Τα κωλόπαιδα της Αριστεράς

Υπάρχουν κάποια κωλόπαιδα της Αριστεράς. Ορφανά. Ανέστια. Απροστάτευτα. Ανένδοτα. Ανέραστα κάθε ξουσίας. Ονειροπόλα.
Αυτά τα παιδιά, μικρά και μεγάλα διαφυλάττουν ως κόρη οφθαλμού το Ηθικό Πλεονέκτημα της Αριστεράς στο διάβα των καιρών. Αυτό το Ηθικό Πλεονέκτημα, δεν το εξαργύρωσαν ποτέ με κανέναν ΣΥΜΒΙΒΑΣΜΟ.

Αναμεσά τους κάμποσοι διανοούμενοι που κουράστηκαν να κάνουν δηλώσεις κι όσα έχουν να πουν τα λένε τα κείμενα τους κι η ομιλούσα σιωπή τους. Οι ποιητές είναι χεσμένοι όπως έλεγε ο Καρούζος. Εχθρικοί παραμένουν οι "διαχειριστές" πάντα απέναντι στον ποιητή. Άσχετοι και άμοιροι τής ποίησης. Δόλιοι και καχύποπτοι απέναντι στην άρρητη αλήθεια.

Και όμως. Αυτά τα παιδιά κάποια στιγμή φαντάστηκαν ότι ήρθε η ώρα να πάρουν τα όνειρα εκδίκηση. Ότι μια Αριστερά θα όρθωνε το μπόι της και θα έχτιζε τα δικά της τείχη απέναντι στους βιαστές. Ότι ποτέ αυτή η Αριστερά δεν θα δικαίωνε τον Πατριάρχη του καπιταλισμού στην Ιταλία, του Ανιέλλι που είπε:

"Ο Καπιταλισμός χρειάζεται την Αριστερά γιατί μόνο αυτή μπορεί να επιβάλλει τούς κανόνες του ανέξοδα."

Αυτά τα παιδιά που κινούνται πλέον στο περιθώριο της πολιτικής, κατάπληκτα με όσα ζουν και βλέπουν περίμεναν μια Αριστερά αλλιώτικη. Την Αριστερά που εγκολπώθηκε τον Μαρξ και τον Έγκελ αλλά και την αλήθεια των ποιητών που είναι ακατάδεκτοι της ευτέλειας κι ανυπότακτοι σε ό,τι το Σύστημα θεωρεί ως αυτονόητο. Την Αριστερά που ναι μεν δεν θα επιχειρούσε τη μεγάλη επανάσταση αλλά θα έκανε ένα βήμα στην υπέρβαση. Μια αντίσταση τέλος πάντων σε ό,τι κονιορτοποιεί την αξιοπρέπεια. Μια άρνηση απέναντι σε κάθε δυνάστη. Κάτι, που θ αναδείκνυε την Ελλάδα σύμβολο αντίστασης σε ό,τι διεφθαρμένο προτείνει ο Νεοφιλελευθερισμός.

Αυτά τα παιδιά είναι ας πούμε σαν τον Περικλή Κοροβέση που μοίραζε τη βουλευτική του αποζημίωση στους πρόσφυγες του Αγίου Παντελεήμονα και που οι πόρτες του ήταν πάντα ανοιχτές για τον επαίτη και τον άστεγο. Δεν άντεξε το Σύστημα τον Περικλή. Δεν αντέχει κανέναν σαν τον Περικλή.

Αυτά τα παιδιά παραμένουν εραστές του ωραίου και του αληθινού έτσι όπως άνθισε στο θερμοκήπιο του "ωραίου Πέτρου" της ΕΠΟΝ που δεν ήταν άλλος από το Μίμη Δεσποτίδη. Ήταν εκείνος που έδωσε σάρκα και οστά στον σύγχρονο ελληνικό πολιτισμό. Για να φτάσει σήμερα η κυβερνώσα Αριστερά στο σημείο να ρίξει στα απόβλητα τον Πολιτισμό με ανθρώπους που δεν είναι σε θέση να εμπνεύσουν ούτε και να προτείνουν.

