Συνέντευξη Γ. Ρούση στον Γιώργο Χουδαλάκη στο περιοδικό Crash.
Σημασία δεν έχει μόνο τι λέγεται, αλλά και ποιος το λέει. Ο Γιώργος Ρούσης θεωρείται ως ένας από τους κορυφαίους διανοούμενους της αριστεράς . Για αυτό και αποκτά άλλη αξία όταν χαρακτηρίζει τον Τσίπρα ως “ένα νεαρό που καβάλησε το καλάμι”. Ως καθηγητής στο Πάντειο εδώ και τριανταπέντε χρόνια παραδίδει μαθήματα ανατροπής του συστήματος. Ίσως για αυτό και δεν χρηματοδοτήθηκε ποτέ καμιά έρευνά του.
Σε μια εκ βαθέων -μη πολιτικά ορθή- συνέντευξη στο CRASH, επιχειρούμε μια εξ αριστερών ανάλυση του πολιτικού τοπίου.
Ο Ρούσης πιστεύει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ τα δίνει όλα για να γίνει κυβέρνηση.
Για τον Γ.Γ. του ΚΚΕ Δημήτρη Κουτσούμπα, επιλέγει το χαρακτηρισμό “από κάθε άποψη τέλειος εκπρόσωπος απολιθώματος» ενώ για το ΚΚΕ πιστεύει ότι «οραματίζεται το μέλλον κοιτάζοντας προς το Σταλινικό παρελθόν».
Η ΔΗΜΑΡ για τον Ρούση είναι ό,τι πιο γελοίο, δίγλωσσο, και ασυνεπές υπάρχει στο πολιτικό σκηνικό και ο Κουβέλης δεν είναι αριστερός αλλά ο κύριος “ναι μεν αλλά”.
Ο ίδιος, αντάρτης πολιτικά, χωράει μόνο στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ και σε αυτήν κριτικά. Στα μάτια του καθηγητή η σημερινή ΝΔ του Σαμαρά, με ‘Αδωνη, Βορίδη, Δένδια κλπ είναι ακροδεξιά.
Για το ΠΑΣΟΚ δηλώνει “τέλειωσε το πανηγύρι” που απλά εξακολουθεί να υπάρχει για να είναι ο δυστυχής Βενιζέλος αντιπρόεδρος στην κυβέρνηση. Όταν η συζήτηση φθάνει στην τρομοκρατία, υπενθυμίζει ότι η πρώτη τρομοκρατία είναι η κρατική, ακολουθεί η παρακρατική της Χρυσής Αυγής. Ο ίδιος θεωρεί ότι η εποχή ευνοεί και άλλου είδους ένοπλη αντιβία με την οποία διαφωνεί επειδή την θεωρεί ηθικά ελέγξιμη και αναποτελεσματική”. Για πρώτη φορά ανασύρει την προκήρυξη ανάληψης ευθύνης για το χτύπημα στα γραφεία της ΝΔ και καταγγέλει μέσω του Crash ότι είναι κατασκευασμένη από τις μυστικές υπηρεσίες.
Σύνορα Γαλλίας-Βελγίου, 1971. Ένα ζευγάρι ταξιδεύει με οτοστόπ από την Γαλλία, φθάνει στον Τελωνειακό έλεγχο του Βελγίου.
Η Λίζα, μια νεαρή Αμερικανίδα, εμφανώς νευρική, ρωτάει με τα σπασμένα Ελληνικά της: Γιώργο τι γίνεται τώρα;
Ο Βέλγος τελωνειακός ζητάει από τον Γιώργο το διαβατήριό του. Είναι πλαστό.
Η απαγόρευση εισόδου είχε ως αποτέλεσμα τον εγκλωβισμό του νεαρού στην ουδέτερη ζώνη μεταξύ των δύο χωρών. Οι Βελγικές αρχές παρέπεμψαν τον Γιώργο Ρούση στην Ελληνικη πρεσβεία, αγνοώντας ότι είχε καταδικαστεί σε «τουλάχιστον δύο χρόνια φυλακή» για την αντιδικτατορική του δράση.
