Ξυπόλυτοι στα (ίδια) αγκάθια - Του Στάθη

Γράφει (με φανερή έκπληξη, μάλλον και απελπισία) ο Πολ Κρούγκμαν: «υπερεκτίμησα τις ικανότητες της ελληνικής κυβέρνησης. Είναι σοκαριστικό ότι δεν είχαν plan B»!

Κυρίες και κύριοι, καλημέρα σας! Ο γέγονε, γέγονε. Και η κριτική για το σφάλμα της δαιμονοποίησης του plan Β έχει γίνει. Η ταπεινή αυτή στήλη (και πολλοί άλλοι, πολύ καλύτεροι) έγραφε ήδη πριν από τις εκλογές ότι η ελαύνουσα φιλολαϊκή κυβέρνηση, χωρίς την απειλή της ρήξης στο οπλοστάσιό της, δεν θα πετύχει υποφερτή (πόσω μάλλον ελπιδοφόρα) συμφωνία. Γράφαμε επίσης τότε ότι δεν υπάρχει σοβαρό κόμμα (δεξιό ή αριστερό), ότι δεν υπάρχει σοβαρή χώρα που να μη διαθέτει plan B.

Οι άλλοι διέθεταν. Και απεδείχθη. Μόνο εμείς, το ΠΑΣΟΚ και η Ν.Δ. καθώς και ο ΣΥΡΙΖΑ στη συνέχεια, είχαμε θέσει εκτός νόμου ακόμα και τη συζήτηση για plan B. Υπό το κράτος

μιας αυτοεκπληρούμενης προπαγάνδας και υπήκοοι μιας αυτοτροφοδοτούμενης ιδεολογικής τρομοκρατίας, πήγαμε στις διαπραγματεύσεις ως πρόβατα επί σφαγήν. Και μας έσφαξαν.

Είναι συνεπώς άκρως αναγκαίο και άκρως επείγον να ενηλικιωθούν τα κόμματα, τουλάχιστον εκείνα που δεν εθελοτυφλούν για την εθελοδουλεία τους, και να αρχίσουν αμέσως να επεξεργάζονται plan B. Εν προκειμένω ο ΣΥΡΙΖΑ και ιδιαιτέρως η κυβέρνηση.

Μπορεί ορισμένοι να μην έχουν μάθει ακόμα απ’ όσα έπαθαν (και κυρίως απ’ τα δεινά που οι παιδαριώδεις βεβαιότητές τους επέφεραν σε πλείστους όσους), αλλά είναι απολύτως επείγον να αφυπνιστούν (αν κοιμούνται και δεν είναι τέτοιο το φυσικό τους). Είναι πλέον απολύτως απαράδεκτο να βαυκαλίζεται η κυβέρνηση (και η όποια επόμενη κυβέρνηση) ότι η χώρα μπορεί να συνεχίσει χωρίς plan B. Είναι απολύτως ανόητη πλέον κάθε δαιμονοποίηση όλων εκείνων των ενεργειών που θα αποδεικνύονταν κατά πολύ υπέρτερες απ’ τους απλούς (επικοινωνιακούς μάλιστα, άμα τε και συχνά κακόβουλους) εξορκισμούς του κακού.

Δεν είναι γνωστό πόσο θα αντέξει αυτή η κυβέρνηση, ή αν θα πορευθεί με αυτήν τη μορφή ή άλλες. Εκείνο που είναι βέβαιον όμως είναι ότι οι μεταβλητές πληθαίνουν και ότι πολλά απ’ τα στρατηγικά σχέδια των ισχυρότερων αλλάζουν ή εξελίσσονται.

Η Ελλάδα μπορεί να βρεθεί εκτός ευρώ εκούσα ή άκουσα. Ανά πάσα στιγμή. Θα είναι έγκλημα κατά του λαού της να μη διαθέτει plan B.

Η ρητορική της κυβέρνησης φαίνεται να κινείται στην αντίθετη κατεύθυνση. Μιλά τη γλώσσα του καλού παιδιού. Ακολουθεί την πολιτική του κατευνασμού. Παραδέχεται με αποενοχοποιημένη (σχεδόν ξετσίπωτη) ελαφρότητα ότι «τα μέτρα είναι σκληρά». Παραδέχεται επίσης με αποενοχοποιημένη ξετσιπωσιά ότι «δεν μπορούσε να κάνει αλλιώς»! (κάνοντας την αδυναμία της στις διαπραγματεύσεις καταναγκασμό για το έθνος). Εξαγγέλλει ότι θα πάρει εναντίον του λαού όλα εκείνα τα μέτρα (επί τα χείρω) που πήραν οι προηγούμενες μνημονιακές κυβερνήσεις. Και επιπλέον μιλά πια τη γλώσσα της Ν.Δ., του ΠΑΣΟΚ, της ΔΗΜΑΡ και του Ποταμιού (όχι μόνον επειδή βασίζεται στην ψήφο τους αλλά και) για να αντιμετωπίσει την κριτική εναντίον της.

Κι έτσι ακούγονται απίθανα πράγματα, όπως αυτό που είπε ο κ. Τσίπρας: «αυτοί δεν είναι πιο αριστεροί από μένα». Εγραφα και χθες ότι δεν είναι θέμα «αριστερόμετρου», αλλά πολιτικής. Στόχων, στρατηγικής και αποτελέσματος.

Δεν είναι θέμα αριστερόμετρου η επιστροφή της Τρόικας στα Υπουργεία. Δεν είναι θέμα αριστερόμετρου η αποδοχή από έναν λαοπρόβλητο Πρωθυπουργό του ρόλου ενός Υπατου Αρμοστή. Των Αλλων. Που θα εφαρμόσει το πιο σιδηρόφρακτο Μνημόνιο. Δεν μπορεί να βγαίνουν στα ΜΜΕ στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ και να λένε τάχα στενοχωρημένα κι εν τέλει με έναν κούφιο ενθουσιασμό: «κρατήσαμε την πατρίδα όρθια». Πώς όρθια; ανάποδα στο κρεβάτι του Προκρούστη; Τι αλαζονεία (πλην όμως δουλική) είναι αυτή; Τι αμετροέπεια;! Ερκος οδόντων! Οταν θα εκπλειστηριάζεται το σπίτι του φτωχού, τι θα του λέτε; ότι κρατήσατε την πατρίδα όρθια;

Και το χειρότερο απ’ όλα; Οσοι εκ των προτέρων έλεγαν αυτά που οι υπόλοιποι εκ των υστέρων διαπίστωσαν, κατηγορούνται σήμερα για αποστασία. Η νέα καραμέλα. Πού την πιπιλάνε οι γνωστοί και μη εξαιρετέοι της Διαπλοκής. Αλλά να την πιπιλάνε και ορισμένοι αριστεροί;! για τους συντρόφους τους;! Από τι αποστάτησαν αυτοί οι σύντροφοι; απ’ την αύξηση του ΦΠΑ ή απ’ τη μονιμοποίηση του ΕΝΦΙΑ; Από τι αποστάτησαν; απ’ το ξεπούλημα διά των ιδιωτικοποιήσεων, ή από τη δημιουργία Ταμείου του Αξονος (της Αξιοποίησης δηλαδή

της Εθνικής Περιουσίας ), ώστε να αποτελειώσει η Γερμανία τη διαρπαγή που άφησε μισοτελειωμένη στην Κατοχή;

Αν έχουμε μια εικονική κυβέρνηση (της Αριστεράς ή των εξωγήινων) που πράττει κατά τις εντολές των Επικυριάρχων και μιλά πλέον τη γλώσσα των Σαμαροβενιζέλων, έχει καλώς - δηλαδή πολύ κακώς. Αν όμως η κυβέρνηση αυτή έχει ακόμα κάποια σχέση με τις εξαγγελίες της και τις ελπίδες του λαού, πρέπει να αρχίσει αμέσως να εκπονεί Plan B.

Η Ελλάδα μπορεί να βρεθεί εκτός ευρωζώνης ανά πάσα στιγμή. Δεν βγαίνουν οι αριθμοί. Το επόμενο Μνημόνιο απλώς τη δήωση και τη λεηλασία θα επιτείνει. Ενώ στην Ευρώπη οι εξελίξεις χαρακτηρίζονται από ασυνήθιστη ασάφεια κι απροσδιοριστία. Οι παίκτες αλλάζουν τακτικές στις σκακιέρες και ουδέν περίεργο κι αδόκητο μπορεί να αποκλεισθεί. Αν συνεχισθούν οι σαχλαμάρες με τα «αριστερόμετρα» και τις «αποστασίες», αντί να εκπονηθεί επειγόντως plan B, τότε

το πρόβλημα δεν θα είναι «σοκαριστικό» καθώς έγραψε ο κ. Κρούγκμαν, αλλά θανάσιμο.

Ξέρω ότι πολλά απ’ αυτά που γράφω τελευταίως στεναχωρούν συντρόφους και πολίτες. Ούτε εγώ τα γράφω χαρούμενος. Ισως μάλιστα, για πρώτη φορά στη ζωή μου να γράφω απελπισμένος, χωρίς την παραμυθία της ιστορικής αισιοδοξίας να με στηρίζει. Διότι δεν βλέπω σ’ αυτήν την κυβέρνηση -πλην ολίγων- τα πρόσωπα εκείνα που και το ένα θα μπορούσαν να κάνουν και το άλλο να μην αφήνουν. Πλην όμως επιμένω

όπως επιμένει μέσα στα φυλλοκάρδια του κάθε Ελληνας και Ελληνίδα. Plan B εδώ και τώρα! Η Ελλάδα δεν πρέπει να ξαναπιαστεί ανοχύρωτη...


--------------------
[πηγή]

Πέντε απαντήσεις των υποστηρικτών της δραχμής σε όσα είπε ο Τσίπρας στη συνέντευξή του στην ΕΡΤ - Της Μαρίας Νεγρεπόντη-Δελιβάνη

Στην συνέντευξή του στην ΕΡΤ, ο Τσίπρας μίλησε ξεκάθαρα για τις επιπτώσεις της επιστροφής στην δραχμή.

(1) Τσίπρας: Η χώρα δεν έχει συναλλαγματικά αποθέματα για να στηρίξει την επιστροφή στο δικό της νόμισμα. Η δραχμή την ίδια στιγμή που θα εκδίδονταν, θα είχε μια δραματική υποτίμηση. Αυτό σημαίνει ότι ένας συνταξιούχος που παίρνει 800 ευρώ, θα έπαιρνε 800 δρχ. με τις οποίες θα έβγαζε 3 μέρες και όχι 1 μήνα.

1. Απάντηση: Τι θα πει «η χώρα δεν έχει συναλλαγματικά αποθέματα»; Βεβαίως έχει αυτά που της εξασφαλίζουν οι εξαγωγές της , αλλά και οι άδηλοι πόροι. Θα πρέπει, συνεπώς, μέχρι που να ξαναφτιάξει την κατεστραμμένη της παραγωγική βάση (με τη βοήθεια της δραχμής, γιατί διαφορετικά το εγχείρημα είναι αδύνατον), να περιορίσουμε τις εισαγωγές στα απολύτως αναγκαία είδη, κόβοντας όλα τα πολυτελή και ημιπολυτελή αγαθά και υπηρεσίες. Η υπόθεση ότι μια σύνταξη 800 ευρώ που έφθανε για 1 μήνα, θα καταλήξει να επαρκεί μόνο για 3 ημέρες, αποδέχεται έναν πληθωρισμό που θα τρέχει σε 1000άδες. Κάτι τέτοιο φαίνεται εντελώς απίθανο για τους ακόλουθους λόγους;

-Πρώτον, διότι η εσωτερική υποτίμηση υλοποίησε ήδη το μεγαλύτερο τμήμα αυτής της διαδικασίας, όπως τονίζει και ο νομπελίστας Paul Krugman σε ένα από τα τελευταία του άρθρα για την Ελλάδα, όπου και προτείνει την λύση της δραχμής. Το ποσοστό μείωσης της αγοραστικής δύναμης του συνταξιούχου των 800δρχ. εξαρτάται άμεσα από το ποσοστό συμμετοχής εισαγόμενων αγαθών, στο «καλάθι της νοικοκυράς». Αυτό, προβλέπεται πολύ χαμηλό και οπωσδήποτε απείρως μικρότερο από το αντίστοιχο, που απειλείται, με βάση την ήδη εξαγγελθείσα πρόθεση της Τρόικα, περί «συντάξεων 300Ε.

-Δεύτερον, σε οικονομία με ποσοστό ανεργίας 27% στον ενεργό πληθυσμό, η αύξηση της ρευστότητας (όπως δίδαξε ο J.M. Keynes) δεν θα κατευθύνεται στο επίπεδο των τιμών, αλλά στην απορρόφηση της ανεργίας, μέχρις ότου αυτή εξαλειφθεί.

-Τρίτον, σε οικονομία που διαθέτει εθνικό νόμισμα, μία από τις κορυφαίες της δυνατότητες είναι η εκτύπωση χρήματος και η διάθεσή του με τρόπο που να περιορίζει τις ανισότητες (κάτι αδύνατον με το ευρώ).

