείχνει διατεθειμένη να απαιτήσει από τους χρεοκοπημένους καναλάρχες και ολιγάρχες να πληρώσουν επιτέλους αυτά που τους αναλογούν, οπότε εξηγείται απόλυτα η λύσσα των ΜΜΕ των ολιγαρχών.

Παράλληλα, ξέρουν πως ο έλεγχος της Επιτροπής Λογιστικού Ελέγχου στους Ολυμπιακούς Αγώνες, την υπόθεση της Siemens -και άλλα καυτά θέματα- θα φέρει τα δικά τους ονόματα στο προσκήνιο. Γιατί δεν τα φάγαμε μαζί. Αυτή η καραμέλα έλιωσε.

Δεν είναι δυνατόν από τη μία οι ολιγάρχες να κάνουν σημαία επί πέντε χρόνια πως η χώρα χρεοκόπησε επειδή οι Έλληνες δανείζονταν και ζούσαν πάνω από τις δυνατότητές τους, και από την άλλη -ακόμα και σήμερα- η χρεοκοπημένη Καθημερινή να παίρνει δάνειο 36 εκατομμύρια ευρώ.

Υπήρχε λοιπόν άλλος δρόμος όλα αυτά τα χρόνια αλλά δεν συνέφερε τον Μπόμπολα, τον Βαρδινογιάννη, τον Λάτση, τον Αλαφούζο και τα άλλα παιδιά.

Όπως είπα κάποτε σε έναν γνωστό και κοντό ολιγάρχη, «δεν γίνεται να έχω εγώ, ο γιος του οικοδόμου,τα ίδια συμφέροντα με εσένα, τον γιο του εφοπλιστή».

Ε ναι, δεν γίνεται. Το παραδέχτηκε και αυτός.

(Μπορεί πολλά να με στεναχωρούν απ' αυτά που έκανε ή δεν έκανε ως τώρα η Αριστερή κυβέρνηση, όμως δεν πρέπει να υποτιμήσουμε τα παρακάτω, όσο κι αν μας φαρμακώνει η πρόσφατη συμπεριφορά των ΜΑΤ στις ‪#‎Skouries‬:
[...Σκληρή διαπραγμάτευση στις Βρυξέλλες, επιτροπή της Βουλής για τις γερμανικές επανορθώσεις, επιτροπή της Βουλής για τον λογιστικό έλεγχο του δημοσίου χρέους, επιτροπή για τα Μνημόνια, «άνοιγμα» της εξωτερικής πολιτικής μέχρι και τη Ρωσία του Πούτιν...]
AMOR 10/4/2015)
 

------------------------------
Πηγή: pitsirikos.net

Μήπως ήταν χουντικός ο Κολοκοτρώνης;

Τα παπαγαλάκια και οι σφουγγοκωλάριοι των ολιγαρχών και του καθεστώτος -η κυβέρνηση άλλαξε, όχι το καθεστώς, ούτε η εξουσία- έχουν επιδοθεί σε ένα λυσσαλέο αγώνα, για να πείσουν τους πολίτες πως η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ είναι η χούντα του Γεωργίου Παπαδόπουλου, με την οποία, παραδόξως, οι ολιγάρχες είχαν πολύ καλές σχέσεις.

Οι ίδιοι άνθρωποι που χαριεντίζονταν επί χρόνια με την ακροδεξιά παρέα του Αντώνη Σαμαρά και έβρισκαν έξοχους τον Μάκη Βορίδη, τον Άδωνι Γεωργιάδη, τον Παναγιώτη Μπαλτάκο και τον Φαήλο Κρανιδιώτη – ενώ έδιναν και συγχαρητήρια στον τότε υπουργό Δημόσιας Τάξης Νίκο Δένδια όταν, με τις εντολές του, οι δυνάμεις καταστολής σάπιζαν στο ξύλο τους διαδηλωτές- θέλουν τώρα να πείσουν τους πολίτες πως ο Τσίπρας και ο Καμμένος είναι κάτι σαν τον Χίτλερ ή τον Γεώργιο Παπαδόπουλο.

Η παρέλαση της 25ης Μαρτίου δεν είναι δημιουργία αυτής της κυβέρνησης, ούτε της προηγούμενης, ούτε ήταν μια πρωτοβουλία της χούντας. Οι παρελάσεις γίνονται εδώ και πάρα πολλές δεκαετίες.

Εγώ διαφωνώ με τις στρατιωτικές και μαθητικές παρελάσεις αλλά δεν είμαι γελοίος και συκοφάντης να γράφω πως η σημερινή κυβέρνηση έχει σχέση με τους Ναζί και τους χουνταίους.

Αυτή η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ έχει μπει στο μάτι όλων αυτών που στήριξαν με λύσσα τις κυβερνήσεις που οδήγησαν την χώρα στην χρεοκοπία και στα Μνημόνια.

Θα κάνουν το παν για να αποδείξουν πως ο Πάνος Καμμένος είναι φασίστας και η Ζωή Κωνσταντοπούλου μέλος της Χρυσής Αυγής.

Αυτοί που στήριξαν τις κυβερνήσεις που έφεραν στη Βουλή την Χρυσή Αυγή κατηγορούν τον ΣΥΡΙΖΑ και τους ΑΝΕΛ πως οδηγούν την χώρα στον εθνικοσοσιαλισμό.

Αυτοί που οδήγησαν την ελληνική κοινωνία στον εκφασισμό κατηγορούν για φασισμό την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ.

Από κοντά και διάφοροι αριστεροί. Που δεν μπορούν να καταλάβουν πως το διακύβευμα σήμερα δεν είναι η παρέλαση αλλά το να σωθεί η χώρα.

Γιατί σε ενοχλούν τα δημοτικά τραγούδια από τις μπάντες στην παρέλαση και δεν σε ενοχλούν τα δημοτικά τραγούδια στα σχολεία;

Γιατί σε ενοχλούν τα τσάμικα όταν τα χορεύουν οι πολίτες στην παρέλαση αλλά τα αποθέωνες και τα έβρισκες λεβέντικα όταν τα χόρευαν ο Γιώργος Παπανδρέου, ο Άκης Τσοχατζόπουλος και όλη η πασοκαρία με τους φαντάρους και τους αξιωματικούς στα στρατόπεδα το Πάσχα;

Και από πότε, το να χορεύεις δημοτικά ταυτίζεται με τη χούντα;

Μήπως ήταν χουντικός και ο Κολοκοτρώνης;

Όχι, δεν ήταν χουντικός ο Κολοκοτρώνης αλλά κάποιοι μισούν οτιδήποτε ελληνικό. Χώρια που δεν θα συγχωρήσουν ποτέ στον Κολοκοτρώνη το «Φωτιά και τσεκούρι στους προσκυνημένους» γιατί τους αφορά άμεσα.

Επίσης, ο Κολοκοτρώνης, όπως τον κόβω, μάλλον θα ήταν και ενάντια στο σύμφωνο συμβίωσης, οπότε πρέπει να τον αποκαθηλώσουμε.

Αυτοί που, μέχρι χτες, κατηγορούσαν την Αριστερά πως δεν διακατέχεται από πατριωτισμό, την κατηγορούν τώρα πως έχει παραδοθεί στον εθνικισμό.

Αυτοί που κατηγορούσαν όλους τους δεξιούς πως είναι ξεπουλημένοι κατηγορούν τώρα τους ΑΝΕΛ -που πήγαν κόντρα στα Μνημόνια και ζητούν κάθαρση- πως είναι φασίστες. Εντάξει, παιδιά, θα σας φέρουμε ξανά τον Σαμαρά με τον Βενιζέλο να γουστάρετε.

Αυτοί που μας πήραν τα αυτιά τόσα χρόνια για την «παλαβή Αριστερά» -που θα ήταν καταστροφή για τη χώρα αν γινόταν κυβέρνηση- ανησυχούν τώρα μήπως η Αριστερά χάσει την καθαρότητά της επειδή έγινε κυβέρνηση με τους Ανεξάρτητους Έλληνες.

Η σύμπραξη της Αριστεράς με την Δεξιά στην κυβέρνηση τρομοκράτησε αυτούς που έπρεπε να τρομοκρατήσει. Και στο εσωτερικό και στο εξωτερικό.

Ο Μάρτιν Σουλτς είπε ξεκάθαρα στον Αλέξη Τσίπρα να βάλει τέλος στη συνεργασία με τους ΑΝΕΛ στην κυβέρνηση.

Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ προέκυψε μετά από εκλογές και αφού η χώρα χρεοκόπησε πέντε χρόνια πριν.

Είναι μια κυβέρνηση που πρέπει να πετύχει.

ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ έκαναν την δική τους υπέρβαση, ας την κάνουμε κι εμείς.

Είναι σημαντικό, αυτή τουλάχιστον την περίοδο, οι Έλληνες να μην φάνε για μια ακόμα φορά τη φόλα του διχασμού και της διχόνοιας, ώστε να δείξουν στους «εταίρους» πως είναι ενωμένοι και αποφασισμένοι.

Ας μην επιτρέψουμε σήμερα σε κανέναν να μας χωρίσει σε αριστερούς και δεξιούς.

Αριστεροί και δεξιοί θα ζήσουμε σε αυτή τη χώρα. Και θα διαφωνήσουμε πολλές φορές μεταξύ μας.

Αλλά πρώτα πρέπει να υπάρχει η χώρα.

(Σατίρισα δυο φορές την παρέλαση της 25ης Μαρτίου με τα δημοτικά τραγούδια -μία παρέα με τον Jo Di και μία μόνος μου- αλλά εγώ, αν και διαφωνώ με τις παρελάσεις, θα πάω στη φετινή παρέλαση. Θα πάω ως πολίτης που αγαπάει τη χώρα του και δεν θέλει να την δει να καταστρέφεται. Και δεν φοβάμαι να είμαι στον δρόμο με τους συμπολίτες μου. Αυτό, ας το βαφτίσει ο καθένας, όπως θέλει.)


---------------------
[Πηγή]

Τελειώστε τους ολιγάρχες, πριν σας τελειώσουν

Έγγραφο ενός αξιωματικού από το αρχηγείο της Ελληνικής Αστυνομίας παρουσιάζεται από τον ΣΚΑΪ και υιοθετείται αμέσως από τον Αντώνη Σαμαρά. Το έγγραφο αναφέρεται σε πλήρη εκκένωση των κέντρων μεταναστών, απελευθέρωση εξάμηνης διάρκειας όλων των αλλοδαπών και μη κράτηση όποιου μετανάστη θα εισέρχεται παράνομα στη χώρα.

Ο υπουργός Δημόσιας Τάξης, Γιάννης Πανούσης, γίνεται έξαλλος, δηλώνει άγνοια για το έγγραφο, ανακαλεί την διαταγή, διατάζει ΕΔΕ, ενώ ζητούνται παραιτήσεις.

Έχω γράψει πολλές φορές πως άλλαξε η κυβέρνηση αλλά δεν άλλαξε η εξουσία. Δεν είναι εύκολο να αλλάξει η εξουσία μετά από καθεστώς Νέας Δημοκρατίας-ΠΑΣΟΚ-Ολιγαρχών μετά από 40 χρόνια.

Φυσικά, το έγγραφο του αξιωματικού της Αστυνομίας, οι «αποκαλύψεις» του ΣΚΑΪ και η άμεση παρέμβαση Σαμαρά είναι σχεδιασμένες από πριν.

Ο Αντώνης Σαμαράς δεν έχει παραιτηθεί ακόμα, γιατί οι Βρυξέλλες και οι Έλληνες ολιγάρχες τον έχουν διαβεβαιώσει πως θα επιστρέψει, αφού το σχέδιό τους είναι να ανατραπεί η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ.

Φυσικά, ο ΣΚΑΪ δεν έχει καμία σχέση με την ενημέρωση -ούτε είχε ποτέ- αλλά μόνο με την εξυπηρέτηση των συμφερόντων κάποιων ολιγαρχών.

Κι όμως, τον ΣΚΑΪ επέλεξε ο υπουργός Επικρατείας, Νίκος Παππάς, για να ανακοινώσει το άνοιγμα της ΕΡΤ.

Ειλικρινά, δεν ξέρω ποια στάση να κρατήσω με την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ.

Από τη μία βλέπω πως το σχέδιο της γερμανικής κυβέρνησης και των Ελλήνων ολιγαρχών είναι να ανατραπεί αυτή η κυβέρνηση, και από την άλλη βλέπω αυτή την κυβέρνηση να μην τολμάει τίποτα.

Βέβαια, όσο τους βλέπω όλη μέρα στα χουντοκάναλα να λένε «Νίκο μου» και «Γιώργο μου», σκέφτομαι πως παίζει να είναι και εντελώς ξεπουλημένοι. Άλλα έλεγαν προεκλογικά για τα κανάλια και τους ολιγάρχες.

Κύριοι της κυβέρνησης, το σχέδιο είναι να σας ανατρέψουν.

Αν είναι να πέσετε, τουλάχιστον να πέσετε ηρωικά.

