Έσελον: Πώς λειτουργεί ο παγκόσμιος κοριός

Γιατί δεν υπάρχει πραγματικό απόρρητο στις επικοινωνίες

Φυσικά και δεν υπάρχει πραγματικό απόρρητο, γιατί το αόρατο μάτι και αυτί του Έσελον υπάρχει και παρακολουθεί τα πάντα και τους πάντες! Το Έσελον είναι παγκόσμιο σύστημα δορυφορικής παρακολούθησης αμερικανοκεντρικής έμπνευσης σε άμεση συνεργασία με Αγγλία, Καναδά, Αυστραλία και Νέα Ζηλανδία. Ο «παγκόσμιος κοριός» αποτελείται από 52 δορυφόρους και 25 επίγειες τεράστιες βάσεις. Επίσης συνεργάζεται με δεκάδες άλλους δορυφόρους και εκατοντάδες σταθμούς βάσης. Βασικός διαχειριστής του συστήματος είναι η Εθνική Υπηρεσία Ασφαλείας των ΗΠΑ NSA. Τέτοιες βάσεις, σταθμοί υπάρχουν στις αγγλικές βάσεις, στην Κύπρο και στο όρος Τρόοδος. Λέγεται ότι και στην Ελλάδα υπάρχει κάτοπτρο στα ορεινά της Αταλάντης. Οι ΗΠΑ μέσω του δόγματος: «Ακούω, βλέπω, γνωρίζω, πράττω», παρεμβαίνουν παντού, πολιτικά, βιομηχανικά, πολιτιστικά, καταναλωτικά κ.λπ.

Λειτουργεί και στοχευμένα

Το σύστημα λειτουργεί με λέξεις – κλειδιά και όχι μόνο. Το Έσελον παρομοιάζεται με γιγαντιαία ηλεκτρική σκούπα στον ουρανό που ρουφάει τα πάντα! Σταθερά, κινητά, Internet, fax, telex, SMS, δορυφορικές μεταδόσεις και γενικά οτιδήποτε χρησιμοποιεί ρεύμα ή παράγει ηλεκτρομαγνητικά κύματα και είναι ανοιχτό στην παρακολούθηση. Το σύστημα είναι πλήρως αυτοματοποιημένο. Είναι εφοδιασμένο με συστήματα φωνητικής αναγνώρισης, αυτόματους μεταφραστές που μεταφράζουν στα αγγλικά όλες τις γλώσσες του κόσμου. Το συγκεκριμένο σύστημα έχει την ονομασία «Voice Grid Nation». Χρησιμοποιεί προχωρημένους αλγόριθμους για να μπορέσει να «ταιριάζει» στοιχεία της ταυτότητας των πολιτών με τις φωνές τους. Μέσα σε πέντε δευτερόλεπτα, το συγκεκριμένο σύστημα μπορεί να σαρώσει έως και 10.000 φωνές, ενώ χρειάζεται μόλις 3 δευτερόλεπτα για ανάλυση και ταυτοποίηση της συνομιλίας. Ειδικά προγράμματα τεχνητής νοημοσύνης αξιολογούν και ταξινομούν δύο εκατομμύρια συνδιαλέξεις το λεπτό και τα θέτουν στη διάθεση της NSA. Στο Μπλάφντεϊλ της Γιούτα κατασκευάζεται ένα οχυρωμένο συγκρότημα κτηρίων που θα παραδοθεί πλήρως εξοπλισμένο στο τέλος του 2013 με κόστος 2 δισεκατομμύρια δολάρια.


