"Το Υπερωκεάνειο", του Pierre Assouline

Λέσχη Ανάγνωσης - Βιβλιολόγιο 7/4/24, συνάντηση 3η

Την Κυριακή 7/4/24 στη συνάντησή μας στο Magnes Hotel συζητήσαμε το υπέροχο βιβλίο του Pierre Assouline

Το Υ π ε ρ ω κ ε ά ν ε ι ο

Μετάφραση ΜΑΡΙΑΝΘΗ ΠΑΣΧΟΥ
ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΠΟΛΙΣ

Το Φεβρουάριο του 1932 το υπερπολυτελές, υπερμέγεθες υπερωκεάνιο Ζορζ Φιλιππάρ αποπλέει από τη Μασσαλία με τελικό προορισμό την πόλη Γιοκοχάμα της Ιαπωνίας. Σ' αυτή την παρθενική του κρουαζιέρα συμμετέχει μεγάλος αριθμός επιβατών, ανάμεσα τους και ο περίφημος πολεμικός ανταποκριτής Αντρέ Λοντρ.

Ο Πιέρ Ασσουλίν με αφετηρία πραγματικά γεγονότα μας δίδει ένα μυθιστόρημα για την ζωή πάνω σ' αυτό το πλοίο κόσμημα μέχρι το τραγικό του τέλος.

Αφηγητής είναι ο επιβάτης Ζακ-Μαρί Μποέρ συλλέκτης και πωλητής σπάνιων βιβλίων, λάτρης και βαθύς γνώστης της λογοτεχνίας.

Ο Μποέρ απόμακρος, λιγομίλητος ακούει, βλέπει, παρακολουθεί προσεκτικά, παρατηρεί και καταγράφει χαρακτήρες, συμπεριφορές, στοχάζεται. Συναντά και συνομιλεί με τους συνεπιβάτες του της πρώτης θέσης, επιχειρηματίες, ευγενείς, καλλιτέχνες, νεόπλουτους συνομιλεί και με το προσωπικό, δημιουργεί μια μοναδική πινακοθήκη χαρακτήρων.
Άνθρωποι ευαίσθητοι, αφελείς, συμπαθείς, άνθρωποι σιωπηλοί, απομονωμένοι, αλλά και άνθρωποι ρηχοί, κραυγαλέοι, με έλλειψη συνείδησης, ανάλγητοι, σκληροί, με σκαιά συμπεριφορά, προσβλητικοί, υποκριτές.

Το μυθιστόρημα του Ασσουλίν κινείται σε πολλαπλά επίπεδα.
Το υπερωκεάνιο είναι μια πλωτή πολιτεία, στους επιβάτες δεν λείπει τίποτα, όμως η νοσταλγία για τη ζωή στη στεριά, η έλλειψη των δέντρων, η καθημερινότητα στο κέντρο της πόλης, οι ήχοι της βασανίζουν τους επιβάτες.

Οι περίπατοι στο κατάστρωμα, τα γεύματα, η επίσκεψη στο καπνιστήριο, η αλληλουχία των δράσεων διαστέλλει το χρόνο.

Το βιβλίο συνδιαλέγεται με τη λογοτεχνία και την ιστορία.
Οι αναφορές του στη λογοτεχνία πολλές.

Ο ίδιος διαβάζει το Μαγικό Βουνό.Η διαστολή του χρόνου στον Τόμας Μαν, " ώστε κάθε στιγμή να περικλείει μια αιωνιότητα" σημαδεύει και τον ίδιο τον αφηγητή.

Η πνευματική στάση του Τόμας Μαν, ο Ντέμπλιν και το Μπερλίν Αλεξάντερ Πλατζ, ο Πωλ Κλωντελ και Ο κλήρος του Μεσημεριού, οι ηρωίδες του Φλωμπέρ, ο Σταντάλ και ο Προυστ και η συγκίνηση και " η υπερχείλιση συναισθημάτων" που απορρέει από το " αισθητικό καλλος", και πολλοί άλλοι ακόμα.

Τα νέα από τον εξωτερικό κόσμο φτάνουν στο πλοίο. Η αιφνίδια και συνεχής άνοδος του Χίτλερ και των ναζί και η διαφαινόμενη άνοδος του στην εξουσία πυροδοτεί συζητήσεις και αντιπαραθέσεις. Ο Μποέρ προβλέπει αυτό που θα επακολουθήσει, την βία και τον τρόμο, το αναίτιο μίσος, τον κλυδωνισμό της Ευρωπης, διακρίνει την εισχώρηση των ναζί στα ανώτερα στρώματα της κοινωνίας αλλά και την απήχηση που έχει στα μέσα και λαϊκά στρώματα, συνειδητοποιεί ότι δεν υπάρχει αισιόδοξο μέλλον για την Ευρώπη.

Η Ευρώπη κλυδωνίζεται.
Παράλληλα η πορεία του πλοίου είναι επισφαλής.
Καθ' όλη την ανάγνωση του κειμένου γίνονται νύξεις και αναφορές για λάμπες που καίγονται για πυροσβεστήρες που δεν έχουν τεθεί σε λειτουργία, για κίνδυνο βραχυκυκλώματος, για αλόγιστη χρήση ξύλου στην διακόσμηση.
Ο συσχετισμός προφανής αλλά και ευφυής.

Το ναυάγιο του λαμπρού υπερωκεανιου με τους σχεδόν πενήντα νεκρούς, οι περισσότεροι από την πρώτη θέση, συμβολίζει το ναυάγιο του αναμενόμενου λαμπρού μέλλοντος της Ευρώπης.

Κείμενο πυκνό, λεπτομερές, καθηλωτικό κάποιες φορές, πολυεπίπεδο, σε ωραία μετάφραση και με χρήσιμες σημειώσεις από τη Μαριανθη Πάσχου.