Η άλλη επιλογή που έχετε είναι να γίνετε κι εσείς τα σκυλάκια της Μέρκελ και των ντόπιων νταβατζήδων, με την ελπίδα να κονομήσετε κι εσείς, όπως οι προηγούμενοι, και να κρατηθείτε στην κυβέρνηση.

Βέβαια, σε αυτή την περίπτωση, θα σας ανατρέψουν οι πολίτες.

Τέλος πάντων, ενημερώστε μας για τις προθέσεις σας, ώστε να ξέρουμε πώς να σας αντιμετωπίσουμε.

Δεν γίνεται να είστε και κυβέρνηση, και αντιπολίτευση. Αυτά τα κόλπα τα έκανε το ΠΑΣΟΚ.

Δεν γίνεται να είστε όλη μέρα στα κανάλια των ολιγαρχών, και μετά να τους καταγγέλλετε. Μπαλόνια μας τα κάνατε με τα αριστερά στελέχη σας που κάνουν χαριτωμενιές με τα παπαγαλάκια και κοντεύουν να γίνουν πιο γελοία και από τον σιχαμένο Άδωνι.

Δεν γίνεται να είστε και ήρωες, και πουλημένοι.

Θα είστε το ένα από τα δυο.

Εγώ θα σας έλεγα να φάτε τους ολιγάρχες, πριν σας φάνε αυτοί.

Γιατί θα σας φάνε.

Αν είναι να πέσετε, μην πέσετε σαν κότες.

Γιατί θα πέσετε σαν πολύ χαζές κότες.

Ενώ νομίζετε ότι είστε πάρα πολύ έξυπνοι.

Του Pitsirikos

----------------------
[Πηγή]

Ύπουλο χτύπημα του ΣΥΡΙΖΑ στα Εξάρχεια - Του Pitsirikos

Αίσθηση προκάλεσε στην ελληνική κοινωνία η απόφαση του νέου αναπληρωτή υπουργού Προστασίας του Πολίτη, Γιάννη Πανούση, να αποσυρθούν οι κλούβες των ΜΑΤ από την περιοχή των Εξαρχείων, αν και στο Διδυμότειχο και στην Κοζάνη δεν το πήραν και πολύ χαμπάρι, γιατί δεν ξέρουν κατά πού πέφτουν τα Εξάρχεια και ούτε θέλουν να μάθουν.

Η απόσυρση των κλουβών από τα Εξάρχεια είχε σαν αποτέλεσμα να προσγειωθούν οι ιπτάμενοι αναρχικοί στην πλατεία Εξαρχείων, και να μην υπάρχει ούτε θέση ελεύθερη στα καφέ και στα σουβλατζίδικα.

Μετά τον αρχικό ενθουσιασμό, επήλθε αμηχανία, οι αναρχικοί άρχισαν να βαριούνται και τώρα ζητούν από τον Γιάννη Πανούση να επιστρέψουν οι κλούβες με τα ΜΑΤ στα Εξάρχεια, ώστε να μην χάσει η περιοχή το παραδοσιακό της χρώμα.

Παράλληλα, οι αναρχικοί ζητούν να παραμείνουν οι παραδοσιακοί ασφαλίτες στα Εξάρχεια -για να υπάρχει κάποια ποικιλία- και υπόσχονται πως δεν θα τους πειράξουν.

Ενοχλημένοι από την απόσυρση των κλουβών των ΜΑΤ από τα Εξάρχεια είναι και οι νεαροί από τα βόρεια προάστια που δεν έχουν πια λόγο να τραβιούνται τα Σαββατόβραδα από την Εκάλη στην πλατεία Εξαρχείων, για να νιώσουν πως -εκτός από τους πλούσιους γονείς τους, τα πλούσια σπίτια τους και τα πλούσια σχολεία τους- τους καταπιέζουν και τα ΜΑΤ που είναι κάπως πιο φτωχά αλλά είναι τα σκυλιά των πλούσιων αφεντικών.

Μαθητές από το Κολλέγιο Αθηνών και την Σχολή Μωραΐτη μαζεύουν υπογραφές για να επιστρέψουν οι κλούβες των ΜΑΤ στα Εξάρχεια, ενώ ζητούν από τον Γιάννη Πανούση να στείλει μερικές κλούβες με ΜΑΤ στη Φιλοθέη και στο Ψυχικό, ώστε αφενός να ζωντανέψουν κάπως αυτές οι πολύ βαρετές γειτονιές και αφετέρου να έχουν ως σημάδι τις κλούβες όσοι πάνε μια επίσκεψη σε αυτές τις περιοχές, και χάνονται επειδή γυρνάνε με τις ώρες μέσα σε ίδιους δρόμους, με ίδια σπίτια, ίδιους κήπους και ίδιες Φιλιππινέζες.

Απογοήτευση προκάλεσε στους αναρχικούς και η απουσία της Αστυνομίας από την πρώτη αντιφασιστική πορεία με κυβέρνηση της Αριστεράς, με αποτέλεσμα πολλοί αναρχικοί να πάθουν κατάθλιψη και να τους τρέχουν στους γιατρούς.

Κάποιοι αναρχικοί έγραψαν συνθήματα πάνω στις κλούβες των ΜΑΤ -χωρίς να υπάρξει καμία αντίδραση-, ενώ κάποια στιγμή εμφανίστηκε ένας αξιωματικός της Αστυνομίας που παρακάλεσε ευγενικά τους αναρχικούς να προσέχουν την ορθογραφία στα αντιεξουσιαστικά συνθήματα που γράφουν, και τους κάλεσε να ζωγραφίσουν όμορφα graffiti με λουλούδια πάνω στις κλούβες, ώστε να σπάσει κάπως η μπατσίλα.

Πολύ συγκινητική ήταν και η στιγμή που κάποιοι άνδρες των ΜΑΤ παρηγορούσαν τους αναρχικούς και τους χάιδευαν τρυφερά τα μαλλιά, ενώ έβαζαν τριαντάφυλλα στα μπουκάλια με τη βενζίνη.

Μάλιστα, ένας άνδρας των ΜΑΤ έριξε μια μολότοφ στους συναδέλφους του, για να χαρούν λίγο τα παιδιά του χώρου που ήταν πολύ στενοχωρημένα.

Οι στιγμές ήταν φορτισμένες και για τους άνδρες των ΜΑΤ, αφού, στην διάρκεια των μακρόχρονων συγκρούσεων με τους αναρχικούς, είχαν αναπτυχθεί σχέσεις βαθιάς αλληλοεκτίμησης.

Η απελπισία των παιδιών του αναρχικού χώρου έχει φτάσει στα ύψη, αφού η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ απειλεί να αφανίσει το αναρχικό κίνημα.

Σε έκτακτη συνέλευση που πραγματοποιήθηκε στο Πολυτεχνείο, δεκάδες αναρχικοί έκαναν την αυτοκριτική τους και είπαν πως ήταν λάθος που οι αναρχικοί δεν πήγαν μαζικά στις κάλπες να ψηφίσουν Νέα Δημοκρατία και Χρυσή Αυγή, ώστε να φουντώσει το αντιφασιστικό κίνημα.

Κάποιοι αναρχικοί είπαν πως, αν στην επόμενη πορεία δεν είναι περικυκλωμένοι από τριάντα διμοιρίες των ΜΑΤ, θα κλειστούν σε μοναστήρια, επειδή νιώθουν τόσο ταπεινωμένοι που δεν έχουν μούτρα να κυκλοφορήσουν στην κοινωνία.

Για να μην χαθεί η φλόγα του αναρχικού κινήματος -και μέχρι να ξεκινήσει πάλι η κρατική καταστολή-, οι αναρχικοί αποφάσισαν κάποιοι από αυτούς να ντύνονται ματατζήδες και να γίνονται εικονικές συγκρούσεις στα Εξάρχεια που θα συνοδεύονται από το παραδοσιακό κάψιμο των κάδων.

Είναι τέτοια η απελπισία των παιδιών του χώρου, που, πριν από μερικές ημέρες, κάποιοι άγνωστοι επιτέθηκαν σε λιλιπούτειο καρναβαλιστή -που είχε ντυθεί μπάτσος- και του πήραν το νεροπίστολο.

Θέλοντας να τεστάρουν τις αντιδράσεις της νέας κυβέρνησης, χτες το βράδυ, οι αναρχικοί -οι οποίοι πια θα λέγονται «αντικρατιστές», ακολουθώντας τη μόδα ΣΥΡΙΖΑ να λέμε την Τρόικα «θεσμούς» και την τυρόπιτα «φύλλο με τυρί χωρίς μπουγάτσα»- έκαψαν μερικά καταστήματα και λίγα αυτοκίνητα στο κέντρο της Αθήνας αλλά τα ΜΑΤ δεν αντέδρασαν, αν και κάποιοι ματατζήδες πέταξαν μερικές κρότου-λάμψης, για να μην κλαίνε τα παιδιά του χώρου επειδή τα ΜΑΤ δεν τους έδιναν καμία σημασία.

Ο Γιάννης Πανούσης θεωρεί ότι πρέπει να υπάρξει μια πολιτική λύση στο ζήτημα της σχεδόν 40ετούς παρουσίας των πολυπληθών αναρχικών ομάδων, και προτείνει να γίνουν τα Εξάρχεια ένα ωραίο αναρχικό μουσείο, ώστε να έρχονται τουρίστες από όλο τον κόσμο και να πληρώνουν εισιτήριο για να βλέπουν τους αναρχικούς να τρώνε σουβλάκια στον Κάβουρα.

Επίσης, ο κ. Πανούσης δήλωσε πως θέλει αστυνομικούς-επιστήμονες και όχι μπάτσους, αλλά αυτό είναι κάπως δύσκολο γιατί το εμπόριο ναρκωτικών και η προστασία νυχτερινών μαγαζιών έχουν πιο πολλά λεφτά από την επιστήμη.

Του Pitsirikos

-------------------

[Πηγή]

Η κυβέρνηση δεν πρέπει να κάνει πίσω, δεν πρέπει να ταπεινωθεί - Είμαστε μαζί της - Κριτική μετά

Λίγες ώρες πριν το νέο Eurogroup, είναι ολοφάνερο πως η γερμανική κυβέρνηση επιθυμεί να ταπεινώσει την ελληνική κυβέρνηση και τους Έλληνες -που την έκαναν κυβέρνηση με τις ψήφους τους-, ώστε η Ελλάδα να γονατίσει και οι λαοί της Ευρώπης να αποδεχτούν την γερμανική ηγεμονία. Αυτό δεν πρέπει να συμβεί σε καμία περίπτωση.

Σήμερα στο Eurogroup η Ελλάδα δεν πρέπει να κάνει πίσω.

Αν η Ελλάδα δεν κάνει πίσω, αύριο θα είναι μια νέα και πιο φωτεινή ημέρα για την Ευρώπη.

Η σθεναρή στάση της Ελλάδας απέναντι στην έξαλλη και λυσσασμένη σήμερα γερμανική κυβέρνηση θα γίνει το παράδειγμα για όλους τους λαούς της Ευρώπης.

Η Ελλάδα δεν θα προλαβαίνει να μετράει υποστηρικτές σε όλο τον κόσμο.

Αντιθέτως, η Γερμανία θα πρέπει να αποδείξει πως σέβεται τις ευρωπαϊκές δημοκρατίες. Στο παρελθόν δεν τις σεβόταν ιδιαίτερα. Και αυτό δεν το έχει ξεχάσει κανείς.

Δεν υπάρχει κανένα σχέδιο στην Ευρωπαϊκή Ένωση για την έξοδο μιας χώρας από την ευρωζώνη.

Αν η Ελλάδα επιθυμεί να αποχωρήσει από την ευρωζώνη, αυτό θα πρέπει να οφείλεται σε απόφαση των Ελλήνων πολιτών και όχι στην απόφαση της γερμανικής κυβέρνησης.

Και βέβαια, αν η Γερμανία θέλει να αφανίσει την Ελλάδα, θα την πάρουμε μαζί μας. Ο καθείς και τα όπλα του.

Αυτές τις κρίσιμες ώρες, πρέπει να στηρίξουμε την ελληνική κυβέρνηση.

Πρέπει να την στηρίξουμε όλοι. Είτε συμφωνούμε, είτε διαφωνούμε.

Δεν είναι θέμα καλοσύνης ή «πατριωτισμού»· είναι θέμα λογικής, αξιοπρέπειας και επιβίωσης.

Οι όποιες διαφωνίες μπορούν να περιμένουν. There is a time and a place.

Οι Έλληνες πρέπει να στηρίξουν την ελληνική κυβέρνηση, και η κυβέρνηση πρέπει να στηρίξει τους Έλληνες· και πρώτα, αυτούς τους Έλληνες που έχουν πληγεί περισσότερο από την χρεοκοπία και τα μνημόνια.