-Και τέλος τέταρτον, θεωρώ εξαιρετικά λανθασμένη την επιλογή προτίμησης λύσης, που σκοτώνει την Ελλάδα για πάνω από πενήντα χρόνια, μόνο και μόνο για να αποφευχθούν οι δυσκολίες κάποιων μηνών, εξαιτίας της μετάβασης στη δραχμή. Η Ελλάδα πρέπει να ζήσει, και κάποιες βραχυχρόνιες θυσίες, που θα της ξαναδώσουν προοπτικές ζωής, δεν είναι λογικό να απορρίπτονται με επιχειρήματα εν πολλοίς αβάσιμα, που προέρχονται από τους «εταίρους» μας, και που εξυπηρετούν τα συμφέροντά τους, εναντίον μας. Οι «εταίροι» μας πανικοβάλλονται με το GREXIT και για αυτό προσπαθούν να το «καλουπώσουν», όπως θα τους βόλευε. Εξυπακούεται, ότι ένα GREXIT όταν θα γίνει (γιατί θα γίνει οπωσδήποτε), θα πρέπει να «κεντηθεί» στις λεπτομέρειές του, προκειμένου να εξυπηρετήσει τις ανάγκες της Ελλάδας, και όχι της Γερμανίας.

(2) Τσίπρας: Οι πλούσιοι που έχουν χρήματα στο εξωτερικό (250 δισ. ευρώ), θα ερχόντουσαν και θα αγόραζαν την μισή Ελλάδα. Οι φτωχοί θα περνάγαν τραγικά και οι πλούσιοι ζωή και κότα.

2. Απάντηση: Το επιχείρημα ότι «όσοι έχουν χρήματα έξω θα ευνοηθούν από ένα Grexit” δεν αποτελεί φυσικά επαρκή λόγο για να μη γίνει, αν καταλήξουμε ότι αυτό θα είναι σωτήριο για την Ελλάδα. Πρώτον, επειδή ανέκαθεν, και όχι μόνον τώρα με την κρίση, οι πλούσιοι Έλληνες είχαν χρήματα στο εξωτερικό. Δεύτερον, γιατί θα είναι ευχής έργο να πειστούν να τα φέρουν και να τα επενδύσουν στην Ελλάδα, συμβάλλοντας στην αναγέννησή της, και τρίτον γιατί σε μια ευνομούμενη και επιπλέον ελαφρώς αριστερή κυβέρνηση το ευκολότερο των πραγμάτων θα είναι να πληρώσουν οι πλούσιοι και οι φέροντες τις περιουσίες τους από το εξωτερικό υψηλότερους φόρους.

(3) Τσίπρας: Μίλησε με Ρωσία, ΗΠΑ , Κίνα, κανείς τους δεν είπε , γύρνα στην δραχμή και θα βοηθήσουμε

3. Απάντηση: Το γεγονός ότι Κίνα, Ρωσία κλπ. δεν προθυμοποιούνται, τώρα, να μας δανείσουν ουδόλως σημαίνει ότι θα είναι το ίδιο και μετά. Τα BRICS μπορεί να αποδειχθούν πολύ σημαντική υπόθεση για την Ελλάδα.

(4) Τσίπρας: Κατάρρευση τραπεζικού συστήματος και εξαΰλωση όλων των καταθέσεων των πολιτών

4. Απάντηση: Δεν αντιλαμβάνομαι το γιατί, αν το GREXIT δρομολογηθεί με προγραμματισμένο τρόπο θα καταλήξει σε κατάρρευση του τραπεζικού συστήματος. Δηλαδή, δεν βλέπω το γιατί δεν θα είμαστε σε θέση να προλάβουμε μια τέτοια καταστροφή, αλλά και να περισώσουμε τις καταθέσεις των πολιτών.

5) Τσίπρας: Ακόμα και στην περίπτωση συναινετικής (με τους ευρωπαίους) επιστροφής στην δραχμή, για να αποκτήσουμε τα απαιτούμενα συναλλαγματικά αποθέματα, θα έπρεπε να μας δανείσουν πάλι με Μνημόνιο, οπότε θα είχαμε και δραχμή και Μνημόνιο

5. Αν πάμε στη δραχμή φυσικά θα πρέπει να καταγγείλουμε μνημόνια, επονείδιστο χρέος, αγγλικό δίκαιο κλπ., και να είμαστε έτοιμοι για μια περίοδο υψηλού βαθμού αυτάρκειας, με τις επώδυνες συνέπειες της σχετικής μας διεθνούς απομόνωσης. Το ερώτημα, ωστόσο, που έρχεται και παρέρχεται ακατάπαυστα, είναι το αν αξίζει να θυσιάσουμε την ελευθερία, την εθνική κυριαρχία, την εθνική αξιοπρέπεια, την επιβίωση της οικονομίας μας, την αποφυγή δουλοπαροικίας παιδιών, εγγονών, τρισέγγονων (και βάλε) επειδή φοβόμαστε να επωμιστούμε θυσίες κάποιων μηνών, αν επιστρέψουμε στη δραχμή. Μια τέτοια επιλογή σημαίνει, εξάλλου, ότι αναγνωρίζουμε πως είμαστε ανίκανοι να επιβιώσουμε (και να μεγαλουργήσουμε), χωρίς τις εξευτελιστικές εντολές της Τρόικας, χωρίς τις ειρωνείες και την προσβλητική συμπεριφορά του Σόιμπλε και χωρίς το ανειλικρινές χαμόγελο της Μέρκελ. Και, όμως, μπορούμε. Φθάνει να το πιστέψουμε.

---------------------

[πηγή]

ΑΣΕ ΜΑΣ ΡΕ ΤΥΠΑΚΟ

«Δεν θα τους κάνουμε τη χάρη να αποτελέσουμε μία μικρή παρένθεση μέσα στο χρόνο», είπε ο Αλέξης Τσίπρας στη χθεσινή ομιλία του στη Βουλή. Ευτυχώς δεν αναφέρθηκε σε «αριστερή παρένθεση». Ίσως να ντράπηκε, αν και δεν το νομίζω. Δεν θεωρώ ότι πλέον αυτός ο τύπος μπορεί να ντραπεί για κάτι. Η «αριστερή παρένθεση» δεν άνοιξε ποτέ ώστε να κινδυνεύει να κλείσει. Γενικώς, δεν άνοιξε ποτέ κάποια παρένθεση. Συνεχίστηκε η ίδια ακριβώς πολιτική με νέο μνημόνιο, υφεσιακά μέτρα, εκχώρηση εθνικής κυριαρχίας και ενίσχυσης των τραπεζών.

Όχι, αυτός ο τύπος δε θα μας τρελάνει. Δε θα μας πείσει ότι η μνημονιακή πολιτική μπορεί να εξυπηρετηθεί και να υπηρετηθεί από αριστερή κυβέρνηση. Αυτός ο τύπος δεν θα μας πείσει ότι εκπροσωπεί την Αριστερά κι ότι εμείς οι υπόλοιποι είμαστε προδότες, τρελοί, γραφικοί και επικίνδυνοι για τον τόπο. Μας τα είχαν πει ο Βενιζέλος και ο Σαμαράς. Μας τα είπε ξανά ο Σταύρος Θεοδωράκης. Όμως αυτοί δεν έλεγαν ότι είναι αριστεροί. Ο Αλέξης Τσίπρας μόνο μια ευκαιρία έχει πλέον να εμφανιστεί ως αριστερός και αυτή είναι σε μασκέ πάρτυ στις απόκριες. Κατά τα λοιπά, είναι ένας από τους αντιπάλους, τους απέναντι, τους υποταγμένους.

Είπε επίσης ο Αλέξης Τσίπρας κατά την ομιλία του στη Βουλή: «Ο μεγάλος αντίπαλος για τις δυνάμεις της προόδου και της Αριστεράς βρίσκεται εντός των τειχών. Είναι οι δυνάμεις της ολιγαρχίας, των καρτέλ, των κρατικοδίαιτων επιχειρηματιών, οι δυνάμεις της διαφθοράς και της διαπλοκής, της γενικευμένης φοροδιαφυγής, αυτές οι δυνάμεις που ευνοήθηκαν τα προηγούμενα χρόνια από τις μνημονιακές πολιτικές αλλά και από αυτούς που κυβερνούσανε τον τόπο, μην το ξεχνάμε αυτό».

Ποτέ δεν πίστεψα ότι είναι ηλίθιος και άρα μιλάμε για συνέχιση της εξαπάτησης, σε όσους λίγους κι αν απέμειναν να εξαπατούνται. Άκου τύπε, υπάρχεις ακόμη στην κυβέρνηση μόνο και μόνο επειδή σε στηρίζουν τα κόμματα και οι πολιτικοί που εκπροσωπούν ξεκάθαρα τις «δυνάμεις της ολιγαρχίας, των καρτέλ, των κρατικοδίαιτων επιχειρηματιών, τις δυνάμεις της διαφθοράς και της διαπλοκής, της γενικευμένης φοροδιαφυγής, αυτές τις δυνάμεις που ευνοήθηκαν τα προηγούμενα χρόνια από τις μνημονιακές πολιτικές».

Κάθε μέρα που την περνάς ως πρωθυπουργός τη χρωστάς στη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ που εσύ κατήγγειλες επί χρόνια ως κόμματα διαπλοκής με τους ολιγάρχες του τόπου και εσύ μιλούσες για βουλευτές που ανήκαν στα payroll τους. Τα κομματικά ΜΜΕ που ελέγχεις πλήρως δεν είναι εκείνα που αναφέρονταν στον Σταύρο Θεοδωράκη ως «ξεσκονίστρα» και «αχυράνθρωπο» του Μπόμπολα; Αλήθεια έλεγαν κι αυτό είναι το πρόβλημα. Γιατί θες να πιστέψουμε ρε τύπε ότι οι πολιτικοί εκπρόσωποι «της ολιγαρχίας, των καρτέλ, των κρατικοδίαιτων επιχειρηματιών, των δυνάμεων της διαφθοράς και της διαπλοκής, της γενικευμένης φοροδιαφυγής, των δυνάμεων που ευνοήθηκαν τα προηγούμενα χρόνια από τις μνημονιακές πολιτικές», αλλά και η «σφουγγαρίστρα» του Μπόμπολα σε στηρίζουν χωρίς κανένα αντάλλαγμα;

Ποιον θες να πείσεις όταν λες ότι θα κυνηγήσεις τα μεγάλα συμφέροντα την ώρα που χαζογελάς μαζί τους, στηρίζεις τις πολιτικές τους, στηρίζουν την κυβέρνησή σου και τους άφησες να αλωνίζουν στις Βρυξέλλες εκ μέρους σου εκπροσωπώντας τάχα μου και δήθεν μια «εθνική προσπάθεια»; Ακόμη κι ο πιο καλοπροαίρετος πολίτης αυτής της χώρας που μπορεί ακόμη να πιστεύει ότι είσαι θύμα εκβιασμών στο εξωτερικό είναι βέβαιος ότι είσαι θύμα και εκβιασμών στο εσωτερικό. Όμως ούτε το ένα είσαι, ούτε το άλλο. Καμιά μάχη δεν έδωσες στις Βρυξέλλες, καμιά μάχη δεν θα δώσεις και στην Αθήνα.

Ένας πρωθυπουργός παντός καιρού είσαι. Και πιγκουίνος και καμηλιέρης. Αυτό, βασικά, σε κάνει ένα τεράστιο ΤΙΠΟΤΑ. Δεν σ’ ενδιαφέρει. Έπαιξες τον ρόλο σου και τον έπαιξες καλά. Χάρισες και άλλα 25 δισ. στις τράπεζες διαγράφοντας τις ελπίδες και το μέλλον των πολιτών ενώ η σεισάχθεια που είχες υποσχεθεί προέβλεπε ακριβώς το αντίστροφο. Δεν εκβιάστηκες ποτέ και από κανέναν. Δεν έχεις ιδέα τι θα πει εκβιασμός. Εκβιασμός είναι αυτός που κάνουν οι τράπεζες στους δανειολήπτες ενώ οι δανειολήπτες έχουν φορτωθεί σούμα πάνω από 75 δισ. ευρώ για να σωθούν οι τράπεζες και να συνεχίζουν να τους εκβιάζουν.

Κατάλαβες τι εστί εκβιασμός; Ποτέ κι από κανέναν δεν εκβιάστηκες. Παραχωρήσεις και συμφωνίες έκανες. Στο παιχνίδι ήσουν. Πούλησες τον κόσμο που σε εμπιστεύτηκε μέχρι και την ημέρα του δημοψηφίσματος. Έγινες το ίδιο με τους άλλους. Όλα σε προσχεδιασμένη βάση τα έκανες. Ένα μόνο ξέχασες. Ότι είσαι νέος στην ηλικία κι έχεις πολλά χρόνια μπροστά σου να ζήσεις με το βάρος της προδοσίας.

---------------

[πηγή]

Ο Βαρουφάκης «ξαναγράφει» τη συμφωνία

Το κείμενο της συμφωνίας ανέβασε στην προσωπική του ιστοσελίδα ο Γιάνης Βαρουφάκης κάνοντας τις δικές του «δηλητηριώδεις» παρατηρήσεις.