Αυτά τα παιδιά έχουν φύγει από το σπίτι πια.

Γιατί δεν περίμεναν ποτέ ότι θα δουν να ξεσπιτώνονται νοικοκυριού κι’ ότι θα σέρνονται φαντάσματα του εαυτού τους στα κοινωνικά συσσίτια. Δεν περίμεναν ποτέ ότι γερόντια δεν θα ‘χανε να πάρουν τα φάρμακά τους κι ότι πολλοί απ’ αυτούς θα έτειναν χέρι ελεημοσύνης. Δεν περίμεναν ποτέ ότι η χώρα τους θα ‘βγαινε έτσι στη ψυχρά στο σφυρί. Ούτε ότι σαραντάρηδες πτυχιούχοι θα ζούσαν από την πενιχρή σύνταξη των γονιών τους. Κι αντ’ αυτού ν’ ακούς για εκατομμυριούχους υπουργούς που ξέχασαν να δηλώσουν το πόθεν έσχες κι άλλους να ψάχνουν διάφορα τερτίπια για ν αποφύγουν την απολογία. ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΗ η Αριστερά μας.

Αριστερά είναι μόνο αυτά τα κωλόπαιδα. Είναι αυτά που φέρουν στο DNA τους τη σπίθα μιας άλλης Ελλάδας που έχουν εγκολπωθεί τον Φεραίο. Που ξέρουν καλά ότι οποίος τα έχει χάσει όλα δεν έχει άλλο τίποτα να χάσει. Ελενάκια αβόλευτα κι αδούλωτα είναι που αποδέχτηκαν τη Διαθήκη του ποιητή. Εκείνη που λέει:

Αντισταθείτε σ αυτόν πού χτίζει ένα μικρό σπιτάκι και λέει: Καλά είμαι εδώ.

Αντισταθείτε σ αυτόν πού γύρισε στο σπίτι και λέει: Δόξα σοι ο Θεός

Αντισταθείτε στον περσικό τάπητα των πολυκατοικιών, στον κοντό άνθρωπο του γραφείου, στην εταιρία εισαγωγαί-εξαγωγαί, στην κρατική εκπαίδευση, στο φόρο, σε μένα ακόμα που σας ιστορώ.

Αυτής τής Αριστεράς Διαθήκης είναι αποδέκτες και εκτελεστές. Γιατί αυτή είναι και η παρακαταθήκη όσων ετελεύτησαν στα μαρμαρένια αλώνια για τη λευτεριά της πατρίδας, όσων αποχαιρέτησαν για πάντα τον ήλιο στη γνωστή χαράδρα, όσων είναι θαμμένοι στις αγριάδες της Γυάρου κι όσων θάφτηκαν κάτω από ένα σωρό κοτρόνια μ΄ έναν ξύλινο σταυρό δίχως όνομα.

Του Άρη Σκιαδόπουλου

Κύριε Σόιμπλε η πόρτα σας…μπάζει κι' έχει οσμή αίματος!

Μια χώρα που διεκδικεί ηγετικό ρόλο στην Ευρώπη δεν αρκεί νάχει οικονομική ευρωστία. Απαιτείται και ένα ηθικό πλεονέκτημα. Και τι σημαίνει μια χώρα νάχει ηθικό πλεονέκτημα το γνωρίζουν καλά οι Γερμανοί διανοούμενοι που έχουν μελετήσει καλά την ελληνική Γραμματεία. Πάμε λοιπόν:

Η οικονομική ευρωστία της Γερμανίας στηρίζεται σήμερα σε κολοσσούς της παγκόσμιας οικονομίας που είναι θεμελιωμένοι σε αίμα ανθρώπινο. Έχουμε και λέμε:

1.Bertelsmann

Ιδρύθηκε το 1845 και υπήρξε στενός συνεργάτης του Χίτλερ, στηρίζοντας την προπαγάνδα του αντισημιτισμού με έκδοση βιβλίων. Ο ιδρυτής της, Mohn, έκανε σημαντικές δωρεές στο Χίτλερ κι ήταν μέλος των Ες- Ες. Στα εργοστάσιά του, στη Λιθουανία και την Ουκρανία, δούλεψαν χιλιάδες Εβραίοι σε καθεστώς δουλείας.