Η ελληνική κυβέρνηση δεν πρέπει να εξευτελιστεί στο Eurogroup. Πρέπει να επιβιώσει και να επιστρέψει στην Ελλάδα, ώστε να δουλέψουμε όλοι μαζί και να φτιάξουμε την χώρα μας.

Η Γερμανία πρέπει να ηττηθεί.

Για μια ακόμα φορά, η Γερμανία είναι επικίνδυνη για την Ευρώπη και την ανθρωπότητα.

Αν οι Γερμανοί επικροτούν τον τραμπουκισμό της κυβέρνησής τους απέναντι στην Ελλάδα, ας κάνουν τραμπουκισμούς μεταξύ τους.

Αν οι Γερμανοί θέλουν το Τέταρτο Ράιχ, εμείς θέλουμε Δημοκρατία.

Έχουν και οι Γερμανοί πολίτες τις ευθύνες τους για αυτούς που ψηφίζουν.

Ας τις αναλάβουν επιτέλους.

Αν πιστεύουν πως δεν έχουν ευθύνες, ας θυμηθούν λίγο το πρόσφατο παρελθόν τους.

Η Γερμανία έχει προκαλέσει πολύ πόνο στην ανθρωπότητα. Φτάνει.


Του Pitsirikos

~~~§§§~~~

(Οι τελευταίες μέρες είναι αποκαλυπτικές: υποτίθεται ότι στο Eurogroup αποφασίζουν 19, αλλά στην πραγματικότητα ο εξής ένας, η Γερμανία!

Παρά τις μεγάλες υποχωρήσεις της ελληνικής κυβέρνησης με το αίτημα παράτασης που υπέβαλε, η απάντηση της Γερμανίας ήταν τελεσιγραφική, ιταμή και απροκάλυπτη: Χαρακτηρίζει το ελληνικό αίτημα ως «Δούρειο Ίππο για την Ευρώπη» και αξιώνει από την Αθήνα την ανάκληση όλων των δεσμεύσεων για κατάργηση μέτρων λιτότητας που έχουν γίνει μετά τις εκλογές της 25ης Ιανουαρίου, και την επιστροφή στις πολιτικές που ακολουθούσε η προηγούμενη κυβέρνηση!
Ουσιαστικά λέει, πως οι εκλογές των κρατών μελών είναι νόμιμες αρκεί να (συνεχίσουν) να εφαρμόζουν το πρόγραμμα της κυρίαρχης Γερμανίας!

Κάτω απ'αυτό το πρίσμα των δυσκολιών, όσο κι αν διαφωνούμε με τις όποιες εκπτώσεις έχει ήδη κάνει η Ελλάδα (εν μέσω διαπραγματεύσεων), ένα είναι σίγουρο (συμφωνώντας με τον Pitsirikos):
α)η Ελλάδα δεν πρέπει να κάνει πίσω, δεν πρέπει να ταπεινωθεί και
β)Η Γερμανία πρέπει να ηττηθεί.

Επομένως για να γίνει αυτό:
Αυτές τις κρίσιμες ώρες, πρέπει να στηρίξουμε την ελληνική κυβέρνηση.
Πρέπει να την στηρίξουμε όλοι. Είτε συμφωνούμε, είτε διαφωνούμε.
Δεν είναι θέμα καλοσύνης ή «πατριωτισμού»· είναι θέμα λογικής, αξιοπρέπειας και επιβίωσης.
Οι όποιες διαφωνίες μπορούν να περιμένουν.
AMOR 20/02/2015)



----------------
[Πηγή]

Όλη η αλήθεια για το Eurogroup - Του Pitsirikos

Χαμός γίνεται με τις διαρροές και τις φήμες από το χτεσινό Eurogroup αλλά η αλήθεια είναι πως χτες η ελληνική αποστολή παρουσίασε στις Ευρωπαίες εταίρες τα νέα χαρτονομίσματα της Ελλάδας, και οι Ευρωπαίοι ζήλεψαν και θέλουν να τα χρησιμοποιούν κι αυτοί. Το χαρτονόμισμα της νέας ελληνικής δραχμής -που αξίζει όσο 30 ευρώ- έχει πάνω τον Οδυσσέα Ελύτη, ο οποίος είχε πει «Εάν η Ελλάδα καταστραφεί τελείως, θα μείνει ένας μαλάκας, μια πουτάνα και ένας ρουφιάνος. Είναι αρκετά για να ξαναχτιστεί από την αρχή.»

Ο Νίκος Καζαντζάκης επιλέχτηκε για το χαρτονόμισμα των δυο δραχμών, εξαιτίας της εμβληματικής φράσης του «Δεν φοβάμαι τίποτα, δεν ελπίζω τίποτα, είμαι άφραγκος».

Ο Μανώλης Γλέζος ήταν ο ιδανικός για το χαρτονόμισμα των πέντε δραχμών, ώστε να θυμίζει στους Γερμαναράδες πως θα πρέπει επιτέλους κάποτε να πληρώσουν τις πολεμικές αποζημιώσεις.

Η Μελίνα Μερκούρη είναι το δέκα το καλό, ενώ η επιλογή της ικανοποιεί τόσο τους πασόκους που σήμερα είναι ΣΥΡΙΖΑ, όσο και τους οπαδούς του Ολυμπιακού.

Στις 20 δραχμές, ο Γιάννης Ρίτσος, ώστε να ικανοποιηθεί ο κόσμος της Αριστεράς αλλά και να διεμβολιστεί το ΚΚΕ που σήμερα διαβάζει Λένα Μαντά.

Ο Άρης Βελουχιώτης κοσμεί το χαρτονόμισμα των 50 δραχμών, για να θυμίζει στις Ευρωπαίες εταίρες πως η Ελλάδα δεν τραβάει κανένα ζόρι να γκρεμίσει όλες τις γέφυρες με την Ευρώπη, να κλείσει τα σύνορα και να γίνει Κούβα. Με μπουζούκια.

Στο χαρτονόμισμα των 100 δραχμών, ο Μίκης Θεοδωράκης, γιατί, αν βάζαμε κάποιον άλλον, θα μας τρέλαινε με την γκρίνια του και θα μας έφερνε γρουσουζιά.

Τις νέες ελληνικές δραχμές -που θα αντικαταστήσουν τα ευρώ και θα είναι στο εξής το επίσημο νόμισμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης- φιλοτέχνησε ο Jo Di. Ο Jo Di είναι μεγαλοστέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ και πληρώνεται ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΚΑΛΑ. Σε δολάρια.

Του Pitsirikos


-------------------
[Πηγή]

Έξαλλοι οι «αριστεροί» με τη νίκη του ΣΥΡΙΖΑ - Του Pitsirikos

Αξίζει να παρατηρήσει κάποιος πως αυτοί που έχουν πάθει μεγάλη ζημιά μετά από τη νίκη του ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές δεν είναι οι δεξιοί. Αυτοί που έχουν πάθει συντριβή εξαιτίας της νίκης του ΣΥΡΙΖΑ, είναι οι αριστεροί που είχαν βιαστεί να ξεπουληθούν.

Είναι τραγικό, αλλά και αστείο, να βλέπεις αριστερούς που είχαν τρέξει να πιάσουν θέση στο ΠΑΣΟΚ -ακόμα και στη Νέα Δημοκρατία- να μην μπορούν τώρα να πιστέψουν πως έγινε κυβέρνηση ένα αριστερό κόμμα.

Δεν περίμεναν ποτέ ένα αριστερό κόμμα να γίνει κυβέρνηση. Και έγινε αυτό που φοβόντουσαν.

Βέβαια, για να δικαιολογήσουν το δικό τους ξεπούλημα, λένε πως ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι αριστερό κόμμα.

Αριστερό κόμμα είναι η ΔΗΜΑΡ του μπαρμπα Φώτη, η οποία εξαφανίστηκε γιατί οι «αριστεροί» της ΔΗΜΑΡ έτρεξαν να πιάσουν θέση στο Ποτάμι, το οποίο υπόσχεται μια κάποια μάσα.

Αριστερό κόμμα είναι το ΚΚΕ, το οποίο λέει διαρκώς πως δεν είναι ώριμες οι συνθήκες αλλά το ίδιο έχει ωριμάσει τόσο πολύ που σάπισε και κανείς δεν καταλαβαίνει γιατί δεν βάζει λουκέτο, και να ανοίξει ξανά, όταν ο «λαός» θα είναι κι αυτός ώριμος για επανάσταση.

Είχαν κουραστεί αυτοί οι «αριστεροί» να περιμένουν, οπότε έτρεχαν να γεμίζουν τα ποτήρια των Βενιζέλων και να κάνουν υποκύψεις στους Σαμαράδες, για να τους βάλουν σε καμιά ΝΕΡΙΤ, και να συνεχίσουν να είναι «αριστεροί».

Αριστεροί με αφεντικά τον Βαρδινογιάννη, τον Μπόμπολα και τον Αλαφούζο.

Πάντα κοντά σε κάθε εξουσία. Στον Σημίτη, τον Καραμανλή, τον Παπανδρέου, τον Σαμαρά. Κανονικοί τζουτζέδες.

Έβρισκαν υπέροχους τύπους κάτι φασίστες σαν τον Άδωνι και τον Βορίδη -τους έκαναν και παρέα- αλλά τους ενοχλούσαν τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ.

Και τώρα προσπαθούν να βρουν τρόπο, για να μην φανεί η ξεφτίλα τους.

«Αυτός ο Τσίπρας πολύ αμόρφωτος, βρε παιδί μου».

Ναι, να του βάλετε και διαγώνισμα. Να δούμε αν ξέρει τόσα για τον Μαρξ, όσα εσείς που γίνατε σφουγκοκωλάριοι της εκάστοτε εξουσίας.

«Εμείς άλλη Αριστερά ξέραμε. Εμείς ξέραμε την Αριστερά του Ηλιού, του Κύρκου και του Παπαγιαννάκη».

Δηλαδή, ξέρατε την Αριστερά της ήττας. Την Αριστερά που έτρωγε φάπες και έπαιζε φυσαρμόνικα.

Φυσικά, για τους ξεπουλημένους αριστερούς, οι μόνοι αυθεντικοί αριστεροί έχουν πεθάνει. Νεκροί όλοι οι καλοί αριστεροί.

Βέβαια, αν ζούσε ο Παπαγιαννάκης και ήταν στον ΣΥΡΙΖΑ, θα του την έπεφταν πιο πολύ από όσο την πέφτουν στον Καμμένο.

Για αυτούς τους «αριστερούς», δεν υπάρχουν αριστεροί στον ΣΥΡΙΖΑ. Οι μόνοι αριστεροί σήμερα είναι οι ίδιοι.

Και δεν αναπολούν την Αριστερά του Ηλιού και του Κύρκου.

Τα νιάτα τους αναπολούν. Τότε που δεν είχαν ξεπουληθεί ακόμα.

Δεν είχαν ξεπουληθεί γιατί δεν είχε βρεθεί κάποιος να τους αγοράσει.

Ήταν θέμα χρόνου.

(Προσέξτε το μίσος αυτών των «αριστερών» για τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ. Έχουν λυσσάξει από την πρώτη στιγμή που έγινε κυβέρνηση ο ΣΥΡΙΖΑ. Θέλουν η Ελλάδα να βουλιάξει, για να δικαιωθεί η προδοσία τους. Ξέρουν πως, αν ο ΣΥΡΙΖΑ τα καταφέρει, θα πρέπει οι ίδιοι να αποδεχτούν πως έζησαν σαν σκουλήκια. Αποδεχτείτε το από τώρα. Μη χάνετε χρόνο.)


Του Pitsirikos

-------------------
[Πηγή]

ΣΥΡΙΖΑ από ανάγκη - Του Pitsirikos

Μετά από σαράντα χρόνια Νέας Δημοκρατίας και ΠΑΣΟΚ, οι Έλληνες έφεραν στην κυβέρνηση ένα άλλο κόμμα, τον ΣΥΡΙΖΑ. Επίσης, οι Έλληνες έκαναν πρωθυπουργό έναν νέο άνθρωπο, τον Αλέξη Τσίπρα, αν και δεν προέρχεται από πολιτικό τζάκι. Όπως και να το κάνουμε, αυτά είναι επαναστατικά για την συντηρητική ελληνική κοινωνία. Τόσο επαναστατικά, που ελάχιστοι τα πήραν είδηση.

Η αποχή ήταν πάλι πολύ υψηλή, ενώ, αν προστεθούν στην αποχή οι ψήφοι σε κόμματα που είναι κατά της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας και οι ψήφοι για χαβαλέ, είναι προφανές πως ο ένας στους δυο Έλληνες ψηφοφόρους δεν έχει καμία εμπιστοσύνη στα υπάρχοντα πολιτικά κόμματα.

