Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Απολύσεις. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Απολύσεις. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Σάββατο 5 Οκτωβρίου 2013

ΨΗΦΙΣΜΑ ΓΕΝΙΚΗΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗΣ ΤΟΥ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟΥ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ ΤΟΥ Π.Θ. (4/10/2013)

Σάββατο, Οκτωβρίου 05, 2013
ΨΗΦΙΣΜΑ Της ΓΕΝΙΚΗΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗΣ ΤΟΥ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟΥ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ ΤΟΥ Π.Θ. (4/10/2013)
Ο Υπουργός Παιδείας, τηρώντας δουλικά τις μνημονιακές δεσμεύσεις απέναντι στην τρόικα, πιστός στο δόγμα «νόμος και τάξη» της Κυβέρνησης, συνεχίζει την προκλητική, απαράδεκτη και αυταρχική του συμπεριφορά. Έτσι, περιφρονώντας επιδεικτικά το συνταγματικά κατοχυρωμένο αυτοδιοίκητο των ΑΕΙ, παρακάμπτει τις –μέσω του δικού του νόμου 4009 όπως ο ίδιος τον τροποποίησε- νόμιμες Πρυτανικές αρχές των Πανεπιστημίων και επιλέγει ο ίδιος να τα διοικήσει, με την καθημερινή συνδρομή Εισαγγελέων και Δικαστών. 

Μέσα σε διάστημα λίγων ημερών από το αίτημα που κατέθεσε στην Εισαγγελία του Αρείου Πάγου για «διερεύνηση τυχόν τέλεσης αξιόποινων πράξεων από τη μη λειτουργία των ΑΕΙ», απέστειλε αρχικά (1/10/2013) «τελεσίγραφο» προς τους Πρυτάνεις και τις Διευθύνσεις Διοικητικού Προσωπικού και, ακολούθως (2/10/2013), παραγγελία προς τους Εισαγγελείς Πλημμελειοδικών Αθηνών, Θεσσαλονίκης, Πατρών, Ηρακλείου, Ιωαννίνων και Θεσσαλίας προκειμένου να μεριμνήσουν για την αποστολή των στοιχείων των διοικητικών υπαλλήλων των κλάδων που καταργούνται, πριν την 10η Οκτωβρίου, ώστε να γίνει η επιλογή των 1349 υπαλλήλων που θα τεθούν σε διαθεσιμότητα. 

Χθες, κατά τη διάρκεια της Γενικής Συνέλευσής μας, πληροφορηθήκαμε ότι και στο ΠΘ κοινοποιήθηκαν οι 2 αυτές εισαγγελικές εντολές.

Στο εντωμεταξύ και διαρκούσης της κινητοποίησής μας, με συνεχείς απεργιακές κινητοποιήσεις, διαβήματα και καλέσματα συμπαράστασης προς όλη την πανεπιστημιακή κοινότητα, οι Πρυτανικές Αρχές και η Σύγκλητος δεν στάθηκαν στο ύψος των περιστάσεων. Μετά κόπων και βασάνων δέχθηκαν να αναστείλουν συμβολικά την λειτουργία του ΠΘ για 1+3 ημέρες. Κάποιοι μάλιστα, έδειξαν «ενδιαφέρον» μόνον για την σωστή και άμεση καταγραφή των απεργούντων συναδέλφων μας… Άλλοι δε «προανήγγειλαν» εισαγγελικές παρεμβάσεις, -προφανώς για εκφοβισμό- ακόμα και με παρεμβάσεις στον τύπο, επειδή δήθεν (μόνο αυτοί άραγε;) θέλουν ανοικτό Πανεπιστήμιο…! 

Κάνουμε για μια ακόμη φορά, έκκληση προς την Διοίκηση του ΠΘ, τις Πρυτανικές Αρχές, την Σύγκλητο, αλλά και όλα τα μέλη ΔΕΠ, να αρθούν στο ύψος των περιστάσεων, να μην στέρξουν άλλο να απαξιώνονται σε απλούς και φοβικούς εντολοδόχους του Υπουργού με τη συνδρομή Εισαγγελέων. Να προασπίσουν με κάθε τρόπο το αυτοδιοίκητο του Πανεπιστημίου. Να πάρουν θέση απέναντι στην συνεχή υποβάθμιση και απαξίωση των δημόσιων Πανεπιστημίων, που μόνο στόχο έχει την σταδιακή ιδιωτικοποίησή τους. Να κοιτάξουν κατάματα το δράμα που περνάμε εδώ κι ένα μήνα περίπου 110 διοικητικοί υπάλληλοι (τόσοι είναι συνολικά στις διάφορες κατηγορίες από τις οποίες θα επιλεγούν οι 33 συνάδελφοι). Πολλοί από εμάς βρισκόμαστε ήδη στο φάσμα της ψυχικής κατάρρευσης. Δεν κλείνουμε το Πανεπιστήμιο, απλά αγωνιζόμαστε για ένα σωστό, δωρεάν για όλους, ανοικτό και αυτοδιοικούμενο Πανεπιστήμιο, όπως το επιτάσσει ο νόμος και το Σύνταγμα. Χωρίς υπαλλήλους και καθηγητές φοβικούς και υποταγμένους. Είσαστε ακαδημαϊκοί δάσκαλοι, η κοινωνία προσμένει από εσάς φωνή αντίστασης, το παράδειγμά σας.  Αν δεν μπορείτε να υψώσετε το κεφάλι, να αρθρώσετε φωνή διαμαρτυρίας, σ’ αυτόν τον κατήφορο, τότε σας καλούμε, να κάνετε το μόνο έντιμο που σας απομένει, να παραιτηθείτε.  

Σήμερα είμαστε στο στόχαστρο εμείς, όπως χθες ήταν οι Καθηγητές των ΕΠΑΛ και τόσοι άλλοι εργαζόμενοι. Αύριο θα είστε εσείς, ή κάποια άλλη κοινωνική ομάδα, ο μνημονιακός κατήφορος δεν έχει τελειωμό. Ο αγώνας μας λοιπόν, δεν είναι μόνο για μας, αγωνιζόμαστε μαζί και είμαστε αλληλέγγυοι με όλους τους εργαζόμενους στο δημόσιο και τον ιδιωτικό φορέα που πλήττονται. Δεν πάει άλλο. Καλούμε όλους, την τοπική κοινωνία, τον τύπο, τα κόμματα, τους φοιτητές μας –παλιούς και νέους- τους πάντες να κατανοήσουν ότι ο αγώνας μας είναι δίκαιος και θα τον συνεχίσουμε μέχρι τη τελική δικαίωση, παρά τις όποιες αντιξοότητες. Γιατί είναι αγώνας ζωής και θανάτου.

Τέλος καλούμε ξανά τον Υπουργό Παιδείας, να σταματήσει να προκαλεί το δημοκρατικό αίσθημα με τις συνεχόμενες αυθαίρετες και αυταρχικές παρεμβάσεις του και με τις απειλές που εξαπολύει κατά εργαζομένων και Πανεπιστημίων στο όνομα μιας υποτιθέμενης νομιμοφάνειας, όταν έχει γίνει σαφές, όχι μόνο στην ακαδημαϊκή κοινότητα αλλά και σε ολόκληρη την ελληνική κοινωνία, ότι ο πραγματικός στόχος της κυβέρνησης είναι η διάλυση της Δημόσιας Παιδείας και η πλήρης ιδιωτικοποίησή της. Τον προειδοποιούμε ότι εμείς στο ΠΘ και σε όλα τα υπόλοιπα Πανεπιστήμια που πλήττονται, είμαστε αποφασισμένοι σαν μια γροθιά, να μην συγκεντρώσουμε ονόματα και στοιχεία συναδέλφων μας και ούτε να τα στείλουμε στο Υπουργείο. Όσους Εισαγγελείς κι αν επιστρατεύσει, όση τρομοκρατία κι εκφοβισμό κι αν εξαπολύσει, εμείς θα υπερασπιστούμε ενωμένοι τους συναδέλφους μας. 

ΟΧΙ ΣΤΙΣ ΑΠΟΛΥΣΕΙΣ, ΑΛΛΗΛΕΓΓΎΗ, ΛΕΜΕ ΌΧΙ ΣΤΟ ΦΌΒΟ, ΑΚΟΥΜΠΆΜΕ ΣΤΟΝ ΔΙΠΛΑΝΟ ΜΑΣ !!!

Πέμπτη 26 Σεπτεμβρίου 2013

Φωτογραφίες από την συμμετοχή μας στην διαδήλωση της ΑΔΕΔΥ την Τρίτη 24/9/2013

Πέμπτη, Σεπτεμβρίου 26, 2013
Φωτογραφίες από την μαζική συμμετοχή μας στην διαδήλωση - πορεία της ΑΔΕΔΥ στο Βόλο την Τρίτη 24/9/2013 (οι φωτογραφίες είναι από τη συνάδελφο Νατάσσα Καρακατσάνη).

Όπως θα δείτε στις φωτογραφίες, μετά το πέρας της πορείας στο Δημαρχείο Βόλου, το μπλοκ των συναδέλφων του Συλλόγου μας, που αριθμούσε πάνω από 100 άτομα, κατευθύνθηκε συντεταγμένα και με το πανό μπροστά, διαμέσου της παραλίας πίσω στο συγκρότημα Παπαστράτου.

Κατά τη διάρκεια της πορείας και ενώ περνούσαμε μπροστά από τις καφετέριες, σκαρώναμε αυθόρμητα συνθήματα και τα βροντοφωνάζαμε εν χορώ.


















Τετάρτη 25 Σεπτεμβρίου 2013

Φωτογραφίες από τους... 33 που απολύονται από το Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας

Τετάρτη, Σεπτεμβρίου 25, 2013
Η σημερινή κινητοποίηση όλου του διοικητικού προσωπικού του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας ήταν πολύ μεγάλη κι εντυπωσιακή. Έγινε με στόχο την άσκηση πίεσης στον Πρύτανη και στα μέλη της Συγκλήτου που σήμερα στις 10:00 συνεδρίαζαν εκτάκτως στο συγκρότημα της Γεωπονίας στο Φυτόκο, με μόνο θέμα την διαθεσιμότητα - απόλυση των 33 συναδέλφων μας, σύμφωνα με την ΚΥΑ του υπουργείου που εκδόθηκε χθες.

Τελικά ύστερα από εξαντλητική συζήτηση 3 ωρών, πάρθηκε απόφαση αναστολής λειτουργίας των διοικητικών και ακαδημαϊκών υπηρεσιών από σήμερα Τετάρτη 25 έως και Παρασκευή 27/9/2013 και ορίσθηκε νέα έκτακτη σύγκληση της Συγκλήτου, για το ίδιο θέμα για τη Δευτέρα 30/9/13 στις 11:00.

Οι συνάδελφοι είχαν την ωραία ιδέα να τυπώσουν σε Α4 τα 33 νούμερα (1-33) και τα καρφίτσωσαν συμβολικά στο στήθος τους (βλέπετε φωτογραφίες παρακάτω).

Επιπλέον κατά την διάρκεια της 3ωρης συνεδρίασης, οι συνάδελφοι που ήταν απ' έξω στο διάδρομο, δεν σταμάτησαν να φτιάχνουν αυθόρμητα διάφορα συνθήματα και να τα βροντοφωνάζουν όλοι μαζί εν χορώ.




Φωτογραφία του συναδέλφου Κώστα Ζάρπα
Στο πλαίσιο της ενημέρωσης του κοινού για την απεργία των διοικητικών υπαλλήλων και το κλείσιμο των κτηρίων του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, η ομάδα μας έφτιαξε το παρακάτω δίλεπτο βιντεάκι. (Νατάσα Καρακατσάνη/ OramaPhotos.gr)


Τρίτη 24 Σεπτεμβρίου 2013

Η Αριστεία και η άδικη μεταχείριση του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας από το Υπουργείο

Τρίτη, Σεπτεμβρίου 24, 2013
Οι Εθνικές/Περιφερειακές στρατηγικές έρευνας και καινοτομίας την περίοδο 2014-2020 είναι ολοκληρωμένες δράσεις τοπικού οικονομικού μετασχηματισμού, οι οποίες θα πρέπει οπωσδήποτε να φροντίσουν να διοχετεύσουν τους πόρους (περίπου 15 δις ευρώ για τη χώρα) επικεντρώνοντας στις προκλήσεις και ανάγκες για ανάπτυξη βασισμένη στη γνώση.