Και ένα απόσπασμα:
" Ποσώς μ' ενδιέφερε αν η σιωπή μου θα ερμηνευόταν ως περιφρόνηση.Ετσι κι αλλιώς η ατμόσφαιρα ήταν ήδη βαριά. Παρ' όλα αυτά, οπτιμιστές και πεσιμιστές έσκυβαν αμφότεροι πάνω απ' τη μοίρα της Ευρώπης - αυτής της τόσο ενδιαφέρουσας αντίκας που παράγει περισσότερη ιστορία απ' όση μπορεί να καταναλώσει - όπως είχαν κάνει και νωρίτερα με τη μοίρα του υπερωκεανιου ως γιατροί και νεκροθάφτες. Η αναλογία παραπάνω από ευκρινής. Ο Βιτρούβιος έλεγε ότι ένα οικοδόμημα δεν πρέπει μόνο να ειναι αλλά και να δείχνει στέρεο. Η ρικονα- ή η σκηνοθεσία αν προτιμάτε- έχει κι αυτή τη σημασία της. Το ίδιο ισχύει και για ένα υπερωκεάνιο. Και για ένα πολιτισμό. Αυτό που με κυλούσε είναι ότι τόσο το ένα όσο και ο άλλος έδειχναν να χάνουν όλο και περισσότερο τη δυνατότητα του stehen - όπως λέγεται ορθότερα στα γερμανικά -, τα πατήματα, τα καταστήματα, τις αντοχές τους". (σελ.115)
από Στέλλα Φωτοπούλου
-------------------------------------------------
δείτε εδώ περισσότερα από vivlionet:
https://biblionet.gr/titleinfo/?titleid=283159&return_url
------------------------------------------------
Το αβύθιστο… υπερωκεάνιο «Ζορζ Φιλιππάρ» υπήρξε πραγματικά, δείτε εδώ σχετικά:
https://www.foxreport.gr/.../to-avythisto.../5703/
-----------------------------------------------
Συγγραφείς και τίτλοι βιβλίων παρελαύνουν στο μεγαλύτερο μέρος του μυθιστορήματος:
Ο Βολταίρος με το Καντίντ, ο Βίκτωρ Ουγκώ, Το πλοίο των τρελών του Σεμπάστιαν Μπραντ, έργα του Ιούλιου Βερν, η Βιρτζίνια Γουλφ, ο Πωλ Μοράν, ο Τζόζεφ Κόνραντ, ο Μαρσέλ Προυστ, το Ομπλόμοφ του Ιβάν Γκοντσαρόφ, ο θρυλικός Τεντέν του Ερζέ, ο Σπινόζα, τα Τετράδια του Πεγκύ, ο Μπωντλαίρ, ο Φλομπέρ, ο Βιργίλιος με την Αινειάδα του, τα Επαρχιακά του Ζιρωντού, ο Ελβετός ποιητής Σαντράρ, ο Ραμπελαί με το Γαργαντούα, ο Ρακίνας, το Mal’ amour του Ζαν Φαγιάρ, ο Στέφαν Τσβάιχ, ο Ηρόδοτος, ο Φρόιντ, ο Νίτσε, η Έρημη Χώρα του Τ.Σ.Έλιοτ, το Φιλοσοφία στο μπουντουάρ του Μαρκησίου ντε Σαντ, ο Σόμερσετ Μομ, έργα του Πλάτωνα, Η ωραία της ημέρας του Ζοζέφ Κεσέλ, το Βερολίνο Αλεξάντερπλατς του Άλφρεντ Ντέμπλιν, έργα του Τζακ Λόντον, ο Πιραντέλλο, το Ο κλήρος του μεσημεριού Πωλ Κλωντέλ, ο Μαριβώ, ο Καμόες, ο Δον Κιχώτης του Θερβάντες. Αναπόφευκτη και η αναφορά στο βιβλίο του Αδόλφου Χίτλερ “Ο αγών μου”.
Αξιοσημείωτες και άκρως ενδιαφέρουσες οι κριτικές που ασκούνται στους συγγραφείς Στέφαν Τσβάιχ και Τόμας Μαν.

«Όλο το φως που δεν μπορούμε να δούμε»: Ένα βιβλίο ευπρόσωπης φυγής - Της Μαριάννας Τζιανζή*

Το γεγονός ότι «Όλο το φως που δεν μπορούμε να δούμε» ανήκει στην κατηγορία των μπεστ σέλερ δεν σημαίνει ότι είναι ευτελές. Κάθε άλλο. Έχει ατμόσφαιρα, τρυφερότητα, αισιόδοξο μήνυμα και μπόλικο σασπένς.

Ιδανικό να το διαβάζεις, κουκουλωμένος με κουβέρτες, χωρίς καλοριφέρ, μια χειμωνιάτικη νύχτα με βροχή.

To μυθιστόρημα Όλο το φως που δεν μπορούμε να δούμε του αμερικανού συγγραφέα Άντονι Ντορ είναι ένα διεθνές μπεστ σέλερ, ενώ και στην Ελλάδα πηγαίνει πολύ καλά στις πωλήσεις (εκδ. Πατάκη, μτφρ. Νίνα Μπούρη). Και το αξίζει. Όπως αξίζει να αναρωτηθούμε ποιοι είναι οι λόγοι της επιτυχίας του, πέρα από τους αυτονόητους, δηλαδή την αφηγηματική άνεση, την πολύχρονη κοπιαστική έρευνα, τη στέρεη δομή.
Η ιστορία εκτυλίσσεται στα χρόνια του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου, ενώ ο τόπος είναι η Ευρώπη: το Παρίσι, η κωμόπολη Σαιν Μαλό, το Βερολίνο, μια μικρή πόλη ανθρακωρύχων στη Γερμανία, η κατεχόμενη από τους ναζί Σοβιετική Ένωση. Δύο ορφανά παιδιά, δύο έφηβοι είναι τα κύρια πρόσωπα του βιβλίου: η Μαρί, μια τυφλή Γαλλιδούλα και ο λίγο μεγαλύτερός της Βέρνερ, που υπηρετεί στο χιτλερικό στρατό. Και οι δύο έχουν ένα ιδιαίτερο ταλέντο, επίκτητο η μία, φυσικό ο άλλος: χάρη στις μακέτες που της έχει κατασκευάσει ο πατέρα της, το τυφλό κοριτσάκι «βλέπει» τη γειτονιά όπου μένει, μετρά με τα βήματα επακριβώς τις αποστάσεις και, όχι μόνο κυκλοφορεί μόνη της παντού, αλλά συμμετέχει στην Αντίσταση μεταφέροντας σημειώματα κρυμμένα μέσα σε φραντζόλες ψωμί. Το αγόρι είναι ένας ιδιοφυής ερασιτέχνης ραδιοτεχνίτης που, με την κατάλληλη εκπαίδευση, εξελίσσεται σε άσο στον εντοπισμό παράνομων πομπών κι έτσι προσφέρει πολύτιμες υπηρεσίες στο Τρίτο Ράιχ.