Βέβαια, αν δεν έχεις εμπιστοσύνη στα πολιτικά κόμματα, κάνεις τουλάχιστον μια άλλη προσπάθεια για οργάνωση σε κοινωνικό επίπεδο, αλλά αυτό δεν βλέπουμε να συμβαίνει, οπότε η χώρα έχει ένα σοβαρό πρόβλημα που θα πρέπει να το αντιμετωπίσει.

Οι κοινωνίες δεν αλλάζουν με τις εκλογές αλλά απουσιάζει και το λαϊκό κίνημα, απουσιάζουν οι συλλογικότητες, οπότε πώς ακριβώς θα αλλάξει η χώρα μας; Με παρέμβαση του Θεού;

Η ελληνική κοινωνία χρειάζεται επειγόντως ένα νέο Σύνταγμα -από τους πολίτες για τους πολίτες- γιατί, διαφορετικά, θα συνεχίσει να γερνάει και να βαλτώνει.

Είναι πραγματικά εντυπωσιακό το μίσος της ελληνικής κοινωνίας για οποιαδήποτε αλλαγή αλλά θα πρέπει κάποτε να καταλάβουμε πως πρέπει να αλλάξουμε για να συνεχίσουμε να υπάρχουμε.

Όποιος δεν αλλάζει, εξαφανίζεται.
Στις χτεσινές εκλογές, οι Έλληνες έστειλαν στην αντιπολίτευση την Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ -αν και αυτό ήταν κάτι που θα έπρεπε να είχαν κάνει στις εκλογές του 2012- και έφεραν στην κυβέρνηση τον ΣΥΡΙΖΑ.

Είναι τα τμήματα του πληθυσμού που έχουν πληγεί περισσότερο, αυτά που έκαναν κυβέρνηση τον ΣΥΡΙΖΑ. Δεν είχαν και άλλη επιλογή· η Ελλάδα είναι πια σε αδιέξοδο και πάει από το κακό στο χειρότερο.

Η ανάθεση της κυβέρνησης στον ΣΥΡΙΖΑ -με την συνεργασία και την στήριξη μικρότερων κομμάτων- δεν πρόκειται να λύσει κανένα πρόβλημα. Άλλωστε, οι αναθέσεις ήταν που οδήγησαν την χώρα στην χρεοκοπία.

Για να υπάρξει ελπίδα ο ΣΥΡΙΖΑ να καταφέρει κάποιες νίκες -μέσα σε αυτό το ασφυκτικό πλαίσιο που έχει δημιουργηθεί για την χώρα μας- θα χρειαστεί η στήριξη των πολιτών.

Αν κάποιος πιστεύει πως ο Αλέξης Τσίπρας θα πάει στις Βρυξέλλες να διεκδικήσει το καλύτερο για την χώρα και τους πολίτες, και θα το καταφέρει, ενώ εμείς θα είμαστε αραχτοί στους καναπέδες, κάνει μεγάλο λάθος.

Για να υπάρχει η προοπτική της επιτυχίας, θα πρέπει εκατομμύρια Έλληνες να βρίσκονται στους δρόμους.
 
Όσοι κουράζονται στην ιδέα να στηρίξουν την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ στους δρόμους, ας κάνουν για λίγο τον κόπο να σκεφτούν τι θα ακολουθήσει την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ.

Είμαστε πολίτες, είμαστε ενήλικες και έχουμε ευθύνες.

Και οι ευθύνες μας δεν τελειώνουν με μια ψήφο στις εκλογές, ούτε με την αποχή από τις εκλογές.

Η επιτυχία για την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ είναι μονόδρομος.
Κι αυτή την επιτυχία θα πρέπει να την επιθυμούν πολλοί περισσότεροι από αυτούς που ψήφισαν τον ΣΥΡΙΖΑ.

Επίσης, πρέπει να την επιθυμούν πολλά εκατομμύρια πολιτών της Ευρώπης, που βλέπουν στη νίκη του ΣΥΡΙΖΑ μια ελπίδα και για το δικό τους μέλλον.

Το πρόβλημα της Ευρωπαϊκής Ένωσης δεν είναι ο αριστερός αλλά φιλοευρωπαϊκός ΣΥΡΙΖΑ, ούτε τα αριστερά ευρωπαϊκά κόμματα.

Το πρόβλημα της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι η πολύ πιθανή νίκη της ακροδεξιάς στις γαλλικές εκλογές.

Αν η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν πάει προς τα αριστερά, τα ακροδεξιά κόμματα θα την διαλύσουν.

Άρα, η Ευρωπαϊκή Ένωση -αν δεν έχει αποφασίσει να βάλει λουκέτο στο μαγαζί- έχει συμφέρον να στηρίξει μέχρι ένα σημείο την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ.

Πολλά θα κριθούν από την δική μας στάση. Από την στάση των πολιτών.
 
(Δεν ψήφισα ΣΥΡΙΖΑ αλλά, αν διαπιστώσω τις επόμενες ημέρες πως ο ΣΥΡΙΖΑ έχει πραγματικά την πρόθεση να τηρήσει τους νόμους, να αναδείξει την Δικαιοσύνη, και να επιβάλει στην οικονομική ελίτ του τόπου να καταβάλει αυτά που της αναλογούν -και αποφεύγει συστηματικά να πληρώνει-, θα τον στηρίξω. Τουλάχιστον στον δρόμο. Γιατί στο μπλογκ θα του αλλάξω τα φώτα.)

Του Pitsirikos

(Η υπογράμμιση, τα έντονα γράμματα και η φωτογραφία, δικά μου. - AMOR)

-------------------

[Πηγή]

Ρε συμπατριώτες… (μήπως να ζητήστε συγνώμη απ'την Ραχήλ;)

Η δήλωση της Ραχήλ Μακρή -περί της δυνατότητας να τυπωθούν ευρώ από την Τράπεζα της Ελλάδας «εάν χρειαστεί»- ήταν καταπληκτική και καίρια. Οι αντιδράσεις που προκάλεσε από κυβέρνηση, ΣΥΡΙΖΑ και πολίτες αποδεικνύουν ποιο είναι το τεράστιο και ανίκητο πρόβλημα της ελληνικής κοινωνίας και γιατί η Ελλάδα βρίσκεται σήμερα σε αυτή την θέση.

«Δεν γίνεται αυτό που είπε η Ραχήλ Μακρή»
«Γιατί δεν γίνεται;»
«Γιατί δεν το προβλέπει πια η Ευρωπαϊκή Ένωση»
«Δηλαδή, πριν μερικά χρόνια το προέβλεπε;»
«Ναι»
«Άρα, μπορεί να το προβλέψει ξανά. Οι κανόνες της Ευρωπαϊκής Ένωσης αλλάζουν. Δεν είναι Ευαγγέλια.»

Όλοι αυτοί που έπαθαν υστερία με την Ραχήλ Μακρή ξεχνούν πως ούτε μηχανισμός στήριξης προβλεπόταν πριν την χρεοκοπία της Ελλάδας. Αλλά τώρα υπάρχει.

Ρε ζώα, όλα αυτά που έγιναν στην Ελλάδα μετά το 2010, προβλέπονταν από πουθενά;

Προβλεπόταν από κάπου το ξεπούλημα της χώρας;

Προβλεπόταν από κάπου οι απολύσεις, οι μειώσεις μισθών και συντάξεων και η κατάργηση εργατικών δικαιωμάτων που κατακτήθηκαν με αγώνες αιώνων;

Προβλεπόταν από κάπου το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας;

Προβλεπόταν από κάπου ότι θα σου παίρνει το σπίτι σου η τράπεζα και θα το βγάζει σε πλειστηριασμό;

Προβλεπόταν από κάπου ότι θα σας ξεσκίζουν τη ζωή και θα παραμένετε προσκυνημένοι και ραγιάδες;

Προβλεπόταν από κάπου ότι θα είστε έρμαια των τοκογλύφων των αγορών;

Προβλεπόταν ότι θα είναι νόμιμη η τοκογλυφία;

«Μα δεν συμφωνεί ο Μηλιός»

Τι μου λες, σοβαρά; Ο Μηλιός; Δεν το ήξερα αυτό. Αμάαααν!!! Πέφτω από τα σύννεφα!

Ο Σταθάκης τοποθετήθηκε; Γιατί εγώ στον Σταθάκη έχω ποντάρει όλες τις ελπίδες μου για ανατροπή.

Στον Σταθάκη και στον Μηλιό. Φαίνονται γνήσιοι επαναστάτες.

Εντάξει, κάπως σιτεμένοι -πιο πολύ για καλή ψυχή είναι οι άνθρωποι παρά για ανατροπές- αλλά γυαλίζει το μάτι τους στα καθεστωτικά ΜΜΕ, όταν τους λέει ο τηλεδημοσιογράφος πως πρέπει να κάνει διάλειμμα για διαφημίσεις.

Είναι πάρα πολύ αστείο τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ που, πριν από δυο χρόνια, θα έσκιζαν τα Μνημόνια και θα τα έβαζαν στον πισινό της Μέρκελ να ψάχνουν τώρα τρόπο να ανακοινώσουν το νέο Μνημόνιο, και να τους ενοχλούν οι δηλώσεις της Ραχήλ Μακρή, γιατί δεν θέλουν να ακούν τέτοια πράγματα τώρα που πλησιάζει η ώρα της κυβέρνησης, η ώρα της μάσας.

Θα φάτε, κι εσείς, καλέ, πώς κάνετε έτσι;

Έχουμε ακούσει στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ όχι μόνο να λένε εντελώς διαφορετικά πράγματα για το ίδιο θέμα ο ένας από τον άλλον, αλλά να λέει διαφορετικά πράγματα ο ίδιος άνθρωπος για το ίδιο θέμα την ίδια μέρα.

Τους οπαδούς του ΣΥΡΙΖΑ δεν τους πειράζουν οι ατελείωτες κωλοτούμπες των στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ -αυτές τις έχουν ξεχάσει-, η δήλωση της Ραχήλ Μακρή τους πείραξε.

«Μα γιατί να το πει; Ακόμα κι αν το κάνει η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ αυτό που είπε, λέγονται δημόσια αυτά τα πράγματα;»

Ζούμε σε μια χώρα που ο ένας αποκαλεί τον άλλο μαλάκα από το πρωί ως το βράδυ, αλλά, όταν ακουστεί η λέξη «μαλάκας» στην τηλεόραση, μπορεί να ξεσπάσει πόλεμος.

Αν ακουστεί το «μαλάκας» στην τηλεόραση, οι Έλληνες κοκαλώνουν. «Ρε μαλάκα, είπε “μαλάκας” ο μαλάκας! Δεν το πιστεύω, ρε μαλάκα!».

Ζούμε στη χώρα που ο πατέρας πηδάει την γκόμενα του γιου του -καμιά φορά και τον γκόμενο του γιου του ή και τον ίδιο τον γιο του- αλλά όλοι το παίζουν θεούσες και παρθένες.

Ζούμε στη χώρα που όλοι είναι επαναστάτες στα καφενεία -και θα πάρουν και τα όπλα- αλλά είναι κότες μόλις βγουν από το καφενείο.

Όλοι «Je suis Charlie» και υπέρ της ελευθερίας της έκφρασης αλλά μονόδρομος τα Μνημόνια και να μην πει κανείς τίποτα διαφορετικό, γιατί θα τον καθαρίσουμε που μας διώχνει τους πελάτες.

Όλοι στην γραμμή του κόμματος. Στη μία αλήθεια. Μετά κοροϊδεύουν το ΚΚΕ.

Συμπατριώτες, να πάτε να ψηφίσετε Σαμαρά, Ντόρα, Βενιζέλο, Παπαδημούλη, Σταθάκη, Θεοδωράκη, Τατσόπουλο, Ψαριανό και Γιώργο Παπανδρέου, για να μην κινδυνεύσει η χώρα.

Ρε συμπατριώτες, δεν μου γαμιέστε κι εσείς και τα κόμματα!

(Ευτυχώς που δεν είμαι υπάλληλος κανενός και δεν έχω ανάγκη κανέναν. Σε διαφορετική περίπτωση, θα έπρεπε να μεταναστεύσω.)

(Συγγνώμη που με διαβάζουν εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι, δεν φταίω εγώ για αυτό. Έχω μάθει να γράφω ό,τι σκέφτομαι. Και δεν είναι υποχρεωτικό να με διαβάζει κάποιος. Ούτε το Μέγαρο Μαξίμου, ούτε ο κάθε Σκατατσόπουλος. Επιλογή τους είναι. Δεν έρχομαι από την τηλεόραση, ούτε από το καθεστωτικό ΜΜΕ κάποιου νταβατζή ολιγάρχη· έρχομαι από το διαδίκτυο, όπου μπορεί να εκφραστεί ελεύθερα ο κάθε πολίτης. Αρκεί να θέλει να εκφραστεί ελεύθερα.)