Ο πρώην υπουργός Οικονομικών «ξαναγράφει» τη συμφωνία προσθέτοντας τις δικές του παρατηρήσεις με τον τρόπο με τον οποίο οι «θεσμοί» διόρθωναν τις δικές του προτάσεις.

Αναλυτικά:

H σύνοδος κορυφής για το ευρώ τονίζει την κρίσιμη ανάγκη να οικοδομηθεί εκ νέου σχέση εμπιστοσύνης με τις ελληνικές αρχές [δηλαδή η ελληνική κυβέρνηση θα πρέπει να επιβάλει νέα αυστηρή λιτότητα που θα κατευθύνεται στους πιο αδύναμους Έλληνες που έχουν ήδη υποφέρει πάρα πολύ] ως προαπαιτούμενο για πιθανή μελλοντική συμφωνία σχετικά με νέο πρόγραμμα του ΕΜΣ [δηλάδή ένα νέο δάνειο].  Στο πλαίσιο αυτό έχει βασική σημασία η ανάληψη ιδίας ευθύνης από τις ελληνικές αρχές [η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ θα πρέπει να υπογράψει διακήρυξη αυτομόλησης στη “λογική” της Τρόικα] , τις δε δεσμεύσεις πολιτικής πρέπει να ακολουθήσει η επιτυχής υλοποίησή τους.

Τα κράτη μέλη της ζώνης του ευρώ που ζητούν χρηματοπιστωτική συνδρομή από τον ΕΜΣ αναμένεται να απευθύνουν, εφόσον είναι δυνατόν, ανάλογο αίτημα και στο ΔΝΤ. Αυτό αποτελεί προϋπόθεση προκειμένου η Ευρωομάδα να συμφωνήσει σχετικά με νέο πρόγραμμα του ΕΜΣ.

Επομένως, η Ελλάδα θα ζητήσει τη συνέχιση της στήριξης του ΔΝΤ (παρακολούθηση και χρηματοδότηση) από τον Μάρτιο του 2016 [Το Βερολίνο εξακολουθεί να πιστεύει ότι δεν μπορεί να εμπιστευθεί την Κομισιόν για να “αστυνομεύσει” τα δικά της προγράμματα διάσωσης].

Με δεδομένη την ανάγκη να οικοδομηθεί εκ νέου σχέση εμπιστοσύνης με την Ελλάδα, η σύνοδος κορυφής για το ευρώ χαιρετίζει τις δεσμεύσεις των ελληνικών αρχών να θεσπίσουν χωρίς χρονοτριβή μια πρώτη δέσμη μέτρων [η Ελλάδα θα πρέπει να υποβάλει τον εαυτό της σε δημοσιονομικό εικονικό πνιγμό ακόμη και πριν της δοθεί χρηματοδότηση]. Στα μέτρα αυτά, τα οποία θα ληφθούν με πλήρη εκ των προτέρων συμφωνία με τους θεσμούς, θα περιλαμβάνονται:

έως 15 Ιουλίου 

• ο εξορθολογισμός του συστήματος ΦΠΑ και η διεύρυνση της φορολογικής βάσης για αύξηση των εσόδων [καταφέροντας ένα μεγάλο χτύπημα στην μοναδική βιομηχανία ανάπτυξης της Ελλάδας, τον τουρισμό]
• άμεσα μέτρα για τη βελτίωση της μακροπρόθεσμης βιωσιμότητας του συνταξιοδοτικού συστήματος ως μέρος συνολικού προγράμματος μεταρρύθμισης των συντάξεων [μειώνοντας την χαμηλότερη από τις χαμηλότερες των συντάξεων, αγνοώντας ότι η εξάντληση των κεφαλαίων για συντάξεις προήλθε από το PSI του 2012 που σχεδιάστηκε από την Τρόικα και τις επιπτώσεις της ανεργίας και της αδήλωτης εργασίας]
• η διασφάλιση της πλήρους νομικής ανεξαρτησίας της ΕΛ.ΣΤΑΤ [η τρόικα απαιτεί τον πλήρη έλεγχο του πως υπολογίζεται ο προϋπολογισμός της Ελλάδας με στόχο να ελέγχει απόλυτα το μέγεθος της λιτότητας που επιβάλει στην κυβέρνηση].
• η πλήρης εφαρμογή των σχετικών διατάξεων της Συνθήκης για τη σταθερότητα, τον συντονισμό και τη διακυβέρνηση στην Οικονομική και Νομισματική Ένωση, κυρίως με την έναρξη λειτουργίας του Δημοσιονομικού Συμβουλίου πριν από την οριστικοποίηση του Μνημονίου Συνεννόησης και με την εισαγωγή ημιαυτόματων περικοπών δαπανών σε περίπτωση παρεκκλίσεων από φιλόδοξους στόχους πρωτογενούς πλεονάσματος αφού ζητηθεί η γνώμη του Δημοσιονομικού Συμβουλίου και με την επιφύλαξη προηγούμενης έγκρισης από τους θεσμούς [η ελληνική κυβέρνηση, που ξέρει ότι οι επιβαλλόμενοι δημοσιονομικοί στόχοι δεν θα επιτευχθούν ποτέ με αυτή την λιτότητα, πρέπει να δεσμευθεί  για περισσότερη πιο αυτοματοποιημένη λιτότητα ως αποτέλεσμα των νέων αποτυχιών της Τρόικα].

έως τις 22 Ιουλίου 

• η θέσπιση του κώδικα πολιτικής δικονομίας, η οποία αποτελεί μείζονα αναδιάρθρωση των διαδικασιών και των ρυθμίσεων του συστήματος πολιτικής δικαιοσύνης και μπορεί να επιταχύνει σημαντικά τη δικαστική διαδικασία και να μειώσει τις δαπάνες [κατασχέσεις, εξώσεις και “ρευστοποίηση” χιλιάδων σπιτιών και εργασιακών χώρων που δεν είναι σε θέση να ανταπεξέλθουν σε υποθηκεύσεις/δάνεια]
• η μεταφορά στο εθνικό δίκαιο της οδηγίας για τη θέσπιση πλαισίου για την ανάκαμψη και την εξυγίανση πιστωτικών ιδρυμάτων και επιχειρήσεων επενδύσεων (BRRD)

Αμέσως μετά, και μόνον μετά τη νομική εφαρμογή των τεσσάρων πρώτων προαναφερόμενων μέτρων καθώς και την έγκριση όλων των δεσμεύσεων που περιέχονται στο παρόν έγγραφο από την Ελληνική Βουλή, κατόπιν επαλήθευσης από τους θεσμούς και την Ευρωομάδα, μπορεί να ληφθεί απόφαση προκειμένου να δοθεί στους θεσμούς η εντολή διαπραγμάτευσης μνημονίου συνεννόησης (ΜΣ) [η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να ταπεινωθεί σε τέτοιο βαθμό ώστε να της ζητηθεί να επιβάλει σκληρή λιτότητα ως πρώτο βήμα για να ζητήσει ένα ακόμη τοξικό δάνειο. Σαν εκείνο για το οποίο ο ΣΥΡΙΖΑ έγινε παγκοσμίως γνωστός επειδή ήταν αντίθετος]. Η απόφαση αυτή θα ληφθεί υπό την προϋπόθεση ότι έχουν ολοκληρωθεί οι εθνικές διαδικασίες και εφόσον πληρούνται οι προϋποθέσεις του άρθρου 13 της Συνθήκης για τον ΕΜΣ βάσει της εκτίμησης που μνημονεύεται στο άρθρο 13 παράγραφος 1.

Προκειμένου να αποτελέσει τη βάση για την επιτυχή σύναψη του μνημονίου συνεννόησης, η ελληνική πρόταση μεταρρυθμιστικών μέτρων πρέπει να ενισχυθεί σε σημαντικό βαθμό ώστε να ληφθεί υπόψη η σοβαρή επιδείνωση της οικονομικής και δημοσιονομικής θέσης της χώρας το τελευταίο έτος [η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να αποδεχθεί το ψέμα πως δεν ήταν οι τακτικές ασφυξίας των πιστωτών που προκάλεσαν την οικονομική επιδείνωση τους τελευταίους έξι μήνες, το θύμα αναγκάζεται να αναλάβει την ευθύνη εκ μέρους του δράστη].

Η ελληνική κυβέρνηση πρέπει να δεσμευθεί επισήμως να ενισχύσει τις προτάσεις της σε τομείς που έχουν προσδιορίσει οι θεσμοί, με ικανοποιητικό και σαφές χρονοδιάγραμμα για τη θέσπιση και την εφαρμογή νομοθεσίας, συμπεριλαμβανομένων των διαρθρωτικών κριτηρίων, των ορόσημων και των ποσοτικών κριτηρίων, ώστε να είναι σαφής η κατεύθυνση των πολιτικών μεσοπρόθεσμα. Πρέπει κυρίως, σε συμφωνία με τους θεσμούς:

• να πραγματοποιήσει φιλόδοξες μεταρρυθμίσεις στο συνταξιοδοτικό [περικοπές] και να προσδιορίσει πολιτικές ώστε να αντισταθμίσει πλήρως τον δημοσιονομικό αντίκτυπο της απόφασης του Συμβουλίου της Επικρατείας σχετικά με τη συνταξιοδοτική μεταρρύθμιση του 2012 [να ακυρώσει τις αποφάσεις του Ανώτατου δικαστηρίου υπέρ των συνταξιούχων], καθώς και να εφαρμόσει τη ρήτρα μηδενικού ελλείμματος ή εναλλακτικά μέτρα που θα συμφωνηθούν αμοιβαία ως τον Οκτώβριο του 2015 [περικοπές 85% των επικουρικών συντάξεων που ο ΣΥΡΙΖΑ πάλεψε με νύχια και με δόντια να διατηρήσει τους τελευταίους πέντε μήνες].
• να προχωρήσει σε πιο φιλόδοξες μεταρρυθμίσεις στην αγορά προϊόντων με σαφές χρονοδιάγραμμα για την υλοποίηση όλων των συστάσεων της εργαλειοθήκης του ΟΟΣΑ [οι προτάσεις που τώρα ο ΟΟΣΑ έχει αποκηρύξει αφού σχεδίασε ξανά αυτές τις μεταρρυθμίσεις σε συνεργασία με την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ] μεταξύ άλλων για τη λειτουργία των εμπορικών καταστημάτων την Κυριακή, τις περιόδους εκπτώσεων, το ιδιοκτησιακό καθεστώς των φαρμακείων, το γάλα και τα αρτοποιεία, εκτός από τις συστάσεις για τα μη υποχρεωτικώς συνταγογραφούμενα φαρμακευτικά προϊόντα, οι οποίες θα εφαρμοστούν σε επόμενο στάδιο, καθώς και για το άνοιγμα των μακροοικονομικώς κρίσιμων κλειστών επαγγελμάτων (π.χ. μεταφορές με οχηματαγωγά). Στο πλαίσιο των επακόλουθων ενεργειών σύμφωνα με την εργαλειοθήκη του ΟΟΣΑ ΙΙ, πρέπει να συμπεριληφθεί στις προαπαιτούμενες δράσεις η μεταποίηση· 
• σε ό,τι αφορά τις αγορές ενέργειας, να προχωρήσει στην ιδιωτικοποίηση του Ανεξάρτητου Διαχειριστή Μεταφοράς Ηλεκτρικής Ενέργειας (ΑΔΜΗΕ), εκτός αν μπορούν να βρεθούν μέτρα αντικατάστασης με ισοδύναμο αποτέλεσμα για τον ανταγωνισμό, βάσει συμφωνίας με τους θεσμούς [ο ΑΔΜΗΕ θα ξεπουληθεί σε συγκεκριμένα κατεστημένα συμφέροντα κατ΄εντολή των «θεσμών»]
• όσον αφορά τις αγορές εργασίας, να προχωρήσει σε αυστηρή επανεξέταση και εκσυγχρονισμό των συλλογικών διαπραγματεύσεων [να επιβεβαιώσει πως δεν θα επιτρέπονται συλλογικές διαπραγματεύσεις], των εργατικών κινητοποιήσεων [οι οποίες πρέπει να απαγορευθούν] και, σύμφωνα με την οικεία οδηγία και βέλτιστη πρακτική της ΕΕ, των ομαδικών απολύσεων [οι οποίες θα πρέπει να επιτρέπονται ανάλογα με τα καπρίτσια των εργοδοτών] βάσει του χρονοδιαγράμματος και της προσέγγισης που έχουν συμφωνηθεί με τους θεσμούς [αποφασίζει η Τρόικα]. Κατόπιν της επανεξέτασης αυτής, οι πολιτικές για την αγορά εργασίας πρέπει να ευθυγραμμιστούν με τις διεθνείς και ευρωπαϊκές βέλτιστες πρακτικές, θα πρέπει δε να μη συνεπάγονται την επιστροφή σε παλαιότερα πλαίσια πολιτικής ασύμβατα με τους στόχους της προώθησης βιώσιμης ανάπτυξης χωρίς αποκλεισμούς [δεν θα πρέπει να υπάρχουν μηχανισμοί που οι μισθωτοί εργάτες θα μπορούν να χρησιμοποιήσουν για να πετύχουν καλύτερους όρους από τους εργοδότες]
• να πραγματοποιήσει τα απαραίτητα βήματα για την ενίσχυση του χρηματοπιστωτικού τομέα, συμπεριλαμβανομένων τόσο αποφασιστικής δράσης για τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια [τσουνάμι κατασχέσεων προ των πυλών] όσο και μέτρων για την ενδυνάμωση της διακυβέρνησης του ΤΧΣ και των τραπεζών [οι Έλληνες που θα έχουν το ΤΧΣ και οι τράπεζες δεν θα έχουν κανέναν έλεγχο στο ΤΧΣ και τις τράπεζες] , ιδίως με την εξάλειψη κάθε πιθανότητας πολιτικών παρεμβάσεων [εκτός από την πολιτική ανάμειξη της Τρόικα], ιδιαίτερα στις διαδικασίες διορισμού.