Το πινγκ πονγκ μεταξύ Γάλλων και Βέλγων τερματίστηκε με την πρόταση των Βέλγων στο ¨βομβιστή¨ να αιτηθεί πολιτικό άσυλο. Του ζήτησαν μόνο να υπογράψει ένα χαρτί στο οποίο θα αποκήρυσσε την βία.
Ο νεαρός αριστερός το αρνήθηκε προκαλώντας στον Αυστριακό Αρμοστή του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών, εγκεφαλικό.
«Εδώ πιο κάτω» του είπε, «είναι το άγαλμα της βελγίδας ηρωίδας Γκαμπριέλ Πετί, που καταδικάστηκε σε θάνατο για βίαιη αντίσταση ενάντια στους Γερμανούς. Σέβομαι την αντίσταση της χώρας που με φιλοξενεί και δεν μπορώ να αρνηθώ την Βελγική αντίσταση. Όπως δεν μπορώ να απαρνηθώ την αντίσταση του πατέρα μου κατά των Γερμανών και των Άγγλών κατακτητών και δεν υπογράφω.
Επί τρεις μήνες ο Ρούσης ήταν επί ξύλου κρεμάμενος. Τελικά, ο ΟΗΕ υποχώρησε χορηγώντας για πρώτη φορά άσυλο χωρίς την έγγραφη αποκήρυξη της Βίας.
Συνέντευξη
Ξεκινήσαμε την κουβέντα ζητώντας την ερμηνεία του για τον κατακερματισμό της Αριστεράς.
“Θεωρώ ότι ορισμένα στελέχη, μεγάλων αριστερών κομμάτων αν βγαίνανε στην κοινωνία σε ένα ευρύτερο μέτωπο, θα ήταν ένα τίποτα. Μέσα στο μικρομάγαζο του γραφειοκρατικού μηχανισμού στον οποίο βρίσκονται είναι κάποιοι. Και αυτό το στηρίζουνε με νύχια και με δόντια”.
Ο Ρούσης προτείνει για τα στελέχη μια μόνο θητεία σε θέση κομματική ευθύνης.
“Να μην υπάρχει αυτή η κατάντια της μονιμότητας. Το να είσαι γραμματέας σε ένα κόμμα είκοσι-τριάντα χρόνια, είναι απαράδεκτο”.
Ο καθηγητής έχει υπάρξει μέλος του ΚΚΕ για μια εικοσαετία. Ξέρει τα πράγματα από μέσα και του ζητάμε μια ακτινογραφία:
”Το ΚΚΕ έχει τρία αρνητικά κατά την γνώμη μου. Λέει ότι οραματίζεται τον σοσιαλισμό αλλά βλέπει προς τα πίσω. Δηλαδή κάνει αυτό με το οποίο διαφωνούσε ο Μαρξ, δηλαδή να αντλούμε την ποίηση μας από το παρελθόν και όχι από το μέλλον. Δηλαδή η εικόνα για τον σοσιαλισμό την οποία οραματίζεται , είναι να επαναφέρουμε τον υπαρκτό σοσιαλισμό και μάλιστα την πιο σκοτεινή πλευρά του, τον σταλινισμό.
Το δεύτερο είναι ότι έχει την λογική ¨το μοναστήρι να’ ναι καλά”. Θεωρεί ότι το κύριο είναι να διατηρηθεί το μαγαζί του έτσι λειτουργεί σαν σέχτα . Και αυτό στην εποχή μας είναι καταστροφικό για το λαϊκό κίνημα .