2. KodaK

Είχε συναλλαγές με τους Ναζί και στα εργοστάσιά της δούλεψαν πάνω από 350 Εβραίοι σε καθεστώς δουλείας.

3. Hugo Boss

Σχεδίασε τις στολές των Ες- Ες και της ναζιστικής νεολαίας. Χρησιμοποίησε 140 εργάτες εβραϊκης καταγωγής, κρατούμενους, κι” ο αριθμός τους αυξήθηκε με άλλους σαράντα αιχμαλώτους πολέμους από τη Γαλλία.

4.IBM

Παρείχε πληροφορίες στους Ναζί για τον εντοπισμό των Εβραίων και συνέβαλε στην εξόντωσή τους από τον Χίτλερ. Εξέλιξε τα αυτόματα συστήματά της στα στρατόπεδα συγκέντρωσης.

5.Bayer.

Θυγατρική τής IG Farben. Δώρισε 81.000.000 μάρκα στο χιτλερικό καθεστώς. Είχε τα εργοστάσια της πλησίον του Άουσβιτς για νάχει εργατικά χέρια δωρεάν. Υπολογίστηκε οτι πάνω από 350.000 πέθαναν κατά τη διάρκεια της εργασίας τους σ” αυτά τα εργοστάσια.

6. Siemens

Χρησιμοποίησε κρατουμένους στα εργοστάσια της. Το 2001 προκάλεσε θύελλα αντιδράσεων όταν για να προωθήσει προϊόντα της έκαμε χρήση της λέξης Zykon. Το Zykon ήταν το θανατηφόρο εντομοκτόνο που χρησιμοποιήθηκε στους θαλάμους αερίων.

7. ΒMW

Ο ιδρυτής της εταιρίας χρησιμοποίησε δούλους στα εργοστάσια παραγωγής όπλων και το 1933 έγινε μέλος του Ναζιστικού Κόμματος, κάτι που του εξασφάλισε πακτωλό χρημάτων. Η εγγονή του παραδέχτηκε ότι η αυτοκρατορία χτίστηκε από την εκμετάλλευση 50.000 αιχμαλώτων πολέμου. Ο παππούς της υποχρέωνε τους αιχμαλώτους να εργάζονται με απειλή εκτέλεσης. Στο εργοστάσιο του στο Αννοβερο υπήρχε ειδικός χώρος εκτελέσεων.

8. Audi

Χρησιμοποίησε πάνω από 20.000 αιχμαλώτους πολέμου στα εργοστάσια της. Πριν λήξει ο πόλεμος έστειλε 688 στο εκτελεστικό απόσπασμα. Μετά το τέλος του πολέμου αναγκάστηκε να πληρώσει πρόστιμα εκατομμυρίων δολαρίων.

9. Daimler Benz μερσεντές

Δούλεψε για το στρατό του Χίτλερ. Στα εργοστάσιά της είχε πάνω από 63.000 κρατουμένους στρατοπέδων που δούλευαν κάτω από απάνθρωπες συνθήκες. Τα εργοστάσιά της φυλάσσονταν από τα Ες- Ες.

10. Deutshe BanK

Αγόρασε 4.446 κιλά χρυσό από την κεντρική Τράπεζα του Ναζιστικού καθεστώτος. Τα 744 απ/ αυτά προερχόταν από κρατουμένους στρατοπέδων συγκέντρωσης. Παραχώρησε επίσης δάνειο στο Χίτλερ για την κατασκευή του Άουσβιτς. Το 1998 αποδέχτηκε την ηθική ευθύνη.