Σε αυτή τη λογική α) αξιοποιούν τα δυνατά σημεία κάθε χώρας/περιφέρειας, τα ανταγωνιστικά πλεονεκτήματά της και τη δυναμική για αριστεία, β)υποστηρίζουν την τεχνολογική, καθώς και τη βασισμένη στην πρακτική καινοτομία και στοχεύουν στην τόνωση των επενδύσεων του ιδιωτικού τομέα. γ) επιτυγχάνουν την πλήρη συμμετοχή των ενδιαφερόμενων παραγόντων και ενθαρρύνουν την καινοτομία και τον πειραματισμό.

Το διάγραμμα που ακολουθεί απεικονίζει τις τάσεις εξειδίκευσης περιόδου 2000-2012 στις κυριότερες επιστημονικές περιοχές στις οποίες δραστηριοποιείται το ερευνητικό δυναμικό που είναι εγκατεστημένο στη Θεσσαλία και έχει σχέση με την παραγωγή καινοτομίας. Η ερευνητική παραγωγή στηρίζεται σχεδόν αποκλειστικά στην ερευνητική προσπάθεια του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας. Ο οριζόντιος άξονας δείχνει το location quotient της περιόδου 2000-2006 κανονικοποιημένο στην περιοχή [-1,1] ενώ ο κατακόρυφος άξονας την ίδια τιμή της περιόδου 2007-2012.

Το location quotient ορίζεται ως ο λόγος της ποσοστιαίας κατανομής ενός μεγέθους σε μία περιφέρεια προς το λόγο της ποσοστιαίας κατανομής του ίδιου μεγέθους στο σύνολο της χώρας. Επειδή το πηλίκο μπορεί να πάρει οποιαδήποτε τιμή στην περιοχή [0,?), συνήθως κανονικοποιείται μέσω μίας συνάρτησης στην περιοχή [-1,1]. Στην περίπτωσή μας χρησιμοποιήθηκε η συνάρτηση (x-1)/(x+1).

Πρακτικά, σε συνδυασμό με τη συνάρτηση που χρησιμοποιήθηκε, κανονικοποιημένες τιμές πάνω από 0.20 υποδηλώνουν ότι υπάρχει στην περιφέρεια 50% μεγαλύτερη συγκέντρωση ερευνητικής προσπάθειας σε κάποιο επιστημονικό τομέα απ’ ότι στο σύνολο της χώρας διότι (1.5-1)/(1.5+1) = 0.2].

Με βάση το διάγραμμα -τα δεδομένα του οποίου είναι αποτέλεσμα επεξεργασίας πρωτογενών στοιχείων από τη βιβλιογραφική βάση Web of Science της Thomson Reuters- προκύπτει ότι η περιφερειακή εξειδίκευση του ερευνητικού δυναμικού της Θεσσαλίας είναι διαχρονικά υψηλή σε επιστημονικά πεδία που είναι άμεσα συσχετισμένα με τον πρωτογενή τομέα (Κτηνιατρική, Γεωπονία και Επιστήμη των Τροφίμων) ενώ εμφανίζεται ως ανερχόμενο πεδίο η Βιοχημεία & Μοριακή Βιολογία που είναι οριζόντια υποστηρικτική τεχνολογία για τα παραπάνω. Όλοι οι υπόλοιποι πράσινοι κύκλοι είναι οι Ιατρικοί κλάδοι στους οποίους η Θεσσαλία είναι διαχρονικά υψηλή στην παραγωγή γνώσης.

Αυτά τα στοιχεία τα παρουσιάσαμε στο Υπουργείο Ανάπτυξης και στις 15 Οκτωβρίου έχουμε κληθεί να μιλήσουμε στα υπόλοιπα Πανεπιστήμια και σε Περιφέρειες της χώρας, αποτελώντας σύμφωνα με τους αξιωματούχους του Υπουργείου best practice για τη χώρα. Ως ανταμοιβή για την προσπάθεια που κάνουμε ως ΠΘ, χωρίς να ξεχωρίζω κανένα κρίκο του πανεπιστημίου (συναδέλφους, βοηθητικό και διοικητικό προσωπικό), γιατί στην επιτυχία αυτή συνέβαλαν όλοι που εργαζόμαστε στο ΠΘ, από τον δικό του χώρο ο καθένας, εισπράξαμε σήμερα την διαθεσιμότητα 33 συναδέλφων διοικητικών από το Υπουργείο Παιδείας. Μας είπατε από το Υπουργείο, να κάνουμε αυτούς τους πίνακες πριν το καλοκαίρι. Αποδείξαμε με στοιχεία ότι το ΠΘ ανήκει ως ένα μεσαίου μεγέθους πανεπιστήμιο, στα άριστα της χώρας. Θέλετε να προωθήσετε την ανταγωνιστικότητα και την αριστεία στη χώρα. Τι άλλο θα πρέπει να κάνουμε για να σας πείσουμε? Τι να πω στους φοιτητές μου? Πώς να κοιτάξω στα μάτια τους συναδέλφους διοικητικούς που μεγαλώσαμε μαζί, όταν ήρθα στο ΠΘ πριν 20 χρόνια από τις Ηνωμένες Πολιτείες, με τόσα όνειρα?

Κύριοι το πανεπιστήμιο δεν είναι περίπτερο. Είναι ο χώρος που θα στηριχθεί η ανάπτυξη της χώρας μας. Αν μας αφήσετε να την κάνουμε, και αν τη θέλετε φυσικά

Δημήτριος Κουρέτας
Αναπληρωτής Πρύτανη ΠΘ

Δευτέρα 23 Σεπτεμβρίου 2013

ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑΚΩΝ ΔΑΣΚΑΛΩΝ: Τώρα πια όλοι ξέρουμε

Δευτέρα, Σεπτεμβρίου 23, 2013
ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑΚΩΝ ΔΑΣΚΑΛΩΝ: Τώρα πια όλοι ξέρουμε
ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑΚΩΝ ΔΑΣΚΑΛΩΝ
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Τώρα πια όλοι ξέρουμε

Τώρα πια όλοι ξέρουμε. Η πολιτική της υποβάθμισης της δημόσιας ανώτατης παιδείας που πρώτα στραγγάλισε οικονομικά τα ιδρύματα και επιχείρησε να τα απαξιώσει πολλαπλά με κατευθυνόμενες δηλώσεις, έφτασε να πλήξει συγκεκριμένα και απτά και την ίδια την καρδιά των ΑΕΙ: το προσωπικό τους, διοικητικό και εκπαιδευτικό. Οι εργαζόμενοι που θα απολυθούν έχουν πια αριθμό, περιγράφονται, και σε λίγο, αν δεν ανατρέψουμε αυτήν την πολιτική, θα έχουν όνομα. Αλλά και οι διδάσκοντες έχουν ήδη αποψιλωθεί, με τις απώλειες θέσεων που καταργούνται μετά τις συνταξιοδοτήσεις, με την πολιτική των μη-διορισμών εκλεγμένων συναδέλφων, με την ουσιαστική κατάργηση των αναθέσεων διδασκαλίας του Π.Δ. 407/80 και σε Επιστημονικούς Συνεργάτες των ΤΕΙ.

Τώρα πια όλοι ξέρουμε. Αυτοί που στοχοποίησαν κάθε τομέα του δημοσίου, εκποιώντας δημόσια αγαθά και υπηρεσίες, αυτοί που καταστρέφουν τη δημόσια υγεία, τη δημόσια παιδεία, τη δημόσια τηλεόραση, αυτοί που ξεπουλάνε τη δημόσια περιουσία, δε θέλουν δημόσια ανώτατη εκπαίδευση. Γνωρίζουν ότι τα μεγάλα ΑΕΙ, κεντρικά και περιφερειακά που διακρίνονται διεθνώς για της επιδόσεις τους και αποτελούν φυτώρια νέων επιστημόνων, ερευνητών, δασκάλων και διανοουμένων δε θα μπορούν να λειτουργήσουν χάνοντας το μισό προσωπικό τους (διοικητικό, υποστηρικτικό της έρευνας και της εκπαίδευσης αλλά και εκπαιδευτικό). Γνωρίζουν ότι χωρίς ποιοτική εκπαίδευση, έρευνα και καινοτομία δεν μπορεί να υπάρξει κοινωνική και οικονομική ανασυγκρότηση της χώρας μας. Παρόλα αυτά, αμείλικτοι προχωρούν στο σχέδιο της καταστροφής που επινόησαν σε συνεργασία με τους οικονομικούς και πολιτικούς εντολοδότες τους: δεν θέλουν δημόσια ανώτατη εκπαίδευση υψηλού κύρους, θέλουν εκπαιδευτήρια επαγγελματικής κατάρτισης εργαζομένων χωρίς ελπίδα για αξιοπρεπή εργασία, χωρίς μόρφωση και κριτική σκέψη.

Τώρα πια όλοι ξέρουμε: για να τους σταματήσουμε εμείς οι ίδιοι πρέπει να αγωνιστούμε. Εμείς, όχι κάποιοι άλλοι στο όνομά μας. Εμείς, για τη ζωή μας και το μέλλον των παιδιών μας. Σήμερα, όχι αύριο. Δίπλα σε όσους και όσες αγωνίζονται για δουλειά και αξιοπρέπεια. Για την υπεράσπιση του κοινού πλούτου μιας κοινωνίας που λεηλατείται. Και δεν θα επιτρέψουμε στους κρατούντες να στρέψουν τον ένα αγώνα ενάντια στον άλλον, να συκοφαντήσουν τις διεκδικήσεις και να δαιμονοποιήσουν τους διαφορετικούς κλάδους εργαζομένων κάθε φορά με την ίδια πάντα τακτική του διαίρει και βασίλευε.

Είναι καιρός να αντιστρέψουμε τα ιδεολογήματα που εγκλωβίζουν και δυσφημούν τους αγώνες της πανεπιστημιακής κοινότητας:

Ανοικτό, όχι κλειστό πανεπιστήμιο μας φωνάζουν και μας φώναζαν: Αλήθεια πόσο ανοικτό θα είναι εκείνο το πανεπιστήμιο που θα χάσει το προσωπικό του, θα έχει δίδακτρα, θα παρέχει κατάρτιση μόνο και όχι γνώσεις, που δεν θα κάνει καθόλου έρευνα, που θα είναι προσβάσιμο μόνο από λίγους και όπου η ελευθερία της έκφρασης θα ποινικοποιείται; Ανοικτό σε ποιους; Σε τι; Αγωνιζόμαστε για να μην κλείσουν τα ΑΕΙ, για να μην εκποιηθούν και για να παραμείνουν ανοικτά στην κοινωνία, την κριτική και την ανάπτυξη της γνώσης.

Σύνεση μας ζητούν. Αίσθηση ευθύνης. Ευθύνης απέναντι σε ποιους; Απέναντι σε αυτούς που παραβιάζουν το σύνταγμα καταστρέφοντας το αυτοδιοίκητο των πανεπιστημίων, αποφασίζοντας αυθαίρετα περικοπές, συγχωνεύσεις ιδρυμάτων και υπηρεσιών, συρρικνώσεις γνωστικών αντικειμένων; Ευθύνη απέναντι σε αυτούς που στέρησαν τα ΑΕΙ από τα αποθεματικά τους και έβγαλαν στην αγορά την περιουσία τους; Ευθύνη απέναντι σε αυτούς που έσπευσαν να στελεχώσουν τα ΣΙ επιβάλλοντας βίαια νομοθετικές ρυθμίσεις και σήμερα αν δεν σιωπούν συνένοχα ψελλίζουν ανεύθυνες ανοησίες περί αριστείας και ανάπτυξης; Η ευθύνη μας ως δασκάλων που ορκίστηκαν να υπηρετούν τη δημόσια δωρεάν παιδεία είναι πάνω απ' όλα να αποτρέψουμε τη σχεδιασμένη καταστροφή.

Όσοι μιλούν για τη νομιμότητα που δήθεν παραβιάζουν οι αγώνες και οι αποφάσεις των διοικήσεων ας αναλογιστούν οι ίδιοι τι νομιμοποιεί την κυβέρνηση και τις αποφάσεις της. Ας μας απαντήσουν αν το καθεστώς έκτακτης ανάγκης που ζούμε έχει κάποια σχέση με τη δημοκρατική νομιμότητα. Η δική μας ευθύνη είναι σε τούτες τις συνθήκες ευθύνη υπεράσπισης ενός υπέρτερου αγαθού, του αγαθού της δημόσιας δωρεάν και ελεύθερης παιδείας.