Πέραν τούτου, οι ελληνικές αρχές οφείλουν να πραγματοποιήσουν τις ακόλουθες ενέργειες: 

• να αναπτύξουν ένα σημαντικά ενισχυμένο πρόγραμμα ιδιωτικοποιήσεων με βελτιωμένη διακυβέρνηση· ελληνικά περιουσιακά στοιχεία μεγάλης αξίας θα μεταφερθούν σε ανεξάρτητο ταμείο, το οποίο θα τα ρευστοποιήσει με ιδιωτικοποιήσεις και άλλους τρόπους. [ένα σχεδόν ανατολικογερμανικό τραστ προβλέπεται να ξεπουλήσει την δημόσια περιουσία, αλλά χωρίς τις αντίστοιχες μεγάλες επενδύσεις που έκανε η Δυτική Γερμανία στην ανατολική ως αποζημίωση από αυτή την καταστροφή]. Η ρευστοποίηση των περιουσιακών στοιχείων θα αποτελέσει μια πηγή για την πραγματοποίηση της προγραμματισμένης εξόφλησης του νέου δανείου του ΕΜΣ και θα αποφέρει κατά τη διάρκεια του νέου δανείου επιδιωκόμενο συνολικό ποσό 50 δισεκ. ευρώ, εκ των οποίων τα 25 δισ. ευρώ θα χρησιμοποιηθούν για την επιστροφή της ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών και άλλων περιουσιακών στοιχείων και το 50% κάθε εναπομένοντος ευρώ (τουτέστιν, 50% των 25 δισεκ. ευρώ) θα χρησιμοποιηθεί για τη μείωση της αναλογίας χρέους/ΑΕΠ, το δε υπόλοιπο 50% θα χρησιμοποιηθεί για επενδύσεις [η δημόσια περιουσία θα ξεπουληθεί και τα θλιβερά ποσά θα πάνε για την εξυπηρέτηση ενός χρέους που δεν εξυπηρετείται και τίποτα δεν θα μείνει για δημόσιες ή ιδιωτικές επιχειρήσεις]. Το ταμείο αυτό θα συσταθεί στην Ελλάδα υπό τη διαχείριση των ελληνικών αρχών και την εποπτεία των οικείων ευρωπαϊκών θεσμών. Σε συμφωνία με τους θεσμούς [θα είναι κατ' όνομα στην Ελλάδα, αλλά, όπως και το ΤΧΣ ή η Τράπεζα της Ελλάδας, θα ελέγχεται εντελώς από τους πιστωτές] και με βάση τις βέλτιστες διεθνείς πρακτικές, θα πρέπει να θεσπιστεί νομοθετικό πλαίσιο για να διασφαλιστούν διαφανείς διαδικασίες και κατάλληλος καθορισμός τιμών για την εκποίηση των περιουσιακών στοιχείων, σύμφωνα με τις αρχές και τα πρότυπα του ΟΟΣΑ για τη διαχείριση κρατικών επιχειρήσεων [η τρόικα θα κάνει ότι θέλει].
• σύμφωνα με τις φιλοδοξίες της ελληνικής κυβέρνησης, να εκσυγχρονίσουν και να ενισχύσουν σε σημαντικό βαθμό την ελληνική διοίκηση και να θέσουν σε εφαρμογή ένα πρόγραμμα, υπό την αιγίδα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, για τη δημιουργία ικανοτήτων και την αποπολιτικοποίηση της ελληνικής διοίκησης[μετατρέποντας την Ελλάδα σε μια ζώνη χωρίς δημοκρατία, σχεδιασμένη στις Βρυξέλλες, μια μορφή υποτιθέμενης τεχνοκρατικής κυβέρνησης, που θα είναι πολιτικά τοξική και άτοπη μακροοικονομικά]. Μια πρώτη πρόταση θα πρέπει να υποβληθεί μέχρι τις 20 Ιουλίου ύστερα από συζητήσεις με τους θεσμούς. Η ελληνική κυβέρνηση δεσμεύεται να μειώσει περαιτέρω το κόστος της ελληνικής διοίκησης [να μειώσει τους κατώτερους μισθούς αυξάνοντας λίγο τους μισθούς μερικών από τα ανώτατα στελέχη της Τρόικα], βάσει χρονοδιαγράμματος σε συμφωνία με τους θεσμούς 
• να εξομαλύνουν πλήρως τις μεθόδους εργασίας με τους θεσμούς, συμπεριλαμβανομένων των αναγκαίων επιτόπιων εργασιών στην Αθήνα, ώστε να βελτιωθούν η υλοποίηση και η παρακολούθηση του προγράμματος [η τρόικα χτυπάει ξανά και απαιτεί να την καλέσει η ελληνική κυβέρνηση στην Αθήνα σαν κατακτητή. Η Καρχηδόνια συμφωνία σε όλο της το μεγαλείο] Η κυβέρνηση οφείλει να διαβουλεύεται και να συμφωνεί με τους θεσμούς όσον αφορά όλα τα νομοσχέδια στους σχετικούς τομείς, αρκετό χρόνο πριν από την υποβολή τους σε δημόσια διαβούλευση ή στη Βουλή [το ελληνικό κοινοβούλιο πρέπει, ξανά, πέντε μήνες μετά από μια σύντομη ανεξαρτησία, να γίνει παράρτημα της Τρόικα, περνώντας μεταφρασμένη νομοθεσία μηχανικά]. Η σύνοδος κορυφής για το ευρώ τονίζει και πάλι ότι η υλοποίηση είναι βασικής σημασίας και στο πλαίσιο αυτό εκφράζει την ικανοποίησή της για την πρόθεση των ελληνικών αρχών να ζητήσουν, μέχρι τις 20 Ιουλίου, στήριξη από τους θεσμούς και τα κράτη μέλη για τεχνική βοήθεια, ζητά δε από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να συντονίσει αυτή την ευρωπαϊκή στήριξη 
• εξαιρουμένου του νόμου για την ανθρωπιστική κρίση, η ελληνική κυβέρνηση θα επανεξετάσει, με σκοπό να τις τροποποιήσει, τις θεσπισθείσες νομοθετικές πράξεις που δεν συνάδουν με τη συμφωνία της 20ής Φεβρουαρίου διότι συνιστούν υπαναχώρηση σε σχέση με δεσμεύσεις από προηγούμενα προγράμματα ή θα προσδιορίσει σαφή ισοδύναμα για την αντιστάθμιση των δικαιωμάτων που αποκτήθηκαν συνεπεία των ανωτέρω πράξεων [εκτός από την υπόσχεση να μην νομοθετεί πλέον αυτόνομα, η ελληνική κυβέρνηση πρέπει αναδρομικά να ακυρώσει όλα τα νομοσχέδια που πέρασε τους τελευταίους πέντε μήνες].

Οι αναφερόμενες ανωτέρω δεσμεύσεις αποτελούν ελάχιστες απαιτήσεις για την έναρξη των διαπραγματεύσεων με τις ελληνικές αρχές. Εντούτοις, η σύνοδος κορυφής για το ευρώ κατέστησε σαφές ότι η έναρξη διαπραγματεύσεων δεν προδικάζει οποιαδήποτε ενδεχόμενη τελική συμφωνία επί νέου προγράμματος του ΕΜΣ, η οποία θα πρέπει να βασίζεται σε απόφαση επί του συνολικού πακέτου (περιλαμβανομένων των χρηματοδοτικών αναγκών, της βιωσιμότητας του χρέους και της πιθανής ενδιάμεσης χρηματοδότησης). 

Η σύνοδος κορυφής για το ευρώ λαμβάνει υπόψη τις πιθανές χρηματοδοτικές ανάγκες του προγράμματος ύψους μεταξύ 82 και 86 δισ. ευρώ, όπως έχουν εκτιμηθεί από τους θεσμούς [το Eurogroup σκαρφίστηκε ένα τεράστιο νούμερο αρκετά παραπάνω από αυτό που είναι απαραίτητο, ώστε να αναγγείλει ότι η αναδιάρθρωση χρέους αποκλείεται και η αέναη δουλεία στο χρέος είναι το βασικό σενάριο]. Καλεί τους θεσμούς να διερευνήσουν τις δυνατότητες για τη μείωση του χρηματοδοτικού φακέλου, μέσω εναλλακτικής δημοσιονομικής πορείας ή μέσω υψηλότερων εσόδων από ιδιωτικοποιήσεις [και ναι ίσως να είναι πιθανό τα γουρούνια να πετάξουν]. Η αποκατάσταση της πρόσβασης στις αγορές, η οποία αποτελεί στόχο κάθε προγράμματος χρηματοδοτικής βοήθειας, μειώνει την ανάγκη χρησιμοποίησης του συνολικού χρηματοδοτικού φακέλου [κάτι που οι πιστωτές θα κάνουν τα πάντα για να αποφύγουν, για παράδειγμα εξασφαλίζοντας ότι η Ελλάδα όχι μόνο τα μπει στην ποσοτική χαλάρωση το 2018, όταν η ποσοτική χαλάρωση θα έχει... τελειώσει].

Η σύνοδος κορυφής για το ευρώ λαμβάνει υπόψη τις επείγουσες χρηματοδοτικές ανάγκες της Ελλάδας, οι οποίες καταδεικνύουν την ανάγκη ταχύτατης προόδου για τη λήψη απόφασης επί νέου μνημονίου συνεννόησης: Οι ανάγκες αυτές εκτιμάται ότι ανέρχονται σε 7 δισ. ευρώ έως τις 20 Ιουλίου και σε ακόμη 5 δισ. ευρώ μέχρι τα μέσα Αυγούστου.

Η σύνοδος κορυφής για το ευρώ αναγνωρίζει ότι είναι σημαντικό να διασφαλιστεί ότι το ελληνικό κράτος θα μπορέσει να αποπληρώσει τις καθυστερούμενες οφειλές του προς το ΔΝΤ και την Τράπεζα της Ελλάδος και να εκπληρώσει κατά τις ερχόμενες εβδομάδες τις υποχρεώσεις του που συνδέονται με το χρέος, ώστε να δημιουργηθούν οι συνθήκες που θα επιτρέψουν την ομαλή ολοκλήρωση των διαπραγματεύσεων. Οι κίνδυνοι της μη ταχείας ολοκλήρωσης των διαπραγματεύσεων βαρύνουν πλήρως την Ελλάδα [ακόμη μια φορά απαιτούν το θύμα να αναλάβει όλη την ευθύνη εκ μέρους του θύτη]. Η σύνοδος για το ευρώ καλεί την Ευρωομάδα να συζητήσει επειγόντως τα ζητήματα αυτά.

Λόγω των σοβαρότατων προκλήσεων που αντιμετωπίζει ο ελληνικός χρηματοπιστωτικός τομέας, ο συνολικός φάκελος του πιθανού νέου προγράμματος του ΕΜΣ θα πρέπει να περιλάβει τη δημιουργία αποθεματικού ασφάλειας ύψους 10 έως 25 δισ. για τον τραπεζικό τομέα, ώστε να αντιμετωπιστούν οι πιθανές ανάγκες για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών και το κόστος εξυγίανσης, εκ του οποίου αναμένεται να είναι άμεσα διαθέσιμο ποσό ύψους 10 δισ. ευρώ σε διαχωρισμένο λογαριασμό στον ΕΜΣ [η τρόικα παραδέχεται ότι η ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών του 2013-14, που θα χρειαζόταν μόνο 10 δισ. ευρώ, ήταν ανεπαρκές, αλλά, βέβαια, ρίχνει την ευθύνη στην κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ].

Η σύνοδος κορυφής για το ευρώ έχει επίγνωση ότι η ταχεία λήψη απόφασης επί νέου προγράμματος αποτελεί προϋπόθεση για να ανοίξουν πάλι οι τράπεζες, ώστε να αποφευχθεί με τον τρόπο αυτό η αύξηση του συνολικού χρηματοδοτικού φακέλου [η τρόικα έκλεισε τις τράπεζες της Ελλάδας για να αναγκάσει την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ να συνθηκολογήσει και τώρα φωνάζει για να ανοίξουν ξανά]. Η ΕΚΤ και ο ΕΕΜ θα διενεργήσουν συνολική αξιολόγηση μετά το καλοκαίρι. Το συνολικό αποθεματικό ασφάλειας θα καλύψει τις πιθανές κεφαλαιακές ελλείψεις μετά τη συνολική αξιολόγηση αφού εφαρμοστεί το νομοθετικό πλαίσιο.