11.Opel

Ήταν η δημιουργός του πρώτου θαλάμου αερίων.

12. Puma

Ο συνιδρυτής της, Ντάσλερ, χρησιμοποίησε χιλιάδες κρατουμένους των στρατοπέδων για να δοκιμάζουν τα παπούτσια του σε στίβος αντοχής.

13.Volkswagen

Τέσσερις στους πέντε εργάτες της υπήρξαν κρατούμενοι στρατοπέδων. Συνεργαζόταν στενά με το Χίμλερ που της έστελνε εργάτες από το Άουσβιτς.

Κύριε Σόιμπλε!

Όλοι αυτοί «στηρίζουν» σήμερα το «Γερμανικό θαύμα». Ως εκ τούτου απέναντι στην Ευρώπη πρέπει να αισθάνεστε ενοχή. Διότι τι θα πει αποκηρύξατε το Ναζισμό; Σάματις σας έπαιρνε να κάνετε αλλιώς; Αποκηρύξατε το Ναζισμό, αλλά στα φυντάνια του στηρίζετε την οικονομία σας. Και ειδικά απέναντι σ” αυτόν τον τόπο στερείστε ηθικού πλεονεκτήματος…

Ως εκ τούτου, κακώς σας αντιμετωπίζουμε έστω με το μίνιμουμ της διπλωματικής ευγένειας.

Βγάλε λοιπόν το σκασμό γιατί το αίμα είναι ακόμα νωπό!

Του Άρη Σκιαδόπουλου

----------------
[Πηγή]

Το ΚΚΕ με το μάτι τού…απέξω - Του Άρη Σκιαδόπουλου (και μια ανάρτηση του Βασίλη)

Όποιες σκέψεις ακολουθούν ανήκουν σ έναν πολίτη, που εδώ και εξήντα χρόνια ψηφίζει το ΚΚΕ από τότε που ήταν ΕΔΑ. Τότε, τον Αύγουστο του 1958, που έφτασε να γίνει αξιωματική αντιπολίτευση, για να ακολουθήσει η διάσπαση και η κατρακύλα. Είναι σκέψεις ενός που δεν είναι μέλος του Κόμματος και συνεπώς δεν δεσμεύεται από τις υποχρεώσεις που απορρέουν απ/ αυτήν την ιδιότητα κι ούτε απολαμβάνει της προστασίας του Κόμματος. Ωστόσο τιμήθηκε από σχέση αμφίπλευρης εκτίμησης τόσο από τον ιστορικό ηγέτη Χαρίλαο Φλωράκη, όσο κι από την Αλέκα Παπαρήγα.

Οι σκέψεις τώρα: Το ΚΚΕ είναι ένα ιστορικό Κόμμα που το διακρίνει η γενναιότητα ν΄ αναγνωρίζει τα λάθη του αλλά και η κατάρα να τα διαπράττει. Ανέδειξε το Ζαχαριάδη, αποκαθήλωσε το Ζαχαριάδη και τον έστειλε στό Σουργκούτ…δασάρχη, για να τον αποκαταστήσει μετά θάνατον. Ανέδειξε μια λαμπερή προσωπικότητα, τον Πλουμπίδη, για να τον στείλει ως χαφιέ στό απόσπασμα και να τον αποκαταστήσει μετά θάνατον. Αποκήρυξε το Βελουχιώτη, που σκοτώθηκε ατιμασμένος, για να τον αποκαταστήσει μετά θάνατον. Είναι και μια σειρά άλλων, περισσότερο σημαντικών η ολιγότερο, δεν είναι όμως αυτό το θέμα. Απλά, μέσα απ/ αυτή την πολιτική διαχείριση, το Κόμμα στερήθηκε των υπηρεσιών πολύτιμων προσωπικοτήτων κι έχασε πολιτικό χρόνο.