Ο τρίτος πρωταγωνιστής του βιβλίου είναι η περιτειχισμένη πόλη Σαιν Μαλό της Βρετάνης όπου έχει βρει καταφύγιο το κορίτσι, στο σπίτι του ηλικιωμένου θείου της. Η αρχιτεκτονική των κατοικιών, τα μεσαιωνικά τείχη, η παλίρροια και η άμπωτη, τα στρείδια και οι θαλασσινές σπηλιές: όλα παίζουν ρόλο στην πλοκή. Ο κόσμος που χτίζει ο συγγραφέας δεν είναι ένα απρόσωπο σκηνικό: έχει αλμύρα και υγρασία, φως και σκοτάδι.

Το βιβλίο μοιάζει με ταινία καθώς, εκτός από την αναμενόμενη τελική συνάντηση των δύο εφήβων, υπάρχει και ένας κρυμμένος θησαυρός (ένα πολύτιμο πετράδι από το Μουσείο Φυσικής Ιστορίας του Παρισιού) και ένας αμείλικτος ναζί κυνηγός του. Το κυνήγι, που γίνεται καταδίωξη, δημιουργεί ένα πειστικό κλίμα κινηματογραφικού σασπένς. Επιπλέον, σε μια εποχή αποθέωσης των ψηφιακών Μέσων και της ιντερνετικής επικοινωνίας, το βιβλίο αυτό έρχεται να μας θυμίσει τη γοητεία και τη δύναμη του ραδιοφώνου, των εκπομπών από το μακρινό Σαιν Μαλό που ακούει κρυφά ο μικρός Βέρνερ στη Γερμανία χάρη σε ένα ραδιόφωνο που έχει επισκευάσει και μια αυτοσχέδια κεραία.
Με λίγα λόγια, το βιβλίο αυτό, που πέρυσι τιμήθηκε με το Βραβείο Πούλιτζερ, έχει όλα τα συστατικά της επιτυχίας: γερές δόσεις παιδικής αθωότητας, τη μαύρη σκιά του φασισμού, το κυνήγι ενός θησαυρού και τον πολεοδομικό και αρχιτεκτονικό εξωτισμό μιας ιστορικής πόλης. Ταυτόχρονα, μεταφέρει ένα εύληπτο μήνυμα: τη δύναμη του ανθρώπου να υπερβαίνει την αναπηρία, την ορφάνια, το φόβο. Στα χέρια ενός σκηνοθέτη σαν τον Σπίλμπεργκ, θα μπορούσε να αποτελέσει την πρώτη ύλη για ένα κινηματογραφικό παραμύθι πρώτης γραμμής. (Ήδη η 20th Century Fox έχει αγοράσει τα δικαιώματα για τη μεταφορά του βιβλίου σε ταινία).
Το γεγονός ότι το βιβλίο ανήκει στην κατηγορία των μπεστ σέλερ δεν σημαίνει ότι είναι ευτελές. Κάθε άλλο. Είναι μελό, όμως δεν παίζει σαδιστικά με το συναίσθημα του αναγνώστη. Η τρυφερότητα, που ούτως ή άλλως αναδύει, μπορεί να είναι τεχνητή, όμως δεν είναι γλυκερή. Και ίσως ένας πιο εύστοχος, λιγότερο μακροσκελής τίτλος στα ελληνικά θα ήταν «Το φως που δεν βλέπουμε».

Ας μη γυρέψουμε λεπτές ψυχολογικές αποχρώσεις ή μια διεισδυτική πολιτική ανάληψη του ναζισμού ή της Αντίστασης. Μάλιστα, σε κάποιες σελίδες θα διακρίνουμε μια τάση εξομοίωσης της αγριότητας του χιτλερικού και του σοβιετικού στρατού, του τύπου «όλοι ίδιοι είναι». Ένα παραμύθι για ενήλικες είναι το Όλο το φως…, στην παράδοση των μεγάλων αφηγήσεων που αγγίζουν κάθε απροκατάληπτο αναγνώστη. Ένας Χάρι Πότερ για μεγάλους; Όχι ακριβώς, αφού εδώ η μαγεία είναι κατασκευασμένη με υλικά της πραγματικότητας, της Ιστορίας. Δεν είναι ένα λογοτεχνικό αριστούργημα, αλλά μας υπόσχεται αρκετές ώρες αναγνωστικής τέρψης. Κι αυτό, ιδίως στη ζόρικη και γκρίζα εποχή μας, δεν είναι λίγο.

*Μαριάννα Τζιαντζή, «Όλο το φως που δεν μπορούμε να δούμε»: Ένα βιβλίο ευπρόσωπης φυγής, "Πριν", 25.9.2016

Πως παρασκεύασα την πρώτη μου σπιτική μπύρα

Πως μου ήρθε η ιδέα

Φέτος που είναι ο τελευταίος μου χρόνος πριν την συνταξιοδότηση, όλο και με γαργαλούν διάφορες σκέψεις για εναλλακτικές ασχολίες, νέα χόμπι και γενικά συνειδητά ή όχι βρίσκομαι σε κατάσταση ψαξίματος -κατάσταση βέβαια που δεν είναι και τόσο ευχάριστη και που με αγχώνει χωρίς λόγο. Στα πλαίσια αυτής της αναζήτησης μου έλαχε κάποια στιγμή να δω την εκπομπή της ΕΡΤ3 "Αλτερνατίβα", όπου κάποιος beer expert ονόματι Πολ Εμμανουηλίδης της Beer Deli, έδινε οδηγίες και συμβουλές για τον μαγικό κόσμο της σπιτικής ζυθοποίησης. Αυτό ήταν, από την στιγμή εκείνη και μετά, πρέπει να ήταν Ιούλιος του 2019, άρχισα το ψάξιμο για οποιεσδήποτε σχετικές πληροφορίες στο διαδίκτυο, μάλιστα στις 17 Αυγούστου κοινοποίησα και σχετική ανάρτηση - ερώτημα για τυχόν βοήθεια στα κοινωνικά δίκτυα, αλλά η απόκριση ήταν μηδενική.

Δεν απογοητεύτηκα όμως, όταν βάζω κάποιο στόχο θα τον προσπαθήσω ο κόσμος να χαλάσει. Και καθότι είμαι παιδιόθεν και βιβλιοφάγος, έψαξα κι αγόρασα και κάποιο σχετικό βιβλίο στα ελληνικά -γιατί στα αγγλικά και γερμανικά υπάρχουν πάμπολλα-, που περιείχε όμως κυρίως συνταγές ζυθοποίησης γερμανικής προέλευσης -που δεν με βοήθησε και πολύ γιατί ήταν πολύ προχωρημένο. Στα μέσα Αυγούστου στις διακοπές, είχα πάρει ήδη την απόφαση, ότι θα το τολμήσω το εγχείρημα και ό,τι γίνει. Περίμενα λοιπόν τον Σεπτέμβρη, για να κάνω τις ανάλογες παραγγελίες σε εταιρείες της Αθήνας γιατί τον Αύγουστο ήταν κλειστές.