Υπάρχουν σοβαρές ανησυχίες σχετικά με τη βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους [αλήθεια; απίστευτο]. Αυτό οφείλεται στη χαλάρωση των πολιτικών που ακολουθήθηκαν κατά τη διάρκεια των τελευταίων δώδεκα μηνών, η οποία είχε ως αποτέλεσμα την πρόσφατη επιδείνωση του εσωτερικού μακροοικονομικού και χρηματοοικονομικού περιβάλλοντος [δεν είναι τα ψεύτικα δάνεια του 2010 και του 2012 που, σε συνδυασμό με την λιτότητα που άρπαξε το ΑΕΠ, που προκάλεσαν την διόγκωση του χρέους. Ήταν η προοπτική και δυνατότητα μιας κυβέρνηση που άσκησε κριτική στα δάνεια που προκάλεσε... τη μη βιωσιμότητα του χρέους].

Η σύνοδος κορυφής για το ευρώ υπενθυμίζει ότι τα κράτη μέλη της ευρωζώνης έχουν θεσπίσει κατά τη διάρκεια των τελευταίων ετών μία αξιοσημείωτη δέσμη μέτρων προς υποστήριξη της βιωσιμότητας του χρέους της Ελλάδας, η οποία εξομάλυνε την πορεία εξυπηρέτησης του χρέους της Ελλάδας και μείωσε το κόστος σημαντικά [το πρώτο και δεύτερο πρόγραμμα διάσωσης απέτυχε, το χρέος εκτοξεύθηκε καθώς αυτό θα συνέβαινε, καθώς, ο πραγματικός σκοπός των προγραμμάτων ήταν να μεταφέρει τις απώλειες των τραπεζών στους φορολογούμενους της Ευρώπης].

Με αυτά τα δεδομένα και στο πλαίσιο του πιθανού μελλοντικού προγράμματος του ΕΜΣ, καθώς και σύμφωνα με το πνεύμα της δήλωσης της Ευρωομάδας του Νοεμβρίου του 2012, η Ευρωομάδα παραμένει έτοιμη να εξετάσει, εάν χρειαστεί, πιθανά πρόσθετα μέτρα (πιθανή παράταση των περιόδων χάριτος και αποπληρωμής), για να εξασφαλιστεί ότι οι ακαθάριστες χρηματοδοτικές ανάγκες παραμένουν σε βιώσιμο επίπεδο [η υπόσχεση μιας αναδιάρθρωσης χρέους σε προηγούμενη ελληνική κυβέρνηση που δεν τηρήθηκε ποτέ από τους πιστωτές].

Τα μέτρα αυτά θα εξαρτώνται από την πλήρη υλοποίηση των μέτρων τα οποία πρόκειται να συμφωνηθούν σε πιθανό νέο πρόγραμμα και θα εξεταστούν μετά την πρώτη θετική ολοκλήρωση επανεξέτασης [για ακόμη μια φορά, η Τρόικα θα αφήσει την ελληνική κυβέρνηση να εργαστεί για ένα χρέος που δεν μπορεί να πληρωθεί και όταν, ως αποτέλεσμα, το πρόγραμμα αποτύχει, η φτώχεια αυξηθεί περισσότερο και τα εισοδήματα καταρρεύσουν μπορεί να υπάρξει ένα κούρεμα χρέους, όπως έκανε η Τρόικα το 2012].
Η σύνοδος κορυφής για το ευρώ τονίζει ότι δεν μπορούν να αναληφθούν απομειώσεις της ονομαστικής αξίας του χρέους [η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ έχει προτείνει από τον Ιανουάριο μια μετριοπαθή αναδιάρθρωση χρέους, χωρίς κουρέματα, μεγιστοποιώντας την αναμενόμενη καθαρή αξία των αποπληρωμών της Ελλάδας προς τους πιστωτές, οι οποίες απορρίφθηκαν από την Τρόικα επειδή ο στόχος τους ήταν, απλά, να ταπεινώσουν τον ΣΥΡΙΖΑ].
Οι ελληνικές αρχές επαναλαμβάνουν την κατηγορηματική δέσμευσή τους να τηρήσουν πλήρως και εγκαίρως τις χρηματοοικονομικές τους υποχρεώσεις προς όλους τους πιστωτές τους [κάτι που μπορεί να συμβεί μόνο μέσω σημαντικής αναδιάρθρωσης χρέους]. 

Υπό την προϋπόθεση ότι πληρούνται όλες οι αναγκαίες προϋποθέσεις που περιέχονται στο παρόν έγγραφο, η Ευρωομάδα και το διοικητικό συμβούλιο του ΕΜΣ δύνανται, σύμφωνα με το άρθρο 13 παράγραφος 2 της Συνθήκης ΕΜΣ, να δώσουν εντολή στους θεσμούς να διαπραγματευτούν νέο πρόγραμμα του ΕΜΣ, εφόσον πληρούνται οι προϋποθέσεις του άρθρου 13 της Συνθήκης ΕΜΣ, βάσει της εκτίμησης που αναφέρεται στο άρθρο 13 παράγραφος 1.

Για να ενισχυθούν η ανάπτυξη και η δημιουργία θέσεων απασχόλησης στην Ελλάδα (εντός των προσεχών 3-5 ετών) [έχοντας ήδη καταστρέψει την ανάπτυξη και τις δουλειές για τα προηγούμενα πέντε χρόνια], η Επιτροπή θα συνεργαστεί στενά με τις ελληνικές αρχές για την κινητοποίηση ποσού έως 35 δισ. ευρώ (από διάφορα ενωσιακά προγράμματα) για τη χρηματοδότηση της επενδυτικής και οικονομικής δραστηριότητας, μεταξύ άλλων σε επίπεδο ΜΜΕ [θα χρησιμοποιηθεί την ίδια τάξη μεγέθους των διαρθρωτικών ταμείων, συν κάποια χρήματα φαντασίας, όπως ήταν διαθέσιμα 2010-2014]. Ως έκτακτο μέτρο και δεδομένων των ιδιαίτερων συνθηκών της Ελλάδας, η Επιτροπή θα προτείνει την αύξηση του επιπέδου προχρηματοδότησης κατά 1 δισ. ευρώ για την άμεση τόνωση των επενδύσεων, πράγμα που θα ρυθμιστεί από τους συννομοθέτες της ΕΕ [Από τα 35 δισ. ευρώ υπολογίστε το 1 δισ. ως πραγματικά χρήματα]. Το Επενδυτικό Σχέδιο για την Ευρώπη θα παράσχει επίσης χρηματοδοτικές ευκαιρίες για την Ελλάδα [το ίδιο σχέδιο που οι περισσότεροι από τους υπουργούς οικονομικών της Ευρωζώνης αναφέρουν ως πρόγραμμα-φάντασμα].

**********************
Ολόκληρο το κείμενο της συμφωνίας: Μέτρα, προαπαιτούμενα και σκληρές αλλαγές

**********************

-----------------
[πηγή]

Η Επιστολή παραίτησης της Νάντιας Βαλαβάνη

Προς τον Πρωθυπουργό της Ελλάδας 

Αλέξη,

Στήριξα την ομάδα διαπραγμάτευσης τη νύχτα της Παρασκευής όντας σίγουρη ότι δεν υπάρχει περίπτωση να υπάρξει συμφωνία. Ότι τελικά θα γυρίσετε πίσω για να στηριχτούμε  στο λαό - όπως το έκανες και την προηγούμενη φορά.  Ότι η ανάγνωση της μάχης που δίνατε εκεί θα βοηθήσει ν’  αποκαλυφθεί στα μάτια και των πιο ανυποψίαστων συμπατριωτών μας, μετά και τ’ αποτελέσματα του δημοψηφίσματος της προηγούμενης Κυριακής, πώς επιχειρούν να χρησιμοποιήσουν την Ελλάδα ως εργαλείο για να μετασχηματίσουν βίαια στο ακόμα φρικαλεότερο συνολικότερα την Ευρώπη. Επειδή δεν πιστεύω ότι η κατάσταση για την εργαζόμενη πλειοψηφία της ελληνικής κοινωνίας μπορεί ποτέ ν’ αλλάξει ριζικά προς το καλύτερο χωρίς τη δική της συνειδητοποίηση και θέληση για δράση προς τα εκεί.

Ακόμα και τώρα, Δευτέρα πρωί, εξακολουθώ να πιστεύω ότι δεν πρόκειται να υπάρξει συμφωνία. Ότι η τακτική των γνωστών κυρίαρχων κύκλων στη Γερμανία είναι ο πλήρης εξευτελισμός της κυβέρνησης και της χώρας. Να ψηφίσει η Βουλή αύριο-μεθαύριο ό,τι μέχρι σήμερα έχει – ας πούμε - «συμφωνηθεί», και πάλι να μην υπάρξει συμφωνία. Μέχρι να καταρρεύσει αυτή η κυβέρνηση και ν’  αναλάβει κυβέρνηση «δοτών» και «προθύμων».  Αυτοί που έφεραν τη χώρα μέχρι εδώ. Αυτοί που, μαζί με τους «έξω», πίστεψαν ότι  οι κλειστές τράπεζες θα συνέτριβαν το πρώτο πείραμα ελπίδας στην ευρωπαϊκή ήπειρο τον καινούργιο  αιώνα. Αυτοί που ήδη σηκώνουν κεφάλι και απευθύνονται με μια ύβρι που δε θα μπορέσει να εξαλείψει οποιαδήποτε κάθαρση.

Αλέξη,

ξέρεις πολύ καλύτερα από μένα ότι σ’ ένα πόλεμο, όταν οι δυνάμεις του αντίπαλου αποδειχθούν συντριπτικά υπέρτερες, επιτρέπεται η συνθηκολόγηση – με μοναδικό στόχο την ανασύνταξη  των δικών σου δυνάμεων και την οργάνωση, ξανά, της αντίστασης που θα επιτρέψει να μεταβάλλεις πλέον τις ίδιες εκείνες τις συνθήκες που οδήγησαν στην ήττα. Αυτή η «συνθηκολόγηση», όμως, είναι τόσο συντριπτική, που δε θα επιτρέψει ανασύνταξη δυνάμεων. Και η επιδείνωση, με δική μας υπογραφή, της κατάστασης ενός εξαντλημένου λαού εκεί που πήγαινε να σηκώσει κεφάλι, θα αποτελέσει «ταφόπλακα», για πολλά χρόνια, οποιωνδήποτε δυνατοτήτων χειραφέτησης του.

Χρωστάμε πριν απ’  όλα στα νέα παιδιά, αυτά που καθόρισαν το αποτέλεσμα της προηγούμενης Κυριακής, αυτά που είναι το μέλλον τους που καθορίζεται σήμερα, να γυρίσει η αντιπροσωπεία μας χωρίς αφόρητες δεσμεύσεις. Ν’  απευθυνθείς ξανά σε αυτά τα παιδιά και σ’ όλους τους εργαζόμενους, ανεξάρτητα αν ψήφισαν όχι ή ναι. Να τους εξηγήσεις πώς ακριβώς έχει η κατάσταση, τι θα έχει ν’  αντιμετωπίσει ο λαός μας, αν πάρει σάρκα και οστά, στις συνθήκες που επιβλήθηκαν στη χώρα, το πλειοψηφικό όχι. Που δόθηκε με την πλειοψηφία να θέλει αυτό που λέγαμε, λύση εντός της Ευρώπης. Αυτή η συγκεκριμένη λύση, όμως, που επιβάλλεται σήμερα με τόσο καταθλιπτικό τρόπο, δεν είναι λύση βιώσιμη. Για τους ίδιους, για το λαό, για τη χώρα. Για την άλλη Ευρώπη, που βρίσκεται σε κατάσταση τοκετού. Είναι άλλο πράγμα να βρεθείς σε μια πραγματικότητα εξαιρετικά δύσκολη, ν΄ αντιμετωπίζεις μια καταστροφή, μ’  ελπίδα ωστόσο σ’ ένα μέλλον αξιοπρέπειας, κυριαρχίας  κι ανεξαρτησίας. Κι άλλο ν’  αντιμετωπίζεις μια καταστροφή που θα ολοκληρωθεί με ό,τι εθνικό εισόδημα έχει απομείνει να κατευθύνεται στους «έξω», για την αποπληρωμή ενός χρέους που δεν αποπληρώνεται στους αιώνες των αιώνων και κάνει την ίδια την κοινωνία μη βιώσιμη, και στους «πάνω». 

Αλέξη,

Σ’  ένα τέτοιο προσκλητήριο θα είμαι παρούσα και θα το υπηρετήσω απ’ όποια θέση θέλεις μέχρι τέλους. Σε περίπτωση όμως που η αντιπροσωπεία μας επιστρέψει με τις δεσμεύσεις που απευχόμαστε  - μέτρα θνησιγενή, που σε κάθε αξιολόγηση θα ξαναθέτουν τα ίδια  διλήμματα, υποχώρηση ή GREXIT –, είναι αδύνατο να συνεχίσω να είμαι μέλος της κυβέρνησης. Σε ευχαριστώ για την εμπιστοσύνη με την οποία με τίμησες. Με τη σειρά μου, σ’  ένα υπουργείο που όπως ξέρεις βρέθηκα μόνο για λόγους κομματικότητας, έκανα ότι μπορούσα για ν’  ανακουφιστούν λαϊκά στρώματα και για να προετοιμάσω ένα δικαιότερο φορολογικό σύστημα.  Το ίδιο και σε ό,τι αφορά το άλλο μεγάλο μέτωπο, της διαφύλαξης και μιας πραγματικής  αξιοποίησης προς όφελος των λαϊκών συμφερόντων και του τόπου, της δημόσιας περιουσίας. Σ’  ευχαριστώ που έστω για αυτό το σύντομο χρονικό διάστημα μου έδωσες τη δυνατότητα να υπηρετήσω απ’  αυτή τη θέση το απελευθερωτικό μας εγχείρημα. 