Σήμερα ωστόσο δε μιλάμε με όρους του 1946, ή τού 1950. Σήμερα μιλάμε για ταχύτητες που ξεπερνούν το φως. Τα νιτρίνα που ανακάλυψε το Σερν έχουν σπάσει το φράγμα φωτός και κάνουν σ ένα δευτερόλεπτο εφτάμιση φορές το γύρο της γης. Το Ίντερνετ είναι μια ασύλληπτη πραγματικότητα, που διαχέει την πληροφορία σε κλάσματα δευτερολέπτου. Η παγκοσμιοποίηση αποτελεί γεγονός κι ως τέτοιο δεν αντιμετωπίζεται με όρους αυτοαπομόνωσης. Η Ευρωπαϊκή Ένωση με αυτό πού εκφράζει, τη στήριξη δηλαδή των μονοπωλίων έχει κερδίσει σε πρώτη φάση το παιχνίδι. Και το ΚΚΕ δεν είναι εκτός. Πολύ σωστά διαθέτει ευρωβουλευτές που δίνουν τη δική τους μάχη μέσα από τους κανόνες του Ευρωκοινοβουλίου, τους οποίους έχει αποδεχτεί. Άρα, έστω και διαφωνών είναι παρών.

Σήμερα, στην Ελλάδα, για πρώτη φορά ένα αριστερό κόμμα, που έχει τις ρίζες του στό ΚΚΕ βρίσκεται στην εξουσία και ζητά τη συνεργασία του ΚΚΕ. Είναι μια ιστορική ευκαιρία για την Αριστερά, να δώσει τη δική της απάντηση. Άρνηση στην πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ σημαίνει άγονη πολιτική. Αυτό δεν σημαίνει ότι το ΚΚΕ πρέπει ντε και καλά να συμφωνήσει με το ΣΥΡΙΖΑ. Δεν είναι όμως πολιτικά ορθό να αρνείται το διάλογο. Ας προσέλθει στο διάλογο και αν προκύψει ασυμφωνία, τότε ας αποχωρήσει καταγγέλλοντας. Όχι όμως να αρνείται το διάλογο.

Αυτή η πολιτική της άρνησης περιθωριοποιεί το Κόμμα. Το καθηλώνει σε ποσοστά θλίψης. Γιατί είναι τραγικό το ΚΚΕ να εμφανίζεται πίσω από το φασιστικό μόρφωμα της Χρυσής Αυγής και ένα ευκαιριακό τυχοδιωκτικό κομματίδιο, όπως είναι το Ποτάμι. Και είναι αρκετοί εκείνοι που πιστεύουν σ ένα σύγχρονο ΚΚΕ, που θα απελευθερωθεί από την ομφαλοσκόπηση και θα σταματήσει πλέον να ασχολείται με…«εικονομαχίες» και «εικονολατρίες»… Δεν έχει ανάγκη από ιεροεξεταστές, αλλά από την προσφορά φωτισμένων στελεχών που πάντα διέθετε και διαθέτει. Κι ούτε είναι αποδεκτό οι φιλοδοξίες του να στοχεύουν σε ένα μισό τοις εκατό. Διαφορετικά θα συρρικνωθεί σ ένα ιδιότυπο κλαμπ υπάκουων, που θα ασκούν το κομματικό τους καθήκον και θα ονειρεύονται μια εκτός πραγματικότητας αλλαγή. Και βέβαια θα επιβεβαιώνονται από την ασφάλεια που προσφέρει η αποστασιοποίηση από τη δοκιμασία. Αυτό όμως είναι ένας ακαδημαϊσμός, δεν είναι πολιτική. Γιατί η πολιτική προϋποθέτει ρίσκο και το ρίσκο άμεση συμμετοχή στο γίγνεσθαι. Και σήμερα, το ΚΚΕ έχει μια ιστορική πρόκληση μπροστά του. Μέσα από το διάλογο με τον ΣΥΡΙΖΑ να αποδείξει ότι είναι παρόν σ αυτό το στοίχημα της Αριστεράς, κι ότι αποτελεί εγγυητή των προσδοκιών του ελληνικού λαού. Έστω αποκαλύπτοντας μέσα από το διάλογο υπόγειες και σκοτεινές σκοπιμότητες τού ΣΥΡΙΖΑ.