Του Pitsirikos

***

(Προσωπικά, ζητώ ταπεινά συγνώμη απ' τη Ραχήλ, την πάτησα κι εγώ!
Τελικά χίλιες φορές να τακιμιάσω με κανονικούς δεξιούς, που δέχονται ν' αλλάξουν, παρά με τους μεταλλαγμένους κρυφοφασίστες δεξιούς ή πασόκους του κώλου και της ψευτοκουλτούρας, που στην εφηβεία τους ήταν οι καλύτεροι Κνίτες καθοδηγητές [Λυμπεράκη, Κύρτσος, Δαμανάκη, Ανδρουλάκης κλπ. κλπ.] 
AMOR 17/1/2015)

--------------
[Πηγή]

Σαμαράχου άκμπαρ (Je suis Le Pen) – by To Skouliki Tom

Αρκετές ώρες έχουν περάσει και χιλιάδες τόνοι μελανιού έχουν χυθεί από τη στιγμή που οι 3 ισλαμοφασίστες έκαναν τη δολοφονική επίθεση στα γραφεία του περιοδικού Charlie Hebdo στο Παρίσι, η οποία άφησε πίσω της 12 νεκρούς και 4 τραυματίες σε κρίσιμη κατάσταση.

Ανάμεσα στα θύματα ήταν και 4 καρτουνίστες (Charb, Cabu, Wolinski, Tignous) τους οποίους αγαπούσα πολύ για τα πανέξυπνα σκίτσα τους. Θα μου λείψουν.

Oι μαρτυρίες λένε ότι οι δράστες της επίθεσης φώναζαν “Αλλάχου ακμπάρ”, δηλαδή “Ο Αλλάχ είναι μεγάλος”, αν και δεν αποκλείεται να φώναζαν “Σαμαράχου άκμπαρ” θέλοντας να δηλώσουν το μίσος τους προς το περιοδικό που συνήθιζε να υπερβαίνει τα όρια της σάτιρας.

Βέβαια, όρια στη σάτιρα δεν υπάρχουν αλλα ας μην ξεχνάμε ότι ζούμε στην Ελλάδα όπου, επί Αντώνη Σαμαρά, ο Γέροντας Παστίτσιος έφαγε 10 μήνες φυλακή με αναστολή κι ο Πιτσιρίκος είχε στοχοποιηθεί από το Μέγαρο Μαξίμου.

Άνθρωποι που ζητούσαν την παρέμβαση του εισαγγελέα για τα λεγόμενα ή γραφόμενα οποιουδήποτε δε χώνευαν, σκίζουν από χθες τα ιμάτιά τους για την ελευθερία έκφρασης των δημοσιογράφων του Charlie Hebdo που πνίγηκε στο αίμα.

Ευτυχώς δηλαδή που η Ελλάδα βρίσκεται στην 99η θέση στην ελευθερία του Τύπου παγκοσμίως και δεν κινδυνεύουμε από τους τζιχαντιστές, αφού σκίτσα όπως αυτά του Charlie Hebdo θα καίγονταν στην πλατεία Συντάγματος από χριστιανοταλιμπάν.
Φιλελεύθεροι φίλοι μου, ξεχνάτε ότι ζητούσατε να μην εκδοθεί το βιβλίο του Δημήτρη Κουφοντίνα; Ξεχνάτε το μνημείο που είχε στήσει στην βιτρίνα του το αγαπημένο σας βιβλιοπωλείο; Για ποια ελευθερία λόγου μιλάτε τώρα;

Εσείς δεν είστε που διαλαλείτε ότι θα ψηφίσετε, ως το μικρότερο κακό, τη Νέα Δημοκρατία η οποία σύνδεσε τους ισλαμοφασίστες που δολοφονούν με τους μετανάστες που επιχειρούν να μπουν στην Ελλάδα – οπότε ευτυχώς που έχουμε τον φράχτη του Έβρου να μας προστατεύει;

Μαντέψτε τί: οι δράστες της επίθεσης στο περιοδικό είναι Γάλλοι, γεννημένοι και μεγαλωμένοι στο Παρίσι.

Αντίο Άδωνι Γεωργιάδη! Αντίο Γιώργο Μουρούτη!

Αντίο και σε σένα Γαλλία που έστελνες στους τζιχαντιστές τα όπλα με τα οποία σκότωσαν τα παιδιά σου.

Πού να ήξερες όταν προμήθευες με όπλα τους αντάρτες της Συρίας ότι στην ουσία εξόπλιζες την ISIS που είναι παρακλάδι της Αλ Κάιντα; Τώρα που οι δολοφόνοι του Παρισιού φώναζαν ότι ανήκουν σε αυτήν, τί έχεις να πεις για το τέρας που δημιούργησες μαζί με τα φιλαράκια σου και τη CIA;

Εν τω μεταξύ, σκέψου να είσαι η Μαρίν Λε Πεν και να πρέπει να προσποιηθείς ότι θρηνείς για τα θύματα ενώ θέλεις να ουρλιάξεις από χαρά.

Σκέψου να είσαι ο Αντώνης Σαμαράς, να λες από τον Έβρο ότι οι μετανάστες – άρα στο μυαλό των ηλιθίων κι οι μουσουλμάνοι – ευθύνονται για τα δεινά του ελληνικού λαού, να έχεις μπροστά σου εκλογές χαμένες από χέρι και να σου κάτσει λίγες μέρες πριν μια επίθεση από τζιχαντιστές με 12 νεκρούς.
Η συγκυβέρνηση με τη Χρυσή Αυγή – που θα χτύπαγε χαλαρά 20% – θα ήταν στανταράκι.

Αγαπητοί ισλαμοφασίστες, σε λάθος χώρα χτυπήσατε. Η Ελλάδα και η σταθερότητα του Αντώνη Σαμαρά σάς έχουν πολύ μεγαλύτερη ανάγκη.

by To Skouliki Tom

(Ανήθικο δίδαγμα: Εν τω μεταξύ, συνεχίζει να παίζει σαν τρελή στα κανάλια από τη Δευτέρα η είδηση ότι δεξαμενόπλοιο ελληνικών συμφερόντων – της εταιρείας Aegean Shipping Enterprises Company του Δημήτρη Μελισσανίδη που δικάστηκε με 12 χρόνια καθυστέρηση για λαθρεμπόριο πετρελαίου οπότε το αδίκημα παραγράφηκε – βομβαρδίστηκε από πολεμικό αεροσκάφος της Λιβύης επειδή θεωρήθηκε ύποπτο για μεταφορά τζιχαντιστών στο λιμάνι της Ντέρνα το οποίο βρίσκεται υπό τον έλεγχο της ISIS. Τί, όχι;)

(Αξίζει να διαβάσετε για την ISIS και τις σχέσεις που διατηρούσε μέχρι πρότινος με τη Δύση στο κείμενο που είχαμε γράψει με την Κρίστη Μιχαλούδη για το Κομπάνι: “Το Κομπάνι ως σύμβολο ισχύος“.)

--------------

[Πηγή]

Νέα χριστουγεννιάτικη δημοσκόπηση - Του Pitsirikos

Σύμφωνα με χριστουγεννιάτικη δημοσκόπηση της εταιρείας Marc για λογαριασμό του Άι Βασίλη, ο ΣΥΡΙΖΑ έχει προβάδισμα με 3,6% έναντι της Νέας Δημοκρατίας στην πρόθεση ψήφου, ενώ η γαλοπούλα με γέμιση έχει προβάδισμα 39,5% έναντι της αδειανής γαλοπούλας.

Το 45% των ερωτηθέντων προτιμά τα μελομακάρονα από τους κουραμπιέδες, ενώ οι δίπλες δεν πιάνουν το όριο του 3% και κινδυνεύουν να μείνουν έξω από το χριστουγεννιάτικο τραπέζι.

Κάποιοι δεν μπορούν καταλάβουν πως γίνεται ο ΣΥΡΙΖΑ να προηγείται στις δημοσκοπήσεις αφού η πλειοψηφία των πολιτών δεν θέλει εκλογές αλλά η απάντηση είναι πολύ απλή:

Οι Έλληνες θέλουν ο ΣΥΡΙΖΑ να γίνει κυβέρνηση χωρίς εκλογές, αφού προτιμούν να καλέσει ο Σαμαράς τον Τσίπρα στο Μέγαρο Μαξίμου, να του παραδώσει την εξουσία και να πάει να κλειστεί στην φυλακή, ή να πάρουν οι Συριζαίοι τα όπλα και να κάνουν επανάσταση, για να έχουν και κάτι να βλέπουν στην τηλεόραση.

Οι περισσότεροι Έλληνες θέλουν να εκλεγεί τώρα Πρόεδρος της Δημοκρατίας, αφού αφενός δεν έχει καμία σημασία ποιος είναι Πρόεδρος της Δημοκρατίας και αφετέρου το ραμολιμέντο που είναι σήμερα Πρόεδρος έχει αρχίσει να μυρίζει και μπορεί να τα τινάξει την ώρα που θα του λέει τα κάλαντα η μπάντα των Ενόπλων Δυνάμεων ή τίποτα ορφανά, οπότε δεν θα τους δώσει χαρζιλίκι γιατί θα πρέπει να πληρώσει τα έξοδα της κηδείας του, ενώ θα χαλάσει και η εικόνα της χώρας στο εξωτερικό, αφού οι άλλοι λαοί θα αλλάζουν δώρα, θα χορεύουν και θα τραγουδάνε, κι εμείς θα παλεύουμε με τα σάβανα, τα στεφάνια, τα κονιάκ και τα παξιμάδια.

Αίσθηση προκαλεί το γεγονός πως ένα μεγάλο ποσοστό των ψηφοφόρων φεύγει από την Νέα Δημοκρατία και πάει στον ΣΥΡΙΖΑ, αν και, όπως πάνε τα πράγματα στη χώρα, δεν θα πρέπει να μας κάνει εντύπωση ένα μεγάλο ποσοστό των ψηφοφόρων της Νέας Δημοκρατίας να βρίσκει πολύ δεξιό και τον ΣΥΡΙΖΑ, οπότε, όπου να “ναι, θα πάρουν τα όπλα και θα ξεκινήσουν αντάρτικο για την ανατροπή του καπιταλισμού και του ΕΝΦΙΑ.

Δεδομένου ότι στις εκλογές του 2012 οι δημοσκοπήσεις έφερναν τον ΣΥΡΙΖΑ τρίτο κόμμα με χαμηλό ποσοστό -και κόντεψε να κάνει κυβέρνηση-, το σημερινό προβάδισμα του ΣΥΡΙΖΑ έναντι της Νέας Δημοκρατίας πρέπει να είναι γύρω στο 20%.

Του Pitsirikos

----------------

[Πηγή]

Έρχεται ο ΣΥΡΙΖΑ!

Η βέβαιη νίκη του ΣΥΡΙΖΑ στις επόμενες εκλογές γκρέμισε το Χρηματιστήριο της Αθήνας, το οποίο είχε εκτοξευτεί τα τελευταία χρόνια και έσπαγε όλα τα ρεκόρ το ένα πίσω από το άλλο.


Ενδεικτικό της κατάρρευσης του χρηματιστηρίου είναι πως, σε πολλές περιπτώσεις, τα περίπτερα, αντί για ρέστα από το χαρτονόμισμα των 5 ευρώ, έδιναν δέκα χιλιάδες μετοχές της Eurobank.

Παράλληλα, η βέβαιη νίκη του ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές ανάγκασε πολλούς τραπεζίτες να διαφύγουν στο εξωτερικό, ενώ κάποιοι τραπεζίτες πήγαν και κλείστηκαν μόνοι τους στις φυλακές του Κορυδαλλού.

Πάντως, το θετικό είναι πως μειώθηκε η ανεργία στη χώρα μας, αφού πολλοί Έλληνες εργαζόμενοι -μπροστά στον βέβαιο θρίαμβο του ΣΥΡΙΖΑ- εγκατέλειψαν τις δουλειές τους και προσπαθούν να φύγουν στο εξωτερικό.

Αν συνεχιστεί αυτό το ρεύμα εξόδου από τη χώρα, θα δημιουργηθούν εκατομμύρια θέσεις εργασίας και θα μπορέσουν να επιστρέψουν οι Έλληνες που έφυγαν τα προηγούμενα χρόνια.

Από την άλλη, χιλιάδες πολίτες προσπαθούν εγκαταλείψουν με κάθε τρόπο τη χώρα αλλά αυτό είναι αδύνατο, αφού ιπτάμενοι αναρχικοί τους γυρίζουν πίσω και τους λένε «έτσι που τα κάνατε, τώρα θα κάτσετε εδώ να τα λουστείτε».

Στα θετικά της βέβαιης νίκης του ΣΥΡΙΖΑ είναι πως η Ελλάδα θα γίνει ακόμα πιο φτηνή, με αποτέλεσμα το καλοκαίρι να έχουμε 170 εκατομμύρια τουρίστες.