Ο αγώνας, θέλω να πιστεύω, συνεχίζεται. 

Μ’  εκτίμηση

Νάντια Βαλαβάνη

---------
[πηγή]

Σημείο καμπής - Του Στάθη

Με την άκρη του ματιού. Κι εν αναμονή εξελίξεων. Η κυβέρνηση δεν έπρεπε να είχε φθάσει ως εδώ. Διαπραγματεύθηκε σαν να είχε άγνοια κινδύνου και με πατέντες ερασιτεχνών εντός ενός στενού αρχηγικού κύκλου. Ο ορισμός του μεζέ των θηρίων. Ταυτοχρόνως, ως τώρα και πλην ολίγων εξαιρέσεων η κυβέρνηση κυβέρνησε υποτυπωδώς. Και βρεθήκαμε με την πλάτη στον τοίχο. Οι Έλληνες. Η χώρα. Παρά ταύτα

και παρά τη θηριώδη προπαγάνδα εναντίον του, ο ελληνικός λαός όρθωσε το ανάστημά του και έδωσε όπλο το 62%  στην κυβέρνηση. Τη φιλολαϊκή κυβέρνηση. Η οποία όμως δεν μπορούσε να το χρησιμοποιήσει, διότι είχε ήδη φθάσει στο απροχώρητο. Δεν είχε

πιά παρά μόνον ένα δρόμο, τον δρόμο που είχαν ακολουθήσει και οι άλλοι, ο δικομματικός μονοκομματισμός. Και ακολούθησε αυτόν τον δρόμο, απλώς χρησιμοποιώντας μια άλλη ρητορική. Που όμως κι αυτή με τη ρητορική των προγενέστερων άρχισε να μοιάζει. Το «όχι» έπρεπε να γίνει «ναι». Κι έγινε. Και στις διαπραγματεύσεις και στη Βουλή. ‘Ένα «ναι» που πίσω του στοιχήθηκαν όλες οι δυνάμεις που οδήγησαν τη χώρα στα μνημόνια και τον λαό στη δυστυχία.

Μπορούσε να γίνει αλλιώς; Όχι! Κι αυτό είναι η μεγάλη ευθύνη της κυβέρνησης. Έφερε την Αριστερά σε αντίθεση με τον εαυτόν της. Μοιραίο κατόρθωμα-διότι πλέον ο ΣΥΡΙΖΑ μπήκε σε τροχιά καμπής. Τι θα βγει απ΄αυτό; άγνωστον ακόμα (μόνο σενάρια κι εικασίες τρέχουν). Η πραγματικότητα όμως έχει διαμορφωθεί.  Η χώρα παραμένει σταθερά σε καθεστώς υποτέλειας (που μάλιστα βαθαίνει) και η κυβέρνηση

φαίνεται ότι θα αποσπάσει μια συμφωνία πολύ σκληρή για τον λαό με μια-δύο πλευρές που θα χρυσώνουν το χάπι (εν πρώτοις με τη «γενναιόδωρη» πλέον αποκατάσταση εκ μέρους  των δυναστών του τραπεζικού τομέα). Στην κοινωνία τα ερχόμενα θα λειτουργήσουν κατά το σύνδρομο του σπιτιού του Χότζα. Με τα σπίτια μας τίγκα στις ύαινες και τους κροκόδειλους, αν μας απαλλάξουν απ΄τη γάτα, θα αισθανθούμε μια κάποια ανακούφιση. Διότι ο λαός

είδε τον χάρο (μιας ανοργάνωτης εξόδου απ΄το ευρώ) με τα μάτια του. Η παραμονή λοιπόν σε ένα νόμισμα φυλακή, σε μια χώρα Ειδική Οικονομική Ζώνη και σε μια Ένωση Θηρίων συνοδεύεται από στεναγμούς ανακούφισης της μεγάλης πλειοψηφίας, και πάντως όλων εκείνων που δεν ήταν προετοιμασμένοι για κινδυνώδεις περιπέτειες σε «αχαρτογράφητα νερά».

Χθες στη Βουλή η εως τώρα επιτυχημένη διαχείριση των εσωτερικών αντιθέσεων στον ΣΥΡΙΖΑ και η απολύτως αποτυχημένη διαχείριση του ρόλου της Αριστεράς ως κυβέρνηση έφθασαν στο όριό τους. Και ο κόμπος έσπασε το χτένι: προ του Γορδίου Δεσμού (ο οποίος θα παραμείνει άλυτος για πολλά χρόνια πλέον) οι αστικές δυνάμεις «πήγαν» με την Αριστερά (για να τη φάνε στη συνέχεια) και η Αριστερά, πλην ολίγων, πήγε μαζί τους. Όπως πήγε και τη χώρα εκεί που ως τώρα την πήγαιναν, περιορίζοντας τη διαφορετικότητά της  σε υποσχέσεις για το μέλλον.

Με έναν λόγο ο ΣΥΡΙΖΑ υποχώρησε ακόμα και από τα αστικοδημοκρατικά του καθήκοντα και υποτάχθηκε όχι τοις κείνων ρήμασι, αλλά στις υπαγορεύσεις των δικτατόρων της οικονομικής φρίκης και του πολιτικού εκφασισμού που τη συνοδεύει. Η απώλεια της δεδηλωμένης (η οποία μάλλον θα διευρυνθεί όταν έλθει η συμφωνία προς ψήφισιν στη Βουλή) υποχρεώνει

τον κ. Τσίπρα (εκτός απ΄τον ανασχηματισμό που θα πρέπει να κάνει αμέσως) σε δύο λύσεις: ή στην ανασύνθεση της κυβερνητικής πλειοψηφίας στο πλαίσιο του υπάρχοντος κοινοβουλίου-πράγμα που θα ήταν ένα «υψηλό πραξικόπημα»-ή στην προσφυγή σε εκλογές.

Ό,τι απ΄τα δύο κι αν κάνει, το κόμμα του το έχει διαλύσει. Αν ο ίδιος μετακινηθεί προς την κεντροαριστερά, όπως με τόση επιμονή τον καλεί να κάνει το σύστημα που θα πολεμούσε, στις επόμενες εκλογές θα έχει βγάλει ο ίδιος την Αριστερά απ΄το προσκήνιο, επιτυγχάνοντας άθλο που ουδείς άλλος ηγέτης της έως τώρα έχει επιτύχει.

Όμως, ας μείνουμε στα τρέχοντα, άλλωστε εις ό,τι με αφορά για την ερμηνεία της βοής των επερχομένων ελάχιστη ικανότητα έχω, σθένος δε τρωθέν και βαρύθυμο.

Άλλωστε χόρτασα, κορέσθηκα απ΄το γελοίον του πράγματος. Είδα τον πρώην Υπουργό Οικονομικών κ. Βαρουφάκη να φεύγει στην Αίγινα σαν τον τελευταίο νάρκισσο και τον πρώτο ρίψασπιν. Είδα την Αριστερά να αποκτά τον δικό της Τζαμτζή στο πρόσωπο του κ. Μιχελογιαννάκη, είδα και τον «γουναρά» να ΄χει ράμματα για τη γούνα του ο ίδιος. Όμως

αυτά ήταν της πλάκας. Τα σοβαρά είναι μ΄ανθρώπους σαν και μένα. Σε ποια διαδήλωση είχα δει εγώ τον κ. Σαγιά και σε ποιόν αγώνα; Ως φαίνεται, όποιος κάνει τα στραβά μάτια για κάποια πράγματα, ένεκεν υπέρτερων λόγων, στο τέλος στραβώνεται. Ή του ανοίγουν τα μάτια, χωρίς δόξα και με ακόμα λιγότερες ελπίδες.

Σε όσους από σας συνταξιδεύουμε χρόνια μαζί, αλλά και σε πολλούς νεότερους που ανταμωθήκαμε καθ΄οδόν, πάντοτε έλεγα να αμφιβάλλετε για όσα γράφω, όχι επειδή έχω περισσότερες από μία γλώσσες, ούτε επειδή σας γέλασα ποτέ, αλλά διότι έτσι έχουν τα πράγματα. Πάντα προσπαθούσα να σας λέω την αλήθεια δια της αποδείξεώς της, όπως και τη γνώμη μου χωρίς περιστροφές.



Κι έτσι θα συνεχίσω: αμφιβάλλοντας, επαληθεύοντας, ψάχνοντας…

               Ες αύριον πάλι…

-----------------------
[πηγή]

Δεν τους ενδιαφέρει καμία συμφωνία - Την κεφαλή του Τσίπρα επί πίνακι θέλουν οι Γερμανοί

Δεν τους ενδιαφέρει καμία συμφωνία. Δεν τους ενδιαφέρει καμία Ενωμένη Ευρώπη και κυρίως δεν τους ενδιαφέρει καμιά Δημοκρατία. Τους ενδιαφέρει μόνο το κεφάλι του Τσίπρα. Να σερβιριστεί στο πιάτο σε ένα από τα δείπνα τους για να το απολαύσουν ακούγοντας τη «Λιλή Μαρλέν» , που αλλοίμονο, δεν θα σημαίνει τίποτα από το αυταρχικό παρελθόν της Γερμανίας. Η Γερμανία έχει βλέπετε τη μεγάλη ικανότητα να απενοχοποιεί το παρελθόν της και να ενοχοποιεί το μέλλον των άλλων.

Αυτό που διαδραματίζεται το τελευταίο 48ωρο είναι άκρως αποκαλυπτικό. Η Γερμανία έχει βάλει τους παλιούς ιππποκόμους της γερμανικής κυριαρχίας και νυν μέλη της Ευρωπαικής Ένωσης, να σπάσουν τα μούτρα της Ελλάδας με τις συνεχείς και προσβλητικές αναφορές στην αναξιοπιστία της ελληνικής πλευράς. Ο διεθνής τύπος γεμίζει  με δημοσιεύματα δηλώσεων της επικριτικής Φινλαδίας και της αγανακτισμένης Λετονίας για τους απαράδεκτους Ελληνες που θέλουν λεφτά χωρίς να εγγυώνται τίποτα. Αυτή τη φορά μέχρι και ο Ντράγκι αγανάκτησε, ενώ η Γαλλία και η Ιταλία έτρεξαν αμέσως μετά την απόφαση της ελληνικής Βουλής για το νέο πρόγραμμα να δηλώσουν πως είναι ικανοποιητικό για να προλάβουν την αρνητική τοποθέτηση του Σόιμπλε. Η Ευρωπαϊκή Ένωση φτάνει στα όρια της, όσο και αν αυτό δεν φαίνεται. Ζει τη νέα  γερμανική κυριαρχία η οποία, όπως συμβαίνει με κάθε κυριαρχία, λίγο ενδιαφέρεται για τη Δημοκρατία.

Στη διάρκεια πριν το δημοψήφισμα, η παρέμβαση των ευρωπαικών παραγόντων, όπως συνέβη και με τις εκλογές του Ιανουαρίου, ήταν προσβλητικά χειραγωγητική. Περιέγραψαν ως πρόβλημα της Ελλάδας τον Τσίπρα αφού εκβίασαν με όσα μέτρα μπορούσαν. Ζητούσαν ανοιχτά μια άλλη κυβέρνηση. Πιστός σε αυτό το ευρωπαϊκό «ιδεώδες» ο εκφραστής της Δημοκρατίας του τρικάμερου, Σταύρος Θεοδωράκης, τελειώνοντας με τις συναντήσεις του με τους ευρωπαίους και μια ακόμη πρόβα στον καθρέφτη, αναφώνησε πως η Ελλάδα χρειάζεται μια άλλη κυβέρνηση από την εκλεγμένη. Λίγη σημασία έχει αν ο Θεοδωράκης έχει ως αφετηρία όσα του τάζουν ο Σούλτς και ο Γιούνγκερ ή να απλώς φαντασιώνεται τον εαυτό του ρυθμιστικό παράγοντα όπως διαφήμιζε και το Γενάρη πριν τις εκλογές. Σημασία έχει πως σύσσωμη η τρόικα εσωτερικού, χαιρέκακα παρακολουθεί κάτι εκπροσώπους μαφίας που έχουν αναλάβει ρόλο υπουργού στις βαλτικές χώρες να βρίζουν την Ελλάδα και να απαιτούν τους δικούς τους μισθούς των 200 ευρώ για την Ελλάδα , δηλώνοντας έτοιμη  να κάνει ακόμη και δηλώσεις στα Φιλανδικά για να δείξει πόσο γρήγορα ευθυγραμμίζεται στις νέες απαιτήσεις.