Τρίτο και χειρότερο. Στο όνομα να είναι μια αντιπολίτευση αποδεκτή από το σύστημα υποχωρεί σε όλα τα μέτωπα και αντί να λειτουργεί σαν προσάναμα και πρωτοπωρία λειτουργεί πυροσβεστικά. Αυτό επιβεβαιώθηκε πρόσφατα στις απεργίες των καθηγητών, των διοικητικών των πανεπιστημίων, και γενικά σε όλες τις κινητοποιήσεις. Θεωρώ ότι το ΚΚΕ έχει πλήρως απωλέσει την όποια επαναστατικότητα είχε.”
Οδηγούμε την συζήτηση στο μεγαλύτερο κόμμα της Αριστεράς και ο Ρούσης δεν μασάει τα λόγια του.
“Προεκλογικά είχα δηλώσει για τον ΣΥΡΙΖΑ ότι όσο ανεβαίνει η μαϊμού τόσο περισσότερο της φαίνεται ο κώλος. Νομίζω ότι αυτό όσο περισσότερο περνάει ο καιρός τόσο και περισσότερο ισχύει. Στο όνομα του να πάρει την κυβέρνηση έχει δώσει τα πάντα και δίνει όλο και περισσότερα. Και είναι ίσως και παγκόσμια πρώτη. Η σοσιαλδημοκρατία παραδοσιακά όταν ήταν στην αντιπολίτευση έπαιζε την διεθνή, είχε το χέρι γροθιά και αριστέριζε. Περνούσε και τα κομμουνιστικά κόμματα σε προτάσεις. Αλλαζε άρδην όταν έπαιρνε την εξουσία. Ο ΣΥΡΙΖΑ το κάνει απο πριν. Υπογράφει την δήλωση μετάνοιας για να μπορέσει να πάρει την εξουσία. Και αυτό φαίνεται από κάθε άποψη και κυρίως από τις συμμαχίες που πάει να κάνει σήμερα.
Ως αριστερός διανοούμενος υποστηρίζει πως η ψήφος δεν έχει αποτέλεσμα και το μόνο που δείχνει το εκλογικό αποτέλεσμα είναι “ο βαθμός ωριμότητας των εργαζομένων”. Πιστεύει ότι μόνο μέσα από την διεκδίκηση μιας ευρύτερης αλλαγής και ρήξης με την Ευρωπαική Ενωση θα αλλάξουν τα πράγματα. Καταλογίζει ευθύνες στον ΣΥΡΙΖΑ “επειδή είναι ανίκανος να οργανώσει ένα λαϊκό κίνημα και να συγκρουστεί με την ΕΕ”.
Ποια η γνώμη σας για τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ;
«Ο Τσίπρας είναι ένας νεαρός που έχει καβαλήσει το καλάμι».
Του αναγνωρίζετε κάποια προσόντα;
«Δεν τον γνωρίζω προσωπικά. Η κίνηση και μόνο του σώματος του δείχνει μια υπερβολική έπαρση. Δεν είναι κουτός. Έχει μια ευφράδεια, θα έλεγα, αλλά δεν έχει κανένα θεωρητικό βάθος και τα κύρια χαρακτηριστικά του είναι η έπαρση και ο οποτρυνισμός …»
Τον Δημήτρη Κουτσούμπα όμως τον γνωρίζετε;
Τον Κουτσούμπα τον ξέρω. Θα έλεγα οτι αναπαράγει με τον καλύτερο τρόπο τόσο με τον λόγο του όσο και με την γενικώτερη στάση του την αντίληψη του ΚΚΕ ως απολίθωμα μια άλλης εποχής.
Ο Αλαβάνος;
«Eίναι ένας αστός, «προδότης της τάξης του», για αυτό ανιδιοτελής. ……… Είναι άνθρωπος με βαθιά κουλτούρα και το τελευταίο διάστημα έχει κάνει πολύ σημαντικά βήματα προς τα αριστερά και προς την ρήξη».
Την επιλογή του στο πρόσωπο του Τσίπρα για την προεδρία του ΣΥΡΙΖΑ πως την χαρακτηρίζετε;
«Εγκληματική….»
