Σκέψεις πάνω σε σημαντικά γεγονότα της βδομάδας που πέρασε

Όσο κι αν προσπαθώ, εδώ και ημέρες, δεν μπορώ  να καταλάβω, γιατί έγινε, με ποιο σκεπτικό αποφασίστηκε η επίσκεψη του Τσίπρα στον Πάπα, στην παρούσα συγκυρία (το ίδιο ισχύει και για την προγενέστερη επίσκεψή του στο Άγιο Όρος). Κατ' αρχάς, ήταν συλλογική απόφαση του Σύριζα ή προσωπική του ίδιου του προέδρου; Επίσης δεν καταλαβαίνω σε τι αποσκοπούσε, τι ήθελε να αποκομίσει απ' αυτήν.

Όταν στη χώρα σου ο κόσμος τσουρουφλίζεται με την ανεργία στο 30%, τον ΕΝΦΙΑ, τις διαθεσιμότητες, τις απολύσεις κλπ. και προσβλέπει στην αριστερά, κι εν προκειμένω στον υποτιθέμενο αριστερό  Σύριζα να τον σώσει, το μόνο που κάνεις με τέτοιες ενέργειες είναι να τον αποπροσανατολίζεις, να τον μπερδεύεις ακόμη περισσότερο, και, εντέλει να τον απογοητεύεις, σπρώχνοντάς τον να κάτσει ακόμα πιο βαθιά στον καναπέ του. (Ή για να το πω ποιο λαϊκά, εδώ ο κόσμος καίγεται και το μπιπ χτενίζεται...) 

Σε τί βελτίωσαν τα 2 αυτά γεγονότα την εικόνα του Σύριζα στον κόσμο; Ίσως βελτίωσε το προφιλ του στην Ευρώπη. Στην Ελλάδα όμως; Ακόμα κι αν πιστεύει ότι χωρίς το λαϊκό κίνημα, μόνο με τη ψήφο θα κερδίσει την εξουσία, τα γεγονότα δεν φαίνονται τόσο ρόδινα: παρά 4 χρόνια αιματηρά μνημόνια στις τελευταίες (αυριανές) δημοσκοπήσεις, τα ποσοστά του εξακολουθούν να είναι καθηλωμένα στα 24-27%, όπως εδώ κι ένα χρόνο περίπου.

Τούτη τη βδομάδα έγιναν επίσης τα αποκαλυπτήρια της στενής, στενότατης σχέσης του Σαμαρά-Μπαλτάκου με τους Ναζι της ΧΑ. Σε οποιαδήποτε άλλη χώρα, ο πρωθυπουργός θα έπρεπε να παραιτηθεί ή να αναγκαστεί σε παραίτηση. Εδώ, περιέργως, η αξιωματική αντιπολίτευση αξιολογεί υψηλότερα την επίσκεψη του αρχηγού του στο Βατικανό απ' το γεγονός αυτό. Οποία πολιτική μωρία! Περιέργως πως, το ίδιο ισχύει και για το ΚΚΕ και για τα άλλα κόμματα...

Προσωπικά δεν θα' χα καμιά αντίρρηση και για τις 2 αυτές επισκέψεις, κάτω από ορισμένες προϋποθέσεις, π.χ. αν επισκεπτόταν τον Πάπα σαν πρωθυπουργός ή πρόεδρος της χώρας όπως έκαναν στο παρελθόν, ακόμη κι ο Κάστρο, όπως και πολλοί άλλοι ηγέτες χωρών. Το ίδιο θα έλεγα και για μια επίσκεψη στο Άγιο Όρος, αλλά σαν ιδιώτης.

Τούτη τη βδομάδα, κι ενώ ο Τσίπρας έκανε επίσκεψη στον Πάπα -τι σύμπτωση αλήθεια-, οι ηρωικές καθαρίστριες του ΥΠΟΙΚ, βγήκαν για πρώτη φορά εκτός Ελλάδος, κι επισκέφτηκαν την ευρωβουλή για να κοινοποιήσουν κι εκεί την διαμαρτυρία τους. Μαζί με τους ευρωβουλευτές του Σύριζα -κι όχι μόνο-, διατράνωσαν τη διαμαρτυρία τους μέσα κι έξω απ' το ευρωκοινοβούλιο. Μηνύματα συμπαράστασης άρχισαν να καταφθάνουν απ' όλη την Ευρώπη.