Του Άρη Σκιαδόπουλου

~~~§§§~~~

(Σαν από μηχανής Θεός ήρθε αυτό το πολύ σημαντικό άρθρο του Άρη Σκιαδόπουλου, μετά από την ακροτελεύτια ανάγνωση μιας εξίσου σημαντικής ανάρτησης του Φ/Β φίλου μου Βασίλη, που μιλούσε ακριβώς στο ίδιο πνεύμα, την οποία και παραθέτω παρακάτω, μαζί με το (χθεσινό) σχόλιό μου, όπως και την απάντησή του:

Η ανάρτηση:

"Καλημέρα, Θέλω να ζητήσω από τους συντρόφους του ΚΚΕ να διατηρήσουν την ψυχραιμία και την αυτοσυγκράτηση τους. Η κυβέρνηση του Α. Τσίπρα δεν είναι μια σοσιαλιστική κυβέρνηση που εκλέχτηκε από το εκλογικό σώμα με σκοπό ν΄ αναδείξει την εργατική τάξη στην εξουσία. Είναι ένα σχήμα διακυβέρνησης εναλλακτικό της αστικής τάξης. Και τούτο προέκυψε επειδή ο εργαζόμενος λαός, ο άνθρωπος της βιοπάλης δεν προέταξε την αγωνιστική του δράση ούτε ασφαλώς την κλιμάκωσε. Αντιθέτως την υπέστειλε.

Συνεπώς ας παρακολουθούμε τους κυβερνητικούς χειρισμούς κι ας τους αξιολογούμε με νηφαλιότητα. Στο κάτω κάτω της γραφής ο λαός ψήφισε να ζει περιμένοντας τα ... ψύχουλα ! Θα έλεγα πως ζήτησε το μη χείρον, να μπει επιτέλους ένα φρένο στις αχαλίνωτες ορέξεις τις ολιγαρχίας. Θα δούμε τι και πόσο η κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ μιας φαινομενικά ετερόκλητης ιδεολογικά σύμπραξης θα ανταποκριθεί επιτυχώς σ΄ αυτό το αίτημα και συγχρόνως θα επιβραβευτεί από τους πολίτες και ειδικά από εκείνους που θέτουν ως θέσφατο στη ζωή τους την κατ΄ ανάθεση εντολή !"

Χθεσινό σχόλιό μου στην ανάρτηση:

"Μόλις ήθελα να φύγω και πέφτω σ' αυτή την ανάρτησή σου! Ακόμα δεν το πιστεύω... Επιτέλους και ένας φίλος / σύντροφος του ΚΚΕ που τολμάει με νηφαλιότητα και αντικειμενικότητα να πει τα πράγματα με τ' όνομά τους! Συμφωνώ απόλυτα μαζί σου φίλε Βασίλη. Μακάρι και άλλοι φίλοι (και μέλη του ΚΚΕ) που είναι φίλοι μου και συνάδελφοί μου, να εκφράζονταν έτσι. Να' σαι καλά!"

Απάντηση του Βασίλη στο σχόλιό μου:

"Σ' ευχαριστω Αποστολη. Η νηφαλιοτητα και η αντικειμενικοτητα ειναι το προνομιο η ακομα και η αρετη που απολαμβανουμε ολοι εμεις που δεν υπακουμε εξαναγκαστικα σε κομματικη γραμμη. Ειμαι ενας ανθρωπος ασφαλως με σαφες ιδεολογικο και πολιτικο στιγμα πλην ομως δεν ειμαι ενταγμενος σε κομμα αιτια που θα με εμποδιζε εκτιμω να δω τα πραγματα με λιγοτερη επαρση και περισσοτερη κατανοηση. Να εισαι κι εσυ καλα φιλε μου. Καλο βραδυ."