Σε ένα συνεργαζόμενο με την αξιωματική αντιπολίτευση ΑΝΤΑΡΣΥΑ θα συμμετέχατε;
«Θα ήμουν έξω με τα τέσσερα. Όχι επουδενί, μας δηλώνει. “Και ένας λόγος παραπάνω που το λέω σήμερα είναι ότι αυτοί που είναι μέσα στο ΣΥΡΙΖΑ και που υποτίθεται θα τον επηρεάζανε σε μια αριστερή κατεύθυνση όπως ο Λαφαζάνης, το τελευταίο διάστημα αντί να επηρεάζουνε αυτοί προς μια αριστερή κατεύθυνση τους επηρεάζει ο ΣΥΡΙΖΑ σε μια δεξιά κατεύθυνση».
To ΠΑΣΟΚ έχει μέλλον;
«Ποιό ΠΑΣΟΚ ; η ουρά της ΝΔημοκρατικής ακροδεξιάς; Τέλειωσε το πανηγύρι για το ΠΑΣΟΚ που ξέραμε. Ο μόνος λόγος ύπαρξης του είναι η πολιτική επιβίωση των βουλευτών του και του Βενιζέλου . ».
Τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ πρέπει να αποβληθούν από το πολιτικό σύστημα ή πρέπει να ενταχθούν σε κάποιο σχήμα όπως στο ΣΥΡΙΖΑ;
«Θεωρώ το χειρότερο για ένα λαό να μην έχει ιστορική μνήμη. Η Δυτική Γερμανία μετά τον πόλεμο, χωρίς να κάνω αναλογίες καθοδηγήθηκε και κυβερνήθηκε σε μεγάλο βαθμό από πρώην συνεργάτες των ναζί . Είχαν βγάλει οι Ανατολικογερμανοί ένα τόμο, το καφέ βιβλίο, το οποίο έχω εδώ, με ένα κατάλογο ονομάτων που ήτανε πρώην βασανιστές συνεργάτες του Χίτλερ κλπ, και είχαν καίριες θέσεις στον κρατικό και οικονομικό μηχανισμό της Δυτικής Γερμανίας. Το ίδιο πιστεύω για στελέχη του ΠΑΣΟΚ τύπου Κατσέλη κλπ που ετοιμάζονται να συνεργαστουνε με τον ΣΥΡΙΖΑ. Είναι απαράδεκτο να τα αγκαλιάζει. Δεν μιλάω βέβαια για τον κόσμο του ΠΑΣΟΚ, στον οποίο την μόνη ευθύνη που μπορείς να του καταλογίσεις για την σημερινή μας κατάντια είναι ότι κάποια στιγμή το ψήψισε. Αλλά όχι άνθρωποι που είναι συνυπεύθυνοι για τη κατάντια μας όπως π.χ,ο Ανδρουλάκης ή ο Νίκος ο Κοτζιάς, να τους ξανααγγαλίασει η Αριστερά».
Η ΔΗΜΑΡ έχει λόγο ύπαρξης;
Για το κυρίαρχο σύστημα έχει και παρά έχει.
Eίναι ό,τι πιο γελοίο υπάρχει σήμερα στην Ελληνική πολιτική ζωή. Είναι η προσωποποίηση του “ναι μεν αλλά”.
Τον Κουβέλη τον θεωρείτε αριστερό;
“Τον Κουβέλη δεν το θεωρώ αριστερό, άλλωστε δεν θεωρώ ότι ο ίδιος θεωρεί τον εαυτό του αριστερό.