Η Δημοκρατία καταλύεται μέσα από τις απαιτήσεις αυτών που φαντάζουν οραματιστές της Ενωμένης Ευρώπης. Στα τραπέζεια των διαπραγματεύσεων βάζουν κυνικά απαιτήσεις που αφορούν τα συμφέροντά τους αλλά κυρίως την απάντηση σε ένα βασικό ερώτημα. Ή ο Τσίπρας θα συρθεί στα πόδια τους, ή θα προχωρήσουν σε ένα σύγχρονο πραξικόπημα προτάσσοντας τα ευρώ τους. Σε καμιά περίπτωση δεν θα τον αφήσουν να αλλάξει την Ευρώπη με τη δύναμη του παραδείγματος της Ελλάδας.

Δεν σκοπεύουν να χρησιμοποιήσουν τανκς. Τι να τα κάνεις τα τανκς όταν έχεις την τηλεόραση. Θα ήταν ωστόσο καλό να γνωρίζουν, είτε χρησιμοποιήσουν τανκς είτε τον εναλλακτικό Θεοδωράκη καβάλα σε ποδήλατο που θα τον καταγράφουν δέκα κάμερες, πως το να παίζεις με τους λαούς έχει ένα μεγάλο ρίσκο στον οποίο δεν μπορεί να ανταποκριθεί η κάθε Σαλώμη.

Του Κώστα Βαξεβάνη (πρωτότυπος τίτλος:"Την κεφαλή του Τσίπρα επί πίνακι θέλουν")

--------------
[πηγή]

Δεν είναι όλοι ίδιοι (μια καταγραφή για την Ιστορία)

Παρακολουθώντας χτες το βράδυ την συνεδρίαση και τη ψηφοφορία της Βουλής για το νομοσχέδιο -το νέο Μνημόνιο δηλαδή-, δεν πίστευα στα μάτια μου και στα αυτιά μου. Όταν ξεκίνησε να μιλάει ο Ευκλείδης Τσακαλώτος -τον οποίο συμπαθούσα κάποτε- και άκουσα τι έλεγε, νόμιζα ότι κάποιος μου κάνει πλάκα. Το πήρα και προσωπικά, δηλαδή.

Όταν μίλησε ο Αλέξης Τσίπρας, ας μην γράψω καλύτερα τι σκέφτηκα.

Η μόνη στιγμή που αναθάρρησα κάπως ήταν όταν μίλησε η Ζωή Κωνσταντοπούλου. Δεν σχολιάζω, δείτε το βίντεο.

Επειδή ξέρω τους τραμπουκισμούς που υφίστανται οι βουλευτές για να υποκύψουν και να ευθυγραμμιστούν με την γραμμή της ηγεσίας -ειδικά όταν η ηγεσία έχει κάνει τη μεγαλύτερη κωλοτούμπα της ζωής της-, θέλω να δηλώσω τη συμπαράστασή μου στους βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ που άκουσαν τη συνείδησή τους, σεβάστηκαν τους πολίτες, σεβάστηκαν τη χώρα, και δεν ψήφισαν την πρόταση για το νέο Μνημόνιο.

Μετά το 61,3% του ΟΧΙ των πολιτών στο δημοψήφισμα της περασμένης Κυριακής, βρέθηκαν μόνο δυο βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ που ψήφισαν ΟΧΙ.

Είναι η Ιωάννα Γαϊτάνη και η Ελένη Ψαρρέα.
Το μόνο που κρατώ, παρακαταθήκη για το μέλλον,τα παιδιά κι εγγόνια μου είναι η ομιλία της Ζωής Κωνσταντοπούλου!!!
Όλα τα υπόλοιπα, πετάω στα σκουπίδια της Ιστορίας.
Παρών δήλωσαν οι: Ζωή Κωνσταντοπούλου, Παναγιώτης Λαφαζάνης. Δημήτρης Στρατούλης, Κώστας Λαπαβίτσας, Στάθης Λεουτσάκος Αγλαϊα Κυρίτση, Γιάννης Σταθάς, Θανάσης Σκούμας.

Απόντες ήταν οι: Γιάνης Βαρουφάκης, Ελένη Αυλωνίτου, Δημήτρης Κοδέλας, Ελένη Σωτηρίου, Βασίλης Χατζηλάμπρου, Ραχήλ Μακρή και Βασίλης Κυριακάκης.

Ξέρω πως όλοι αυτοί οι βουλευτές -και όσοι σκέφτονται να τους ακολουθήσουν- θα υποστούν bullying. Ήδη συμβαίνει αυτό.

Εγώ θέλω να ξέρουν πως στη δική μου συνείδηση είναι καθαροί.

Ίσως και στις συνειδήσεις άλλων ανθρώπων. Ο καθένας εκφράζει τον εαυτό του.

Αυτοί οι βουλευτές έδειξαν πως δεν είναι όλοι οι βουλευτές ίδιοι.

Εμείς να μην το ξεχάσουμε.

(Στο τέλος του βίντεο, προσέξτε τη λύσσα νεοδημοκρατών και πασόκων βουλευτών κατά της Ζωής Κωνσταντοπούλου. Είναι το λυσσασμένο μίσος του προσκυνημένου για αυτόν που δεν υπέκυψε.)

Του Pitsirikos

***** 

(Σχόλιά μου σχετικά στα social media :

• Το μόνο που κρατώ, παρακαταθήκη για το μέλλον,τα παιδιά κι εγγόνια μου είναι η ομιλία της Ζωής Κωνσταντοπούλου!!!
  Όλα τα υπόλοιπα, πετάω στα σκουπίδια της Ιστορίας.
• Τότε μπορεί κάποιος να μου εξηγήσει για ποιο λόγο έγινε το δημοψήφισμα, για να προσγειώσουμε το λαό πάλι σε ένα λίγο πιο λαιτ μνημόνιο; λυπάμαι αλλά δεν τα καταλαβαίνω όλ' αυτά... εκτός ίσως για να κερδίσει χρόνο δλδ να προετοιμαστεί για μια επόμενη κίνηση...
• Τι είχαν ν' ακούσουν τ' αφτιά μας σήμερα:
  Μειμαράκης προς ΣΥΡΙΖαίους
  "Σας συμπονούμε και σας καταλαβαίνουμε"
  
  
• Τέτοια κατάντια δεν θα μπορούσα ποτέ να φανταστώ: μετά από ένα ιστορικό ΟΧΙ ενός ξεφοβισμένου και συνάμα κατατρεγμένου λαού, αντί η Κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ να συντονιστεί μαζί του και να κάνει ενδεχομένως ακόμη ένα βήμα μπροστά, να κάνει τη ΡΗΞΗ, φέρνει ουσιαστικά ένα ‪#‎mnimonio3‬ στη Βουλή, ζητάει στήριξη, η αντιπολίτευση μετά χαράς τη δίνει απλόχερα, και βγαίνουν μόνο κάποιοι τολμηροί βουλευτές του και κάνουν κριτική!

#AMOR 11/7/2015 )

***** 

------------------

[πηγή]

Όλη η σαπίλα της χώρας υπέρ του ΝΑΙ - Του Pitsirikos

Η τηλεοπτική παρέμβαση του Κώστα Καραμανλή μας δίνει να καταλάβουμε αφενός πως το ΟΧΙ προηγείται στις δημοσκοπήσεις και αφετέρου πως όλη η σαπίλα της χώρας είναι υπέρ του ΝΑΙ.

Ως και τον Καραμανλή επιστράτευσαν -μετά τον Σάκη Ρουβά-, για να στηρίξουν το ΝΑΙ. Τον Καραμανλή που -μαζί με τον Γιώργο Παπανδρέου και τον Κώστα Σημίτη- ήταν ο αρχιερέας της χρεοκοπίας.

Αυτό το δημοψήφισμα κάνει θαύματα. Αφού μίλησε στην τηλεόραση ο εξαφανισμένος Καραμανλής, θα μιλήσουν και οι μουγκοί.

Καραμανλής, Μητσοτάκης, Σημίτης, όλη η σαπίλα της χώρας υπέρ του ΝΑΙ.

Αφού δεν πήγαν στον εισαγγελέα για τα «έργα» τους, μας δίνουν τώρα και συμβουλές για το μέλλον μας.

Την Κυριακή δεν ψηφίζουμε ΟΧΙ μόνο για το Μνημόνιο.

Την Κυριακή ψηφίζουμε ΟΧΙ στη σάπια Ελλάδα που θέλει να μας σαπίσει κι εμάς.

Ψηφίζουμε ΟΧΙ στο σάπιο πολιτικό κατεστημένο, ΟΧΙ στα σάπια ΜΜΕ, ΟΧΙ στους σάπιους και κρατικοδίαιτους «πνευματικούς ανθρώπους», ΟΧΙ στους «καλλιτέχνες» του κώλου.

Ψηφίζουμε ΟΧΙ στην παλιά Ελλάδα.

Ψηφίζουμε ΝΑΙ στη νέα Ελλάδα της δημιουργίας.

-------------------

[πηγή]

Τόση (Ευρωπαϊκή) Δημοκρατία είχαμε να δούμε από τη Χούντα

Τόση δημοκρατία είχαμε να δούμε από τη χούντα. Ένα σύνθημα που λέγαμε τα τελευταία χρόνια, όταν τα μνημόνια και οι κυβερνήσεις που τα υπηρετούσαν καταπατούσαν συστηματικά κάθε έννοια δημοκρατίας. Ε, λοιπόν, ύστερα από πέντε μήνες αριστερής διακυβέρνησης ήρθε η ώρα να το ξαναθυμηθούμε. Πράγματι, τόση δημοκρατία είχαμε να δούμε από τη χούντα σε πανευρωπαϊκό επίπεδο. Τα χρόνια του ΄60 και του ΄70 είχαμε χούντες στην Ελλάδα, στην Ισπανία και στην Πορτογαλία.

Και οι τρεις απελευθερωθήκαμε διαδοχικά το 1974 και το 1975. Ποιος να φανταζόταν τότε ότι καμιά σαρανταριά χρόνια αργότερα, μια δράκα μη ελεγμένων τεχνοκρατών, συνεπικουρούμενων από εκλεγμένους οπαδούς του θατσερικού δόγματος Τ.Ι.Ν.Α. (there is no alternative/Δεν υπάρχει εναλλακτική) θα απειλούσαν ωμά και θα επιχειρούσαν να ανατρέψουν μια δημοκρατικά εκλεγμένη κυβέρνηση σε μια χώρα – μέλος της ΕΕ επειδή δεν είναι της αρεσκείας τους; Και όλα αυτά με το μανδύα της δημοκρατίας και των κοινών ευρωπαϊκών αρχών;

Εν αρχή ήσαν οι πράξεις: σταδιακή οικονομική ασφυξία, στοχοποίηση προσώπων σε συνδιασμό με διαίρει και βασίλευε (κακός ο Βαρουφάκης/καλός ο Τσίπρας) δήθεν καλλιέργεια κλίματος συμπάθειας και προσδοκίας για επίτευξη συμφωνίας, τράβηγμα του χαλιού την τελευταία στιγμή. Υστερα, ήρθε ο λόγος. Και τι λόγος! Κυνικός, ωμός, ξεδιάντροπος. Δια στόματος Ζαν Κλοντ Γιούνκερ, για παράδειγμα. «Έλληνες, μην αυτοκτονήσετε επειδή φοβάστε μην πεθάνετε», μας είπε ο απίστευτος πρόεδρος της Κομισιόν και εμπλεκόμενος στο κολοσσιαίο σκάνδαλο φοροδιαφυγής Luxleaks, θέτοντάς μας το δίλημμα αν προτιμάμε να πάμε από ξαφνικό ή από αργό θάνατο.

Ακολούθησε ο ισπανός πρωθυπουργός Μαριάνο Ραχόι σε ρόλο «τρελού του χωριού» θα έλεγε κανείς, αφού ήταν ο πρώτος πρωθυπουργός ή πρόεδρος κράτους-μέλους της ΕΕ που πήρε ανοιχτά θέση υπέρ του «ναι» στο δημοψήφισμα, παραβιάζοντας κάθε έννοια πολιτικής ορθότητας: «Έχω καταλήξει στο συμπέρασμα ότι αν γίνει το δημοψήφισμα και χάσει ο Τσίπρας, αυτό θα είναι καλό για την Ελλάδα γιατί οι Έλληνες θα έχουν πει ναι, θέλουμε να παραμείνουμε στο ευρώ και θα μπορούμε να διαπραγματευτούμε με μια άλλη κυβέρνηση.