Νομίζω η συζήτηση μέσα κι έξω από το ΚΚΕ μόλις άρχισε... Ίδωμεν...

AMOR 30/1/2015, 10:40 πρωί)

--------------------
[Πηγή]

Κασιδιάρης είσαι και φαίνεσαι!

Από τις κινητοποιήσεις του 65 θα θυμάσαι ένα αίτημα για το 15% για την Παιδεία.  Δεξιά κυβέρνηση και τότε, Καραμανλής, σκληρή ΕΡΕ. Στούς δρόμους,  οι χαφιέδες μας μάζευαν, αρκεί και μόνο νάχαμε λίγο μαλλί παραπάνω, απ´  όσο επέτρεπε η φασιστική νοοτροπία των μπατσων.

Ένας τέτοιος με μπουζουριασε. Είμουνα σ΄ ένα γραφείο του 3ου Αστυνομικού Τμήματος. Κάποια στιγμή μπήκε μέσα ο διοικητής και με κατσάδιασε: «Τι μαλλί είναι αυτό ρε; Ούτε σκύλα δεν έρχεται μαζί σου. Έχεις δει σκύλα να πηδιέται μ΄ άσχημο σκύλο; Και θες και δεκαπέντε τα εκατό ρε αρχίδι;  Πάρε χαρτί ρε και γράψε: Κα- ρα- μαν- λής. Συλλαβιστά!».

Όλη η ιστορία ήταν για να διαπιστώσει αν θάγραφα Καρα- αμάν- αλης, γιατί τότε οι φωστήρες της ασφαλείας είχαν διαδώσει ότι οι αριστεροί θεωρούσαν τον Καραμανλή τουρκόσπορο.

Παει αυτό.

Ήρθε το Πολυτεχνείο… Ανδρουλάκης,Δαμανάκη,Λαλιώτης και λοιποί. Θυμάσαι;

 Το κεντρικό σύνθημα ήταν «Ψωμί Παιδεία Ελευθερία». Και αφίκετο Καραμανλής. Ειδαμε την… προκοπή μας.

Μια ζωή,  η Παιδεία στη χωματερή τής Πολιτικής,  με βασικό στόχο όλων των Κυβερνήσεων,  πως θα χειραγωγήσουν το μαθητικό και φοιτητικό κίνημα. Γιατί εκεί πάντα σιγοβράζει η αγωνία για το μέλλον.

Ετσι και καβαντζάρεις τα είκοσι οχτώ,  χέσε ψηλά κι αγνάντευε. Μπορεί από Αριστερός να βρεθείς…Επίτροπος τής Ευρωπαϊκής Ενωσης.  Ε,  λοιπόν,  σ΄ αυτή την τρυφερή ηλικία υπάρχει η αγωνία για γνώση,  σφυρηλατούνται τα όνειρα και χτίζεται μια πατρίδα, όχι απόλυτα ονειρική,  αλλά μαχόμενη κι΄ ονειροπόλα.

Ε,  μια τέτοια πατρίδα δεν τη γουστάρει το Σύστημα. Και το Σύστημα  δεν είναι κάτι αφηρημένο. Είναι μια απόλυτα συντηρητική  δεξιά αντίληψη, πού σε κάποιες περιόδους χαρακτήρισε και το ίδιο το ΠΑΣΟΚ. Γιατί ο λαϊκισμός του ΠΑΣΟΚ αποδείχτηκε το ίδιο ιοβόλος,  όπως και η διαχρονική φιλοσοφία τής Δεξιάς. Τό μότο: » Δεν θέλουμε τα κωλόπαιδα στους δρόμους να ταράζουν τη μακαριότητα μας και να διαταράσσουν την κοινωνική ειρήνη και να… παρακωλύουν τις… συγκοινωνίες. Θέλουμε μια Παιδεία μπετόν αρμέ, υπάκουη με κεφάλι σκυμμένο κι απόλυτα πειθαρχημένη».