Τώρα πια είναι φανερός ο τρόπος που επιδιώκουν να επιβάλλουν τις πολιτικές της καταστροφής: η κοινωνία δεν πείθεται, δεν συναινεί, μόνος δρόμος τους ο τρόμος και η ενστάλαξη μιας αίσθησης απελπισίας. «Ξαφνικός θάνατος», «fast track», «μηδενική ανοχή». Ο αντιμεταναστευτικός αυταρχισμός και η αντεργατική νομοθεσία συνδυάζονται με την καταδίωξη των μικροοφειλετών και την προστασία των επισήμων τοκογλύφων. Πόσο απέχουν αυτές οι πολιτικές από τον βίαιο και στοχευμένο αυταρχισμό του «αποφασίζομεν και διατάσσομεν»; Πόσο μακριά είναι από το μίσος που ενσταλάζει η Χρυσή Αυγή; Στη σκιά μιας πολιτικής δολοφονίας που στοχοποιεί και τρομάζει όποιον αντιστέκεται, οι επιλογές της κυβέρνησης φωτίζονται με καινούργιο φως: αστυνομοκρατούμενες πόλεις, απεργοί που αντιμετωπίζονται με τα ΜΑΤ και την επιστράτευση, αυστηροποίηση της νομοθεσίας, δικαστές που σπάνια ξεχωρίζουν από την εκτελεστική εξουσία. Μια κυβέρνηση που ασκεί βία στην κοινωνία και ιδιαίτερα τους εργαζόμενους μιλά για ακραίους, μιλά για άκρα που συναντώνται. Ακραία αντιδημοκρατική και ακραία ταυτισμένη με τα συμφέροντα των ισχυρών (ντόπιων και ξένων) που λεηλατούν μια κοινωνία, η μνημονιακή κυβέρνηση αποτελεί σήμερα την πιο ακραία απειλή για τη ζωή όλων μας και το μέλλον των παιδιών μας.

Τώρα πια κανείς δεν δικαιούται να ισχυρίζεται ότι δεν ξέρει. Είμαστε εδώ, στην καμπή ενός καθοριστικού αγώνα μακρύ και δύσκολου και τα διακυβεύματα είναι πεντακάθαρα. Δεν υπάρχουν κρυψώνες να περάσει κανείς απαρατήρητος και να μείνει αλώβητος. Όποιος και όποια ακολουθούν τον ατομισμό και την ιδιώτευση ας γνωρίζουν ότι αυτή η στάση είναι άκρως πολιτική. Όποιος και όποια αρνούνται την πλευρά του αγώνα υπηρετούν συνειδητά ή ασυνείδητα την καταστολή του.

Προτείνουμε:

Άμεση σύγκληση των συνελεύσεων των μελών ΔΕΠ/ΕΠ με προοπτική τη συνέχιση του αγώνα με 5/θήμερη απεργία. Ο στόχος διπλός: ενεργή συμπαράσταση στον αγώνα των εργαζομένων και διεκδίκηση των δικών μας αιτημάτων για οικονομική στήριξη των ΑΕΙ, διορισμούς, νέες θέσεις και αξιοπρεπείς μισθούς.

Συντονισμό όλων των συλλόγων των ΑΕΙ που βρίσκονται σε κινητοποίηση σε πανελλαδική κλίμακα. Άμεση συνάντηση εκπροσώπων των εργαζομένων, των φοιτητών και των μελών ΔΕΠ/ΕΠ με προοπτική την κοινή δράση. Κοινές απεργιακές επιτροπές και εκδηλώσεις ενημέρωσης ανά ίδρυμα (ή και ανά πόλη).

Άμεση και σκληρή καταγγελία της διοίκησης της ομοσπονδίας μας που αρνείται να αρθεί στο ύψος των περιστάσεων. Οι πανεπιστημιακοί δάσκαλοι βλέπουν με μεγάλη ανησυχία την ΠΟΣΔΕΠ να εξελίσσεται σε φορέα κυβερνητικού συνδικαλισμού και σε υπερασπιστή προνομιούχων καθηγητικών συντεχνιών ελευθέρων επαγγελματιών.

Στήριξη των αποφάσεων αναστολής της λειτουργίας των ιδρυμάτων που παίρνονται σε όλα τα επίπεδα της ακαδημαϊκής αυτοδιοίκησης (Σύγκλητοι, Σχολές, Τμήματα κ.λπ.)

Μαζί, με όσους αγωνίζονται για την υπεράσπιση των δημόσιων αγαθών και της ζωής τους θα μπορέσουμε να ανατρέψουμε τις πολιτικές της εκποίησης και του εκφασισμού. Τώρα πια είναι φανερό: ή εμείς ή αυτοί.

Εμείς. Όχι αυτοί.

Πανελλαδική Συνάντηση Πανεπιστημιακών Δασκάλων - 21/09/2013

Κυριακή 22 Σεπτεμβρίου 2013

Απαράδεκτη απόφαση του Συμβουλίου Διοίκησης του Π.Θ.

Κυριακή, Σεπτεμβρίου 22, 2013
Απαράδεκτη απόφαση του Συμβουλίου Διοίκησης του Π.Θ.

Αγαπητοί Συνάδελφοι του Π.Θ.

Εδώ και 2 εβδομάδες δίνουμε έναν για εμάς οικονομικά αιματηρό αγώνα, αλλά ωραίο και δίκαιο αγώνα, με ψηλά το κεφάλι, για να προασπίσουμε την δουλειά μας, την αξιοπρέπειά μας την ζωή μας.

Δεν αγωνιζόμαστε μόνο για την πάρτη μας, αλλά για όλους τους συναδέλφους των πανεπιστημίων, όλων των εργαζομένων στην πατρίδα μας που πλήττονται, που κατασυκοφαντούνται από τα πληρωμένα ΜΜΕ και τα τσιράκια τους, επειδή τυχαίνει να έχουν ακόμα δουλειά. 

Η κοινωνία του Βόλου και των άλλων πόλεων στη Θεσσαλία και αλλού, έχουν δικαίωμα να γνωρίζουν, ποιοι είναι ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΆ μαζί μας, σ' αυτόν τον αγώνα ζωής και θανάτου που κάνουμε, ποιοι είναι ΔΉΘΕΝ μαζί μας και ποιοι ουσιαστικά μας ΚΟΡΟΪΔΕΎΟΥΝ ΑΣΎΣΤΟΛΑ.

Τα απόνερα του μνημονιακού νόμου της Διαμαντοπούλου 4009, που μόνο στόχο έχει την ιδιωτικοποίηση των Πανεπιστημίων, δημιούργησαν ένα δήθεν όργανο διοίκησης, το Συμβούλιο του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, το οποίο κανείς δεν ξέρει τι κάνει, τι αρμοδιότητες ακριβώς έχει, ούτε καν ποιοι το απαρτίζουν είναι σε όλους γνωστό.

Αυτό λοιπόν το δήθεν όργανο συναντήθηκε χθες, με μόνο θέμα την απόλυση των 33 συναδέλφων μας. Η απόφαση που έβγαλε, μόνο θυμηδία και οργή προκαλεί σε όλους μας... Ένα γενικόλογο, έντεχνα και νομικίστικα ουδέτερα γραμμένο κείμενο, μιλάει για "πόρους", δηλαδή για νούμερα
("αποστέρησης πολύτιμων και απαραίτητων ανθρώπινων πόρων από το διοικητικό προσωπικό του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας") που θα χαθούν, και όχι για ανθρώπινες υπάρξεις που θα μείνουν άνεργοι, και ψυχικά καταρρακωμένοι. Καμία λέξη παραμυθίας -έτσι για τα μάτια του κόσμου βρε αδερφέ-, μόνο γενικόλογο και προσχηματικό μπλα-μπλα και προτροπή άλλων οργάνων του Πανεπιστημίου, να κάνουν κάτι, αντί για αυτούς. Καμία ουσιαστική υποστήριξη του αγώνα μας, ένα απαράδεκτο κείμενο, κοντολογίς ΜΑΣ ΔΟΥΛΕΥΟΥΝ!!!

Προσυπογράφω πλήρως την απάντηση που έδωσε σε αυτήν την απόφαση του ΣτΠ ο φίλος, καθηγητής Τάκης Πολίτης. Από εδώ και στο εξής έτσι πρέπει να απαντάμε σε κάθε πρόκληση απ' οπουδήποτε κι αν προέρχεται

Κι επειδή πλέον τα ψέμματα και οι ευγένειες τελείωσαν, πρέπει να μετρήσουμε τους φίλους και τους εχθρούς μας, παντού και στο πανεπιστήμιο και στην κοινωνία. Γι' αυτό βγάζω τα πάντα στη 'σέντρα'. Δημοσιεύω παντού και τα 2 κείμενα, να τα μάθουν όλοι. Να μάθουν όλοι ότι το λεγόμενο ΣτΠ ουσιαστικά μας εμπαίζει.

Έπεται συνέχεια...

Αποστόλης Μωραϊτόπουλος

***

Απόφαση του Συμβουλίου για τη διαθεσιμότητα των διοικητικών υπαλλήλων

Το Συμβούλιο του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, στη 16η/21-9-2013 συνεδρίαση του, συζήτησε εκτενώς τα προβλήματα που δημιουργούνται από την ενδεχόμενη εφαρμογή του μέτρου της διαθεσιμότητας για την ομαλή λειτουργία του ιδρύματος και θέλει να εκφράσει δημοσίως την κατηγορηματική του αντίθεση του σε αυτό.

Το Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας υφίσταται εδώ και 3 χρόνια πολλαπλά πλήγματα: υπέστη μια δραματική μείωση της κρατικής επιχορήγησης κατά 50% σε σχέση με το 2008, τα μέλη του (διδακτικό και διοικητικό προσωπικό) υπέστησαν μείωση των αποδοχών τους κατά 40%, ο αριθμός των εργαζομένων κάθε κατηγορίας συνεχώς μειώνεται ενώ ο αριθμός των εισακτέων φοιτητών συνεχώς αυξάνεται. Όπως επισημάναμε και στην επιστολή μας προς τον Υπουργό Παιδείας της 8ης Αυγούστου, η αναλογία διοικητικού προσωπικού προς φοιτητές είναι 1/50 καθιστώντας τη λειτουργία του ΠΘ ήδη προβληματική. Αντί άλλης ενέργειας, το Υπουργείο αποφάσισε την δημιουργία ενός πέμπτου πόλου εκπαίδευσης και έρευνας για το Πανεπιστήμιο μας, ιδρύοντας ένα νέο τμήμα χωρίς καμία τεκμηρίωση, επεκτείνοντας τη δράση του και σε άλλη Περιφέρεια της χώρας!

Σήμερα επίκειται η ανακοίνωση της αποστέρησης πολύτιμων και απαραίτητων ανθρώπινων πόρων από το διοικητικό προσωπικό του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, παρά την τεκμηριωμένη έκθεση της Διοίκησης που στηρίχθηκε στην πλήρη εφαρμογή των κριτηρίων που έθεσε το ίδιο το Υπουργείο, και απέδειξε ότι το Πανεπιστήμιο έχει έλλειμμα προσωπικού. Ταυτόχρονα παρατηρούμε ότι το Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας είναι το μοναδικό ελληνικό ΑΕΙ με έδρα σε πέντε πόλεις που πλήττεται από το μέτρο της διαθεσιμότητας, σε αντίθεση με άλλα πολυεδρικά ιδρύματα που δεν υφίστανται καμία απώλεια.

Εν όψει αυτών των δυσμενών εξελίξεων:  1ον καλούμε τον Πρύτανη του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας να εξαντλήσει τα νομικά μέτρα που διαθέτει ώστε να προσβάλλει τη νομιμότητα του μέτρου. 2ον καλούμε τη Διοίκηση του ΠΘ να προβάλλει δημοσίως τα αξεπέραστα προβλήματα λειτουργίας που δημιουργούνται με βάση και την ιδιαιτερότητα της πολυεδρικότητας του. Είμαστε πρόθυμοι να συμμετάσχουμε σε μια κοινή συνέντευξη τύπου Διοίκησης-Συμβουλίου-εργαζομένων όπως το έχουμε επανειλημμένα ζητήσει, εγγράφως και προφορικώς. 3ον καλούμε τη Σύγκλητο του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας να διερευνήσει εκ νέου τη δυνατότητα λειτουργίας του νέου Τμήματος Πληροφορικής και την ενδεχόμενη μετακίνηση των εκπαιδευτικών και διοικητικών λειτουργιών σε άλλη έδρα του ΠΘ.

