Α, Β, Γ, Δ και πάει λέγοντας (για Γλέζο, Σύριζα, Grexit...)

Χωρίς περιττούς προλόγους, απαριθμίζω τις σκέψεις μου:

1. Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι η κυβέρνηση του βουνού ούτε κανένας δούρειος ίππος που θα ανατρέψει τον καπιταλισμό. Είναι μια εκλεγμένη κυβέρνηση που εκφράζει το 4% αυτών που τον ψήφιζαν ανέκαθεν και ένα 33% ανθρώπων που προέρχονται από άλλους δημοκρατικούς χώρους. Αυτά λοιπόν που θα εφαρμόσει οφείλουν να είναι αντίστοιχα, γι’ αυτό καλό θα είναι να λείπουν από τώρα οι επαναστατικές χοντράδες, για να μην ζαλιστούμε μετά από τις κωλοτούμπες.
2. Οι ΣΥΡΙΖΑίοι που δηλώνουν δυσαρεστημένοι από τη διαπραγμάτευση και υποστηρίζουν ότι η Ελλάδα θα πρέπει να φύγει από το ευρώ ας ψήφιζαν ΑΝΤΑΡΣΥΑ ή ΚΚΕ. Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει καμία εξουσιοδότηση να μας βγάλει εκτός Ευρωζώνης ούτε και θυμάμαι να την ζήτησε ποτέ. Αν κάποιοι σημερινοί βουλευτές ήθελαν ένα τέτοιο σενάριο, ας μιλούσαν προεκλογικά ανοιχτά για το ενδεχόμενο Grexit αντί να το αποφεύγουν ως απίθανο.
3. Από την άλλη, όταν άνθρωποι σαν τον Γλέζο εκφράζουν τη δυσαρέσκειά τους για την εξέλιξη των διαπραγματεύσεων, οι ΣΥΡΙΖΑίοι οφείλουν να ακούν. Δεν χρειάζεται να απαντήσουν. Ειδικά όταν προσπαθούν να αποδομήσουν τον επικριτή με επιχειρήματα τύπου “ίσως δεν ενημερώθηκε σωστά”, “τον σεβόμαστε, αλλά ο χρόνος δεν ήταν κατάλληλος” κλπ. Ακόμα χειρότερο δε είναι κάποιοι να ζητάνε την παραίτησή του επειδή τόλμησε να κάνει κριτική στην κυβέρνηση.
4. Αυτοί που παλιότερα έκραζαν τον Γλέζο ως ξεμωραμένο γέρο που δεν ξέρει τι λέει και ζητούσαν από το ΣΥΡΙΖΑ να τον μαζέψει, πώς έγινε και σήμερα θεωρούν ότι βρήκε πάλι τα λογικά του και πως, όχι μόνο δεν πρέπει να τον μαζέψουν, αλλά να του επιτρέψουν να λέει ό,τι θέλει; Μήπως, λέω μήπως, ο Γλέζος ήταν πάντα αυτός που ήταν και οι ίδιοι είναι απλά ηλίθιοι; Μήπως ΣΥΡΙΖΑίοι και αντιπολιτευόμενοι σήμερα έδειξαν λίγη -λίγη, μωρέ, τόσο δα- υποκρισία;
5. Speaking of υποκρισία, βέβαια, να θυμηθούμε ότι προεκλογικά ο ΣΥΡΙΖΑ έλεγε ότι το χρέος δεν είναι βιώσιμο και ότι χρειάζεται κούρεμα. Με την (εν εξελίξει) συμφωνία, ο ΣΥΡΙΖΑ αποδέχεται το χρέος στο σύνολό του. Σε αυτή την περίπτωση, η κατηγορία της κωλοτούμπας δεν είναι αβάσιμη. Στην περίπτωση βέβαια που εξακολουθεί να θεωρεί ότι το χρέος δεν είναι βιώσιμο, τότε τι πιστεύει ότι θα αλλάξει τόσο ριζικά μέσα σε 4 μήνες;
6. Δέχομαι, ωστόσο, ότι η κυβέρνηση δεν μπορούσε να τραβήξει άλλο τη διαπραγμάτευση γιατί, όπως είπαμε, δεν είχε εξουσιοδότηση να φτάσει σε Grexit. Σε αυτή τη βάση, λοιπόν, επιλέγω να μην μιλήσω για κωλοτούμπα, αλλά για αναθεώρηση της πραγματικότητας: δέχομαι δηλαδή ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είχε άλλη εναλλακτική. Από την άλλη όμως, να δεχτεί και ο ΣΥΡΙΖΑ ότι, με βάση αυτά που έλεγε, η συμφωνία δεν αντικατοπτρίζει προεκλογικές δεσμεύσεις.
7. Αύριο η κυβέρνηση θα καταθέσει τα μέτρα που προτείνει. Αν η Ευρώπη τα αποδεχθεί, θα έχουμε συμφωνία. Αν όχι, θα χαθούν όλα και θα βρεθούμε ξαφνικά πίσω στο μηδέν πέντε μέρες πριν λήξει το πρόγραμμα.
8. Αν τελικά υπάρξει συμφωνία, η αντιπολίτευση θα πρέπει να αποφασίσει αν είναι συνέχιση του μνημονίου ή όχι. Αν ναι, ΠΑΣΟΚ και ΝΔ οφείλουν να  την υπερψηφίσουν. Αν όχι, τότε πάλι θα πρέπει να την υπερψηφίσουν γιατί θα είναι μια συμφωνία στην οποία έχει δεσμευτεί και η Ευρώπη που τόσο πολύ αγάπησαν.
9. Το μόνο που δε θέλω να δω είναι κομματικές γραμμές. Ο κάθε βουλευτής θα πρέπει να είναι ελεύθερος να ψηφίζει και να εκφράζεται κατά τη συνείδησή του. Αν κάποιοι δεν αποδέχονται τη συμφωνία με την Ευρώπη, ακόμα και αν είναι μέσα στον ΣΥΡΙΖΑ ή στους ΑΝΕΛ, ας την καταψηφίσουν. Όσοι όμως συμφωνούν, σε όποιο κόμμα και αν ανήκουν, να ψηφίσουν υπέρ. Μόνο έτσι μπορεί να λειτουργήσει σωστά ένα Κοινοβούλιο. Οι γελοιότητες που είδαμε στο παρελθόν, δηλαδή γκρίνια και ψευτομαγκιές που αντικαθίσταντο από “Ναι σε όλα”, δεν αρμόζουν σε μια χώρα που θέλει να κάνει μια νέα αρχή αφήνοντας πίσω τον παλαιοκομματισμό και τις κομματικές γραμμές.

 

-------------------
[Πηγή]