Παραγγελία και κόστος βασικού εξοπλισμού

Επειδή όπως είπα ήδη τον Αύγουστο δεν δουλεύει τίποτε και κανένας, η παραγγελία έγινε στις αρχές Σεπτέμβρη, και το κριτήριο της επιλογής της μίας εκ των δυο βασικών εταιρειών, ήταν το δωρεάν κόστος αποστολής για παραγγελίες άνω των 65 €. Έτσι επιλέχτηκε η εταιρία η Beer Deli, και παραγγέλθηκαν τα εξής: 

1) Το βασικό κιτ ζυθοποίησης, που αγοράζεις άπαξ κόστος 64,50 € που περιλαμβάνει

• Κάδο ζύμωσης 32 λίτρων με βρυσάκι και θερμόμετρο υγρών κρυστάλλων
• Κάδο 32 λίτρων με βρυσάκι
• Αεροπαγίδα
• Βαλβίδα εμφιάλωσης
• Πλαστικό αναδευτήρα
• 100 καπάκια και ταπωτικό φιαλών
• Απολυμαντικό
• Βούρτσα καθαρισμού φιαλών
• Πυκνόμετρο και κύλινδρο μέτρησης

2) 20 Φιάλες Μπύρας καφέ 0,5lt προς 0,38 € έκαστο σύνολο 7,60 €

3) 2 κιλά δεξτρόζη προς 2,50 € σύνολο 5 €

4) 1 κιτ βύνης ονόματι Mangrove Jack’s Traditional Series Pils προς 14 € (περιέχει και την ανάλογη μαγιά σε φακελάκι κολλημένο από κάτω) Κριτήριο επιλογής ήταν ότι είναι μια χαρακτηριστική Γερμανική Pils με διακριτικά αρώματα βύνης και λυκίσκου.

5) Από κάβα μεταχειρισμένα, 20 Φιάλες Μπύρας 0,5lt προς 0,13 € έκαστο και 2 άδεια κασάκια προς 3 €, σύνολο 8,60€

6) από το κιτ 1) το μόνο εξάρτημα που έλειπε ήταν ένας Σωλήνας μετάγγισης, που αντί να τον παραγγείλω από την Αθήνα, προμηθεύτηκα 1 μέτρο διάφανο σωλήνα από ένα από αυτά τα καταστήματα στην οδό Αλμυρού στα Παλαιά του Βόλου που βρίσκεις σχεδόν τα πάντα προς 1 € 

Α) Σύνολο κόστους βασικού εξοπλισμού:1) + 2) + 5) + 6) σύνολο 81,70

Β1) Σύνολο κόστους αναλωσίμων 3) + 4) σύνολο 19 € 

Β2) Το πραγματικό κόστος αναλωσίμων είναι: 1.180 δεξτρόζης * 2.5 + 4) = 16,95 €[απομένουν άλλα 820 γρ, δεξτρόζης για επόμενη χρήση]

Τελικό σύνολο κόστους 100,70 €

Κόστος παραγόμενης μπύρας: 0,40 € το μπουκάλι 0.5 λίτρου!!!

[Β2) / 21 λίτρα παραγόμενης μπύρας => 16.95 / 21 = 0,80 / 2 = 0,40 € το μπουκάλι 0.5 λίτρου σπιτικής μπύρας υψηλής ποιότητας και χωρίς συντηρητικά!!!]

Πρώτο στάδιο - Η Ζύμωση 

[Σάββατο πρωί 7/9/2019 (διάρκεια: 9:30 - 11:00)]

Τα βήματα

ΚΑΘΑΡΙΣΜΟΣ - ΠΛΥΣΙΜΟ

Από την προηγούμενη μέρα πλένονται σχολαστικά στην μπανιέρα τα πάντα αλλά κυρίως ο κύριος κάδος με το θερμόμετρο, -που θα τον χρειαστούμε στην  φάση της ζύμωσης-, με τα κανονικά καθαριστικά πιάτων κουζίνας και αφήνονται να στεγνώσουν.

ΑΠΟΛΥΜΑΝΣΗ

Ξεκινάω βάζοντας μια μικρή ποσότητα (2-3 λίτρα) ζεστού νερού σε μια κατσαρόλα και ρίχνω 1 κουταλιά του γλυκού (4gr) απολυμαντική σκόνη/λίτρο νερού, ανακατεύω το διάλυμα καλά με το χέρι -πρέπει να απολυμανθεί κι αυτό!-, γιατί μ'αυτό το διάλυμα θα απολυμάνω τα πάντα μέχρι το τέλος της διαδικασίας.

Πρώτα απολυμαίνω τον κάδο με το θερμόμετρο -αφού πρώτα έχω τοποθετήσει το βρυσάκι του- και ανακινώντας τον κατάλληλα τον απολυμαίνω σχολαστικά, γιατί εδώ θα γίνει η ζύμωση της μπύρας μου, και μετά ξαναρίχνω το διάλυμα στην κατσαρόλα. 

Κατόπιν απολυμαίνω όλα τα σύνεργα, ακόμα και τις συσκευασίες έτοιμης βύνης, της μαγιάς, κλπ δλδ όλα τα σύνεργα για την 1η φάση της ζύμωσης.

Η ΖΥΜΩΣΗ

*Από την προηγούμενη μέρα τοποθετώ σε μπουκάλια ή κατσαρόλες περίπου 15 λίτρα νερό βρύσης -είμαστε κατά του εμφιαλωμένου νερού-, για να το έχω παγωμένο στην διαδικασία της ζύμωσης, όπου η θερμοκρασία του μίγματος δεν πρέπει να υπερβαίνει τους 25 βαθμούς κελσίου!
** Ζεστό νερό εννοώ ζεστό - καυτό νερό απ'τον ηλιακό θερμοσίφωνα!

1) Τοποθετώ την πλαστική συσκευασία του κιτ βύνης σε ένα κατσαρολάκι με ζεστό νερό (μπεν-μαρί), και το αφήνω για περίπου 10 λεπτά για να γίνει πιο ρευστό το περιεχόμενο. Ταυτόχρονα ανοίγω τη συσκευασία της μαγιάς και την ρίχνω σιγά-σιγά σε μια κούπα με ζεστό νερό**, όπου και την αφήνω σκεπασμένη με αλουμινόχαρτο για 15-20 λεπτά να ενυδατωθεί και έτσι να «δουλέψει» πιο γρήγορα.