Νεοδημοκράτες και πασόκοι κάνουν το τελευταίο πλιάτσικο, ώστε να κάνουν την τελευταία γερή μπάζα και να διαφύγουν μέσα από τους υπονόμους στην Βραζιλία αλλά, μέσα στους υπονόμους, τους περιμένουν οι υπόγειοι αναρχικοί.

Οι αγορές έχουν προεξοφλήσει τον θρίαμβο του ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές, οπότε δεν υπάρχει λόγος να πετάμε χρήματα και χρόνο σε εκλογές για Πρόεδρο της Δημοκρατίας και νέα κυβέρνηση.

Πρέπει ο Αντώνης Σαμαράς να παραδώσει αύριο το πρωί την εξουσία στον Αλέξη Τσίπρα, και μετά να πάρει από το χέρι τον Βενιζέλο και να πάνε να χωθούν στη φυλακή μέχρι να τα τινάξουν.

Η βέβαιη νίκη του ΣΥΡΙΖΑ εξαφάνισε τον ήλιο από τον ελληνικό ουρανό, ενώ οι μετεωρολόγοι δήλωσαν πως, αν γίνει κυβέρνηση ο ΣΥΡΙΖΑ, η Ελλάδα θα γίνει Σιβηρία για είκοσι χρόνια, και μετά θα πέσει ακρίδα.

Ελληνίδες και Έλληνες, δεν πρέπει να επιτρέψουμε στον ΣΥΡΙΖΑ να έρθει στην εξουσία.

Να αγωνιστούμε όλοι μαζί για να μην γίνουν εκλογές και πάμε και ψηφίσουμε ΣΥΡΙΖΑ.

Να μην κυβερνήσει ο ΣΥΡΙΖΑ τώρα που η χώρα οδεύει στην ανάπτυξη και την ευημερία.

Η κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου πρέπει να εξαντλήσει την τετραετία.

Είναι κρίμα να πάνε χαμένες οι θυσίες που έκαναν οι Έλληνες τα τελευταία πέντε χρόνια, και οι θυσίες που θα κάνουν τα επόμενα εξήντα χρόνια.

Του Pitsirikos

-----------------
[Πηγή]

Ο Νίκος Ρωμανός είναι η Ελλάδα

Ο Νίκος Ρωμανός σηκώνει το φέρετρο του φίλου του

Ξέρω πως συνήθισες τις σφαλιάρες. Ξέρω πως συνήθισες την ταπείνωση. Ξέρω πως συνήθισες τον εξευτελισμό. Ξέρω πως δεν έχεις συνείδηση. Ξέρω πως δεν έχεις αξιοπρέπεια. Θέλω να σε ενημερώσω, όμως, πως δεν είσαι παράδειγμα προς μίμηση. Είσαι παράδειγμα προς αποφυγή.

Το ακόμα χειρότερο είναι πως δεν είσαι μόνο παράδειγμα προς αποφυγή. Είσαι η πλειοψηφία.

Είδες τη χώρα σου να διαλύεται αλλά δεν τόλμησες να αντιδράσεις.

Είδες τους συνανθρώπους σου να απελπίζονται αλλά το μόνο που σκέφτηκες ήταν «εγώ είμαι καλά ακόμα».

Είδες μια ολόκληρη γενιά Ελλήνων να μεταναστεύει στο εξωτερικό και σκέφτηκες «τα δικά μου παιδιά δεν έχουν ανάγκη».

Είδες το φασισμό να φουντώνει και σκέφτηκες πως δεν σε αφορά, πως δεν οφείλεται και στη δική σου αδιαφορία.

Είδες τους απελπισμένους πρόσφυγες και ενόχλησαν την «αισθητική» σου γιατί σου θύμισαν πως και οι πρόγονοί σου ήταν πρόσφυγες.

Είδες την ατιμωρησία των πολιτικών και των νταβατζήδων, και σκέφτηκες πως «δεν πρέπει να πηγαίνω κόντρα στους δυνατούς αλλά να είμαι πάντα με τους δυνατούς, για να αρπάζω κι εγώ».

Και τώρα ζητάς να πεθάνει ένας 21χρονος που στα 15 του χρόνια -ακριβώς έξι χρόνια πριν σαν σήμερα- είδε να ξεψυχάει στα χέρια του ο φίλος του που δολοφονήθηκε από έναν αστυνομικό.

Ποιες ήταν οι επιλογές που είχε ο Νίκος Ρωμανός στη ζωή του, όταν στα 15 του χρόνια το Κράτος δολοφόνησε τον φίλο του;

Τι θα έκανες εσύ αν σου είχε συμβεί αυτό που συνέβη στον Νίκο Ρωμανό;

Αλλά ξέχασα, εσύ είσαι σάπιος.

Εσύ είσαι ήδη νεκρός.

Και θέλεις να πεθάνει και ο Νίκος Ρωμανός.

Για να μη σου θυμίζει με την δική του στάση πως υπάρχει και ο δρόμος της αξιοπρέπειας. Ο δρόμος που εσύ έχασες για πάντα.

Ο Νίκος Ρωμανός, έστω και εν αγνοία του, είναι σε ελληνικό δρόμο· δηλαδή, σε ανθρώπινο δρόμο.

Στον δρόμο που οι Έλληνες έχασαν πολλά χρόνια πριν.

Ο Νίκος Ρωμανός λέει με την στάση του «Ελευθερία ή θάνατος».

Δεν είναι ο Νίκος Ρωμανός που πεθαίνει. Είναι η Ελλάδα που πεθαίνει.

Όσοι μισούν τον Νίκο Ρωμανό, μισούν την Ελλάδα.

Όσοι ζητούν να πεθάνει ο Νίκος Ρωμανός, ζητούν να πεθάνει η Ελλάδα.

Ο Νίκος Ρωμανός είναι η Ελλάδα.

Να ζήσει ο Νίκος Ρωμανός, για να ζήσει η Ελλάδα.

(Στον Αλέξανδρο Γρηγορόπουλο, με την ευχή να κάνει πολλά χρόνια να συναντήσει ξανά τον Νίκο Ρωμανό. Όταν το Κράτος δολοφονεί τον φίλο σου μπροστά στα μάτια σου, κάθε υγιής άνθρωπος θέλει αυτός ο άνθρωπος να ζήσει για δυο ανθρώπους· να ζήσει και για τον δολοφονημένο φίλο του. Κάθε υγιής άνθρωπος ξέρει πως ο Νίκος Ρωμανός είναι γιος του, εγγονός του ή αδελφός του. Αν το ελληνικό κράτος καταφέρει έξι χρόνια μετά την δολοφονία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου να δολοφονήσει και τον Νίκο Ρωμανό, να μην κάνει το ίδιο λάθος: οι πρώτοι που θα πρέπει να συλλάβει είναι τα παιδιά που θα έχουν στον ώμο τους το φέρετρό του. Και να τα εκτελέσει επί τόπου.)

Του Pitsirikos

---------------------
[Πηγή]

Ελευθερία ή θάνατος

Ο Νίκος Ρωμανός κάνει απεργία πείνας διεκδικώντας το δικαίωμα του να πάρει εκπαιδευτικές άδειες για να σπουδάσει στο πανεπιστήμιο και να κερδίσει «ανάσες ελευθερίας», και φέρνει με το κορμί του και τη ζωή του μπροστά στα μάτια όλων των Ελλήνων, το εθνικό σύνθημα της Ελλάδας: Ελευθερία ή θάνατος»

Ώστε, αυτό είναι το «Ελευθερία ή θάνατος»;

Ναι, χαζούλη, αυτό είναι. 

Το περίμενες με φουστανέλα, φέσι και τσαρούχια; 

Ή νομίζεις πως το «Ελευθερία ή θάνατος» τελείωσε με τον Κολοκοτρώνη και την αποχώρηση των Τούρκων;

Το «Ελευθερία ή θάνατος» είναι επίκαιρο σε κάθε τυραννία. Στον αγώνα κάθε ανθρώπου να ελευθερωθεί. 

Μα δεν έχουμε τυραννία. 

Νομίζεις. «Η δημοκρατία σας είναι, καθώς βλέπετε, μασκαρεμένη τυραννία». 

Μα ο Ρωμανός πήρε το Καλάσνικοφ.

Γιατί οι αγωνιστές του 1821 τι έκαναν; Πετούσαν λουλούδια;

Μα ο Ρωμανός πήγε να ληστέψει την τράπεζα.

Τι μου λες, σοβαρά; Οι αγωνιστές του 1821 ήταν κλέφτες. Ήταν ληστές.

Πιστεύει κάποιος πως οι κλέφτες εκείνης της εποχής, όταν έκαναν ληστείες, είχαν συνείδηση πως αγωνίζονται για το κοινό καλό, για την πατρίδα; Οι ιστορικοί, πάντως, μας διαβεβαιώνουν πως οι κλέφτες νοιάζονταν μόνο για την πάρτη τους. 

Και οι κλέφτες δεν έκλεβαν μόνο τους Τούρκους. Για την ακρίβεια, οι κλέφτες έκλεβαν, κυρίως, τους άλλους Έλληνες. Ιδιαίτερα, έκλεβαν τους αδύναμους Έλληνες. Τους προσκυνημένους κοτζαμπάσηδες και τους Τούρκους δεν ήταν εύκολο να τους κλέψουν, οπότε προτιμούσαν τους φτωχούς Έλληνες. 

Κλέφτης και αρματολός ο Νίκος Ρωμανός.

Βέβαια, ο Ρωμανός δεν πήγε να κλέψει τους αδύναμους Έλληνες -αυτό θα του το συγχωρούσε η κυβέρνηση γιατί αυτή το κάνει συνέχεια- αλλά την τράπεζα. 

Την τράπεζα που τόσο μισούμε. Έτσι λέμε τουλάχιστον.

Τα τελευταία χρόνια, μετά την χρεοκοπία της χώρας και τη μη απονομή Δικαιοσύνης, άκουσα με τα αυτιά μου πολλούς Έλληνες να λένε πως θα πάρουν τα όπλα.

Όχι μόνο δεν πήραν τα όπλα αλλά πήγαν και ψήφισαν ξανά Νέα Δημοκρατία και ΠΑΣΟΚ. Α, και Χρυσή Αυγή. Τόσο εξοργισμένοι ήταν.

Ο Νίκος Ρωμανός πήρε τα όπλα.

Αυτό δεν θα του το συγχωρέσουν πολλοί Έλληνες. Έκανε αυτό που δεν τόλμησαν αυτοί. Το «παιδαρέλι» είχε τα κότσια να πάρει τα όπλα.

Και βγαίνουν τώρα οι αρθρογράφοι της Καθημερινής -και ο κάθε προσκυνημένος εθελόδουλος ραγιάς Έλληνας- για να δώσουν συμβουλές στον Ρωμανό και να του ζητήσουν να δώσει λόγο τιμής.
Από πότε οι δούλοι δίνουν συμβουλές στους ελεύθερους ανθρώπους;

Από πότε οι προσκυνημένοι χωρίς τιμή -μόνο τιμή αγοράς- ζητάνε το λόγο της τιμής των ελεύθερων ανθρώπων; 

Είναι τραγικό άνθρωποι σε ώριμη ηλικία να μην έχουν καμία αίσθηση της γελοιότητάς τους. 

Παιδιά, να πάτε να δώσετε συμβουλές και στους Ζαπατίστας. Και μετά, μην ξεχάσετε να πάτε να πάρετε και μια πίπα από το αφεντικό σας. 

Ο Νίκος Ρωμανός έφερε το «Ελευθερία ή θάνατος» μπροστά στα μάτια όλων μας. 

Και οι Έλληνες τρόμαξαν. 

Τελικά, το «Ελευθερία ή θάνατος» δεν έχει καμία σχέση με την σχολική γιορτή και τα εξάχρονα με τις φουστανέλες. Καμία σχέση με τις απόκριες των σχολικών εορτών. 

Και αυτή τη φορά, το «Ελευθερία ή θάνατος» δεν το λέει ένας μακρινός αγωνιστής σε κάδρο στον τοίχο. 

Το λέει ένας άνθρωπος που είναι ακόμα ζωντανός, εδώ ανάμεσά μας. 

Λέει στα μούτρα μας αυτό που δεν τολμάμε να πούμε εμείς.

Και είναι αποφασισμένος να το πληρώσει με τη ζωή του. Το εννοεί. 

Νίκο Ρωμανέ, αυτό οι Έλληνες δεν θα σου το συγχωρήσουν ποτέ. 

Αλλά οι αγωνιστές του 1821 σε καταλαβαίνουν απόλυτα. 

Οι Έλληνες είδαν το εθνικό τους σύνθημα στη ζωή ενός 20χρονου και τρόμαξαν. 

Ελευθερία ή θάνατος. 

(Είχα γράψει ένα μεγάλο κείμενο, κάνοντας έκκληση στον Νίκο Ρωμανό να σταματήσει την απεργία πείνας. Τελείωνε με την φράση «Νίκο Ρωμανέ, παιδί μου, μην τους κάνεις το χατίρι να πεθάνεις». Δεν το ανεβάζω γιατί αφενός δεν θα το διαβάσει ποτέ και αφετέρου δεν τον ενδιαφέρει η γνώμη μου. Επίσης, εγώ δεν έχω το δικαίωμα να δώσω καμία συμβουλή στον Νίκο Ρωμανό. Είναι καλύτερος από εμένα. Και είναι ελεύθερος.)