Δηλώνουμε προς την ελληνική κοινωνία ότι τα Πανεπιστήμια δεν είναι δημόσιοι οργανισμοί που μπορούν να εξοικονομήσουν πόρους, αλλά φορείς εκπαίδευσης και έρευνας που προετοιμάζουν  τις επόμενες γενιές και συμβάλλουν στην ανάπτυξη της χώρας. Κάθε περαιτέρω περικοπή δαπανών ή προσωπικού θα οδηγήσει σε δραματική έκπτωση της ποιότητας του παρεχόμενου έργου προς την ελληνική κοινωνία και οικονομία.
***

Απάντηση στην απόφαση του ΣτΙ του Καθηγητή Τάκη Πολίτη


Βλέπω το mail «Απόφαση του Συμβουλίου για τη διαθεσιμότητα των διοικητικών υπαλλήλων» και το ανοίγω με ανυπομονησία, ενώ αυθόρμητα χαρούμενος σκέφτομαι: «Να βρε! Και το Συμβούλιο στηρίζει τους διοικητικούς». Αρχίζω να το διαβάζω, αλλά φευ, οποία απογοήτευσις…

Ούτε έστω μια κουβέντα από αυτές που πραγματικά χρειάζονται οι διοικητικοί. Οι λέξεις «συμπαράσταση», «αλληλεγγύη», «αξιοπρέπεια», «δικαίωμα», «υποστήριξη» απουσιάζουν από το κείμενο. Μια σκέψη μου περνάει φευγαλέα από το μυαλό: μήπως, λόγω αχρηστίας και πάντα υποσυνείδητα βέβαια, απουσιάζουν πλέον και από το λεξιλόγιο των μελών του Συμβουλίου;

Για την διαθεσιμότητα των διοικητικών υπαλλήλων μας γράφετε κ. Πρόεδρε, αλλά δεν φαίνεται να ανησυχείτε, εσείς και το Συμβούλιό σας, για το αν θα τεθούν σε διαθεσιμότητα (έτσι λέγεται κομψά η απόλυση, φαντάζομαι ότι το γνωρίζετε) ο Κώστας, η Μαρία, η Αθηνά, οι οποιοιδήποτε 33 συνάδελφοι μας διοικητικοί υπάλληλοι. Δεν ανησυχείτε για το αν θα έχουν την επόμενη μέρα να πληρώσουν το νοίκι τους, να ταΐσουν τα παιδιά τους, να ανταποκριθούν στις υποχρεώσεις τους…

Αυτό που σας ανησυχεί είναι η «…αποστέρηση πολύτιμων και απαραίτητων ανθρώπινων πόρων…». Θα σας καθησυχάσω λοιπόν! Σας υπενθυμίζω το ΕΣΠΑ, και ειδικότερα το ΕΣΠΑ της περιφέρειας Θεσσαλίας. Στις επιλέξιμες δαπάνες του προβλέπει και «ανθρώπινους πόρους» και μάλιστα με κόστος που μπορεί να είναι κατά πολύ χαμηλότερο ακόμα και των κατά 40% μειωμένων -όπως εσείς γράφετε- μισθών των διοικητικών υπαλλήλων. Ουπς! Ελπίζω να μην μπαίνουν ιδέες, ότι οι 33 είναι λίγοι, ότι με περισσότερους σε διαθεσιμότητα μπορούμε να κάνουμε –για το καλό της χώρας πάντα- ακόμα μεγαλύτερη οικονομία…

Απόφαση του Συμβουλίου σας μας στέλνετε κ. Πρόεδρε, αλλά δεν διαβάζω κάτι που εσείς και το Συμβούλιό σας αποφασίσατε να κάνετε για την αποτροπή της διαθεσιμότητας των απαραίτητων « για την ομαλή λειτουργία του ιδρύματος» (η έκφραση είναι δική σας) διοικητικών υπαλλήλων.  Αυτό που διαβάζω ότι αποφασίσατε να κάνετε, είναι να καλέσετε κάποιους άλλους να κάνουν διάφορες ενέργειες, επικοινωνιακού χαρακτήρα και αναμφισβήτητης αναποτελεσματικότητας. Στη βάση της βολικής λογικής της ανάθεσης, καλείτε: 1ον τον Πρύτανη του ΠΘ, 2ον τη Διοίκηση του ΠΘ, 3ον τη Σύγκλητο του ΠΘ, να κάνουν! Μάλιστα! Εξαιρετική στάση για ανώτατο όργανο διοίκησης Πανεπιστημίου…

Τελικά τι μας λέτε, εσείς και το Συμβούλιό σας κ. Πρόεδρε, με το κείμενο των 392 λέξεων που μας στείλατε; Απολύτως τίποτα! Ή μάλλον κάτι μας λέτε: ότι προθυμοποιείστε να βγείτε στα κανάλια, σε κοινή συνέντευξη τύπου με τους απεργούς διοικητικούς. Επιτρέψτε μου να σας πω αυτό: Να μην βγείτε στα κανάλια κ. Πρόεδρε, ούτε εσείς, ούτε το Συμβούλιό σας. Να παραμείνετε όσο το δυνατόν περισσότερο στην αφάνεια. Όσοι λιγότεροι σας γνωρίζουν, τόσο το καλύτερο για εσάς… 

Δυστυχώς, με καμία εκτίμηση

Τάκης Πολίτης
Αναπλ. Καθηγητής ΠΤΔΕ ΠΘ

Τρίτη 17 Σεπτεμβρίου 2013

Ανοιχτή επιστολή εργαζομένων στη Σχολή Αρχιτεκτόνων ΕΜΠ

Τρίτη, Σεπτεμβρίου 17, 2013
Ανοιχτή επιστολή εργαζομένων στη Σχολή Αρχιτεκτόνων ΕΜΠ
Εμείς, το διοικητικό προσωπικό της Σχολής Αρχιτεκτόνων ΕΜΠ, βρισκόμαστε σε διαδικασία κινητοποιήσεων εδώ και περίπου δύο εβδομάδες. Θέλουμε να εξηγήσουμε γιατί.

Τα στοιχεία που έχουμε μιλούν για διαθεσιμότητα των δύο τρίτων περίπου των διοικητικών υπαλλήλων του ιδρύματος. Αποσοβήθηκε προς το παρόν, έχει όμως προαναγγελθεί και είναι ζήτημα μηνών η διαθεσιμότητα σχεδόν των μισών εκλεγμένων διδασκόντων. Γνωρίζουμε τους ακριβείς αριθμούς, και οι αριθμοί αυτοί είναι αμείλικτοι.

Θα ακουστεί ίσως κοινότοπο –άλλωστε η κοινωνία έχει σκόπιμα και μεθοδικά εκπαιδευτεί να αντιμετωπίζει τέτοιου είδους δηλώσεις με καχυποψία– αλλά δεν πρόκειται για ένα στενόμυαλο, συντεχνιακό αίτημα μερικών εκατοντάδων ανθρώπων. Υπερασπιζόμαστε, προφανώς, το δικαίωμα του καθενός μας στη δουλειά. Ταυτόχρονα, όμως ο νους και η καρδιά μας βρίσκεται μαζί με όλους εκείνους που έχουν ήδη βιώσει την ανεργία, με όλους εκείνους για τους οποίους προμηνύεται το ίδιο. Και είναι –θα είμαστε– πολλοί.

Θέλουμε τη ζωή μας πίσω

Δεν περισσεύει κανείς, δεν θα δεχτούμε την απόλυση ούτε ενός, δεν διαγκωνιζόμαστε τη στιγμή αυτή για να περισώσουμε ο καθένας τον εαυτό του. Είναι δραματικό να χάνει κανείς τη δουλειά του, να ανατρέπεται η ζωή του σε μια νύχτα. Δεν το αγνοούμε: η ανεργία, η αγωνία, έχει ήδη χτυπήσει την πόρτα των οικογενειών και των φίλων μας. Δεν υποτιμούμε τον κίνδυνο ούτε για μια στιγμή. Θέλουμε τη ζωή μας πίσω -αλλά δεν υπερασπιζόμαστε μόνο τη δική μας καθημερινότητα. Υπερασπιζόμαστε την καθημερινότητα της Σχολής, από εδώ και πέρα με τον αγώνα μας, όπως το κάναμε μέχρι τώρα με τη δουλειά μας.

Δεν καθόμαστε, δεν βαριόμαστε, δεν τα πιάνουμε, δεν κλέβουμε. Εργαζόμαστε με εξαθλιωμένους μισθούς, αντέχοντας σε καθεστώς ανασφάλειας εδώ και πολύ καιρό, με κόπο πολύ και χρόνο -όχι από αυτόν που έχουμε, αλλά από το περίσσευμα ψυχής και αξιοπρέπειας του κάθε ενός από εμάς. Μαζί με τους δασκάλους και τους σπουδαστές μας προσπαθούμε και εμείς να κρατήσουμε τη Σχολή όρθια. Σε πείσμα των καιρών.

Ο,τι διακυβεύεται αυτή την ώρα δεν είναι μόνο η μοίρα του καθενός μας, αλλά κάτι απείρως ευρύτερο, που ακριβώς γι’ αυτόν τον λόγο αφορά πολλούς, πολύ περισσότερους από εμάς τους ίδιους: είναι το τι σημαίνει να υπάρχει και τι προσφέρει -στο σύνολο και όχι σε μία ή σε λίγες ομάδες- ένα καλό δημόσιο πανεπιστήμιο. Τι θα πει να συνεχίσει να λειτουργεί, πώς μπορεί να λειτουργήσει καλύτερα, τι συμβαίνει όταν υποβαθμίζεται η σπουδή και το πτυχίο, τι σημαίνει να λοιδορείται και να εξευτελίζεται με κάθε τρόπο ο θεσμός. Σε τι τελικά αποσκοπεί και πού θέλει να καταλήξει η καταιγιστική επίθεση που ζούμε σε βάρος του δημόσιου πανεπιστήμιου. Οχι γιατί είναι η πρώτη φορά, αλλά γιατί αυτή τη φορά, στην πολλοστή απόπειρα διάλυσης της δημόσιας παιδείας, δεν υπάρχουν ούτε επιφυλάξεις ούτε προσχήματα. Η επίθεση είναι σχεδιασμένη, αδίστακτη, αναίσχυντη.

Το να κλείνει ένα σχολείο, μια σχολή, ένα πανεπιστήμιο, δεν σημαίνει ότι κάποιο πρωί θα βρεις ένα λουκέτο στην πόρτα. Σημαίνει να χτυπήσεις σταδιακά, συστηματικά, ένα ένα, τα συστατικά του στοιχεία, εκείνα που είναι αυτονόητα για την ύπαρξή του – και μετά να το αφήσεις να καταρρεύσει, να σβήσει σιωπηλά. Δεν υπάρχει σχολείο χωρίς υποδομές και εγκαταστάσεις, κυρίως όμως δεν υπάρχει σχολείο χωρίς ανθρώπους.

Είναι συστατικό στοιχείο της Σχολής μας οι σπουδαστές της. Αλλά και οι δάσκαλοί της. Αλλά και οι άνθρωποι που δουλεύουμε, κάθε μέρα και για κάθε τι που συμβαίνει εδώ, πίσω από την οθόνη, πίσω από το γραφείο, μέσα στο εργαστήριο. Οπως είναι συστατικό στοιχείο της Σχολής μας η ενασχόληση με τον χώρο, η θέση της στο κέντρο, η σχέση της με τη γειτονιά που την περιβάλλει. Το ρίσκο που παίρνει –ή, αλλιώς, η δυνατότητα που διεκδικεί– να ακούει και να αποκρίνεται, κάθε μέρα, στον σφυγμό μιας πόλης που δοκιμάζεται. Και αποκρίνεται με πολλούς τρόπους. Δυσφημιζόμενη. Κάποτε απειλούμενη. Καμιά φορά με κίνδυνο. Ισως με απώλειες. Και, χρόνια τώρα, με μια διαρκή ευαισθησία.