Οι εγκαταστάσεις αυτές θα προστεθούν στις ήδη υπάρχουσες παλαιότερης γενιάς, που χρησιμοποιεί σήμερα η NSA (Εθνική Υπηρεσία Ασφαλείας). Στην έναρξη των εργασιών για το νέο γιγάντιο υπολογιστικό κέντρο στο Μπλάφντεϊλ ο υποδιευθυντής της NSA Κρις Ίνγκλις υποστήριξε ότι οι εγκαταστάσεις θα βοηθήσουν στην προστασία της ασφάλειας των ΗΠΑ από «κυβερνοεπιθέσεις» φουσκώνοντας στα ύψη αυτόν τον κίνδυνο για να συγκαλύψει την παρακολούθηση των πάντων εντός και εκτός των ΗΠΑ. Ασύλληπτες και τεράστιες είναι οι νέες τεχνικές δυνατότητες. Σήμερα υπάρχουν και κυκλοφορούν στο εμπόριο φορητές μνήμες σε μέγεθος ενός δακτύλου του χεριού, που έχουν χωρητικότητα 1 τεραμπάιτ (τρισεκατομμυρίου ψηφολέξεων). Καταλαβαίνει κανείς τι μπορεί να αποθηκευτεί στις νέες αυτές εγκαταστάσεις. Σύμφωνα με έκθεση του 2007 του Αμερικανικού Πενταγώνου, θα χρειασθούν μέχρι το 2015 ένα τρισεκατομμύριο τεραμπάιτ. Υπολογίζεται ότι η διακινούμενη πληροφορία στο Διαδίκτυο θα πλησιάζει το 2015 το ένα δισεκατομμύριο τεραμπάιτ ετησίως. Μετά τις 11 Σεπτεμβρίου του 2001, περάσανε στο Κογκρέσο των ΗΠΑ, το 2008, καινούργια προγράμματα και για το εσωτερικό της χώρας, το λεγόμενο πρόγραμμα με το κωδικό όνομα «Αστρικός Άνεμος» (Stellar Wind), όπως αποκάλυψε το περιοδικό Wired. Ο Γουίλιαμ Μπίνι ήταν στέλεχος του τομέα αποκρυπτογράφησης της NSA. Ο Μπίνι διαφώνησε με τον Αστρικό Άνεμο αντιπροτείνοντας οι παγιδεύσεις να γίνονται στις πύλες του εθνικού δικτύου των τηλεπικοινωνιών των ΗΠΑ, δηλαδή στα σημεία που συνδέεται με τις άλλες χώρες. Όπως ισχυρίζεται ο ίδιος, η επιμονή της NSA να βάλει τις συσκευές παγίδευσης στο εσωτερικό του εθνικού δικτύου τον οδήγησε να παραιτηθεί.

Αυτή τη στιγμή «χτίζονται» τεράστιες αποθήκες πληροφοριών. Σύμφωνα με τις μαρτυρίες του Μπίνι, το πρόγραμμα «Αστρικός Άνεμος» ξεκίνησε με 320 εκατομμύρια κλήσεις την ημέρα. Από το αρχηγείο της NSA στο Μέριλαντ συνδυάζοντας πληροφορίες από διάφορες βάσεις δεδομένων της υπηρεσίας θα αποθηκεύονται τα πάντα στις τεράστιες αποθήκες.

Όταν ένα όνομα ανθρώπου μπει στο σύστημα, όλες οι τηλεφωνικές κλήσεις και οι άλλες επικοινωνίες από και προς αυτό το άτομο ανακατευθύνονται αυτόματα στα καταγραφικά της NSA. Όπως εκτιμά το πρώην στέλεχος της NSA, από το 2011 έως σήμερα η NSA πρέπει να έχει κάνει 15 έως 20 τρισεκατομμύρια υποκλοπές. Οι καταχωρίσεις αυτές προορίζονται για τη νέα γιγάντια αποθήκη του Μπλάφντεϊλ με στόχο να «παίρνουν» δεδομένα και εκ των υστέρων. Όταν κάποιο άτομο κινήσει το ενδιαφέρον, η υπηρεσία να βρίσκει κάθε καταχωρισμένη πληροφορία για το ποιος είναι, τι έκανε, με ποιους μιλούσε, με λεπτομέρειες, για όλο το προηγούμενο διάστημα. Κατά καιρούς, στις 21 Οκτωβρίου διοργανώνεται από ομάδα ακτιβιστών στο Internet Παγκόσμια Ημέρα Παρεμβολών στο Έσελον. Έτσι εκείνη την ημέρα οι ακτιβιστές αντάλλασσαν μηνύματα με λέξεις – κλειδιά π.χ. Ομπάμα, ΗΠΑ, ΝΑΤΟ, NASA, Mοσάντ, βομβιστής, αντίσταση, επίθεση, όπλο, πιστόλι, καλάσνικοφ, Στέιτ Ντιπάρμεντ κ.λπ.