Αφήνουμε την αριστερά και του ζητάμε να τοποθετήσει στον πολιτικό χάρτη την ΝΔ. “Αν συνιπολόγιζα μόνον και μόνον τον Βορίδη με το τσεκούρι. Τον Αδωνη να λέει αυτά που λέει κατά των μεταναστών. Τον Καρατζαφέρη να είναι κομμάτι της ΝΔ, άσχετο αν έφυγε και αν πρόκειται να επανέλθει. Και έβλεπα επίσης τον Δένδια να παίρνει τα μέτρα που παίρνει και την αστυνομία να στέλνει χαρτί στον πρύτανη του Παντείου πανεπιστημίου και να του λέει “Κλείσε το Πανεπιστήμιο” ή να στέλνει και χαρτί και να απαγορεύει την εκδήλωση των απεργών της ΕΡΤ στο προαύλιο, θα έλεγα ότι η ΝΔ ανήκει στην άκρα δεξιά.
Μνημονιακοί και αντιμνημονιακοί.
Ο Ρούσης όχι μόνο δεν θεωρεί ότι υπάρχει μνημονιακό και αντιμνημονικαό μπλοκ αλλά όπως δηλώνει στο crash: “με θίγει να μου το λένε γιατί με βάζουνε στο ίδιο μπλοκ με την Χρυσή Αυγή. Δεν είναι εκεί η τομή του πράγματος, μνημονιακό-αντιμνημονιακό. Αυτό καλιεργείται εντέχνως. Δεν σημαίνει τίποτα, το είμαι υπέρ ή κατά του μνημονίου από μόνο του. Ο διαχωρισμός θα πρέπει να είναι ανάμεσα σε αυτούς που είναι υπέρ του συστήματος που διαμόρφωσε την κρίση ή κατά του συστήματος και θέλει να βγει εκτός του συστήματος. Ο διαχωρισμός που πρέπει να γίνει είναι ανάμεσα στις φιλοκαπιταλιστικές και τις αντικαπιταλιστικές δυνάμεις”.
Είναι πιθανόν να δούμε συμπορεύσεις που δεν επιβεβαιώνουν αυτό το διαχωρισμό;
«Σαφώς. Αύριο μπορούν να υπάρξουν συμμαχίες διαφόρων ειδών. Το να πάει ο ΣΥΡΙΖΑ με τον Καμένο είναι πολύ πιθανόν. Αυτό είναι επιλογή του”.
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει η άποψη ενός αριστερού διεθνιστή για την έννοια του πατριωτισμού:
“Στην σημερινή κατάσταση ο πατριωτισμός υπό την έννοια της υπεράσπισης της εθνικής ανεξαρτησίας έχει τεράστια σημασία και είναι κάτι που η αριστερά δεν πρέπει να χαρίσει στην ακροδεξιά. Ιστορικά κάθε φορά που κινδύνευε η πατρίδα, η αριστερά ήταν εκείνη που την υπερασπίστηκε και όχι η αστική τάξη.
Στην Ελλάδα δε αυτό ήταν μοναδικό με ποιά έννοια, στην Γαλλία είχες τον Ντε Γκωλ, ο Ντε Γκωλ δεν ήταν κομμουνιστής, αστός ήτανε. Και όμως πήρε μέρος στην αντίσταση. Ο Τσώρτσιλ δεν ήταν αριστερός. Παρόλα αυτά, εδώ, η Ελληνική αστική τάξη ξεπούλησε την υπόθεση της αντίστασης στην μεγάλη της πλειοψηφία και για αυτό και ανέβηκε τότε πάρα πολύ το ΚΚΕ. Διότι το ΕΑΜ το ΕΛΑΣ κλπ έγινε τότε με πρωτοβουλίες του ΚΚΕ. Άρα συνεπώς ο πατριωτισμός υπό αυτή την έννοια, είναι κομμάτι της αριστεράς, από την άλλη όμως δεν πρέπει να ξεχνάει και το διεθνιστικό της χαρακτήρα”.