Δεν… ξεχνάμε

Ζούμε –ζήσαμε ώς τώρα– σ’ έναν χώρο που είναι εγγεγραμμένος στο συλλογικό υποσυνείδητο του λαού μας μέσα από δρόμους που δεν ξεχνιούνται. Η ματωμένη καγκελόπορτα που συνέθλιψε το τανκ μαζί με τα σώματα των φοιτητών και φοιτητριών στις 17 Νοέμβρη του ’73 είναι ακόμα στο προαύλιό μας, εδώ στην οδό Πατησίων. Αυτή η πόρτα φυλάχτηκε από γενιές φοιτητών, εργαζομένων και δασκάλων εκεί που έπεσε, για να μην επιτρέψει να ξεχαστεί ποτέ αυτό που σήμερα μας επιβάλλουν να ξεχάσουμε: το Πολυτεχνείο. Εμείς, δεν τη βλέπουμε μόνο στις επετείους –τη βλέπουμε κάθε μέρα, ερχόμενοι και φεύγοντας από τη δουλειά μας. Αυτήν τη δουλειά που δεν ξέρουμε αν θα έχουμε αύριο.

Ζούμε –είχαμε την τύχη να ζήσουμε ώς τώρα– σ’ έναν χώρο με μνήμες συγκλονιστικές, με ιστορία περήφανη. Το Πολυτεχνείο υπάρχει από το 1836 – δεν θέλουμε να αφήσουμε να το κλείσουν τώρα, έτσι. Εξακολουθεί να αντανακλά, σ’ αυτούς τους καιρούς τους δυσοίωνους, συμβολισμούς, μνήμες, ίχνη – ψήγματα αλλοτινών, καλύτερων στιγμών. Συνεχίζει να παράγει και να εκπέμπει. Διατηρεί μια ολοζώντανη, δημιουργική, δροσερή, γλυκιά καθημερινότητα. Το Πολυτεχνείο δεν είναι κέντρο ανομίας, και στην Αρχιτεκτονική θα έχουμε γιορτή. Σας καλούμε να είστε όλοι εκεί.

Εργαζόμενοι Σχολής Αρχιτεκτόνων ΕΜΠ

Αθήνα, 15 Σεπτεμβρίου 2013.

Πέμπτη 12 Σεπτεμβρίου 2013

Απεργία από Δευτέρα 16/9 μέχρι Παρασκευή 20/9 των μελών ΔΕΠ Πανεπιστημίου Αιγαίου

Πέμπτη, Σεπτεμβρίου 12, 2013
Απεργία από Δευτέρα 16/9 μέχρι Παρασκευή 20/9 των μελών ΔΕΠ Πανεπιστημίου Αιγαίου
Απόφαση Γενικής Συνέλευσης
του Συλλόγου ΔΕΠ Πανεπιστημίου Αιγαίου (12/9/13)

Απεργία από Δευτέρα 16/9 μέχρι Παρασκευή 20/9

Σύμφωνα με την ανακοίνωση του Κεντρικού Συμβουλίου του Συλλόγου μας (3/09/13), την οποία υιοθετούμε:
Η συγκυβέρνηση Ν.Δ.-ΠΑ.ΣΟ.Κ. σε συνεργασία με την Τρόικα συνεχίζει την προσπάθεια διάλυσης της δημόσιας ανώτατης εκπαίδευσης. Στο πλήθος των βάρβαρων αντεργατικών μέτρων που έχουν ήδη εφαρμοστεί, έρχονται να προστεθούν οι διαθεσιμότητες/απολύσεις 12.500 εργαζομένων στο δημόσιο τομέα μέχρι το τέλος Σεπτεμβρίου, ανάμεσά τους και 1765 διοικητικοί υπάλληλοι, ΕΤΕΠ, ΕΕΔΙΠ, που θα έρθουν να προστεθούν στις στρατιές των ανέργων. Μέχρι το τέλος του 2014 θα πρέπει να έχουν απολυθεί 14000 εργαζόμενες/οι ακόμη. Οι δηλώσεις περί «εξυγίανσης» του δημόσιου τομέα και αναβάθμισης των παρεχόμενων υπηρεσιών δεν είναι παρά η κυνική προσπάθεια για τη νομιμοποίηση μιας επικίνδυνης πολιτικής. Όσο για την «αξιολόγηση» των δομών δεν είναι παρά το πρώτο βήμα για τις μαζικές απολύσεις και τη διάλυση του δημοσίου.
Οι διαθεσιμότητες/απολύσεις αυτές θα διαμορφώσουν οριακή συνθήκη διάλυσης και αδυναμία λειτουργίας για την ανώτατη εκπαίδευση. Τα πανεπιστήμια και ΤΕΙ βρίσκονται σε τραγική κατάσταση τόσο από τις αντιδραστικές αλλαγές των τελευταίων χρόνων (Νόμοι Διαμαντοπούλου – Αρβανιτόπουλου), όσο και από τη συστηματική υποχρηματοδότηση, την καθυστέρηση του διορισμού των εκλεγμένων μελών ΔΕΠ, τη διαφαινόμενη κατάργηση των πιστώσεων για συμβασιούχους διδάσκοντες με βάση το ΠΔ 407/80.
Το νομοσχέδιο που ψηφίστηκε για το "νέο λύκειο" εντείνει τους ταξικούς φραγμούς στην εκπαίδευση, αναγκάζοντας τους γονείς να πληρώνουν από την τσέπη τους μια εκπαίδευση παραδομένη, ως πεδίο κερδοφορίας, στις δυνάμεις του κεφαλαίου. Με τον ίδιο τρόπο αντιμετωπίζουν κάθε δημόσιο αγαθό: την υγεία, την ασφάλιση, την ενέργεια, τις συγκοινωνίες.
Η ηγεσία της ΠΟΣΔΕΠ αποδεικνύεται ότι έχει διαλέξει το ρόλο του κυβερνητικού υπαλλήλου. Η αγωνιστική απάντηση πρέπει να έρθει από τους ίδιους τους Συλλόγους ΔΕΠ σε συντονισμό με τους άλλους εργαζομένους στα πανεπιστήμια και τα ΤΕΙ (διοικητικούς, ΕΤΕΠ, ΕΕΔΙΠ), τους φοιτητές αλλά και συνολικά το εργατικό και λαϊκό κίνημα.

Στο παραπάνω πλαίσιο θεωρούμε ότι σήμερα δεν υπάρχει άλλος δρόμος από το μαζικό και ανυποχώρητο αγώνα, σε συντονισμό με το υπόλοιπο εκπαιδευτικό και εργατικό κίνημα. Το δρόμο το δείχνουν οι απεργίες των διοικητικών υπαλλήλων, η απεργία της ΟΛΜΕ, οι απεργίες που έχουν ήδη αποφασίσει άλλοι σύλλογοι ΔΕΠ σε όλη την Ελλάδα.
Και απαιτούμε:
- Να μην γίνει καμιά διαθεσιμότητα υπαλλήλου, ΕΤΕΠ, ΕΕΔΙΠ στην ανώτατη εκπαίδευση και σε όλο το δημόσιο. Καλούμε τις πρυτανικές αρχές και τη σύγκλητο να απορρίψουν τις διαθεσιμότητες και να μην συμπράξουν με τη στάση τους στις μαζικές απολύσεις. Να μην υπογραφεί από τους πρυτάνεις καμία διαπιστωτική πράξη ούτε να δοθεί στην κυβέρνηση οποιαδήποτε ονομαστική ή άλλη κατάσταση που θα αξιοποιηθεί για απολύσεις διοικητικών υπαλλήλων.
- Να γίνουν τώρα όλοι οι διορισμοί των εκλεγμένων μελών ΔΕΠ, ΕΕΔΙΠ, ΕΤΕΠ χωρίς άλλη καθυστέρηση.
- Να δοθούν πιστώσεις συμβασιούχων διδασκόντων για τις πραγματικές ανάγκες των τμημάτων. Είμαστε αντίθετοι σε κάθε προσπάθεια να μειωθούν τεχνητά οι ανάγκες των Τμημάτων σε διδάσκοντες, όπως π.χ. μέσα από κατάργηση μαθημάτων και με αυτή την έννοια διαφωνούμε με την πρόσφατη σχετική απόφαση της Συγκλήτου. Επιμένουμε ότι τα Τμήματα πρέπει να διεκδικούν το σύνολο των διδασκόντων που αναλογούν στα προγράμματα σπουδών τους.
- Να δοθεί τώρα χρηματοδότηση στην ανώτατη εκπαίδευση για να μην καταρρεύσει.

Επιπλέον παλεύουμε για την ανατροπή:
- των αντιεκπαιδευτικών νόμων των τελευταίων χρόνων, πρώτο βήμα για μια ανώτατη εκπαίδευση πραγματικά δημόσια, δωρεάν και δημοκρατική,
- της μνημονιακής εξαθλίωσης
- της καταπάτησης κάθε έννοιας δημοκρατίας στο όνομα της εξυπηρέτησης των πιστωτών.
- της πολιτικής κυβέρνησης και Τρόικας

Διακηρύσσουμε
Την πλήρη και αμέριστη συμπαράστασή μας στον αγώνα των διοικητικών συναδέλφων μας. Η απεργία τους είναι και δική μας. Είμαστε στο πλευρό τους και τους στηρίζουμε σε κάθε βήμα, σε κάθε απόφαση που θα πάρουν για να περιφρουρήσουν την απεργία τους. Συντονιζόμαστε μαζί τους σε κάθε βήμα με κοινές συσκέψεις, εκδηλώσεις, συνελεύσεις.

Και αποφασίζουμε
- Πενθήμερη απεργία από την Δευτέρα 16/9 μέχρι και Παρασκευή 20/9 και Νέα Γενική Συνέλευση την Παρασκευή 20/09.
- Στήριξη όλων των πανεκπαιδευτικών και απεργιακών συλλαλητηρίων και τοπικά και στην Αθήνα.
- Συντονισμό με τους υπόλοιπους Συλλόγους ΔΕΠ ενάντια στην απεργοσπαστική πρακτική της ΠΟΣΔΕΠ. Συντονισμό με τους συλλόγους διοικητικών υπαλλήλων όλων των πανεπιστημίων, με τους συλλόγους εκπαιδευτικών, με φορείς από υγεία και άλλους κλάδους, τόσο τοπικά όσο και κεντρικά, και ανταποκρινόμαστε στο κάλεσμά τους για συντονισμό, κοινές συσκέψεις και κοινό βηματισμό.

Με την ενότητα, την αλληλεγγύη, την κλιμάκωση των αγώνων θα δώσουμε απάντηση στην κλιμάκωση της βαρβαρότητας, θα υπερασπιστούμε τις/τους συναδέλφους, θα ανατρέψουμε την επιχείρηση διάλυσης και ιδιωτικοποίησης της δημόσιας παιδείας!

Δευτέρα 9 Σεπτεμβρίου 2013

ΑΝΟΙΚΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΩΝ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ ΤΟΥ Π.Θ.