Απόφαση Ευρωκοινοβουλίου 2001

Ύστερα από ένα χρόνο ερευνών, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο σε έκθεσή του με επικεφαλής τον Γερμανό αντιπρόεδρο Γκέρχαντ Σμιντ παραδέχτηκε την ύπαρξη του Έσελον σε μια έκθεση με 138 σελίδες. Οι προτάσεις περιορίστηκαν με τη συνεργασία ΗΠΑ – Ευρώπης για τη δημιουργία Κώδικα συμπεριφοράς, δηλαδή πιάσε το αυγό και κούρευ’ το.

Λεπτομέρεια, κατά τη διάρκεια της έρευνας, όταν ζήτησαν οι Ευρωπαίοι αξιωματούχοι να δουν εγκαταστάσεις του συστήματος, οι επικεφαλής της CIA και της NSA τους το απαγόρευσαν. Η ίδια η Ε.Ε., με απόφαση των υπουργών Δικαιοσύνης και Εσωτερικών, το 2005, αποφάσισε (παρά τις αντιρρήσεις της Ευρωπαϊκής Αρχής Προστασίας Δεδομένων και οργανώσεων για τα ανθρώπινα δικαιώματα) να καταγράφονται από όλες τις εταιρείες κρατικές και ιδιωτικές και να κρατείται αρχείο μέχρι 48 μήνες.

Τι καταγράφεται

Οι αριθμοί του καλούντος και του καλούμενου προσώπου. Η τηλεφωνική υπηρεσία που χρησιμοποίησαν. Ο αριθμός της συσκευής (ΙΜΕΙ) για τα κινητά. Οι διευθύνσεις Internet (ΙΡ) στο όνομα του χρήστη. Τα ονόματα και οι διευθύνσεις των συνομιλητών που είναι εγγεγραμμένοι στους καταλόγους των εταιρειών.

Τρόποι παρακολούθησης

Από σταθερά τηλέφωνα, FAX, τηλέτυπα κ.λπ. Από κινητά τηλέφωνα (παλιάς και νέας γενιάς). Από το Διαδίκτυο (Internet). Από την ανεπιθύμητη ακτινοβολία που παράγουν οι ηλεκτρονικές συσκευές, γνωστό και σαν φαινόμενο (Tempest). Από «παρεμβάσεις» στις συχνότητες των δορυφόρων. Φυσικά παραμένουν οι κλασικοί τρόποι, με κρυφές κάμερες, βιντεοσκοπήσεις, με κοριούς υπερσύγχρονους, με χρήση κατευθυντικών μικροφώνων που καταλήγουν σε μικρούς πομπούς κ.λπ. Τα σταθερά τηλέφωνα και γενικά οι καλωδιωμένες ηλεκτρονικές συσκευές είναι οι περισσότερο ευπαθείς συσκευές στις υποκλοπές. Για τα κινητά, κάθε συσκευή εκπέμπει έναν κωδικό αναγνώρισης. Το κάθε κινητό επικοινωνεί με την κυψέλη που βρίσκεται πιο κοντά σ’ αυτό. Η εκπομπή του σήματος είναι δυνατόν να εντοπιστεί και να προσδιοριστεί η περιοχή απ’ όπου έγινε η εκπομπή του κινητού.

«Κλωνοποίηση τηλεφώνων»

Η πιο διαδεδομένη και γνωστή μέθοδος είναι το «κλόνινγκ». Προϋποθέτει να έχει κανείς πρόσβαση στο τηλέφωνο που τον ενδιαφέρει και να μπορεί να το αποσπάσει για λίγη ώρα. Από τη στιγμή που βάλει το χέρι του στο κινητό, ο ενδιαφερόμενος κλέβει τους κωδικούς (το γνωστό ΙΜΕΙ, το κάθε κινητό έχει τη δική του ταυτότητα), στη συνέχεια με τον κατάλληλο εξοπλισμό λαμβάνει το σήμα της κυψέλης που εκπέμπεται.
Ο δέκτης αποκωδικοποιεί το σήμα και όταν κτυπά το πρωτότυπο τηλέφωνο, μπορεί σηκώνοντας το αντίγραφό του να ακούει τη συνομιλία. Τα μηνύματα υποκλέπτονται αφού τα ανοίξει και τα διαβάσει ο συνδρομητής.