(Η φωτογραφία είναι από την πορεία αλληλεγγύης στον Νίκο Ρωμανό την περασμένη Τρίτη.)

Pitsirikos

------------------
[Πηγή]

Ο Νίκος Ρωμανός ξεκινάει απεργία πείνας για το νόμιμο δικαίωμά του να σπουδάσει στο Πανεπιστήμιο

Ασφυξία για μια ανάσα ελευθερίας
 
Την περασμένη άνοιξη έδωσα πανελλήνιες εξετάσεις μέσα από τη φυλακή και πέρασα σε μια πανεπιστημιακή σχολή στην Αθήνα. Με βάση τους δικούς τους νόμους, λοιπόν, από τον Σεπτέμβρη δικαιούμαι να αρχίσω να παίρνω εκπαιδευτικές άδειες από τη φυλακή για να παρακολουθώ το πρόγραμμα της σχολής.

Όπως είναι λογικό, οι αιτήσεις που έχω κάνει έχουν καταλήξει στα αζήτητα, γεγονός που με οδηγεί να διεκδικήσω αυτό το αίτημα με οδόφραγμα το σώμα μου.

Σε αυτό το σημείο, είναι απαραίτητο να ξεκαθαρίσω το πολιτικό μου σκεπτικό ώστε να μπει ένα πλαίσιο γύρω από την επιλογή που πραγματοποιώ.

Οι νόμοι, εκτός από εργαλεία ελέγχου και καταστολής, αποτελούν ταυτόχρονα και μια διατήρηση ισορροπιών ή αλλιώς αυτό που επιγραμματικά ονομάζουμε κοινωνικά συμβόλαια, αντανακλούν κοινωνικοπολιτικούς συσχετισμούς και διαμορφώνουν τμηματικά ορισμένες θέσεις διεξαγωγής του κοινωνικού πολέμου.

Γι’ αυτό και η επιλογή που κάνω θέλω να είναι όσο το δυνατόν πιο ξεκάθαρη: δεν υπερασπίζομαι τη νομιμότητά τους· αντίθετα, απευθύνω έναν πολιτικό εκβιασμό, ώστε να κερδίσω ανάσες ελευθερίας από την ισοπεδωτική συνθήκη του εγκλεισμού.

Σε αυτό το σημείο, ανοίγει ένα ζήτημα που αφορά τις διεκδικήσεις μας σε καθεστώς αιχμαλωσίας. Είναι δεδομένο πως αντιφάσεις πάντα υπήρχαν και θα υπάρχουν σε τέτοιες συνθήκες. Εμείς, για παράδειγμα, συμμετείχαμε στη μαζική απεργία πείνας των κρατουμένων ενάντια στο νέο νομοσχέδιο, ενώ είμαστε φανατικοί εχθροί όλων των νόμων· αντίστοιχα πολλοί σύντροφοι έχουν διαπραγματευτεί με οδόφραγμα το σώμα τους τους όρους του εγκλεισμού τους («παράνομες» προφυλακίσεις, άρνηση σωματικού ελέγχου, παραμονή σε μία φυλακή), και πολύ καλά έκαναν.

Το συμπέρασμα λοιπόν είναι ότι, από τη συνθήκη που βρισκόμαστε, πολλές φορές είμαστε αναγκασμένοι να μπούμε σε ένα στρατηγικό πόλεμο θέσεων που είναι αναγκαίο κακό εδώ που βρισκόμαστε.

Με αυτή μου την επιλογή, τα πολιτικά χαρακτηριστικά της οποίας συγκεκριμενοποιούνται στον ίδιο τον τίτλο του κειμένου, δίνεται η δυνατότητα να ανοίξει ένα μέτωπο αγώνα σε μια χρονική συγκυρία ιδιαίτερα κρίσιμη για όλους μας.

«Ακριβώς, η ποίηση είναι η τέχνη του ατόφιου. Είναι αυτή που παραμένει ανυπότακτη, όταν η τάξη του διαφανούς έχει υποτάξει όλα τα άλλα είδη του λόγου. Όταν οι λέξεις έχουν προσεκτικά απολυμανθεί και στολιστεί σα μαρκησίες της αυλής, αφού θα καταλήξουν στο κρεβάτι του πρίγκιπα, όσο κι αν αυτό τις τρομάζει, και θα παραστήσουν τις σεμνές, θα υποκριθούν ότι έχουν αρετές που έχουν χάσει από καιρό στο βούρκο του συμβιβασμού και της εκπόρνευσης. Η ποίηση ή είναι ασυμβίβαστη ή δεν είναι τίποτα». (Ζαν-Μαρκ Ρουγιάν)

Συντρόφισσες και σύντροφοι, εδώ και καιρό μας εγκλωβίζουν. Από τα αστυνομικά μπλόκα και τα αντιτρομοκρατικά πογκρόμ, στα συμβούλια των οικονομολόγων που εξοντώνουν όσους δε χωράνε στις στατιστικές τους. Από τους έλληνες βιομηχάνους που αντιστέκονται στην επέλαση των πολυεθνικών κολοσσών στηρίζοντας τον όψιμο σοσιαλισμό του ΣΥΡΙΖΑ, στο καθεστώς έκτακτης ανάγκης, με πολιτικούς που προβάρουν το κοστούμι του υπερ-πατριώτη πάντα δουλικού για το καλό του τόπου, από τους μπάτσους και το στρατό που εξοπλίζονται με όπλα τελευταίας τεχνολογίας για την καταστολή εξεγέρσεων, στις φυλακές υψίστης ασφαλείας.

Ας πούμε τα πράγματα με τ’ όνομά τους: αν κάτι εκμεταλλεύεται το κράτος, αυτό δεν είναι άλλο από την αδράνεια που πλέον έχει μονιμοποιηθεί ως μια φυσιολογική συνθήκη.

Σε λίγο θα είναι πια αργά, και η εξουσία με το μαγικό ραβδί της θα δίνει έλεος μόνο σε όσους γονατίζουν υποτακτικά μπροστά στην παντοδυναμία της.

Το σύστημα οραματίζεται ένα μέλλον, όπου οι επαναστάτες θα θάβονται ζωντανοί σε «καταστήματα κράτησης εντατικού σωφρονισμού», μέσα στα οποία θα επιχειρείται η σωματική, ψυχική και ηθική καταστροφή τους.

Ένα πρωτότυπο μουσείο ανθρώπινης φρίκης όπου τα ζωντανά εκθέματα θα έχουν κρεμασμένη πάνω τους την ταμπέλα «παραδείγματα προς αποφυγή», ανθρώπινα πειραματόζωα πάνω στα οποία θα δοκιμαστούν όλες οι σαδιστικές προθέσεις της εξουσίας.

Ο καθένας απαντάει στα διλήμματα και κάνει τις επιλογές του. Ή θεατές σε απομονωμένες πολυθρόνες μιας ευνουχισμένης ζωής ή δράστες των γεγονότων που διαμορφώνουν την εξέλιξη της ιστορίας.

*
Εκείνο το βράδυ με το βλέμμα καρφωμένο στον ορίζοντα είδαμε πολλά αστέρια να πέφτουν διαγράφοντας τις δικές τους χαοτικές διαδρομές. Κι εμείς μετρούσαμε και ξαναμετρούσαμε, κάναμε ευχές, υπολογίζαμε τις πιθανότητες. Το ξέραμε ότι η επιθυμία μας για μια ελεύθερη ζωή έπρεπε να περάσει πάνω από όλα όσα μας καταπιέζουν, μας δολοφονούν, μας καταστρέφουν, γι’ αυτό βουτήξαμε στο κενό, όπως ακριβώς τα αστέρια που βλέπαμε να πέφτουν.

Από τότε, άπειρα αστέρια πέσαν, μπορεί να ήρθε η ώρα να πέσει και το δικό μας, ποιος ξέρει; Αν είχαμε έτοιμες τις απαντήσεις δε θα γινόμασταν αυτό που είμαστε αλλά ιδιοτελή καθάρματα που θα διδάσκαμε στους ανθρώπους τρόπους να γίνουν τρωκτικά που τρώγονται μεταξύ τους όπως κάνουν σήμερα.

Τουλάχιστον εμείς παραμένουμε ακόμα απόλυτοι και πεισματάρηδες όπως οι άνθρωποι της πάστας μας. Και όσοι από εμάς με έναν πόνο έκλεισαν τα μάτια τους και ταξίδεψαν μακριά, παραμένουν με το βλέμμα κολλημένο σε εκείνον το βραδινό ουρανό που κοιτάζαμε και εμείς. Και μας βλέπουν να πέφτουμε, αστέρια όμορφα και λαμπερά. Τώρα ήρθε η σειρά μας. Τώρα πέφτουμε χωρίς δισταγμό.
Από τη Δευτέρα 10/11 ξεκινάω απεργία πείνας χωρίς να κάνω βήμα πίσω, με την αναρχία πάντα στην καρδιά μου.

Υπεύθυνο για κάθε μέρα απεργίας πείνας, και ό,τι συμβεί από εδώ και μπρος, είναι το συμβούλιο της φυλακής που αποτελείται από τον εισαγγελέα Νικόλαο Ποιμενίδη, τη διευθύντρια Χαραλαμπία Κουτσομιχάλη, καθώς και την κοινωνική λειτουργό.

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΕΠΙΘΕΣΗ

Υ.Γ. Προς όλους τους «αγωνιστές» των σαλονιών, τους επαγγελματίες ανθρωπιστές, τις «ευαίσθητες» προσωπικότητες της διανόησης και του πνεύματος: προκαταβολικά στα τσακίδια.

Νίκος Ρωμανός
Δικαστική Φυλακή Κορυδαλλού

(Ο Νίκος Ρωμανός συνελήφθη και καταδικάστηκε για την διπλή ληστεία στο Βελβεντό Κοζάνης. Ήταν φίλος του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου και ήταν μαζί του το βράδυ της δολοφονίας του από τον αστυνομικό Επαμεινώνδα Κορκονέα. Ο Γρηγορόπουλος ξεψύχησε στα χέρια του. Ήταν τότε και οι δυο 15 ετών.)

---------------------
[ΠΗΓΗ]

Οι δικαστές δεν καταδικάζουν τη βία απ” όπου κι αν προέρχεται

Αθώοι κρίθηκαν από το Μικτό Ορκωτό Εφετείο της Πάτρας οι δυο από τους κατηγορούμενους για τους τραυματισμούς με όπλα περισσότερων από 30 ξένων εργατών που ζητούσαν να τους καταβληθούν τα δεδουλευμένα πολλών μηνών στα φραουλοχώραφα της Νέας Μανωλάδας, ενώ οι άλλοι δυο αφέθηκαν ελεύθεροι μέχρι την έφεση.

Οπωσδήποτε, είναι απόλυτα δίκαιη η απόφαση του δικαστηρίου, αφού το να πυροβολείς ξένους εργάτες και να τραυματίζεις τριάντα από αυτούς είναι πλημμέλημα της πλάκας μπροστά στο έγκλημα που διέπραξε η Χάρις Αλεξίου που τραγούδησε για τις καθαρίστριες.

Θα μπορούσε κάποιος να πει πως – σε αντίθεση με την κυβέρνηση, τα παπαγαλάκια της και την σκυφτή διανόηση- οι Έλληνες δικαστές δεν καταδικάζουν την βία απ” όπου κι αν προέρχεται ή να υποθέσει πως η βία των Ελλήνων αφεντικών είναι απόλυτα δικαιολογημένη και νόμιμη όταν στρέφεται κατά ξένων εργατών που έχουν το θράσος να θέλουν να πληρωθούν επειδή δούλεψαν μερικούς μήνες.

Λογικά, τώρα πρέπει η κυβέρνηση να ζητήσει από τους δικαστές να καταδικάσουν δημόσια την βία. Όπως κάνει με τον ΣΥΡΙΖΑ.

Όλοι αυτοί που έχουν γίνει έξαλλοι με την απόφαση του Μικτού Ορκωτού Εφετείου της Πάτρας κάνουν ένα μεγάλο λάθος.

Οι δικαστές άφησαν ελεύθερους και τους τέσσερις κατηγορούμενους για την υπόθεση των τραυματισμών με όπλα των ξένων μεταναστών, επειδή ήθελαν να στείλουν ένα ξεκάθαρο μήνυμα στους Έλληνες πως ήρθε η ώρα να πάρουν τα όπλα.

Με την απόφασή τους να αφήσουν ελεύθερους και τους τέσσερις δράστες, οι δικαστές καλούν τον λαό σε ένοπλη πάλη, για να ανατραπεί η κυβέρνηση.