Δευτέρα, Σεπτεμβρίου 09, 2013
ΑΝΟΙΚΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΩΝ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ ΤΟΥ Π.Θ.
ΑΝΟΙΚΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ
ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΝΕΟΥΣ ΠΡΩΤΟΕΤΕΙΣ ΦΟΙΤΗΤΕΣ ΚΑΙ ΦΟΙΤΗΤΡΙΕΣ
Βόλος, 9 Σεπτεμβρίου 2013
Αγαπητοί γονείς, αγαπητοί φοιτητές και φοιτήτριες,
Εμείς, οι εργαζόμενοι, μαζί με τους Καθηγητές μας, σας καλωσορίζουμε στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας. Σας συγχαίρουμε, φοιτητές, φοιτήτριες και τους γονείς που σας στήριξαν, καθώς γνωρίζουμε καλά, πόσο κοπιάσατε για να κάνετε πράξη το όνειρο σας, να σπουδάσετε σε ένα καλό δημόσιο, υψηλού κύρους, ελληνικό πανεπιστήμιο.
Σήμερα, την ώρα που στο Ίδρυμα μας ετοιμαζόμαστε να ξεκινήσουμε το ακαδημαϊκό έτος, να εγγράψουμε τους νεοεισαχθέντες προπτυχιακούς και μεταπτυχιακούς φοιτητές του, να αποχαιρετήσουμε τους επιτυχημένους διπλωματούχους του, να αρχίσουμε το νέο πρόγραμμα σπουδών, να ανοίξουμε τις αίθουσες διδασκαλίας και τα εργαστήρια, συνέβη κάτι περίεργο και δραματικό ταυτόχρονα.
Η κυβέρνηση ανακοίνωσε πως θέτει σε διαθεσιμότητα 1765 εργαζόμενους μας διοικητικούς υπαλλήλους σε όλα τα ΑΕΙ και ΤΕΙ. Την ίδια στιγμή προαναγγέλλει την διαθεσιμότητα του 40% των καθηγητών, στο επόμενο έτος, όπως και νέες  διαθεσιμότητες διοικητικών υπαλλήλων στους επόμενους μήνες. Τις οικονομικές δυνατότητες μας τις έχει ήδη μειώσει κάτω από μισό: Τα κονδύλια για τα μαθήματα, για τα κτίρια, για τις βιβλιοθήκες, για τους μισθούς. Παράλληλα απέλυσε τους συμβασιούχους διδάσκοντες, αρνείται επί χρόνια να διορίσει τους νεοεκλεγμένους λέκτορες και καθηγητές, ενώ οι σχολές αιμορραγούν από τις συνταξιοδοτήσεις.
Συγχρόνως όμως αύξησε τον αριθμό των εισακτέων του Πανεπιστημίου μας. Δηλαδή με κατά 20 – 30% λιγότερους διοικητικούς, με λιγότερους καθηγητές, με ελάχιστους προϋπολογισμούς, θα πρέπει να εκπαιδεύσουμε εκατοντάδες περισσότερους φοιτητές και φοιτήτριες. Πως θα γίνει αυτό; Προφανώς θα μειωθούν τα μαθήματα, θα σταματήσουν τα δωρεάν συγγράμματα, θα κλείσουν οι βιβλιοθήκες, θα διαλυθούν οι γραμματείες, θα ρημάξουν κτίρια, θα κλείσουν εργαστήρια και μεταπτυχιακά προγράμματα. Το Πανεπιστήμιο εν ολίγοις ωθείται να μετατραπεί σε ένα ίδρυμα μεταλυκειακής κατάρτισης, σε ένα ΙΕΚ. Με εύκολα, γρήγορα πτυχία για ένα σίγουρο άνεργο μέλλον, με ελάχιστους εξαθλιωμένους εργαζόμενους και καθηγητές και που δεν θα νοιάζονται πως θα διδάξουν, αλλά πως θα επιβιώσουν. Τότε θα σας ζητήσουν και δίδακτρα επιπλέον, καθώς οι σπουδές δεν θα βγαίνουν.  Αυτό δεν θα συμβεί στο μακρινό μέλλον, συμβαίνει τώρα: Την τριετία των Μνημονίων σημαντικές κατακτήσεις κατεδαφίζονται. Ανάμεσά τους, η δημόσια και δωρεάν εκπαίδευση που επιχειρείται σταδιακά να περάσει στα χέρια ασύδοτων επιχειρηματικών συμφερόντων. Τα δημόσια σχολεία όπως και τα Πανεπιστήμια συγχωνεύονται, οι εκπαιδευτικοί έχουν υποστεί δραματικές περικοπές και χιλιάδες από αυτούς δεν θα βρίσκονται στην τάξη το Σεπτέμβριο, η χρηματοδότηση συρρικνώνεται, το πιο εκλεκτό τμήμα της κρατικής τεχνικής εκπαίδευσης καταργήθηκε, για να επωφεληθούν γνωστοί εκπαιδευτικοί πολυοργανισμοί. Στόχος της πολιτικής αυτής η βαθμιαία εξαφάνιση του δημόσιου σχολείου και Πανεπιστημίου και η πλήρης επικράτηση ενός πλήρως διεφθαρμένου εκπαιδευτικού μοντέλου, όπου απολυτήρια και πρόσβαση στο Πανεπιστήμιο θα έχουν μόνο όσοι έχουν τη δυνατότητα να πληρώσουν.


Αγαπητοί γονείς, αγαπητοί φοιτητές και φοιτήτριες,
Υπό αυτές τις συνθήκες, αποφασίσαμε ότι δεν μπορούμε να λειτουργήσουμε άλλο, να υπομείνουμε άλλο τον κατήφορο. Δεν μπορούμε να περιμένουμε πότε θα απολυθεί και ο επόμενος διπλανός μας μέχρι να έλθει η σειρά μας, πότε θα πάψουμε να έχουμε υπολογιστή, γραφείο, αίθουσα διδασκαλίας, αμφιθέατρο, εργαστήριο έρευνας. Πότε θα καταργήσουμε σχολές, πότε οι φοιτητές μας θα αναγκαστούν να πληρώνουν δίδακτρα για να διδάσκονται. Δεν μπορούμε να φανταστούμε πως είναι δυνατόν, συνάνθρωποι μας που στις 16 Σεπτεμβρίου θα βρίσκονται στον δρόμο, νέοι με παιδιά, με άλλους απολυμένους ή ανέργους στις οικογένειες τους, θα κάθονται λίγο πριν μαζέψουν τα πράγματα από το γραφείο τους, στις γραμματείες των σχολών, να εγγράφουν χαμογελαστοί τους φοιτητές μας, πως οι διδάσκοντες οι οποίοι θα γνωρίζουν ότι σε λίγους μήνες θα έχουν την ίδια τύχη, θα βρουν το κουράγιο να διδάξουν στα αμφιθέατρα, να σταθούν όρθιοι και αξιοπρεπείς σαν πανεπιστημιακοί δάσκαλοι.
Μα θα μας πείτε: η Ελλάδα έχει ήδη ένα εκατομμύριο ανέργους, η Αθήνα σαράντα χιλιάδες αστέγους στα πεζοδρόμια της, το ένα τρίτο των νοικοκυριών βρίσκεται κάτω από το όριο της φτώχειας, οι μισθοί όσων έχουν την τύχη ακόμη να πληρώνονται έχουν μειωθεί στο μισό ή στο ένα τρίτο. Ναι, έτσι είναι! Και εσείς βρίσκεστε στην ίδια κατάσταση, ο κάθε γονιός από εσάς μπορεί να είναι άνεργος, το κάθε σπίτι κινδυνεύει με πλειστηριασμό, το μηνιάτικο δεν βγαίνει, ούτε οι σπουδές των παιδιών σας. Δεν ξέρετε αν και πως θα καταφέρουν να πάρουν κάποτε το πτυχίο τους.
Το γνωρίζουμε και εμείς, είμαστε άνθρωποι σαν και εσάς, με οικογένειες, με μικρά παιδιά ή με παιδιά που σπουδάζουν. Περάσαμε από τους ίδιους δρόμους, τα ίδια θρανία. Βρεθήκαμε να υπηρετούμε ένα σπουδαίο ακαδημαϊκό ίδρυμα, με κύρος.
Αν κλείσετε για λίγο τα αυτιά σας, στη χαμηλού επιπέδου εγχώρια ειδησεογραφία και αναζητήστε τις διεθνείς κατατάξεις θα δείτε πόσο ψηλά βρίσκονται πολλά ελληνικά Πανεπιστήμια στον κόσμο.
Αγαπητοί γονείς, αγαπητοί φοιτητές και φοιτήτριες,
Ο μεγάλος χαμένος των ακραίων αυτών νεοφιλελεύθερων επιλογών για την Παιδεία είναι τα παιδιά σας, τα παιδιά μας, τα παιδιά των εργαζόμενων, των άνεργων, των φτωχών. Λίγα γράμματα και μετά αγώνας για το μεροκάματο, θα είναι η προδιαγεγραμμένη πορεία όσων δεν θα έχουν την οικονομική δυνατότητα να εξαγοράσουν εξετάσεις και τίτλους σπουδών για να βρουν μια θέση στον ήλιο. Τα όνειρά τους για μια καλύτερη ζωή θα θαφτούν κάτω από τη βουλιμία της πολιτικής, της επιχειρηματικής και της κοινωνικής ελίτ που θέλει να εξασφαλίσει για τα δικά της τέκνα τις καλύτερες δυνατές σπουδές και τις πιο ακριβοπληρωμένες θέσεις εργασίας. Μετά από πολλά χρόνια η εκπαίδευση γίνεται και πάλι μοχλός αναπαραγωγής ανισοτήτων και παγίωσης των ταξικών διαφορών, οι οποίες στην περίοδο της κρίσης έχουν οξυνθεί σε τέτοιο βαθμό, ώστε η χώρα να είναι αυτή τη στιγμή βαθιά διαιρεμένη. Οι προσπάθειες γενεών εργαζομένων για να λειανθούν οι οικονομικές, οι κοινωνικές και οι εκπαιδευτικές ανισότητες κινδυνεύουν να ματαιωθούν από μια βαθιά αντιλαϊκή, αντεργατική και αντιεκπαιδευτική πολιτική που περιφρονεί την κοινωνία και έχει ως μόνο στόχο της την εξυπηρέτηση ιδιοτελών συμφερόντων.
ΧΡΕΟΣ ΌΛΩΝ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ Η ΠΡΟΑΣΠΙΣΗ ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΥ ΑΓΑΘΟΥ ΤΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ


Για όλους αυτούς τους λόγους λοιπόν, αγαπητοί γονείς, αγαπητοί φοιτητές και φοιτήτριες,
Εμείς οι εργαζόμενοι του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, αποφασίσαμε να σταθούμε με το κεφάλι ψηλά, όχι  μοιραίοι και άβουλοι. Θα κάνουμε ότι περνάει από το χέρι μας μαζί με την υπόλοιπη πανεπιστημιακή κοινότητα, για να παραδώσουμε στις επόμενες γενιές, το ίδιο και καλύτερο Πανεπιστήμιο από αυτό που μας παραδόθηκε. Γι’ αυτό  σας ζητάμε να έλθετε εδώ, μαζί μας, να σταθείτε δίπλα μας στον ωραίο αγώνα που ξεκινάμε. Ο αγώνας δεν είναι συντεχνιακός, αλλά υπαρξιακός, είναι μάχη επιβίωσης για όλους μας, εργαζόμενους στο δημόσιο και στον ιδιωτικό τομέα. Στον αγώνα αυτό σας καλούμε να βρεθείτε δίπλα μας για να ανατρέψουμε τις άθλιες μνημονιακές πολιτικές, για να ξαναγυρίσει η ελπίδα, για ένα καλύτερο αύριο για εμάς και για τα παιδιά μας.

Τετάρτη 4 Σεπτεμβρίου 2013

Ο ρόλος του υποστηρικτικού προσωπικού των ΑΕΙ και η «ωρολογιακή βόμβα» των διαθεσιμοτήτων Του Δ. Δαμίγου

Τετάρτη, Σεπτεμβρίου 04, 2013
Ο ρόλος του υποστηρικτικού προσωπικού των ΑΕΙ και η «ωρολογιακή βόμβα» των διαθεσιμοτήτων Του Δ. Δαμίγου
"Τα ελληνικά ΑΕΙ λειτουργούν, σήμερα, όχι απλά με πολύ χειρότερους όρους από αυτά της αλλοδαπής αλλά σε οριακές συνθήκες ως προς το σκοπό που καλούνται να επιτελέσουν. Κι αυτό επιτυγχάνεται χάρη στο μεράκι, στο φιλότιμο, στην αυταπάρνηση του διδακτικού, ερευνητικού και υποστηρικτικού προσωπικού των Ιδρυμάτων."
Τις τελευταίες μέρες, με αφορμή τις ανακοινώσεις για το νέο «κύμα» διαθεσιμότητας που αφορά, σύμφωνα με τα δημοσιεύματα, 1.765 υπαλλήλους (κυρίως ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου) των Πανεπιστημίων και ΤΕΙ, αναζωπυρώθηκε μια – υφέρπουσα – συζήτηση αναφορικά με την αναγκαιότητα και το πλήθος του υποστηρικτικού προσωπικού[1] των ΑΕΙ. Όχι τυχαία, η συζήτηση αυτή πηγάζει βασικά από κυβερνητικούς κύκλους και, σε ορισμένες περιπτώσεις, βρίσκει ένθερμους υποστηρικτές κι εντός των ΑΕΙ, κυρίως από μέλη ΔΕΠ.