Δεν ξέρω πως μου συμβαίνει, αλλά όταν σκέπτομαι τον αγώνα που κάνουν μήνες τώρα, συγκινούμαι βαθύτατα, κι έχω τύψεις που βρίσκομαι μακριά τους και δεν μπορώ να τους βοηθήσω στο παραμικρό.

Μου φαίνεται δε περίεργο, που ακόμα κανένας Ποιητής δεν βρέθηκε να τους υμνήσει με ένα ποίημά του, όπως πρόσφατα έκανε ο Στ. Κραουνάκης για τον Π. Φύσσα. Ίσως γιατί είναι ακόμα τόσο ζωντανές και δεν θρηνήσαμε ακόμα κάποιο θύμα...

Γενικά πιστεύω, πως πάρα πολλοί, δεν έχουν αντιληφθεί την σημασία του αγώνα τους. Δεν αντιλήφθηκαν πολλοί, πως στις αγωνιζόμενες καθαρίστριες, βρίσκεται η μάνα τους, η αδερφή τους, η σύζυγός τους, που κόντρα στην αδιαφορία των περισσότερων κρατάνε την σημαία της αντίστασης και του αγώνα, μήνες τώρα σταθερά υψωμένη, κι αντιστέκονται ενάντια στη σάπια "Δικαιοσύνη", στους προπηλακισμούς και τη βία των ΜΑΤ και στην απαξία των πουλημένων και κατευθυνόμενων ΜΜΕ. Είμαι σίγουρος, πως ο αγώνας τους θα γραφτεί κάποτε με χρυσά γράμματα στην ιστορία του λαϊκού κινήματος, όπως έγινε στην Αργεντινή με τις περίφημες «Γιαγιάδες της Πλατείας Μαΐου»*.

Σ' όλη την Ελλάδα, αλλά και στην Ευρώπη, ο κόσμος με μαζικές διαδηλώσεις τίμησε την μνήμη του Π.Φύσσα. Και στον Βόλο ο κόσμος ήταν πάρα πολύς. Στην Αθήνα έγιναν πολύ μαζικές διαδηλώσεις και βέβαια τα ΜΑΤ έκαναν πάλι την δουλειά τους: συνελήφθησαν 64 άτομα.

Χθες διοργανώθηκε στο Σύνταγμα τεράστια εκδήλωση στη μνήμη του, στην οποία συμμετείχαν 30 καλλιτέχνες. Πληροφορήθηκα ότι τα συνθήματα «Παύλο ψυχάρα άναψε φωτιά και ζέστανε τους άστεγους σε κάθε γειτονιά», «ο Παύλος ζει μορφώστε τους ναζί», «όλοι μαζί είμαστε», «αγάπη μόνο» και ο «Παύλος ζει ξυπνήστε τους ναζί» ήταν τα μόνα επιτρεπόμενα από τους διοργανωτές συνθήματα. Τα προβληματικά συνθήματα των διοργανωτών (όπως το ανεκδιήγητο «ξυπνήστε τους ναζί») και η εμφανής προσπάθεια τους να μην πολιτικοποιηθεί η εκδήλωση σε ανατρεπτική αντί-ΧΑ κατεύθυνση δημιούργησε αμηχανία, παγωμάρα και μια διαρκώς κλιμακούμενη ένταση από το κοινό που είναι αλήθεια ότι έδειξε μεγάλη υπομονή για πάνω από έξι ώρες.Ας είναι κι έτσι...

#Απόστολος Μωραϊτόπουλος#

--------------------------------

*Η οργάνωση «Γιαγιάδες της Πλατείας Μαΐου», που ιδρύθηκε το 1977, είχε σκοπό τον εντοπισμό των παιδιών που είχαν απαχθεί κατά τη διάρκεια της στρατιωτικής δικτατορίας της περιόδου 1976-1983, και την επιστροφή στις οικογένειές τους. Πρόκειται για 30.000 παιδιά. Η «αμείλικτη μάχη» των Γιαγιάδων επέτρεψε σε περίπου εκατό νέους να βρουν την ταυτότητά τους,