Bluetooth – Ασύρματα τηλέφωνα:

Ένας άλλος τρόπος είναι η ασύρματη επικοινωνία (επικοινωνία μεταξύ κινητών ή αξεσουάρ). Όταν δηλ. μιλάμε από το ακουστικό του κινητού (και καλά κάνουμε για λόγους υγείας), να ξέρουμε ότι ενεργοποιούμε μια «πύλη» εισόδου στο κινητό μας. Φυσικά και εδώ χρειάζεται εξοπλισμός.

Επιθέσεις με ιούς:

Στα κινητά τηλέφωνα τελευταίας τεχνολογίας τα πράγματα είναι ακόμη πιο δύσκολα. Υπάρχει ιός που διανέμεται μέσω κινητών και απειλεί με σοβαρό τρόπο όλα τα σύγχρονα συστήματα κρυπτογράφησης των σύγχρονων κινητών. Συνήθως εισβάλει με ένα «αθώο» ΜΜS.

«Απόρρητα» τηλέφωνα:

Όσοι είναι κάτοχοι απορρήτων τηλεφώνων πρέπει να ξέρουν ότι υπάρχει ειδικό λογισμικό που προωθεί την κλήση σε εταιρεία του εξωτερικού μέσω του Διαδικτύου. Μέσα από αυτή τη διαδικασία σπάει αυτόματα το «απόρρητο» του τηλεφώνου.

Κινητό – Κατάσκοπος:

Είναι ένα «επιφανειακά» απλό κινητό τηλέφωνο. Η συσκευή αυτή μετατρέπεται με μια απλή κίνηση σε κοριό και μέσα σε κλειστούς χώρους υποκλέπτει συνομιλίες, μηνύματα κ.λπ. Αυτό το κινητό κατάσκοπος διατίθεται σε σχετικά χαμηλή τιμή στο Διαδίκτυο (φυσικά παράνομα).
Κατά καιρούς, η Δίωξη ηλεκτρονικού εγκλήματος συλλαμβάνει διάφορους επιτήδειους, αλλά είναι σταγόνα στον ωκεανό, π.χ. στις 31.7.2012 συνελήφθη 72χρονη γιατί πουλούσε λογισμικό για τηλεφωνικές υποκλοπές, καταγραφικά συνομιλιών κ.λπ. Η εν λόγω 72χρονη ήταν διευθύντρια με έδρα την Αθήνα και διαφημιζόταν μέσω Internet.
Κλοπή σήματος από ντετέκτιβ σε καφάο του ΟΤΕ ή άλλα σημεία, κατανεμητές πολυκατοικιών κ.λπ, είναι μέθοδοι που ακόμα δουλεύονται, αλλά είναι «πολύ ξεπερασμένοι» και χρησιμοποιούνται για σύντομες καταγραφές.

«Παρακολούθηση από τα τζάμια»

Στην ελληνική αγορά πωλούνται ανιχνευτές συνομιλιών με ακτίνες λέιζερ (προελεύσεως ΗΠΑ – Ισραήλ). Οι ανιχνευτές αυτοί «εκτοξεύουν» τις ακτίνες λέιζερ στα παράθυρα και μέσω των παλμών που μεταφέρονται από τα τζάμια αναπαράγονται οι ομιλίες που γίνονται πίσω τους. Το σύστημα λέιζερ αντικατέστησε, σχεδόν εκτόπισε τους «παλιούς» συντονιζόμενους παθητικούς ανακλαστές, γιατί η εξέλιξη της τεχνολογίας έχει κάνει ιδιαίτερα εύκολη την ανίχνευση των μικροκυμάτων.

Επίσημες υποκλοπές

ΑΔΑΕ: Από την ετήσια έκθεση της Αρχής Διασφάλισης Απορρήτων Επικοινωνιών προκύπτει ότι το 2011 παρέλαβε:
3.472 εισαγγελικές διατάξεις που αφορούν νέες περιπτώσεις άρσης του απορρήτου των επικοινωνιών για λόγους εθνικής ασφάλειας έναντι 2.281 το 2010.
4.061 εισαγγελικές διατάξεις με αντικείμενο την παράταση προγενέστερων διατάξεων έναντι 2.965 το 2010
374 που διέταζαν την ανάκληση της άρσης του απορρήτου έναντι 213 το 2010.
1.743 βουλεύματα δικαστικών συμβουλίων έναντι 1.169 το 2010 για τη διακρίβωση εγκλημάτων διακίνησης ναρκωτικών, κλοπές, απαγωγές, εκβιασμούς κ.λπ.
Αθροιστικά στη διάρκεια του 2011 εκδόθηκαν 9.276 δικαστικές αποφάσεις για παρακολούθηση έναντι 6.400 το 2010, αύξηση μεγαλύτερη από 69%.