Ο Ρούσης εκτιμά πως η εποχή επιβάλει την αναζήτηση των κοινών που έχουν όλοι οι λαοί του κόσμου. Και τονίζει με νόημα ότι δεν εξαιρεί ούτε τους Γερμανούς. Φανατικός Ολυμπιακός ο ίδιος δίνει ένα ποδοσφαιρικό παράδειγμα για το πως αντιλαμβάνεται την ενότητα “αντί να χωριζόμαστε σε Ολυμπιακούς και Παναθηναϊκούς καλό θα είναι να χωριζόμαστε σε Ινδιάνους και Καουμπόϋδες και ληστές και αστυνόμους, και να είμαστε πάντα με τους Ινδιάνους και να είμαστε πάντα με τους ληστές, κατά των καουμπόϋδων και κατά των μπάτσων”
Η έξοδος από την κρίση.
Μπορείτε να μας περιγράψετε με ποια πρακτικά βήματα θα αντιμετωπίζατε την σημερινή κατάσταση;
Παύση πληρωμών κατάργηση όλων των δανειακών συμβάσεων. Κατάργηση όχι μόνο των μνημονίων, αλλά και έξοδο από το ευρώ, έξοδο και την Ευρωπαϊκή Ενωση. Εθνικοποίηση των τραπεζών, αλλά και των στρατηγικών τομέων χωρίς καμία αποζημίωση. Αναδιάρθρωση της οικονομίας έτσι ώστε να μπορέσει η χώρα να μειώσει το εμπορικό της έλλειμμα και να εισάγει λιγότερο και τέλος διεύρυνση της δημοκρατίας. Αυτά που λέω δεν είναι σοσιαλισμός, είναι μέτρα που μπορείς να πάρεις αύριο το πρωϊ ή τουλάχιστον να τα ξεκινήσεις,όπως είναι η διαγραφή του χρέους.
Με ποιο τρόπο μπορείς να διαγράψεις το χρέος;
Όπως διέγραψε η Αμερική το χρέος της από την Αγγλία. Η πρώτη χώρα που δεν πλήρωσε χρέος ήταν η Αμερική και ακολούθησαν πολλές χώρες.
Η κυβέρνηση υποστηρίζει ότι έχει πετύχει πρωτογενές πλεόνασμα και αυτό της δίνει ένα ισχυρό διαπραγματευτικό πλεονέκτημα.
“Πρόκειται για μια απάτη ολκής. Κατ’ αρχάς το πρωτογενές πλεόνασμα δεν σημαίνει τίποτα από μόνο του. Το ζήτημα είναι να υπάρχει μείωση του ποσοστού του χρέους σε σχέση με το ΑΕΠ. Αυτό είναι το βασικό θέμα. Αν όπως συμβαίνει σήμερα η διαφορά εσόδων , εξόδων του δημοσίου, μειώνεται σε βαρός της αύξησης του ΑΕΠ, τότε αυξάνεται η σχέση χρέους ΑΕΠ (από 129% έχει φάσει στο 188% ). Εκτός αυτού το εμφανιζόμενο ως πρωτογενές είναι πλαστό. Στηρίζεται σε παρακράτηση φόρων, στους έμμεσους φόρους, τις επιστροφές των κερδών από τα ελληνικά ομόλογα των ευρωπαϊκών κεντρικών τραπεζών, στη μείωση των δημοσίων επενδύσεων ….. Γι’ αυτό λέμε ότι η λύση είναι η στάση πληρωμών, αν πάψεις να πληρώνεις θα βελτιώσεις άμεσα τη σχέση χρέους ΑΕΠ.
Είναι ρεαλιστική η διαγραφή του χρέους και η έξοδος από την ΕΕ όταν ο κόσμος εξακολουθεί να επιλέγει κόμματα που τάσσονται υπέρ της παραμονής στο ευρώ;
Πιστεύω ότι υπάρχει μία αναντιστοιχία των θέσεων των κομμάτων και της βούλησης του κόσμου. Αυτό είναι επικίνδυνο γιατί το αντισυστημικό το εκδηλώνουν δυνάμεις όπως η Χρυσή Αυγή. Η Λεπέν, για παράδειγμα, εκφράζει αυτό το αντιευρωπαϊκό αίσθημα που υπάρχει στη Γαλλία. Σήμερα πάνω από 35-40% των Γάλλων είναι κατά της συνθήκης του Μάαστριχτ που δεν ήτανε ποτέ. Και αυτό επειδή βιώνουν την κρίση και στη Γαλλία. Η μόνη δύναμη που το εκφράζει με σαφήνεια είναι η Λεπέν και το καρπώνεται αυτό.