Τώρα, αν κερδίσει το δημοψήφισμα, η Ελλάδα δεν έχει άλλη επιλογή από το να βγει από το ευρώ». Αυτά είπε ο Ραχόι, πρωθυπουργός εκλεγμένος με ένα κόμμα-μετεξέλιξη του φρανκισμού σε ένα (πολύ) δεξιό κανάλι, το Cope, το οποίο πρόσκειται στην Καθολική Εκκλησία. Δεν αρέσει στον Ραχόι η κυβέρνηση του Σύριζα. Όχι γιατί κόπτεται τόσο για την Ελλάδα, όσο γιατί στην αμφισβήτηση που εκφράζει ο Σύριζα και οι αδερφές δυνάμεις στην Ισπανία βλέπει το δικό του πιθανό τέλος στις εκλογές του Νοέμβρη. Δεν θα ήταν ποτέ δυνατό να αρέσει ο Σύριζα ή το Podemos στον Ραχόι που μέσα σε τέσσερα χρόνια με τις νεοφιλελεύθερες πολιτικές του έστειλε την ανεργία και τη φτώχεια στα ύψη, που παρακολουθεί ατάραχος δεκάδες ανθρώπους να εκδιώκονται καθημερινά από τα σπίτια τους, αλλά, παρόλα αυτά επιμένει ότι «η Ισπανία δεν είναι Ελλάδα» και η «ανάπτυξη έρχεται» (τούτο το μήνα, τον άλλο μήνα, τον από κάτω, τον παρακάτω).

Και μετά τον ισπανό μπάτλερ, μίλησε το πραγματικό αφεντικό: η Γερμανία. Το έδαφος προετοίμασε δημοσίευμα των Times που επικαλούνταν κορυφαίο συντηρητικό γερμανό πολιτικό και έλεγε ότι δεν θα πέσει ούτε ένα σεντ στην Ελλάδα αν δεν φύγει ο Τσίπρας. Έτσι ωμά και απροκάλυπτα. Εν συνεχεία, πήρε τον λόγο η επίσημη γερμανική κυβέρνηση δια στόματος Μέρκελ, η οποία άφησε να εννοηθεί το ίδιο πράγμα, αλλά στο πιο politically correct: Δημοκρατικό δικαίωμά σας μεν, αλλά… «περιμένουμε τι θα γίνει με το δημοψήφισμα, πριν από αυτό δεν μπορεί να γίνει συζήτηση για νέο πρόγραμμα βοήθειας. Απαιτείται επίσης η έγκριση της γερμανικής Βουλής».

Πριν τη Μέρκελ, τη δουλειά είχαν αναλάβει «λαγοί» όπως ο αντικαγκελάριος και υπουργός οικονομίας Ζίγκμαρ Γκάμπριελ (σοσιαλδημοκράτης αυτός) ο οποίος εντελώς αυθαίρετα εξίσωσε το όχι στο δημοψήφισμα με όχι στο ευρώ, καθώς και ο επίσης γερμανός, σοσιαλδημοκράτης και πρόεδρος του ευρωκοινοβουλίου Μάρτιν Σουλτς, ο οποίος υιοθέτησε την ίδια παράλογη εκδοχή.

Στη σκληρή γραμμή φυσικά και το Eurogroup, με πρώτο και καλύτερο τον Γερούν-Γερά Ντάισελμπλουμ. Θα περιμένει κι αυτός το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος και ξεκαθάρισε ότι όσο η ελληνική κυβέρνηση δηλώνει υπέρ του όχι, ο ίδιος θα επιμένει στο δικό του όχι.

Και, για να ολοκληρωθούν αυτές οι «δημοκρατικότατες» παρεμβάσεις στο εσωτερικό μιας κυρίαρχης χώρας, ήρθε και το Συμβούλιο της Ευρώπης το οποίο δια στόματος του γενικού γραμματέα του Τόριμπγιορν Γιάνγκλαντ απεφάνθη ότι το ελληνικό δημοψήφισμα δεν πληροί τις διεθνείς προδιαγραφές. Βρίσκει το διάστημα από την προκήρυξη ως την κάλπη πολύ σύντομο και το ερώτημα «όχι πολύ σαφές».

Ε, λοιπόν όχι κύριε Τόριμπγιορν Γιάνγκλαντ μου ή όπως αλλιώς σας λένε εσάς με το δυσκολοπρόφερτο όνομα. Το ερώτημα είναι πάρα μα πάρα πολύ σαφές:

Δέχεστε να σας κόψουν και άλλο τους μισθούς και τις συντάξεις;

Δέχεστε να εξοντωθείτε και άλλο φορολογικά για να μην πληρώσουν παραπάνω οι καημένοι οι πλούσιοι;

Δέχεστε να απολύεστε με συνοπτικές διαδικασίες και ο εργοδότης να σας δίνει ό,τι μισθό θέλει, όποτε και αν και όλα αυτά με τη σφραγίδα του νόμου;

Δέχεστε να το σκέφτεστε διπλά και τριπλά προτού αρρωστήσετε επειδή θα έχουν ακριβύνει και άλλο τα φάρμακά σας;

Δέχεστε να συνεχίσετε να παγώνετε το χειμώνα στα σπίτια σας;

Δέχεστε να φτάσει το ρεύμα σε τέτοια ύψη ώστε να το σκέφτεστε σοβαρά προτού πατήσετε τον διακόπτη;

Θέλετε να αρχίσουμε να σας διώχνουμε από τα σπίτια σας αβέρτα – κουβέρτα, όπως γίνεται στην Ισπανία;

Κοινώς, δέχεστε να πάτε να πεθάνετε παραπέρα γιατί μας χαλάτε τη θέα;

Ε, λοιπόν όχι κύριοι γενικέ γραμματέα του Συμβουλίου της Ευρώπης, Ντάισελμπλουμ, Μέρκελ, Σόιμπλε, Γκάμπριελ, Σουλτς, Ραχόι, Λαγκάρντ και λοιποί ευρωπαίοι συγγενείς. Σε όλα αυτά λέμε όχι.

Την τόσο «γενναιόδωρη» πρότασή σας κρατήστε τη για τίποτα άλλους, πιο βολικούς αποδέκτες.

Κατανοούμε ότι είχατε συνηθίσει στο «ναι σε όλα» και τώρα το «όχι» σας κακοπέφτει. Βλέπουμε ότι η δημοκρατία σας αρέσει μόνο α λα καρτ και είστε έτοιμοι να χρησιμοποιήσετε κάθε άλλο παρά δημοκρατικές μεθόδους όταν κάποιος σας ξεβολεύει. Κόπτεσθε όταν π.χ. η Ρωσία κλείνει τις στρόφιγγες του φυσικού αερίου προς την Ουκρανία. Αλλά, το να κλείνετε εσείς τις στρόφιγγες της χρηματοδότησης προς την Ελλάδα ελπίζοντας πως θα την τρομοκρατήσετε και θα τη γονατίσετε είναι άκρως «δημοκρατικό».

Ετοιμαστείτε λοιπόν να πάρετε την Κυριακή ένα μάθημα δημοκρατίας από τη χώρα που τη γέννησε. Ξέρετε, πέρα από τις ωραίες έννοιες στα βιβλία και τις καρτ-ποστάλ, υπάρχει και η πραγματική ζωή. Και σε αυτή, η δημοκρατία είναι έννοια ζωντανή. Που ξέρετε; Ίσως αυτό το μάθημα που τώρα σας τρομάζει ως προοπτική και μόνο, στο τέλος να σας βοηθήσει. Και εσάς και ολόκληρη την Ευρώπη.

Της Καλλιρρόης Παρρέν

-----------------
[πηγή]

Γλείψε, μασκαρά! - Του Δημήτρη Δανίκα

Για το ευρώ. Για την Ευρωπαϊκή Ενωση. Για τις Βρυξέλλες. Για το Βερολίνο. Πάρτε τα όλα. Και τον Παρθενώνα. Ολα τα δίνω. Αρκεί το ευρώ να μη χάσω!

Να το δεις στη μικροκλίμακα της καθημερινότητάς σου. Στην προσωπική σου σχέση. Τόσο απλά. Εσύ θέλεις. Το κορίτσι ψιλοθέλει. Εσύ γουστάρεις. Εκείνη σφυρίζει αδιάφορη. Εσύ άνεργος. Εκείνη φραγκάτη. Εσύ από κάτω. Εκείνη από πάνω. Εσύ ικέτης. Εκείνη δεν ξέρει. Εσύ τα δίνεις όλα. Μα όλα. Εκείνη, πέρα βρέχει!

Αποτέλεσμα; Στο τέλος θα σέρνεσαι στα πατώματα! Πώς το λένε αυτό; Συσχετισμός δυνάμεων. Οπως περίπου ο νόμος της βαρύτητας. Οσο πιο ψηλά το «αντικείμενο» τόσο μεγαλύτερη δύναμη αποκτά καθώς πέφτει με φόρα να σε λιώσει κανονικά!

Ρίξε τώρα μια ματιά στη μεγάλη κλίμακα. Τη θηριώδη. Την απροσμέτρητη. Την εικόνα των γιγάντων. Ετσι ακριβώς συμβαίνει με εμάς τους Ελληνες και τους Ευρωπαίους πιστωτές μας.

Οσο πιο υποχωρητικός τόσο εκείνοι απαιτούν κι άλλα μέτρα. Οσο πιο ενδοτικός τόσο εκείνοι περισσότερο απαιτητικοί. Οσο εσύ πιο χαμηλά τόσο εκείνοι πιο ψηλά. Οσο πιο ικέτης τόσο περισσότερο γονατιστός στα τέσσερα να σφαδάζεις!

Γιατί αυτό; Μα επειδή φρόντισες επιμελώς και συστηματικά να ξεχαρβαλώσεις τον παραγωγικό σου ιστό. Μα επειδή ξεθεμελίωσες την οικονομία σου. Μα επειδή η εθνική σου παρθενία μετατράπηκε σε ευρωπαϊκή παρθενορραφή. Μα επειδή εσύ κι αυτοί δύο κόσμοι διαφορετικοί!

Το ερώτημα τραγικό. Πώς γίνεται ο αραμπάς να ανταγωνιστεί τη Μερσεντές; Ποτέ των ποτών!

Αφού λοιπόν από την πίσω πόρτα μπήκες χαριστικά στα ευρωπαϊκά σαλόνια. Αφού επί σειρά ετών μαϊμούδιζες ότι περίπου είσαι ισότιμος και ισοδύναμος με τη γερμανική οικονομία. Και αφού κάθε κυβερνητικό προσωπικό φρόντισε να μετατρέψει τον τόπο σε στάχτες και αποκαΐδια, τώρα πλήρωνε, γονάτισε, παρακάλεσε, χάιδεψε. Γλείψε, μασκαρά!

Και όσοι ισχυρίζονται ότι για όλα φταίει ο Τσίπρας είναι τουλάχιστον ανόητοι. Για να μην πω αδιάβαστοι και μικροσυμφεροντολόγοι. Ποιος φλόμωσε το Δημόσιο; Οι πράσινοι και οι γαλάζιοι. Ποιοι πριμοδότησαν τον κρατικοδίαιτο καπιταλισμό; Οι πράσινοι και οι γαλάζιοι!

Ποιοι σε οργασμική συνουσία με τους μεσάζοντες και τα λαμόγια; Οι πράσινοι και οι γαλάζιοι.

Ποιοι ευνόησαν τη φοροκλοπή; Οι πράσινοι και οι γαλάζιοι. Ποιοι ξάφρισαν τα ασφαλιστικά ταμεία; Οι πράσινοι και οι γαλάζιοι. Και ποιοι εφάρμοσαν αυτό το τριτοκοσμικό παραγωγικό μοντέλο; Οι πράσινοι και οι γαλάζιοι!

Και τώρα; Η κοινωνία τρομοκρατημένη. Να φύγουμε από το ευρώ; Θεούλη μου, όχι, δεν το αντέχω. Δεν το μπορώ! Καταστρόφα. Να μείνουμε στο ευρώ. Πάση θυσία. Να τα δώσουμε όλα!

Ποια όλα; Να κουρέψουμε τις συντάξεις. Να ψαλιδίσουμε τους μισθούς. Να ξεπουλήσουμε τη δημόσια περιουσία. Να περπατάμε στα τέσσερα. Να σερνόμαστε σαν τους γυμνοσάλιαγκες!

Να κατεβάσουμε τα σώβρακα. Να, χερ Σόιμπλε. Τα κατέβασα όλα. Ελα να με «πάρεις» από πίσω. Να σου δώσω και τη γυναίκα μου. Να σου δώσω τα χέρια και τα πόδια μου. Αν επιμένεις, σου δίνω και την κόρη μου. Αντε και τον γιο μου!

Για το ευρώ. Για την Ευρωπαϊκή Ενωση. Για τις Βρυξέλλες. Για το Βερολίνο. Πάρτε τα όλα. Και τον Παρθενώνα. Και τα μουσεία. Και τα αγάλματα. Και τα οικόπεδα. Και τις παραλίες. Και τα βουνά. Ολα τα δίνω. Αρκεί το ευρώ να μη χάσω!

Γονατισμένος! Διασυρμένος! Κατεστραμμένος! Εξαθλιωμένος! Διακορευμένος! Τελειωμένος!

Τι είσαι μωρέ; Το πτυελοδοχείο του Σόιμπλε. Τι άλλο είσαι μωρέ; Ο καμπινές της Κριστίν Λαγκάρντ! Τι άλλο; Ο καρπαζοεισπράκτορας των Σλοβάκων! Τι άλλο; Ο Φιλιππινέζος του Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ!

Και τι άλλο; Ο αρχιμαλάκας των Βρυξελλών. Αλλά πού ’σαι, να ξέρεις, αρχιμαλάκας με ευρώ!


--------------------
[πηγή]