Συμπέρασμα

Η επικοινωνία με τηλέφωνα σταθερά, κινητά, Ιnternet, fax, μηνύματα κ.λπ. δεν έχει καμία ασφάλεια. Το «ιδιωτικό» απόρρητο έχει προ πολλού τιναχθεί στον αέρα. Οτιδήποτε χρησιμοποιεί ρεύμα ή παράγει ηλεκτρομαγνητικά κύματα είναι ανοιχτό στην παρακολούθηση.
Ό,τι κολυμπάει στον αέρα από ηλεκτρομαγνητικά κύματα ψαρεύεται από μικρούς ψαράδες (πράκτορες – ντετέκτιβ) ή μεγάλες τράτες τύπου NSA. Λέγονται πολλά για την κρυπτογραφία (είναι γνωστά τα «πορτοκαλί» κυβερνητικά τηλέφωνα). Χωρίς να θίγουμε την επιστήμη της κρυπτογραφίας, πρέπει να ξέρουμε τον βασικό κανόνα: «Ό,τι κλειδώνει ξεκλειδώνει».

Αν μας δωρίσουν κινητό ή laptop, να ξέρουμε ότι μπορεί να είναι κλωνοποιημένο.


Τελικό συμπέρασμα είναι: ό,τι δεν θέλουμε να γίνει δημόσιο, δεν το λέμε στα τηλέφωνα (σταθερά – κινητά) ούτε στα γραπτά μηνύματα και σε emails.

* Ο Κώστας Ανέστος είναι τεχνικός, πρώην συνδικαλιστής του ΟΤΕ

-----------------------------------
Πηγή: ”Αυγή” της 17-3-2013

Εμείς οι απέξω Του Διονύση Χαριτόπουλου

Δεν ανέμισα ποτέ κομματική σημαία. Γι' αυτό δεν διαθέτω επίσημα εύσημα πολιτικήςδράσης. Αλλά δεν τα έκαναν όλα οι οργανωμένοι- ούτε ποτέ ήταν μόνοι. Υπήρχαμε κι εμείς οι απέξω. Ανήκω στη μάζα, στο πλήθος στο πόπολο, σε αυτήν την επαναστατική πυρίτιδα που εκρήγνυται μόνο όταν την πλησιάσει η φλόγα της αδήριτης ανάγκης και όχι από κομματικό καθήκον ή κάποια άνωθεν εντολή.
Αυτό δεν σημαίνει ότι υποτιμώ την οργανωμένη πολιτική δράση. Απλώς έτσι εννοούσα εγώ την όποια συμμετοχή μου στα γεγονότα κι έτσι την εννοώ ακόμη. Πάντα είχα δυσανεξία στην ομαδική δουλειά και στις συμμορφώσεις που επιβάλλει• ήθελα όλα να τα κάνω με τον δικό μου τρόπο και αυτό έκανα.

Στο σχολείο και στην παρέα άλλοι ήταν γραμμένοι στην ΕΣΔΗ Ν της Ενωσης Κέντρου και άλλοι στους Λαμπράκηδες της ΕΔΑ. Εγώ πάλι στους απέξω, αλλά, από ένα προσωπικό αίσθημα δικαιοσύνης και θυμού για όσα συνέβαιναν, πήγαινα στις συγκεντρώσεις και στα συλλαλητήρια και των δύο οργανώσεων διπλό ήταν και το ξύλο από την Αστυνομία.

Στα μαθητικά συλλαλητήρια (Κυπριακά,15%, 1 -1 -4) μπορώ να πω ότι ήμουν από τους υποκινητές. Εκεί έκανα και την πρώτη μου αθέλητη «δημόσια εμφάνιση». Σε μια πορεία των σχολείων του Πειραιά προς τα Προπύλαια της Αθήνας μπήκε στην «Αυγή» η φωτογραφία μου, σκαρφαλωμένου πάνω στο άγαλμα του Δαβάκη στην Καλλιθέα να κρατάω ένα πανό. Την είδε ένας καθηγητής και μου είπε θλιμμένα: Καταστράφηκες!