Και όποιος πάρει τα όπλα και πυροβολεί κυβερνητικά στελέχη, θα αθωώνεται στα δικαστήρια.

(Για περισσότερο από τέσσερα χρόνια, γράφω διαρκώς πως το μεγαλύτερο πρόβλημα της χώρας δεν είναι η χρεοκοπία αλλά η απουσία Δικαιοσύνης. Μετά την χτεσινή δικαστική απόφαση στην Πάτρα, αντιλαμβάνομαι πια πως η χώρα έχει σαπίσει εντελώς. Και οι πολίτες κοιτάνε αδιάφοροι. Είναι η βία της αδιαφορίας.)


-------------------------------
Πηγή:pitsirikos

Πώς στρώθηκε ο δρόμος για τον φασισμό

Αν μου ζητούσαν να επιλέξω μια φράση-κλειδί που ακουγόταν πολύ στην Ελλάδα τις προηγούμενες δυο δεκαετίες, δεν θα είχα κανένα ενδοιασμό: «Δεν με ενδιαφέρει η πολιτική». Ακούστηκε πολλές φορές από χιλιάδες χείλη απλών πολιτών. Μπορεί να την είπες κι εσύ. «Δεν με ενδιαφέρει η πολιτική». Ακούστηκε, ως απάντηση, από εκατοντάδες «καλλιτέχνες» και ηθοποιούς, όταν ερωτήθηκαν τα προηγούμενα χρόνια για τα όσα συνέβαιναν στη χώρα μας. Το πίστευαν; Το έλεγαν γιατί ήθελαν να τα έχουν καλά με όλους και να μη χάσουν «πελάτες»; Πάντως, το έλεγαν. 

Τις προηγούμενες δεκαετίες, η πολιτική στην Ελλάδα δεν ήταν τόσο δημοφιλής όσο είναι σήμερα. Αν ξεκινούσες πολιτική συζήτηση, οι άνθρωποι δυσανασχετούσαν. Ήταν «βαρετό».

Κάτι ακόμα που δεν ήταν διόλου δημοφιλές στην Ελλάδα τις τελευταίες δεκαετίες ήταν η γνώση και η πνευματικότητα. Ο χαρακτηρισμός «κουλτουριάρης» σου ερχόταν αμέσως σαν ταμπέλα όχι αν προσπαθούσες να πεις κάτι πολύ βαρύ και ασήκωτο αλλά αν έκανες το λάθος να ξεφύγεις λίγο από το Κλικ, το Nitro, το ποδόσφαιρο και τα τηλεοπτικά κλισέ.

Αν δεν άκουγες Βίσση, Ρέμο, Σφακιανάκη, Ρουβά και Χατζηγιάννη, ήσουν κουλτουριάρης. Κι έτσι φτάσαμε κάποια στιγμή να θεωρούνται κουλτουριάρικα τα λαϊκά τραγούδια του Τσιτσάνη και του Χατζιδάκι.

Μιλώντας με νέους ανθρώπους, συνειδητοποιείς πως δεν έχουν διαβάσει σχεδόν τίποτα. Εντάξει, δεν ήμασταν ποτέ ένας λαός βιβλιολάγνων που δεν άφηναν το βιβλίο από το χέρι αλλά οι παλαιότερες γενιές όλο και κάτι είχαν διαβάσει. Έστω, τους κλασικούς συγγραφείς. Σε κάθε περίπτωση πάντως, δεν κορόιδευαν αυτούς που αγαπούσαν το διάβασμα.

Δεν είναι τυχαία η επιτυχία του «Αλχημιστή» του Πάολο Κοέλιο στη χώρα μας. Αφενός το βιβλίο ήταν μικρό και αφετέρου περιείχε μια φράση που οι Έλληνες αποστήθισαν μαζικά: «Όταν επιθυμείς κάτι, ολόκληρο το σύμπαν συνωμοτεί για να το αποκτήσεις». Πώς; Μόνο με την επιθυμία; Χωρίς κόπο; Χωρίς πόνο; Χωρίς διάβασμα; Χωρίς γνώση; Ό,τι κι αν εννοούσε ο Κοέλιο, οι παθητικοί -και λόγω Ορθοδοξίας- Έλληνες καθησυχάστηκαν, αφέθηκαν στο σύμπαν και το περίμεναν να συνωμοτήσει υπέρ τους. Το σύμπαν δεν συνωμότησε.

Η αδιαφορία για την πολιτική και η απόλυτη αντιπνευματικότητα οδήγησαν στην χρεοκοπία. Πρώτα στην κοινωνική, ηθική και πολιτιστική χρεοκοπία και μετά στην οικονομική.

Ακόμα κι αν διαφωνεί κάποιος πως η αδιαφορία της πλειοψηφίας των πολιτών για την πολιτική και η αποστροφή τους για την γνώση οδήγησαν στην οικονομική χρεοκοπία, δεν θα διαφωνήσει στο ότι οι πολίτες καλούνται σήμερα να αντιμετωπίσουν την χρεοκοπία με τα πνευματικά εφόδια που απέκτησαν όλα αυτά τα χρόνια. Δηλαδή, με τον Σφακιανάκη, τη Μενεγάκη, τα ζώδια, τους μάγειρες, τις συνταγές και ό,τι άλλο πρόβαλε η ιδιωτική τηλεόραση.

Κοίταξε τα cd που αγόρασες όλα αυτά τα χρόνια, τα βιβλία που διάβασες (αν διάβασες), θυμήσου τις ταινίες, τις θεατρικές παραστάσεις και τις συναυλίες που παρακολούθησες (αν παρακολούθησες), γιατί είναι αυτά τα όπλα με τα οποία θα αντιμετωπίσεις την χρεοκοπία. Αυτός είσαι.

Βέβαια, ένα μεγάλος αριθμός Ελλήνων αντιμετωπίζει την χρεοκοπία με μόνο εφόδιο την αποβλάκωση που του πρόσφερε η ελληνική τηλεόραση. Και συνεχίζει να αποβλακώνεται.

Χρειάζονται εφόδια για να σκεφτείς. Και αυτά τα εφόδια δεν θα τα βρεις στην τηλεόραση.

Η τηλεόραση δεν έχει καμία σχέση με την παιδεία, την γνώση και το πνεύμα. Είναι ένα μέσο που μπορεί κάποιες φορές –και υπό προϋποθέσεις- να είναι ενδιαφέρον και ψυχαγωγικό αλλά στην Ελλάδα δεν συνέβη ούτε αυτό. Η ελληνική τηλεόραση απευθύνεται στα χαμηλά ένστικτα και –με ελάχιστες εξαιρέσεις- είναι ένας σκουπιδοτενεκές, με ξεπουλημένα λαμόγια, χαζογκόμενες, βιζιτούδες και διάφορους άλλους φελλούς.

Δεν είναι καθόλου τυχαίο το ότι οι Έλληνες που σέβονται τον εαυτό τους δεν εμφανίζονται στην τηλεόραση. Ίσως, να δέχτηκαν να εμφανιστούν σε κάποια αξιοπρεπή εκπομπή της κρατικής τηλεόρασης αλλά μέχρι εκεί.

Το να μην εμφανίζεσαι στην τηλεόραση σημαίνει -μεταξύ άλλων- πως δεν πιστεύεις πως πάνω απ’ όλα είναι το κέρδος. Γιατί η τηλεόραση έχει να κάνει με πολλά χρήματα.

Όλα αυτά τα χρόνια, τα πρόσωπα της ελληνικής τηλεόρασης δεν ενδιαφέρονταν, βέβαια, για την πολιτική. Ήταν εθνικοί σταρ, οπότε ανήκαν σε όλους τους Έλληνες και δεν έπαιρναν ποτέ θέση για τίποτα. Επίσης, τα πρόσωπα της τηλεόρασης –τουλάχιστον αυτά που κυριάρχησαν- είναι βαριά αμόρφωτα.

Σε μια χώρα που μεγάλο μέρος των πολιτών δεν ενδιαφέρονταν για την πολιτική και την γνώση -και η «εκπαίδευσή» τους ήταν τηλεοπτική-, δεν θα πρέπει να κάνει σε κανέναν εντύπωση το γεγονός ότι η Χρυσή Αυγή εκφράζει σήμερα εκατοντάδες χιλιάδες συμπατριώτες μας.

Αν δεν σε ενδιέφερε ποτέ η πολιτική και, παράλληλα, έχεις την εντύπωση πως ο Καζαντζάκης είναι ποδοσφαιριστής, είναι απόλυτα λογικό –όταν χρειαστεί- να εκφραστείς πολιτικά με το απόλυτο σκοτάδι, τον φασισμό, τους ψευτοτσαμπουκάδες, τις μαγκιές, τις κλωτσιές, τα ουρλιαχτά και όλη αυτήν την κτηνωδία που εκπροσωπεί η Χρυσή Αυγή. Το κτήνος το εκφράζουν τα κτήνη.

Φυσικά, δεν είναι καθόλου τυχαία η συμπάθεια των τηλεοπτικών προσώπων για τους βουλευτές της Χρυσής Αυγής. Μαζί τους αισθάνονται πολύ άνετα, αφού πνευματικά βρίσκονται στην ίδια κατάσταση: σε αυτή του χιμπαντζή.

Η Χρυσή Αυγή δεν ήρθε τώρα. Ο νεοναζισμός δεν ήρθε τώρα. Ο φασισμός δεν ήρθε τώρα. Θα έπρεπε να τον είχες διακρίνει στον ναρκισσισμό της Ελένης, στην εγωπάθεια του Σάκη, στη ρηχότητα της Ρούλας και του Γρηγόρη, στον αδίστακτο κυνισμό του Θέμου και στην κτηνώδη βλακεία που κουβαλάνε όλα αυτά τα εγωκεντρικά ανθρωποειδή που θεοποίησαν το εύκολο κέρδος, προώθησαν την ιδιωτεία και πούλησαν τη ψυχή τους στον διάολο.

Κι αν αυτοί έβγαλαν πολλά χρήματα, αυτοί που τους παρακολουθούσαν μαγεμένοι –και τους παρακολουθούν ακόμα αφού είναι πια ανάπηροι πνευματικά- παίρνουν για τρόπαιο τη Χρυσή Αυγή.

Οι πολίτες έχουν χρέος να ασχολούνται με τα κοινά και να ενδιαφέρονται για την πολιτική.

Οι πολίτες έχουν χρέος να φροντίζουν την ψυχή τους και το μυαλό τους, να επιζητούν την γνώση και να αποφεύγουν τα σκουπίδια.

«Μας πρόδωσαν οι πολιτικοί» λένε οι πολίτες. Ναι, αλλά πολύ πριν, οι πολίτες είχαν προδώσει τους εαυτούς τους. Το πρώτο δεν θα είχε συμβεί, αν δεν είχε συμβεί το δεύτερο.

Ο φασισμός είναι εδώ. Μέσα μας.

(Στη φωτογραφία -με ελληνική φορεσιά- είναι ο Όσκαρ Ουάιλντ. Αν και τα βιβλία του Όσκαρ Ουάιλντ υπάρχουν πια παντού -και στο διαδίκτυο-, εκατομμύρια Έλληνες στη διάρκεια της ζωής τους δεν θα διαβάσουν ούτε μια φράση του επειδή το σύμπαν δεν θα συνωμοτήσει.)

Του πιτσιρίκου

*****

(Προσπαθώντας σε προηγούμενο άρθρο μου να εξηγήσω τους λόγους για τους οποίους ο σημερινός ψηφοφόρος στο Βόλο ή στον Πειραιά επιλέγει για Δήμαρχο έναν Μπέο ή Μαρινάκη, έλεγα  ό,τι κρύβουμε έναν μικρό φασίστα μέσα μας. Η Κρυσταλία Πατούλη σ' ένα άρθρο της που αναδημοσίευσα καταλήγει στο συμπέρασμα ό,τι "Όταν την ελπίδα την προσωποποιείς, ήδη έχεις γίνει φασίστας" και σήμερα βρήκα αυτό το παλιό, σχεδόν προφητικό άρθρο του πιτσιρίκου, το οποίο και αναδημοσιεύω. 

"(*)Μπράβο λοιπόν στους πολίτες που ψηφίζουν ανθρώπους με μπράβους ή, σε άλλες περιπτώσεις, τους ίδιους τους μπράβους.Όταν θα ξεσπάσει ο πόλεμος ανάμεσα στους μπράβους των εφοπλιστών και οι χρυσαυγίτες θα μαχαιρώνουν και θα δολοφονούν, οι «αθώοι» πολίτες ας προσπαθήσουν να θυμηθούν ποιους ψήφισαν". Εάν τώρα, δραστικά και ανυποχώρητα, δεν σταματήσουμε την λουμπενοποίηση της κοινωνίας, την οπαδοποίηση των πολιτών, τότε σύντομα το φαινόμενο αυτό θα βρει μιμητές πανελλαδικά, ένας Έλληνας Μπερλουσκόνι θα μας καταδυναστεύσει. Και τότε, φοβάμαι, θα είναι πολύ αργά για όλους μας.

Απ.Μωρ.)

---------------------

Πηγή: πιτσιρίκος 24/12/2012 
(*)πιτσιρίκος 21/5/2014