2) Παίρνω την πλαστική συσκευασία του κιτ βύνης από το μπεν-μαρί κατσαρολάκι και την βυθίζω στην κατσαρόλα με το απολυμαντικό, να απολυμανθεί και η εξωτερική συσκευασία, περιμένω 1 λεπτό να στεγνώσει το απολυμαντικό.

3) Βάζω στον κάδο ζύμωσης 4-5 λίτρα ζεστό νερό και αδειάζω ΑΝΑΚΑΤΕΥΟΝΤΑΣ το περιεχόμενο της πλαστικής συσκευασίας του κιτ βύνης, και αφού αδειάσει καλά, βυθίζω 2-3 φορές την συσκευασία να γεμίσει με λίγο υγρό ούτως ώστε να αδειάσει εντελώς το περιεχόμενό της.

4) Μετά το κιτ βύνης ρίχνουμε μετά και τα απαραίτητα σάκχαρα ζύμωσης δλδ 1 κιλό δεξτρόζη (ζάχαρη καλαμποκιού!)

5) Ανακατεύω καλά να διαλυθεί το περιεχόμενο, και συμπληρώνω με κρύο ή παγωμένο* νερό μέχρι να φτάσω στα λίτρα που λέει το κιτ δλδ τα 23 λίτρα. Ελέγχω την θερμοκρασία του γλεύκους, θα πρέπει να είναι γύρω στους 25°C. Σε περίπτωση που είναι 30°C ή πιο πάνω, θα πρέπει να περιμένω να κατέβει, πριν ρίξουμε τη μαγιά πράγμα που αν μας ξεφύγει είναι πολύ δύσκολο να το επαναφέρουμε. Στην περίπτωσή μου, η θερμοκρασία δεν έπεφτε κάτω από τα 28, έπρεπε μάλλον να έχω περισσότερα λίτρα παγωμένο νερό στο ψυγείο. Την επόμενη φορά θα πάμε καλύτερα. Πάντως οι 28 βαθμοί που ήταν στην περίπτωσή μου ήταν μέσα στα ανώτερα όρια, αλλά ευτυχώς όλα πήγαν κατ'ευχήν.

6) Πριν ρίξω την μαγιά παίρνω μια μέτρηση της Αρχική Πυκνότητας του ζυθογλεύκους με το πυκνόμετρο, για να μπορώ στο τέλος της εβδομάδας ζύμωσης, όταν ξαναπάρω μέτρηση, να αποφασίσω αν όντως τελείωσε η ζύμωση και άρα ήρθε η ώρα για την εμφιάλωση. Η πρώτη μέτρηση έδειχνε Αρχική Πυκνότητα περίπου 1040, όπως φαίνεται στην φωτογραφία που τράβηξα (κίτρινη γραμμή) -στο τέλος της ζύμωσης πήγε ψηλότερα στην γκρίζα γραμμή που σημαίνει περίπου 1005.

7) Αδειάζω τέλος την κούπα με την ενυδατωμένη μαγιά στον κάδο -χωρίς ανακάτεμα-, και στη συνέχεια κλείνω τον κάδο με το καπάκι τοποθετώντας και την αεροπαγίδα, την οποία γεμίζω μέχρι τη μέση με τσίπουρο ή βότκα.

8) Αφήνω το κάδο σε θερμοκρασία δωματίου και περιμένω περίπου 1 μέρα για να ξεκινήσει η ζύμωση, η οποία διαρκεί συνήθως 3-5 μέρες. Στην περίπτωσή μου οι μπουρμουλήθρες που είναι η ένδειξη της λειτουργίας της ζύμωσης άρχισαν κατά τις 4 το απόγευμα, δηλαδή σε μόλις 5 ώρες μετά το ρίξιμο της μαγιάς και την σφράγιση του κάδου και διάρκεσε περίπου έως την Τετάρτη μεσημέρι, δηλαδή περίπου 4 μέρες. 

Σχόλια

Η σφράγιση του κάδου ζύμωσης, ήταν πολύ δύσκολη. Χρειάστηκα πολύ χρόνο και πολύ προσπάθεια και τελικά τα κατάφερα αλλά με την βοήθεια της γυναίκας μου, που κρατούσε από την μια μεριά κόντρα. Μπορεί να ακούγεται γελοίο, αλλά το καπάκι του κάδου πρέπει να κλείσει ερμητικά αλλιώς δεν αρχίζει η ζύμωση. Για να κλείσει λοιπόν σωστά πρέπει να κάνει κλακ-κλακ γύρω-γύρω, όπως είναι ερμητικά κλειστές πλαστικές συσκευασίες τυριών με γάρο, όπως αυτά που αγοράζουμε στις διανομές της Άνωσης στην πόλη μας. Έτσι δύσκολο είναι και για να τον ανοίξεις, πρέπει να βρεις ένα έλασμα στα πλάγια, να το σπάσεις για να βάλεις το χέρι σου εκεί και με δύναμη να το ανοίξεις. Από το δικό μου πάθημα, συνιστώ στον αρχάριο να κάνει προηγουμένως έστω μια εξάσκηση με το καπάκι του δεύτερου κάδου.

Η ζύμωση του γλεύκους στον κάδο συνεχίζεται και όταν σταματούν οι ...μπουρμουλήθρες. Μια εβδομάδα αναμονής είναι επιβεβλημένη.

Δεύτερο στάδιο - Η Εμφιάλωση 

[Σάββατο πρωί 14/9/2019 (9:20 - 11:40)]

Ερώτηση: Πως ξέρω ότι ήρθε η ώρα για την εμφιάλωση;

Απάντηση: Μετά από ακριβώς μια εβδομάδα, παίρνω μια μέτρηση της Τελικής Πυκνότητας του ζυθογλεύκους με το πυκνόμετρο. Αν η τιμή της μέτρησης είναι κοντά σ'αυτήν που γράφει στο κιτ που χρησιμοποιήσαμε τότε είμαστε εντάξει, διαφορετικά θα πρέπει να περιμένουμε μια ή περισσότερες μέρες. Στην δική μου περίπτωση η μέτρηση που πήρα ήταν ακριβώς η αναμενόμενη Τελική Πυκνότητα 1005 (γκρίζα γραμμή βλέπε φωτο πιο πάνω), άρα όλα πήγαν καλά είμαστε έτοιμοι να κάνουμε την εμφιάλωση.