Στην Ελλάδα υπάρχει ένα παρόμοι λαϊκό ρεύμα. Όσον αφορά στον ΣΥΡΙΖΑ μέχρι πρότινος υπήρχε η αριστερή του πτέρυγα, που είχε αυτές τις απόψεις που λέω και αυτό φάνηκε στις τροπολογίες που κατέθεσαν στο συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ. Τώρα όμως όμως έχουν υποταχθεί και αυτοί στον δίχως αρχές κυβερνητισμό.
Το ΚΚΕ παραπέμπει κάθε μη συνδικαλιστικού τύπου μεταρρύθμιση στο σοσιαλισμό και έτσι αποκλείει κάθε ρήξη και κάτακτηση αντίπαλων οχυρών στα πλαίσια του καπιταλισμού. Το όλα ή τίποτα που προτάσσει ισοδυναμεί στην πράξη με τίποτα .
Ποιός λοιπόν εκφράζει πολιτικά την απόψη της “ρήξης”;
“Yπάρχει η ΑΝΤΑΡΣΥΑ, υπάρχει το σχέδιο Β του Αλαβάνου, και άλλες μικρότερες δυνάμεις της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς. Kυρίως όμως υπάρχει ένας ανένταχτος αριστερός κόσμος. Νομίζω ότι όλοι αυτοί πρέπει να διαμορφώσουν ένα μέτωπο και να προβάλουν αυτό το εναλλακτικό πρόγραμμα. Να σου πω και μια είδηση. Από την μεριά του σχεδίου Β και από την μεριά της ΑΝΤΑΡΣΥΑ και άλλων δυνάμεων έχουν παρθεί πρόσφατα σαφείς αποφάσεις έτσι ώστε να φτιαχτεί ένα μέτωπο προς της κατεύθυνση που λέω, και ίσως μέχρι να εκδοθεί το περιοδικό πιθανώς και να έχει ανακοινωθεί ένας συντονισμός,και μια συμπόρευση αυτών των τάσεων.”
Η διάσπαση των αριστερών δυνάμεων είναι καταστροφική όχι μόνο γιατί συνεχίζει να πληρώνει ο κόσμος την κρίση, αλλά και για την άνοδο της ΧΑ γιατί της δίνει το δικαίωμα να εμφανίζεται ως η μόνη αντισυστημική δύναμη”.
Ο Ρούσης αποδίδει την πολυδιάσπαση στην δυνατότητα του καπιταλισμού να αποβλακώνει τους ανθρώπους. Υπενθυμίζει τους ιστορικούς λόγους που χωρίζουν τους αριστερούς σε ρωσόφιλους και κινεζόφιλους αλλά και στα μικρομάγαζα που διατηρούνται για να θεωρούν ορισμένοι ότι είναι “κάποιοι”. Ο καθηγητής όμως θεωρεί σημαντικό ότι η αριστερά δεν ήταν ποτέ κυβέρνηση. “Η πουτάνα η εξουσία έχει την δυναμική να συνενώνει γιατί είναι συμφέροντα από πίσω. Δηλαδή ΠΑΣΟΚ-ΝΔ σήμερα παραμένουν ενωμένοι γιατι υπάρχει αυτή η συγκολλητική κυβερνητική ουσία”
Μπορεί να έχουμε επανάκαμψη της τρομοκρατίας;
H κύρια τρομοκρατία είναι η κρατική. Και δεν το λεω εγώ, το έλεγε ο Μακιαβέλι που περιέγραφε το αστικό κράτος ως συνδιασμό λιονταριού και αλεπούς. Δύναμη και Πονηριά. Βία και με δόλο αποσπασμένη συναίνεση. ‘Αρα η τρομοκρατία με αυτή την έννοια της βίας, της καταστολής, είναι βασικό συστατικό του αστικού κράτους. Σωστά λες ότι έχουμε επανάκαμψη, επειδή αποσαθρώνεται η κοινωνική βάση της συναίνεσης και οι δύο πόλοι που στηρίζεται το κράτος είναι από τη μία η βία και από την άλλη η συναίνεση. Όσο αποδυναμώνεται η συναίνεση, τόσο ενισχύεται η βία. Και υπό αυτή την έννοια έχουμε έξαρση της κρατικής τρομοκρατίας.