Παράλληλα,  ελέγχουμε απόλυτα,  μέσα από κατευθυνόμενες συνελεύσεις,  τις διαδικασίες και αναπαράγουμε το σύστημα εξουσίας,  αναγορεύοντας διδάκτορες της αρεσκείας μας,  κι΄ όχι ανάλογα με τις ικανότητες. Στην επιλογή γίνονται συμφωνίες άθλιες,  κάτω από το τραπέζι,  με σκοτεινούς βυζαντινισμούς και τη τρομοκρατία σε πρώτο πλάνο.

Έτσι,  υπάρχει καθηγητής, σ΄ ελληνικό Πανεπιστήμιο,  που ενώ κουβαλά στην πλάτη του σοβαρή καταδίκη,  εξακολουθεί να ηγείται και να προωθεί φελούς,  πού διδάσκουν τα παιδιά μας. Απλά,  επειδή είναι υπάκουος.

Μέχρι και Πανεπιστήμιο στήθηκε για να τοποθετηθεί σύζυγος πολιτικού.

Αυτή είναι η αθλιότητα.

Αυτό είναι το πρόσωπο του σύγχρονου φασισμού.

Ο υφυπουργός Παιδείας απευθυνόμενος στην Κανέλλη είπε ότι «δεν θα με κάνετε εσείς Κασιδιάρη»… Μα,  είστε και φαίνεστε κύριε!  Ένας Κασιδιάρης είστε.

Οπως ομολόγησε και ο υπουργός σας,  τα παιδιά δεν έχουν βιβλία. Υπάρχουν σχολεία στο Νότιο Αιγαίο,  που δεν διαθέτουν ούτε ένα φιλόλογο. Και μάλιστα,  έκανε έκκληση για…εθελοντές φιλόλογους!

Ποιούς εθελοντές ψάχνετε κύριοι;

Εθελοντές πάμε σε μια πατρίδα πού μας σέβεται και μας πονά. Εθελοντές πάμε σε μία πατρίδα που οι υπήκοοι της απολαμβάνουν τα στοιχειώδη. Ένα κομμάτι ψωμί, ένα κεραμίδι και λίγα γραμματάκια,  που διδάσκουν αξιοπρέπεια στα παιδιά μας.

Εσείς δεν απέχετε από κανέναν Κασιδιάρη.  

Ο υπουργός σας ομολόγησε ότι δεν χρειάζονται τόσοι γιατροί,  γιατί πάνε στη..Γερμανία! Άκουσον,  άκουσον!  Πονάει δόντι,  κόβει κεφάλι.

Αναπαράγετε το φασισμό της αμάθειας και του σκοταδισμού.  Απολίτιστοι μέχρι τα μύχια τής ψυχής σας. Αν ήταν δυνατόν να κάψετε και τα λιγοστά βιβλία θα το κάνατε κι αυτό.

Κι όλα τα αποδίδετε στο Μνημόνιο. Μα αν έτσι συμβαίνει και δεν συμφωνείτε, ΠΑΡΑΙΤΗΘΕΙΤΕ, αλλιώς δεν νομιμοποιείστε να επικαλείστε, ως τον κακό σας δαίμονα, κάτι που φέρετε στο αίμα σας.  Κι ο κάθε Κασιδιάρης κυκλοφορεί εντός σας…

Εκτός κι αν θέλετε εξετάσεις… αίματος για να το διαπιστώσετε.

Η κενότητα και η ανοησία σας μπορεί να φτάσει ως εκεί.

---------------

[ΠΗΓΗ]