Τα βήματα

ΚΑΘΑΡΙΣΜΟΣ - ΠΛΥΣΙΜΟ

Από την προηγούμενη μέρα πλένονται σχολαστικά στην μπανιέρα ή οπουδήποτε αλλού βολεύει τα πάντα, δλδ. τα 40 ή παραπάνω άδεια μπουκάλια μπύρας, τα δυο άδεια κασάκια, τον δεύτερο κάδο μετάγγισης και όλα τα υπόλοιπα σύνεργα και πλένονται με τα κανονικά καθαριστικά πιάτων κουζίνας και αφήνονται να στεγνώσουν.

[Στην δική μου περίπτωση, όπως ανάφερα πιο πάνω, είχα αγοράσει 20 μπουκάλια από το κατάστημα που αγόρασα το κιτ της Αθήνας και χρειαζόμουνα άλλα 20 συν δυο κασάκια για τοποθέτηση των μπουκαλιών. Σκέφτηκα να μην τα παραγγείλω ξανά από Αθήνα -έπρεπε να πληρώσω συν 5 ευρώ για μεταφορικά για παραγγελία κάτω των 65€- και πήγα σε μια μεγάλη κάβα κι αγόρασα 2 άδεια κασάκια με 3 € το καθένα και 20 άδεια μπουκάλια επί 0,13 € (μου έδωσαν άδεια μπουκάλια της ΕΖΑ !), κι έτσι βολεύτηκα μια χαρά.]

ΑΠΟΛΥΜΑΝΣΗ

Όπως στο 1ο στάδιο ξεκινάω βάζοντας μια μικρή ποσότητα (2-3 λίτρα) ζεστού νερού σε μια κατσαρόλα και ρίχνω 1 κουταλιά του γλυκού (4gr) απολυμαντική σκόνη/λίτρο νερού, ανακατεύω το διάλυμα καλά με το χέρι -πρέπει να απολυμανθεί κι αυτό!-, γιατί μ'αυτό το διάλυμα θα απολυμάνω τα πάντα μέχρι το τέλος της διαδικασίας.

Πρώτα απολυμαίνω τώρα τον 2ο κάδο -αφού πρώτα έχω τοποθετήσει το βρυσάκι του- και ανακινώντας τον κατάλληλα τον απολυμαίνω σχολαστικά, και μετά ξαναρίχνω το διάλυμα στην κατσαρόλα και μετά απολυμαίνω τα καπάκια, το ταπωτικό, τον σωλήνα μετάγγισης* κλπ. σύνεργα πλην μπουκαλιών. 

Κατόπιν έρχεται η δύσκολη και χρονοβόρα διαδικασία απολύμανσης των 40 μπουκαλιών: τοποθετώ ένα-ένα  κασάκι στην αριστερή μεριά του νεροχύτη, βγάζω 10-10 τα μπουκάλια και τα τοποθετώ στην άδεια λεκάνη του νιπτήρα -στην άλλη έχω την κατσαρόλα με το απολυμαντικό-, παίρνω ένα-ένα τα μπουκάλια και με το βουρτσάκι του κιτ για τα μπουκάλια τα απολυμαίνω σχολαστικά και κατόπιν τα βάζω πίσω στο κασάκι αλλά ανάποδα για στέγνωμα

ΜΕΤΑΓΓΙΣΗ

Παράλληλα με την χρονοβόρα απολύμανση των μπουκαλιών, μεταγγίζω το γλεύκος από τον κάδο ζύμωσης στον δεύτερο κάδο, χρησιμοποιώντας τον σωλήνα μετάγγισης: εφαρμόζουμε το ένα άκρο του σωλήνα στο βρυσάκι του κάδου ζύμωσης που είναι τοποθετημένος ψηλά στον πάγκο, και βάζουμε τον δεύτερο κάδο στο δάπεδο ακριβώς από κάτω του και τοποθετούμε το άλλο άκρο του σωλήνα μετάγγισης στον πάτο του κάδου, ούτως ώστε όταν αρχίσει η ροή να μην δημιουργούνται φυσαλίδες, γιατί δεν επιτρέπεται περαιτέρω οξυγόνωση του γλεύκους. Η μετάγγιση γίνεται κυρίως για να μην περιλάβει το κατακάθι που έχει δημιουργηθεί από την ζύμωση στον πάτο του κάδου ζύμωσης!

ΕΜΦΙΑΛΩΣΗ

Τοποθετώ τώρα τον κάδο ψηλά στον πάγκο. Ζεσταίνω 2 κούπες νερό στο οποίο διαλύω 180 γρ. ζάχαρης δεξτρόζης -σύμφωνα με τις προδιαγραφές του κατασκευαστή του κίτ γλεύκους-, ζάχαρη που είναι χρήσιμη για την δημιουργία του ανθρακικού CO2, δλδ. του περίφημου αφρού της μπύρας! Αφού κρυώσει αρκετά το διάλυμα αυτό, το ρίχνω σιγά-σιγά στον κάδο ανακατεύοντας ελαφρά με ελαφρές κινήσεις το όλο μείγμα να διαλυθεί καλά.

Αυτό ήταν, είμαστε έτοιμοι, εφαρμόζουμε στο βρυσάκι την Βαλβίδα εμφιάλωσης του κιτ και ανοίγουμε την κάνουλα να γεμίσει ο σωλήνας. Μόλις πατηθεί από τον πάτο του μπουκαλιού η βαλβίδα αρχίζει η ροή.

Παίρνω λοιπόν ένα-ένα τα στεγνά και απολυμασμένα μπουκάλια, το βάζω από κάτω, και με τον πάτο του μπουκαλιού πατάω (ακουμπώ) την βαλβίδα εμφιάλωσης για να αρχίσει η ροή. Σταματάω τη ροή 2-3 δάχτυλα πριν γεμίσει πλήρως το μπουκάλι. Μόλις γεμίσει το μπουκάλι το βάζω στον πάγκο δίπλα βάζοντας από πάνω το καπάκι του. Περίπου ανά 10 γεμάτα μπουκάλια, σταματάω και με το ταπωτικό εργαλείο τα ταπώνω.