Είδαμε όμως και τρομοκρατικές ομάδες να εμφανίζονται και κάποια εντυπωσιακά χτυπήματα.
Κοίταξε, έχουμε και μία άλλη τρομοκρατία είναι εκείνη της Χρυσής Αυγής που αποτελεί συμπλήρωμα της κρατικής τρομοκρατίας.
Ακόμη υπάρχει η μη εμφανιζίμενη ως τέτοια κρατική-παρακρατική προβοκατόρικη τρομοκρατία .
Κρατάω εδώ μία προκήρυξη που τη θεωρώ ακράδαντο αποδεικτικό στοχείο αυτής της τρομοκρατίας . Πρόκειται για την προκήρηξη μιας επονομαζόμενης οργάνωσης “Ομάδα Λαϊκών Αγωνιστών”.
Την προκήρυξη αυτή την κυκλοφόρησε η Ασφάλεια και ξέρω τί λέω. Eντάσσεται ξεκάθαρα στο σχέδιο χτυπήματος του αριστερού «άκρου». Περιέχει μια πολιτική ανάλυση δεκαοκτώ-δεκαεννιά σελίδων, την οποία τη διάβαζα και λέω “τί διάολο, πήραν τα βιβλία μου και αυτούσια κείμενα άλλων συντρόφων μου και τα αντιγράψανε;” Μπορούσες κάλλιστα να πεις ότι είμαι ο συγγραφέας κομματιών αυτής της προκήρυξης και θα την υιοθετούσα αυτήν την πολιτική ανάλυση κατά 90%. Έχει ένα όμως ένα λάθος στο τέλος. Το περιστατικό στο οποίο αναφέρεται ήταν η επίθεση στα γραφεια της Νέας Δημοκρατίας στη Συγγρού το οποίο δεν το περιγράφει ο ίδιος που ανέλαβε να διαμορφώσει το παζλ της πολιτικής ανάλυσης. Το γράφει κάποιος άλλος, ο οποίος ξέρει από πρώτο χέρι τι ακριβώς συνέβη. Σε αυτό λοιπόν το υστερόγραφο, χρησιμοποιούνται φράσεις και όροι όπως : “της μείζονος σημασίας στόχου”, ο όρος “στο έπακρο”, ο όρος “αποβιβάστηκαν από το κλεμμένο όχημα”, ο όρος “να βάλλει με πολεμικό τυφέκιο”. Αν μου βρείτε έναν αριστεριστή επαναστάτη που να λέει “τυφέκιο” και όχι “ντουφέκι» κλπ εγώ να γίνω Λουλού από Γιώργος. Υπάρχει άρα και αυτού του είδους η τρομοκρατία, η προβοκατόρικη.
Τέλος όσο θα εντείνεται η κρατική, παρακρατική βία και όσο η επαναστατική αριστερά θα είναι απούσα ή αδύναμη θα εμφανίζονται και μορφές αντιβίας που θα έχουν τη μορφή τρομοκρατικών ενεργειών.
----------------------------------
Συνέντευξη Γ. Ρούση στο CRASH (13/12/2013)
Popular
Sites
Labels