Αυτά δεν καταγράφηκαν πουθενά- τα κιτάπια καμιάς νεολαίας ή κόμματος δεν είχαν το όνομα μου. Ετσι, όταν πήγα στον στρατό επί χούντας δεν ήμουν γραμμένος πουθενά, όπως και πολλοί άλλοι, δεν είχα φάκελο και βρέθηκα ανθυπολοχαγός στον Εβρο. Εκεί ήταν ο κάλαθος των αχρήστων, όπου πέταγε η χούντα όσους είχαν αντίθετα φρονήματα ή δεν ήξερε τι φρονούσαν.

Και εκεί έγιναν πολλά που δεν καταγράφηκαν. Από όσα δικαιούμαι να αναφέρω, θα πω μόνο για το τελευταίο δεκαπενθήμερο πριν από το δημοψήφισμα του 1968. Με εντολή διοικητή έβγαινα με τον επίσης ανθυπολοχαγό Ν.Σ. κάθε νύχτα περιπολία με ένα τζιπ στην Αλεξανδρούπολη για να προλάβουμε τυχόν εκδηλώσεις ή δολιοφθορές «αναρχικών στοιχείων» λόγω του επικείμενου δημοψηφίσματος. Η πόλη φωτιζόταν με τεράστια «Ναι» από αναμμένους γλόμπους φωτεινές επιγραφές «Ναι στο Σύνταγμα», το πουλί της χούντας και άλλα τέτοια.

Δεν αφήσαμε τίποτα όρθιο. Κάθε νύχτα και κάτι διαλύαμε με ένα τεράστιο καδρόνι που φυλάγαμε σε μια οικοδομή. Δεν χρειάζεται να περιγράψω την αναταραχή που είχε δημιουργηθεί στον στρατό και στην πόλη με αυτούς τους βανδαλισμούς των «αναρχικών». Τα είχαμε κάνει λαμπόγυαλο. Τελικά, την υποτιθέμενη ανικανότητα μας να αποτρέψουμε τις καταστροφές την πληρώσαμε με σαράντα μέρες φυλακή ο καθένας.

Εννοείται πως αυτό ήταν χάδι μπροστά σε όσα θα παθαίναμε αν μας είχαν τσακώσει. Ούτε αυτό καταγράφηκε πουθενά ούτε κάποια άλλα που τα διηγείται ακόμα ο Ν.Σ. στους Ελληνες της Γερμανίας και τον θεωρούν μεγάλο παραμυθά. Ενώ αν είχε μια καταδίκη, θα ήταν αλλιώς. Μπορεί να ήταν στην Ελλάδα βουλευτής κι όχι σε ξένο τόπο μετανάστης.

Οταν ξεκίνησε η υπόθεση του Πολυτεχνείου και μέρα τη μέρα φούσκωνε, αν και ήμουν πολύ μπλεγμένος στη δουλειά μου, όπως ήταν φυσικό, τράβηξε την προσοχή μου. Κάτι φίλοι μάζευαν λεφτά και φάρμακα να τα πάνε στα παιδιά. Εστειλα κι εγώ λεφτά να δοθούν και ξανάστειλα. Δεν το είχα πάρει και πολύ σοβαρά, μόνο σαν συμπαράσταση σε αυτούς που είχαν κλειστεί στο κτίριο. Την τελευταία μέρα της εξέγερσης με τον φίλο μου Γ.Π. είχαμε νωρίς το απόγεμα μια επαγγελματική συνάντηση στην Πατησίων, όπου δεν πήγαμε ποτέ. Περνώντας έξω από το Πολυτεχνείο, είδαμε τον χαλασμό που γινόταν, εγώ μπήκα για λίγο μέσα, μπούχτισα γρήγορα με την αφόρητη λογοδιάρροια που επικρατούσε, βγήκα και ενωθήκαμε με τους απέξω στις μάχες με την Αστυνομία επί ώρες στους γύρω δρόμους ώσπου περασμένα μεσάνυχτα αναγκάστηκα να μαζέψω τον χτυπημένο άσχημα Γ.Π. από το οδόστρωμα και να τον κουβαλήσω σέρνοντας τον ώς το Παγκράτι.