Γεμίσαμε 2 κασάκια μπύρας 2 * 20 * 0.5  = 20 λίτρα μπύρα + 1 σε μπουκάλι 1 λίτρου με πώμα flip-top, συνολικά 21 λίτρα μπύρα (και μισό μπουκαλάκι έξτρα βουλωμένο με φελλό! -μη πάει ούτε σταγόνα χαμένει χαχαχα...) 
Παρεμπιπτόντως να αναφέρω ότι η μπύρα στο μπουκάλι του 1 λίτρου, αλλά και αυτή στο μπουκαλάκι με τον φελλό δεν ωρίμασε ποτέ -την ήπιαμε έτσι με το ζόρι για να μην την πετάξουμε-, για αυτή δε με το φελλό ήταν αναμενόμενο το αποτέλεσμα, αλλά το ότι το πώμα φλιπ-τοπ δεν δουλεύει, αυτό δεν το περίμενα... άρα χρησιμοποιούμε μπουκάλια με καπάκια ταπωμένα με το ταπωτικό, τίποτα άλλο.

Σύμφωνα με τις προδιαγραφές, οι μπύρες θα παραμείνουν για 2-3 εβδομάδες στα κασάκια στην κουζίνα σε σκιερό μέρος κάτω απ'το τραπέζι και προς το τέλος του μήνα θα κάνω την 1η δοκιμή.

ΠΡΟΣΟΧΗ: Η εμφιάλωση ειδικά την 1η φορά είναι μια βαρβάτη υπόθεση κυρίως εξαιτίας της δύσκολης χρήσης του ταπωτικού εργαλείου! Τελικά μετά από πολλά πειράματα βρέθηκε μια κάποια λύση: γρήγορη κίνηση προς τα κάτω και χωρίς καθυστέρηση προς τα επάνω, αλλά με δεύτερο άτομο που καλού-κακού θα κρατάει το μπουκάλι σταθερό! Προτείνω την πρώτη φορά, πριν την ημέρα της εμφιάλωσης, να δοκιμάσετε με 4-5 καπάκια να ταπώσετε ένα άδειο μπουκάλι με το ταπωτικό εργαλείο.

Να μην το ξεχάσω: Είχα πολύτιμο βοηθό την γυναίκα μου, χωρίς την βοήθειά της όχι μόνο στο πλύσιμο των πάντων, και ιδίως των πολύ λερωμένων μεταχειρισμένων μπουκαλιών από την κάβα, αλλά και των κασακίων, αλλά κυρίως στο βούλωμα των μπουκαλιών με το δύσκολο ταπωτικό εργαλείο, δεν θα μπορούσα να τα καταφέρω.

Η πρώτη δοκιμή - Τρίτο στάδιο

[Παρασκευή βράδυ 20/9/2019 (18:30)]

Όλη την βδομάδα μετά την εμφιάλωση, σκεπτόμουνα πως όλα καλά με την σπιτική μπύρα, αλλά κι αυτό τώρα να περιμένεις τόσες βδομάδες μέχρι να την γευθείς, ε δεν είναι και τόσο ωραίο... αλλά μετά έλεγα τι να γίνει, δεν μπορούμε να το αλλάξουμε αυτό. Τέλος πάντων, το σκέφτηκα από εδώ το σκέφτηκα από εκεί, και είπα από μέσα μου ε δεν θα πειράξει κανέναν και τίποτα, αν έτσι για δοκιμή την Παρασκευή το απόγευμα, μόλις ξυπνήσω, ανοίξω ένα μπουκάλι έτσι για να δοκιμάσω τι έχει γίνει ως τώρα. Έτσι και έκανα. Άνοιξα ένα μπουκάλι στην τύχη, δοκίμασα και, έπαθα -κατά το κοινώς λεγόμενο- πλάκα, από την όμορφη γλυκόπικρη γεύση της... Ήταν, αλήθεια λέω, απίστευτα γευστική, και λίγο γλυκόπιοτη, είχε δε ένα ωραίο καστανόξανθο χρώμα!  Για του λόγου το αληθές, πρόσφερα αμέσως ένα ποτηράκι στην γυναίκα μου, κι εκείνη το επιβεβαίωσε, έμεινε το ίδιο κατενθουσιασμένη! Αυτό ήταν λοιπόν, με την πρώτη είχαμε απόλυτη επιτυχία! Στη υγεία μας λοιπόν! Από τότε πίνουμε κάθε μέρα από την δική μας σπιτική μπύρα. [Έχουμε ακόμα 4-5 μπύρες εμπορίου στο ψυγείο μας, τις οποίες αρνούμαστε πλέον να πιούμε...]

Κλείνοντας, επαναλαμβάνω για εμπέδωση, πως η επιτυχία ήταν απόλυτη και με την πρώτη, και πως μετά από μόνο 2 βδομάδες, είχαμε έτοιμη, γευστικότατη δική μας σπιτική μπύρα -χωρίς συντηρητικά παρακαλώ-, την οποία δημιουργήσαμε σπίτι μας, με τα χεράκια μας, με πολύτιμο βοηθό την γυναίκα μου, με έτοιμο κιτ βύνης, και βέβαια χρησιμοποιώντας μόνο το γάργαρο νερό Πηλίου της ύδρευσης που τρέχει στις βρύσες μας εδώ στη συνοικία Χρυσοχοΐδη στο Βόλο που μένουμε. Αρχίσαμε λοιπόν από το σαββατοκύριακο σιγά-σιγά και με ρέγουλα να την πίνουμε, βάζοντας λίγα - λίγα μπουκάλια στο ψυγείο (προσοχή στο ψυγείο σταματάει η ωρίμανση!), αφήνοντας τα περισσότερα στα κασάκια τους: όσο περισσότερο παραμένουν έξω απ'το ψυγείο σε σκιερό μέρος τόσο καλύτερες γίνονται.  

Για να μοιραστούμε δε την χαρά μας, κάναμε την Κυριακή την παρακάτω ανάρτηση - κοινοποίηση. Μείναμε έκπληκτοι από την σε υπερβολικό βαθμό θετική ανταπόκριση εκατοντάδων γνωστών και διαδικτυακών φίλων, τα ως τώρα δε πάνω από 340 λαικς που ακόμα συνεχίζονται, αλλά και τα πάμπολλα σχόλια που πήραμε, μας άφησαν με ανοικτό το στόμα, και μας έδωσαν πολύ χαρά. 