Μάλιστα, το Υπουργείο σε πρόσφατο έγγραφό του (το υπ’ αριθμ. 113287/14-8-2013/ΙΒ) επικαλείται κάποια αόριστα ποσοτικά και ποιοτικά κριτήρια και κάποιους ποσοτικούς και ποιοτικούς δείκτες (μία Διεύθυνση Διοικητικών Υπηρεσιών ανά Σχολή, η οποία θα στελεχώνεται με 12 εργαζόμενους). Από τα δεδομένα αυτά και διάφορες «διαρροές», η εικόνα που διαμορφώνεται είναι τουλάχιστον εφιαλτική: μεταξύ 30% και 70% του υπηρετούντος προσωπικού φέρεται να οδηγείται σε διαθεσιμότητα και από εκεί στον προθάλαμο της απόλυσης!

Αν μπορέσει κάποιος να προσπεράσει την ανθρώπινη διάσταση αυτής της τραγωδίας (πράγμα ομολογουμένως δύσκολο, καθώς με τους ανθρώπους αυτούς έχουμε πολυετείς κοινές διαδρομές και αγωνίες μέσα στο Ίδρυμα) και τις πολιτικές πτυχές του προβλήματος υιοθετώντας το πλέον κοινότοπο «επιχείρημα» που δημιουργεί ο κοινωνικός αυτοματισμός («ξέρετε πόσοι άνθρωποι έχουν χάσει τη δουλειά τους στον ιδιωτικό τομέα;»), τότε μια «τεχνοκρατική» προσέγγιση θα πρέπει να δώσει απάντηση σε δύο βασικά ερωτήματα, αξιοποιώντας και τη διεθνή εμπειρία:

(α)   Ποια είναι η σημασία του υποστηρικτικού προσωπικού στη διοικητική, εκπαιδευτική και ερευνητική λειτουργία ενός ΑΕΙ;
(β)   Ποιος αριθμός υποστηρικτικού προσωπικού θεωρείται επαρκής;

Ως προς το πρώτο ερώτημα, η απάντηση για τη συντριπτική πλειοψηφία του διδακτικού προσωπικού, τουλάχιστον στο ΕΜΠ, ευελπιστώ ότι θα ήταν προφανής: δεν μπορεί να υπάρξει ΑΕΙ χωρίς το υποστηρικτικό του προσωπικό. Πολύ δε περισσότερο, από τη στιγμή που η ζοφερή πραγματικότητα έχει οδηγήσει το ΕΜΠ και άλλα ελληνικά ΑΕΙ, σε μια πολύπλευρη αξιοποίηση του προσωπικού αυτού όχι μόνο στη διοικητική αλλά και στην εκπαιδευτική (π.χ. επιτηρήσεις, βοήθεια σε εργαστηριακά μαθήματα, κλπ.) και στην ερευνητική διαδικασία (όπως εύκολα αποδεικνύεται όχι μόνο από τα τυπικά υψηλά προσόντα του προσωπικού αλλά και από τα βιογραφικά τους, π.χ. συμμετοχή σε επιστημονικές εργασίες). Τα σημεία αυτά, άλλωστε, επισημαίνονται και στην από 25/8/2013 απόφαση της Συγκλήτου του ΕΜΠ.

Η αναγνώριση της βαρύτητας του ρόλου του υποστηρικτικού προσωπικού, έστω και σε αμιγώς διοικητικές και τεχνικές θέσεις, επισημαίνεται όμως και στη διεθνή βιβλιογραφία και πρακτική. Για παράδειγμα, στην Έκθεση Higher Education Management Review[2] (Graham, 2009[3]), αναφέρεται χαρακτηριστικά: “… the key resource for universities is their academic and general staff[4]…”, συνεχίζοντας “…general staff not only support and facilitate teaching and research, but also contribute significantly to the effectiveness of universities by providing expertise and skills in management, policy development, student administration, curriculum development, budget administration, infrastructure and marketing…”. Ο Middleton (2006)[5] περιγράφει τα αποτελέσματα μιας έρευνας που πραγματοποιήθηκε από το Υπουργείο Παιδείας της Νέας Ζηλανδίας[6], συνθέτοντας αποτελέσματα από 146 μελέτες αναφορικά με τις επιπτώσεις των υποστηρικτικών υπηρεσιών και των ακαδημαϊκών προγραμμάτων στις επιδόσεις των προπτυχιακών φοιτητών. Το κεντρικό συμπέρασμα ήταν ότι η συμβολή του υποστηρικτικού προσωπικού είναι κομβικής σημασίας στην επίτευξη των ακαδημαϊκών αποτελεσμάτων, αναφέροντας επί λέξει: “…the contribution of nonteaching staff is also central to those outcomes. In other words, while excellent teaching is necessary to achieve positive academic outcomes in a tertiary institution, it is in itself not sufficient…”. Επίσης, η Graham (2012)[7] αναδεικνύει, χρησιμοποιώντας ως περίπτωση μελέτης το University of Technology Sydney (UTS), τη συμβολή του υποστηρικτικού προσωπικού στην επίτευξη υψηλών ακαδημαϊκών επιδόσεων επισημαίνοντας την αλλαγή της «ταυτότητάς» του μέσα σε ένα ταχέως εξελισσόμενο ακαδημαϊκό και τεχνολογικό περιβάλλον, επισημαίνοντας και τα ευρήματα του Bassnett (2005)[8]: “…(professional staff) are having to take on all kinds of tasks that would once have been done by academics…”. Αντίστοιχα αποτελέσματα καταγράφονται σε μια σειρά άλλων επιστημονικών ερευνών (π.χ. Welsh & Metcalf, 2003[9], Szekeres, 2004[10], Whitchurch, 2008[11], Graham, 2010[12], κ.ά.).

Η σημασία και η βαρύτητα του υποστηρικτικού προσωπικού στο ρόλο που επιτελούν τα ΑΕΙ δεν απαντά ωστόσο στις θέσεις του Υπουργείου Παιδείας για πλεονάζον προσωπικό 1700 και πλέον εργαζομένων, με βάση «…ποιοτικούς και ποσοτικούς δείκτες σύμφωνα με τη διεθνή πρακτική…»[13].  Μολονότι οι ποσοτικοί δείκτες δεν μπορούν να συλλάβουν και να απεικονίσουν τις ιδιαιτερότητες της εκπαιδευτικής διαδικασίας (π.χ. την ανάγκη υποστήριξης εργαστηριακών μαθημάτων), ακολούθως χρησιμοποιείται, χωρίς να υιοθετείται, η «ποσοτική» λογική που επικαλείται το Υπουργείο Παιδείας προκειμένου να αναδειχθεί, με τα δικά του επιχειρήματα, η διαστρέβλωση της πραγματικότητας για το δήθεν «πλεονάζον προσωπικό».

Σύμφωνα με ένα αρχείο EXCEL που είδε το φως της δημοσιότητας, στο οποίο στηρίχτηκε η επεξεργασία του κυβερνητικού επιτελείου για να καταλήξει στον αριθμό των 1.765 υπαλλήλων των Πανεπιστημίων και ΤΕΙ  που θα τεθούν σε διαθεσιμότητα[14], στα ελληνικά ΑΕΙ υπηρετούν 12.314 μέλη διδακτικού και ερευνητικού προσωπικού (μέλη ΔΕΠ, ΕΕΔΙΠ/ΕΡΔΙΠ, μόνιμοι βοηθοί και επιστημονικοί συνεργάτες), εκ των οποίων 10.224 στα Πανεπιστήμια και 2.090 στα ΤΕΙ και 9.231 μέλη υποστηρικτικού προσωπικού (διοικητικοί υπάλληλοι μόνιμοι και ΙΔΑΧ, ΕΤΕΠ/ΕΤΠ, κλπ.), εκ των οποίων 7.254 στα Πανεπιστήμια και 1.977 στα ΤΕΙ. Με βάση τα παραπάνω, η αναλογία υποστηρικτικού: διδακτικού/ερευνητικού προσωπικού ανέρχεται σε 0,75:1 συνολικά και 0,71:1 για τα Πανεπιστήμια και 0,95:1 για τα ΤΕΙ, αντίστοιχα.

Από τα επίσημα στατιστικά στοιχεία, οι εγγεγραμμένοι φοιτητές των Πανεπιστημίων και των ΤΕΙ της χώρας ανέρχονται σε 596.964 (οι 367.034 φοιτούν στα πανεπιστήμια και οι 229.930 στα ΤΕΙ), εκ των οποίων οι 303.026 είναι εγγεγραμμένοι πέραν των κανονικών εξάμηνων φοίτησης με βάση τα κριτήρια του Υπουργείου Παιδείας (Κάτσικας, 2013[15]). Από τα παραπάνω, προκύπτει ότι η αναλογία φοιτητών:μελών διδακτικών/ερευνητικών καθηκόντων για τα ελληνικά ΑΕΙ ανέρχεται σε  48:1 με βάση τους εγγεγραμμένους και 24:1 με βάση αυτούς που φοιτούν στα κανονικά εξάμηνα. Οι αναλογίες για Πανεπιστήμια και ΤΕΙ διαμορφώνονται σε 36:1 και 110:1, αντίστοιχα, για το σύνολο των εγγεγραμμένων φοιτητών και σε 17:1 και 58:1, αντίστοιχα, για αυτούς που φοιτούν στα κανονικά εξάμηνα. Οι αναλογίες αυτές, τουλάχιστον για ορισμένα πανεπιστήμια, αναμένεται να επιδεινωθούν δεδομένης της αύξησης των εισακτέων για το ακαδημαϊκό έτος 2013-2014.

Όσον αφορά στο υποστηρικτικό προσωπικό, τα δεδομένα διαμορφώνονται ως εξής:
  • Για το σύνολο των εγγεγραμμένων φοιτητών στα Πανεπιστήμια και ΤΕΙ η αναλογία φοιτητών:μέλη υποστ. προσωπικού ανέρχεται σε 65:1.
  • Για το σύνολο αυτών που φοιτούν στα κανονικά εξάμηνα στα Πανεπιστήμια και ΤΕΙ η αναλογία φοιτητών:μέλη υποστ. προσωπικού ανέρχεται σε 32:1.
  • Για το σύνολο των εγγεγραμμένων φοιτητών στα Πανεπιστήμια η αναλογία φοιτητών:μέλη υποστ. προσωπικού ανέρχεται σε 51:1.
  • Για το σύνολο αυτών που φοιτούν στα κανονικά εξάμηνα στα Πανεπιστήμια η αναλογία φοιτητών:μέλη υποστ. προσωπικού ανέρχεται σε 24:1.
  • Για το σύνολο των εγγεγραμμένων φοιτητών στα ΤΕΙ η αναλογία φοιτητών:μέλη υποστ. προσωπικού ανέρχεται σε 116:1.
  • Για το σύνολο αυτών που φοιτούν στα κανονικά εξάμηνα στα ΤΕΙ η αναλογία φοιτητών:μέλη υποστ. προσωπικού ανέρχεται σε 62:1.
Θα πρέπει δε να σημειωθεί ότι οι αναλογίες αυτές αφορούν μόνο στους προπτυχιακούς και όχι στους μεταπτυχιακούς φοιτητές και υποψήφιους διδάκτορες.

Ποια είναι η αντίστοιχη, λοιπόν, εικόνα της διεθνούς πραγματικότητας που επικαλείται (αόριστα πάντα) το Υπουργείο Παιδείας;

Με βάση τα στατιστικά στοιχεία της UK Higher Education Statistics Agency, στο Ηνωμένο Βασίλειο, για το ακαδημαϊκό έτος 2011-2012, ο αριθμός του διδακτικού/ερευνητικού προσωπικού ανήλθε σε 181.385 άτομα (πλήρους και μερικής απασχόλησης), ενώ του υποστηρικτικού προσωπικού σε 196.860 άτομα[16]. Δηλαδή, η αναλογία μελών υποστηρικτικού:διδακτικού/ερευνητικού προσωπικού ανέρχεται σε 1,1:1, ήτοι 45% περίπου υψηλότερη από αυτή των ελληνικών ΑΕΙ. Επίσης, ο συνολικός αριθμός των προπτυχιακών φοιτητών ανέρχεται σε 1.928.140 άτομα[17]. Με βάση τα δεδομένα αυτά, η αναλογία φοιτητών:μελών διδακτικών/ερευνητικών καθηκόντων ανέρχεται σε περίπου 11:1, ήτοι 2,5 έως 4,5 περίπου φορές χαμηλότερη (και συνεπώς καλύτερη) από αυτή των ελληνικών ΑΕΙ, και η αναλογία φοιτητών:μέλη υποστ. προσωπικού ανέρχεται σε 10:1, ήτοι 3,2 έως 6,5 φορές χαμηλότερη (και συνεπώς καλύτερη) από αυτή των ελληνικών ΑΕΙ.