Από το 1974 ψηφίζω συνεχώς ΚΚΕ. Διατηρώ το δικαίωμα στην ουτοπία για μια κοινωνία δικαιοσύνης και ισότητας. Πριν από λίγα χρόνια ένα ευφυές και πολύ σημαντικό πρόσωπο του ΚΚΕ μου είπε: «Διονύση, εσύ έπρεπε να είσαι μέλος του Κόμματος». «Αν με γράψεις σήμερα, αύριο εσύ θα με διαγράψεις», απάντησα. Χαμογέλασε και δεν σχολίασε.

Τώρα, με αφορμή το 19ο Συνέδριο του ΚΚΕ, ας ακούσουν οι σύνεδροι τι πιστεύει και κάποιος απέξω, που δεν είναι μέλος δεν τον γνωρίζουν, δεν έχει καμία πρόσβαση στις διεργασίες και ίσως δεν τον θεωρούν καν «σύντροφο».

Αν και το Κόμμα δεν είναι κοστούμι να το παραγγέλνεις στα μέτρα σου, θα ήθελα το ΚΚΕ στις κοινωνικές διεκδικήσεις και στα συλλαλητήρια να κατεβαίνει μαζί και όχι χώρια από τους άλλους πολίτες• θα ήθελα το ΚΚΕ στα πατριωτικά ζητήματα να είναι κέρβερος• και, ιδίως θα ήθελα το ΚΚΕ να σέβεται τον άνθρωπο, την ιερότητα της κάθε ύπαρξης χωριστά, χωρίς παρεκκλίσεις εν ονόματι του συνόλου ή κάποιας σκοπιμότητας.

Κι αν αυτά δεν γίνουν τώρα, ονειρεύομαι ότι κάποτε θα γίνουν. Τι άλλο να ονειρευτώ;

------------------------------
Αναδημοσίευση από tsak-giorgis.blogspot.gr

Ντουμπάι: Μια απάντηση στον Ν.Δήμου Του Άρη Χατζηστεφάνου

Ο Ν. Δήμου ταξίδεψε στο Ντουμπάι και γνώρισε την πολιτεία του μέλλοντός (μας).

«Τι είναι το Ντουμπάι; Mε δυο λέξεις θα έλεγα: το αντίθετο της Ελλάδας. Πριν από δυο δεκαετίες δεν είχαν τίποτα – τώρα έχουν τα πάντα. Κι εμείς…
Ήταν ένα χωριό. Ούτε κάτι να δεις ούτε να κάνεις. Σήμερα, ο πιο δραστήριος τουρίστας θέλει έναν μήνα σκληρή δουλειά για να περιηγηθεί όλα του τα αξιοθέατα.
Έφτιαξαν αξιοθέατα εκεί που είχαν μόνο άμμο – κι εμείς που είχαμε τόσα, τα έχουμε απαξιώσει (και μαζί όλη τη χώρα). Έχουν περισσότερους ουρανοξύστες απ’ οποιοδήποτε μέρος στον κόσμο (και τον ψηλότερο, στα 900 μέτρα), σχεδιασμένους από τους μεγαλύτερους αρχιτέκτονες: ένα σκηνικό επιστημονικής φαντασίας.
Μη βιαστείτε να πείτε: να τι κάνει το πετρέλαιο! Το Ντουμπάι ΔΕΝ έχει πετρέλαιο. Έχει φτιάξει ένα ενδιαφέρον τουριστικό προϊόν κι ένα εκπληκτικό επιχειρηματικό περιβάλλον. Έτσι, όλη η υφήλιος επενδύει εκεί – και τα αδελφά εμιράτα τα πετροδολάριά τους.

Το Ντουμπάι ζει απ’ τον τουρισμό και το εμπόριο. Σαράντα εκατομμύρια επισκέπτες είχε τον περασμένο χρόνο. (Με μόνιμο πληθυσμό δύο εκατομμύρια.) Οι μεγαλύτερες εταιρείες του κόσμου έχουν εκεί γραφεία, από τα οποία ελέγχουν όλη τη δουλειά τους σε Ασία και Αφρική. Τα λιμάνια (φτιάχνουν και δεύτερο τεράστιο) και τα αεροδρόμια (επίσης) είναι διαμετακομιστικός σταθμός για το διεθνές εμπόριο. Από τη στιγμή που θα ξεφορτωθεί ένα κοντέινερ από το πλοίο, θέλει μόνο μία ώρα για να πετάει προς τον προορισμό του. Φορολογία στις εταιρείες (και τα άτομα); Καμία. Παιδεία και περίθαλψη: δωρεάν.