Επίλογος

- Έχεις όρεξη να κάνεις κάτι μόνος, με τα χεράκια σου, κάτι σπιτικό; 
- Σ' αρέσει η καλή μπύρα;
- Μπορείς να διαθέσεις 2-3 ώρες του ελεύθερου χρόνου σου σε δυο σαββατοκύριακα;
- Θέλεις να έχεις ανά μήνα - δίμηνο 40 μπουκάλια δική σου, γευστική μπύρα, να την χαίρεσαι σπίτι σου και με τους φίλους σου;

Αν απαντήσεις στα παραπάνω με ένα ΝΑΙ, τότε δώσε άπαξ ένα ογδοντάρη ευρώ και αγόρασε τον βασικό εξοπλισμό, και όποτε γουστάρεις να κάνεις καινούργια παραγωγή μπύρας, αγόρασε με 17-20 τα ανάλογα αναλώσιμα, και όσο ανίδεος, όσο πρωτάρης κι αν είσαι, μπορείς άνετα να τα καταφέρεις -εδώ τα κατάφερα εγώ ο εντελώς άσχετος χαχαχα... Και προπάντων θα χαίρεσαι εσύ ο ίδιος διπλά, και θα 'σαι περήφανος για το κατόρθωμά σου!

Beer Shops και άλλα χρήσιμα λινκς που βρήκα 

1. https://www.beeramatistirio.gr/ Κατάστημα
2. https://www.beerdeli.gr/ Κατάστημα
3. https://www.alebox.gr/ Κατάστημα
4. http://www.beermachine.gr/ Κατάστημα
5. http://www.greekbeershop.gr Κατάστημα
6. https://beerakias.gr/
7. https://hellenichomebrewers.gr/ Σύνδεσμος
8. http://www.beeroskopio.com/
9. https://beer-geography.blogspot.com/?zx=e5301b3a8210871d
10. https://natashaskitchen.com/angelinas-easy-bread-kvas-recipe/
11. https://www.beer-pedia.com/index.php

Το βίντεο της ΕΡΤ3 "Αλτερνατίβα"

Ο beer expert Πολ Εμμανουηλίδης βρέθηκε στην εκπομπή της ΕΡΤ3 "Αλτερνατίβα", και έδωσε οδηγίες και συμβουλές για τον μαγικό κόσμο της ζυθοποίησης.

Προβλήματα με Cosmote Internet/TV, TV Replay, Cosmote TV Plus και το Speedbooster

[Κοινοποιώ τα παρακάτω για να βοηθήσω τον οποιοδήποτε φίλο αναγνώστη τύχει να έχει παρόμοιο πρόβλημα με το δικό μου]

ΤΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ

Εδώ και ένα εξάμηνο έχω τα πάντα δλδ κινητά, Ιντερνετ και TV από την Cosmote. Από την αρχή διαπίστωσα διάφορα προβλήματα με την ταχύτητα της ADSL line: ενώ πριν με την forthnet είχα σταθερά ταχύτητα >11Mbps χωρίς σκαμπανεβάσματα κατά την διάρκεια της ημέρας, τώρα με Cosmote πέσαμε στα ~9Mbps με τεράστια σκαμπανεβάσματα ιδιαίτερα τις βραδυνές ώρες: απαράδεχτες ταχύτητες ~5,6,7Mbps. Όλα αυτά είχαν σαν αποτέλεσμα να μην μπορώ να χρησιμοποιήσω τις πολύ χρήσιμες υπηρεσίες όπως αυτές της Cosmote TV Replay, & Cosmote TV Plus. Οι κατά τα άλλα πολύ καλοί, ευγενικοί, -αλλά όχι σωστά καταρτισμένοι (φαντάζομαι όχι με δική τους υπαιτιότητα)- τεχνικοί της υπηρεσίας 13888, με πρότειναν (εσφαλμένα όπως αποδεικνύω παρακάτω) ως μόνη λύση του Cosmote Speedbooster (που σήμαινε συν ~ 7 ευρώ κόστος). Μάλιστα σε ερώτησή μου αν η αγορά ενός εξωτερικού σκληρού δίσκου θα ήταν κάποια λύση, η απάντηση του τεχνικού ήταν (λανθασμένα) αρνητική!

ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΜΟΥ: Μην εμπιστεύεσαι πάντα τους τεχνικούς (στο 13888), προφανώς λόγω φόρτου εργασίας δεν είναι σωστά καταρτισμένοι. Ψάξε πάντα στα διάφορα φόρουμς για φίλους με παρόμοια προβλήματα, προσωπικά σε φόρουμ βρήκα απαντήσεις για το πρόβλημά μου με το Speedbooster και όχι μόνο.

ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ - ΔΙΑΠΙΣΤΩΣΕΙΣ

1)Το Cosmote Speedbooster έχει νόημα μόνο για περιπτώσεις χαμηλής ταχύτητας ADSL Internet.
Επιπλέον πρέπει να διερευνηθεί εάν η περιοχή σου έχει καλό σήμα 4g, διαφορετικά είναι δώρο άδωρο.
2)Για περιπτώσεις που υπάρχει πρόβλημα με τις υπηρεσίες Cosmote TV Replay, & Cosmote TV Plus) κλπ. παρόλο που γίνεται bonding(σύζευξη) των ADSL+G4 δικτύων της περιοχής, ο Cosmote αποκωδικοποιητής δεν αναγνωρίζει αυτό το bonding(σύζευξη) παρά πάντα μόνο την ADSL line και επομένως η χρήση Cosmote Speedbooste είναι εντελώς άχρηστη!

Προσωπικά το δοκίμασα και τελικά επέστρεψα τον Speedbooster χωρίς ποινή.

ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ

Α) ΜΟΝΗ ΔΥΝΑΤΗ ΛΥΣΗ ΓΙΑ Cosmote TV Plus:

Αγοράζεις (με περίπου 40 ευρώ) ένα εξωτερικό σκληρό δίσκο και το θέμα λύνεται ως εξής: 
1)κάνεις λήψη της ταινίας από το Cosmote TV Plus που γουστάρεις, η οποία αποθηκεύεται σιγά-σιγά στον cache εξωτερικό σκληρό δίσκο. Όταν φορτωθεί πλήρως παίρνεις μήνυμα στην οθόνη!
2)Ματά έχεις ΑΚΡΙΒΩΣ 48 ΩΡΕΣ ΠΕΡΙΘΩΡΙΟ για να δεις το φιλμ (ή τα φιλμ) που κατέβασες! Όταν περάσουν οι 48 ώρες, αυτόματα διαγράφεται η ληφθήσα ταινία! Αν δεν πρόλαβες πρέπει να την ξαναφορτώσεις!

Β) ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΗ ΟΠΟΙΟΔΗΠΟΤΕ ΛΥΣΗ Για περιπτώσεις Cosmote TV Replay: η υπηρεσία  Cosmote TV Replay δεν επιτρέπει οποιαδήποτε λήψη (κασάρισμα) δυστυχώς!