Αντίστοιχη εικόνα σχηματίζεται από τη μελέτη των στοιχείων που αφορούν σε παγκοσμίου φήμης πανεπιστήμια, στα οποία στοχεύουν, υποτίθεται, οι «μεταρρυθμιστικές» προσπάθειες του Υπουργείου Παιδείας με τη συνδρομή μάλιστα ιθυνόντων νόων εξ Εσπερίας. Για παράδειγμα, το ΜΙΤ, το 2013, απασχολεί 11.000 περίπου άτομα, εκ των οποίων 1.022 είναι διδακτικό προσωπικό[18] με 4.503 προπτυχιακούς φοιτητές[19]. Η αναλογία προπτυχιακών φοιτητών:μελών διδακτικού προσωπικού ανέρχεται σε 5:1, περίπου. Το Stanford, το 2012, απασχολούσε 10.979 μέλη για την υποστήριξη του διδακτικού/ερευνητικού έργου[20]. O συνολικός αριθμός των προπτυχιακών φοιτητών ανερχόταν σε 7.063[21], δηλαδή 0,64 φοιτητές:μέλη υποστ. προσωπικού (δηλ. 38 έως 80 φορές χαμηλότερη από αυτή των ελληνικών Πανεπιστημίων!). Τα μέλη διδακτικού/ερευνητικού προσωπικού (“tenure-line”) ανέρχονταν σε 1.995[22] και όπως αναφέρεται στην ιστοσελίδα του πανεπιστημίου, η αναλογία φοιτητών:μέλη διδακτικού/ερευνητικού προσωπικού ήταν 5:1[23]. Το California Institute of Technology έχει 300 μέλη διδακτικού/ερευνητικού προσωπικού για 978 προπτυχιακούς φοιτητές, που διαμορφώνουν μια αναλογία φοιτητών:μελών διδακτικού προσωπικού 3:1 περίπου, ενώ ο συνολικός αριθμός των απασχολούμενων στο πανεπιστήμιο ανέρχεται σε 3.900 περίπου[24]. Το Princeton έχει 5.264 προπτυχιακούς φοιτητές και απασχολεί 5.974 εργαζόμενους, εκ των οποίων 1.148 είναι μέλη διδακτικού/ερευνητικού προσωπικού (πλήρους και μερικής απασχόλησης), με αναλογία φοιτητών:μελών διδακτικού προσωπικού 6:1 περίπου[25].

Η σύγκριση των στοιχείων από την ελληνική και διεθνή πραγματικότητα προκαλούν ανάμεικτα συναισθήματα. Από τη μία πλευρά, γεννούν οργή για τον εμπαιγμό και την προσπάθεια παραπλάνησης της ακαδημαϊκής κοινότητας και της ελληνικής κοινωνίας από την ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας με αναφορές σε «πλεονάζον προσωπικό» με βάση «διεθνείς πρακτικές» και θλίψη για την κατάσταση που βρίσκονται τα ελληνικά ΑΕΙ, με την ευθύνη των εκάστοτε κυβερνώντων. Από την άλλη πλευρά, ωστόσο, δημιουργούν κι ένα αίσθημα περηφάνιας, γιατί με πενιχρούς προϋπολογισμούς και δαπάνες Ε&Α, απαράδεκτη υποστελέχωση, ελλιπείς υποδομές, εξαθλιωμένο μισθολογικά προσωπικό, το ΕΜΠ και άλλα ελληνικά ΑΕΙ, καθώς και μεμονωμένες ελληνικές ερευνητικές ομάδες επιτυγχάνουν σημαντικές διεθνείς διακρίσεις. Ανεξάρτητα, πάντως, από τα όποια συναισθήματα, οι ποσοτικοί δείκτες, τους οποίους συχνά (αλλά πάντα αόριστα) επικαλείται η εκάστοτε ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας για να λοιδορήσει τα Πανεπιστήμια και τα ΤΕΙ, αποδεικνύουν ότι τα ελληνικά ΑΕΙ λειτουργούν, σήμερα, όχι απλά με πολύ χειρότερους όρους από αυτά της αλλοδαπής αλλά σε οριακές συνθήκες ως προς το σκοπό που καλούνται να επιτελέσουν. Κι αυτό επιτυγχάνεται χάρη στο μεράκι, στο φιλότιμο, στην αυταπάρνηση του διδακτικού, ερευνητικού και υποστηρικτικού προσωπικού των Ιδρυμάτων.

Οποιαδήποτε διαθεσιμότητα-απόλυση υποστηρικτικού προσωπικού θα λειτουργήσει ως εκρηκτικός μηχανισμός που θα κατεδαφίσει ότι έχει μείνει όρθιο στα ελληνικά ΑΕΙ τα τρία τελευταία χρόνια των Μνημονίων. Οι συνέπειες δεν θα πλήξουν μόνο τα Ιδρύματα αλλά και τη σκληρά δοκιμαζόμενη ελληνική κοινωνία, καθώς τα ΑΕΙ θα αδυνατούν αντικειμενικά να λειτουργήσουν. Πολλές ηγεσίες του Υπουργείου Παιδείας τα τελευταία χρόνια υπονομεύουν, συστηματικά και σταθερά, το δημόσιο Πανεπιστήμιο (πάντα φυσικά με την επίκληση της «μεταρρύθμισης»). Η σημερινή πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας, ωστόσο, υλοποιώντας απαρέγκλιτα τα προστάγματα της μνημονιακής πολιτικής θα μείνει στην Ιστορία ως αυτή που έβαλε την οριστική ταφόπλακα στη δημόσια και δωρεάν τριτοβάθμια εκπαίδευση.


[1]     Στο παρόν κείμενο χρησιμοποιείται ο όρος «υποστηρικτικό προσωπικό», συμπεριλαμβάνοντας διοικητικό και τεχνικό προσωπικό, στο οποίο, επισήμως, δεν ανατίθενται διδακτικά καθήκοντα, για λόγους συγκρισιμότητας με τα διεθνή στατιστικά στοιχεία.
[2]     Hoare, D. (Chair) (1995). Higher education management review. Canberra: AGPS.
[3]     Graham, C. (2009). Investing in early career general staff, Journal of Higher Education Policy and Management, 31(2), pp.175-183.
[4]     Διεθνώς, τα τελευταία χρόνια υπάρχει μια συστηματική προσπάθεια απαλοιφής του όρου “non-academic staff”, καθώς θεωρείται υποτιμητικός και χρησιμοποιούνται οι όροι “general staff” ή “professional staff” (βλ. για παράδειγμα: Sebalj, D., Holbrook, A. & Bourke, S. (2012). The rise of ‘professional staff’ and demise of the ‘non-academic’: a study of university staffing nomenclature preferences, Journal of Higher Education Policy and Management, 34(5), pp. 463-472).
[5]     Middleton, S. (2006). The divided house in tertiary: The importance of service departments in positive academic outcomes. Paper presented at the Association for Tertiary Education Management Conference, Sydney, August 2006. Διαθέσιμο: http://pandora.nla.gov.au/pan/10533/20061010-0000/www.temc.org.au/downloads/papers/TheDividedHouseinTertiary_MIDDLETON.pdf
[6]     Prebble, T., Hargreaves, H., Leach, L., Naidoo., Suddaby, G., Zepoke, N., (2005). The impact of student support services and academic development programmes on student outcomes in undergraduate tertiary study: A synthesis of the research. NZ Ministry of Education.
[7]     Graham, C. (2012). Transforming spaces and identities: the contributions of professional staff to learning spaces in higher education, Journal of Higher Education Policy and Management, 34 (4), pp. 437-452.
[8]     Bassnett, S. (2005). The importance of professional university administration: A perspective from a senior university manager. Perspectives: Policy and Practice in Higher Education, 9, pp. 98–102.
[9]     Welsh, J.& Metcalf, J. (2003). Administrative support for institutional effectiveness activities: responses to the ‘new accountability’, Journal of Higher Education Policy and Management, 25(2), pp. 183-193.
[10]    Szekeres, J. (2004). The Invisible Workers, Journal of Higher Education Policy and Management, 26(1), pp. 7-22.
[11]    Whitchurch, C. (2008). Beyond administration and management: reconstructing the identities of professional staff in UK higher education, Journal of Higher Education Policy and Management, 30(4), pp. 375-386.
[12]    Graham (2010). Hearing the voices of general staff: a Delphi study of the contributions of general staff to student outcomes, Journal of Higher Education Policy and Management, 32(3), pp. 213-223.
[13]    βλ. υπ’ αριθμ. 113287/14-8-2013/ΙΒ έγγραφο του Υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων
[14]    Ρεπορτάζ του esos.gr με τίτλο «Η διαθεσιμότητα υπαλλήλων αφορά όλα τα Πανεπιστήμια και ΤΕΙ». Διαθέσιμο: http://esos.gr/article/eidisis-tritovathmia-ekpaidefsi/diathesimothta-ypallilon-afora-ola-panepisthmia-tei
[15]    Κάτσικας, Χ. (2013). Από το Σεπτέμβριο: Διαγράφουν έναν στους τρεις φοιτητές, Εφημερίδα των Συντακτών 8/4/2013. Διαθέσιμο: http://www.efsyn.gr/?p=38252
[16]    Περιληπτικά και αναλυτικά στατιστικά στοιχεία είναι διαθέσιμα στη διεύθυνση: http://www.hesa.ac.uk/index.php?option=com_content&task=view&id=1898&Itemid=239
[17]    Περιληπτικά και αναλυτικά στατιστικά στοιχεία είναι διαθέσιμα στη διεύθυνση: http://www.hesa.ac.uk/index.php?option=com_content&task=view&id=1897&Itemid=239. Θα πρέπει επίσης να σημειωθεί ότι η HESA καταγράφει μέσα στο φοιτητικό πληθυσμό φοιτητές που είναι εγγεγραμμένοι σε αγγλικά πανεπιστήμια αλλά δεν φοιτούν στο Ηνωμένο Βασίλειο (μέσω συμφωνιών συνεργασίας/franchising), φοιτητές που φοιτούν σε προγράμματα «από απόσταση», κ.ά., όπως φαίνεται από τους ορισμούς που δίνονται στη διεύθυνση: http://www.hesa.ac.uk/content/view/1902/#SRP . Συνεπώς, οι αναλογούντες φοιτητές ανά διδακτικό και υποστηρικτικό προσωπικό στα πανεπιστήμια του Ηνωμένου Βασιλείου ενδέχεται να είναι ακόμη λιγότεροι.
[18]    MIT Facts 2013, Faculty and Staff. Διαθέσιμο: http://web.mit.edu/facts/faculty.html
[19]    MIT Facts 2013, ΜΙΤ at a Glance. Διαθέσιμο: http://web.mit.edu/facts/faqs.html
[20]    Stanford, Stanford Facts: Administration. Διαθέσιμο: http://facts.stanford.edu/administration/
[21]    Stanford, Stanford University Common Data Set 2012-2013. Διαθέσιμο: http://ucomm.stanford.edu/cds/2012
[22]    Stanford, Stanford Facts: Research. Διαθέσιμο: http://facts.stanford.edu/research/faculty
[23]    Stanford, Stanford Facts: Academics. Διαθέσιμο: http://facts.stanford.edu/academics/undergraduate
[24]    California Institute of Technology, At a glance. Διεύθυνση: http://www.caltech.edu/content/glance
[25]    Princeton University, Profile 2012-2013. Διεύθυνση: http://www.princeton.edu/pub/profile/PU-profile-2012-13.pdf


Δ. Δαμίγος, Επίκ. Καθηγητής ΕΜΠ
 
-----------------------------------
Πηγή: www.pd.ntua.gr

Copyright © 2014-15 Απόψεις επώνυμα™ is a registered trademark.

Designed by Templateism. Hosted on Blogger Platform.