Παράδεισος; Όχι βέβαια. Πολλά τα τρωτά: από το κλίμα μέχρι το πολίτευμα. Αλλά υπόδειγμα ανάπτυξης. Και πολυπολιτισμικής συνύπαρξης (80% των κατοίκων δεν είναι ντόπιοι). Και καθαριότητας. (Τα πάντα λάμπουν!) Και οργάνωσης.
Κατάθλιψη σε πιάνει. Κάποτε είχαμε τον Τρίτο Κόσμο για παρηγοριά στη σύγκριση. Εδώ ο Τρίτος έγινε πρώτος. Κι εμείς κάπου στον Καιάδα της ανθρωπότητας.
Σκέψου να είχαν Ακρόπολη και Δελφούς, Μύκονο και Σαντορίνη… Αλλά ίσως επειδή δεν τα είχαν πρόκοψαν τόσο πολύ και τόσο γρήγορα…»

Νίκος Δήμου

Όχι, κύριε Δήμου, το Ντουμπάι δεν είναι το αντίθετο της Ελλάδας. Είναι το μέλλον που οραματίζονται γι’ εμάς οι νέοι, μη εκλεγμένοι, κυβερνώντες μας. Ένα σκηνικό επιστημονικής φαντασίας, όπως λέτε, βγαλμένο όμως από την Μητρόπολη του Φριτζ Λαγκ και το Ντελικατέσεν του Ζαν Πιέρ Ζενέ. Είναι μια χώρα όπου 300.000 εργάτες-σκλάβοι έχτιζαν τους λαμπερούς σας ουρανοξύστες. Κάθε βράδυ στοιβάζονταν κατά 30-40 σε μικρά δωμάτια ή κοιμόντουσαν στα γιαπιά και το πρωί διάβαζαν στις ινδικές και πακιστανικές εφημερίδες για έναν ακόμη συνάδελφό τους που αυτοκτόνησε αφήνοντας μια ζωή χωρίς παρόν και μέλλον. (Μήπως και στην Ελλάδα όμως δεν αυξήθηκαν οι αυτοκτονίες κατά 40% μετά το μνημόνιο).

Τα αξιοθέατα που δεν προλαβαίνει να δει ο τουρίστας είναι μάλλον τα κιτς εμπορικά κέντρα, όπου χαζεύεις τσάντες και παπούτσια ή οι προθάλαμοι των πεντάστερων ξενοδοχείων όπου «ψωνίζεις» ιερόδουλες από την κεντρική Ασία και την Αφρική. Το Ντουμπάι ήταν και παραμένει η Disneyland του Μίλτον Φρίντμαν, το ελντοράντο της σωματεμπορίας και ένα κέντρο κατασκόπων για τον Περσικό Κόλπο και την ευρύτερη Μέση Ανατολή.

«Πολυπολιτισμική συνύπαρξη» κύριε Δήμου δεν σημαίνει να δημιουργείς ζώνες (ανεξέλεγκτης) οικονομικής δραστηριότητας για Γερμανούς και Αμερικάνους επιχειρηματίες και βρωμερά δωμάτια για να στοιβάζεις τους εργάτες. Αυτό μας τα προσφέρει και το Βερολίνο ως αντάλλαγμα στα ευρωομόλογα και το «κούρεμα». Το ότι δεν το δεχόμαστε (ακόμη) δεν μας κάνει αφιλόξενους εθνικιστές – μας κάνει ανθρώπους με υπολείμματα αξιοπρέπειας.

Δεν έχουν, Ακρόπολη, Δελφούς, Μύκονο και Σαντορίνη γιατί από αυτά κράτησαν τους δούλους, το μυστικισμό, τον κιτς «κοσμοπολιτισμό» και την άμμο. Ή όπως έγραφε ο Mike Davis «μια ψυχεδελική απομίμηση του μεγάλου, του κακού και του άσχημου». Εμείς ελπίζουμε ακόμη στον έπαινο του Δήμου (όχι του Νίκου) και των σοφιστών. Αυτά που θα τα βρεις στη σατραπεία – και τι ζωή χωρίς αυτά θα κάμεις;

Άρης Χατζηστεφάνου
Unfollow Ιανουάριος 2012